Δευτέρα 18 Αυγούστου 2014

Αυγουστιάτικα

Πριν λίγες μέρες ο άρχων της Ρωσίας ανακοίνωσε την επιβολή εμπάργκο σε γεωργικά προϊόντα από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κι εγώ με πατριωτικό ενθουσιασμό έτρεξα στο μανάβικο να σώσω τους Έλληνες ροδακινοπαραγωγούς- που πλήττονταν άμεσα από το εμπάργκο. Μετά έμαθα ότι θα αποζημιωθούν κι έμεινα να κοιτάζω με απελπισία τα δεκάδες ροδάκινα που είχαν πλημμυρίσει την κουζίνα. Αυτά κοιτούσαν εμένα. Και χασκογελούσαν.

Πρώτη λύση: μαρμελάδα ροδάκινο. Εντελώς αυθόρμητα και ζυγίζοντας φρούτα και ζάχαρη σε αναλογία 2:1 έφτιαξα μια από τις ωραιότερες μαρμελάδες που έχω φτιάξει ποτέ! Τελικά η καλή τεχνική της μαρμελάδας έγκειται στο να γνωρίζεις πότε ακριβώς θα σταματήσεις το βράσιμο! Απαλό βράσιμο σε χαμηλή φωτιά!




Δεύτερη λύση: Τα smoothies. Ξέρετε, αυτούς τους παχύρρευστους χυμούς-σχεδόν τρώγονται με το κουτάλι- που φτιάχνονται με ανάμικτα φρούτα!


Τρίτη λύση: Τάρτα. Δεν είχα φτιάξει ποτέ, κι ήταν μια καλή ευκαιρία. Δεν έψαχνα για κάτι εξεζητημένο, ούτε περίπλοκο. Βρήκα αυτή τη συνταγή αλλάζοντας ελάχιστα στοιχεία. Το ευχάριστο είναι ότι γίνεται πολύ εύκολα, θέλει ελαιόλαδο αντί για βούτυρο κι είναι πεντανόστιμη! Το δυσάρεστο είναι ότι είναι ...πεντανόστιμη, τουτέστιν επαναλήφθηκε το ψήσιμο τάρτας ροδάκινου. Αλλά δεν υπάρχει πρόβλημα. Ροδάκινα υπάρχουν άφθονα! Ας είναι καλά ο κος. Πούτιν!


 Τάρτα με Ροδάκινα





Υλικά για φόρμα τάρτα διαμέτρου περίπου 27 εκ.

3-4 ροδάκινα (εγώ χρησιμοποίησα κανονικού μεγέθους και χρειάστηκα 3 1/2 για την ακρίβεια)

Για τη ζύμη:

1 1/2 φλιτζάνια αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1/2 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
1 κουταλάκι του γλυκού ζάχαρη
1/2 φλιτζάνι ελαιόλαδο
1/2 κουταλάκι του γλυκού εκχύλισμα αμυγδάλου
2 κουταλιές σούπας γάλα πλήρες

Επίσης:

1/2 φλιτζάνι ζάχαρη καστανή
2 κουταλιές κρύο βούτυρο
1 κουταλιά αλεύρι

Προθερμαίνετε τον φούρνο στους 180-200 βαθμούς- εξαρτάται πόσο γρήγορα ζεσταίνει ο φούρνος σας.


Πλένετε τα ροδάκινα, τα σκουπίζετε και τα κόβετε σε χοντρές φέτες- πάχους περίπου 1,5 εκ.

Σε ένα μπολ ανακατεύετε το αλεύρι με το αλάτι και τη μια κουταλίτσα ζάχαρη. Δεν το ήξερα, αλλά αν βάλετε αυτά τα δύο συστατικά στη συγκεκριμένη ποσότητα κι ανακατέψετε, το αλεύρι θα αποκτήσει υφή σαν να το έχετε κοσκινίσει!

Στο φλιτζάνι που έχετε το ελαιόλαδο ρίχνετε το εκχύλισμα αμυγδάλου και το γάλα. Αυτά τα υλικά-τα υγρά- τα ρίχνετε στο αλεύρι. Με ένα πιρούνι ανακατώνετε ελαφριά, ίσα να ενωθούν τα υλικά σε μια ζύμη. Σε 1 λεπτό είναι έτοιμο! Η συγκεκριμένη ζύμη δεν θέλει ζύμωμα!*

Με τα δάχτυλα τη στρώνετε στη φόρμα της τάρτας έτσι ώστε να φτάσει, να δημιουργήσει τοίχωμα. Από πάνω στρώνετε τα ροδάκινα σε 2 ομόκεντρους κύκλους, ξεκινώντας από τον εξωτερικό.



Σε ένα μπολ ρίχνετε την ζάχαρη και το αλεύρι. Από πάνω ρίχνετε το βούτυρο και πασπατεύετε με τα χέρια σας τα υλικά έτσι ώστε να δημιουργηθούν σβόλοι. Τους απλώνετε πάνω στα ροδάκινα. Ψήνετε την τάρτα για 35 λεπτά περίπου- ίσως πάρει λίγο παραπάνω, εξαρτάται πάντα από τον φούρνο. Αν πάρει το φρούτο χρώμα νωρίς σκεπάστε με αλουμινόχαρτο.

Βγάζετε από το φούρνο κι αφήνετε να κρυώσει ελαφρώς. Χωρίς να το έχω δοκιμάσει, υποθέτω ότι θα κάνει ωραιότατο επιδόρπιο με μια μπάλα σπιτικό παγωτό βανίλια από δίπλα!

*Η ζύμη τάρτας με ελαιόλαδο είναι ελαφρώς πιο εύθρυπτη.


Εδώ μπορείτε να διαβάσετε για κάτι άλλο (όχι γαστρονομικής φύσης) που μου προκάλεσε τον -ευτυχώς σύντομο- ενθουσιασμό αυγουστιάτικα με τραγελαφικές συνέπειες!


UPDATE
Κι εδώ μπορείτε να διαβάσετε μια μίνι συνέντευξη της υποφαινόμενης στην Ανθή του blog Διαβά-ΖΩ

Τρίτη 12 Αυγούστου 2014

Το είπαν "τηγανιά"

Προσωπικά δεν μου αρέσει καθόλου η λέξη "τηγανιά". Στο άκουσμα της φαντάζομαι κάτι πρόχειρα φτιαγμένο, διάφορα υλικά πεταμένα στο τηγάνι και τηγανισμένα κακήν κακώς. Στην πραγματικότητα δεν είναι έτσι. Στην πραγματικότητα είναι ένα φαγητό που φτιάχνεται σχετικά γρήγορα κι είναι ιδανικό για ορεκτικό πιάτο από το οποίο όλοι μπορούν να τσιμπήσουν μερικές μπουκιές κρέατος που έχουν τηγανιστεί με τον έναν ή άλλον τρόπο.
Αλλά σκέφτομαι το εξής. Αν ονόμαζα μια τηγανιά "μπουκιές κρέατος σοταρισμένες με ...." (συμπληρώνουμε ανάλογα το κενό), το πιάτο θα γινόταν ακόμα πιο ελκυστικό, διότι όσο να' ναι η ονομασία ενός πιάτου παίζει έναν κάποιο ρόλο...Ή μήπως όχι;

Τηγανιά με χοιρινό κρέας και πιπεριές



Υλικά για 4 άτομα

800 gr χοιρινό κρέας ψαχνό από μπούτι το οποίο θα έχετε κόψει σε λεπτές μπουκιές.
1 ποτήρι καλό λευκό κρασί
χυμός από ένα πορτοκάλι
1-2 κουταλιές γλυκιά πάπρικα
5-6 πιπεριές τύπου κέρατο
αλάτι
ελαιόλαδο

Καθαρίζετε τις πιπεριές και τις κόβετε σε μικρά κομμάτια.

Σε ένα τηγάνι βάζετε, σε μέτρια προς δυνατή φωτιά, λίγο ελαιόλαδο να ζεσταθεί. Σε αυτό σοτάρετε καλά το κρέας μέχρι να ροδίσει ομοιόμορφα κάθε κομμάτι. Σβήνετε με κρασί. Μόλις πιει όλο το κρασί, ρίχνετε το χυμό πορτοκαλιού. Αφήνετε για λίγο και μόλις είναι έτοιμο να σωθεί ρίχνετε τις πιπεριές, την πάπρικα και λίγο ζεστό νερό. Αφήνετε να σιγοβράσει σκεπασμένο. Ρίχνετε πότε πότε μια ματιά μήπως χρειάζεται νερό. Σε λιγότερο από μισή ώρα -ανάλογα με το μέγεθος των κομματιών- το φαγητό θα είναι έτοιμο - κι απαλλαγμένο από υγρά. Διορθώνετε το αλάτι και σερβίρετε αμέσως.

Εν τω μεταξύ οι συνδαιτυμόνες θα ανυπομονούν γιατί θα τους έχετε σπάσει τη μύτη! Κι ούτε που θα τους νοιάζει αν θα το πείτε "τηγανιά" ή "σοταρισμένες μπουκιές"!

Παρασκευή 1 Αυγούστου 2014

Στο μπαλκόνι! Στο μπαλκόνι!

Στο μπαλκόνι κάθομαι κι αγναντεύω...τη γειτονιά. Και μετρώ. Μέχρι πέρσι μετρούσα απουσίες. Φέτος μόνο παρουσίες. Πολλές.
Μου αρέσει αυτή η εποχή του χρόνου, τέλη Ιουλίου μέχρι μέσα Αυγούστου, που τα πάντα ησυχάζουν στα πέριξ, στην κυριολεξία περνούν ώρες χωρίς να ακούσεις τίποτα- ούτε αυτοκίνητο!-, έχεις την αίσθηση ότι είσαι χαμένος κάπου στην εξοχή. Αλλά όλα αυτά μέχρι πέρσι. Φέτος, ακόμα κι εκείνες οι οικογένειες που έφευγαν με τον τελευταίο χτύπο του κουδουνιού στο σχολείο, είναι ακόμα εδώ.

Φταίει εκείνος ο πρωθυπουργός που υποσχέθηκε ότι θα ερχόταν η ανάπτυξη και μείναμε όλοι πίσω να την περιμένουμε με ανοιχτές αγκάλες (κι άδειες τσέπες).

Μέχρι να έρθει η ανάπτυξη φτιάξτε αυτήν την εύκολη, άκρως καλοκαιρινή μακαρονοσαλάτα. Ό,τι πρέπει για μπαλκονάτη κατάσταση και δροσερό ροζέ στο ποτήρι!


Σαλάτα με πένες ολικής, μελιτζάνα, τοματίνια και μοτσαρέλα



Για 2 άτομα
1 μελιτζάνα μαύρη μέτριου μεγέθους
1 μελιτζάνα λευκή μέτριου μεγέθους
1 κουτάκι τοματίνια (250 γρ)
150 γρ πένες ολικής
1 μπαλάκι μοτσαρέλα
ελαιόλαδο
ρίγανη
θυμάρι
αλάτι

Πλένετε και σκουπίζετε τα τοματίνια. Τα αλατίζετε και τα λαδώνετε ελαφρώς και τα τοποθετείτε σε ρηχό ταψί στο οποίο έχετε στρώσει λαδόκολλα. Πλένετε και σκουπίζετε τις μελιτζάνες. Τις κόβετε σε κύβους -1,5 εκ-, τις αλατίζετε και τις λαδωνετε ελαφρώς και τοποθετείτε τα κυβάκια δίπλα στα τοματίνια σε μία στρώση- μην τα στριμώξετε σε περισσότερες από μία στρώσεις οπότε προτιμήστε σχετικά μεγάλο ταψί. Βάλτε το ταψί στο φούρνο και ψήστε στο γκριλ του φούρνου για 15 λεπτά περίπου. 1-2 φορές γυρίστε τα λαχανικά.
Όταν ψηθούν -οι μελιτζάνες πρέπει να έχουν μαλακώσει- τα βάζετε τα λαχανικά σε ένα μεγάλο μπολ, ρίχνετε ρίγανη και θυμάρι κι ανακατεύετε ελαφρώς. Εν τω μεταξύ βάζετε αλατισμένο νερό να βράσει. Μόλις βράσει ρίχνετε τα ζυμαρικά και τα βράζετε αυστηρώς al dente. Όταν είναι έτοιμα τα σουρώνετε και τα περνάτε κάτω από κρύο νερό. Τα στραγγίζετε καλά και τα ρίχνετε στο μπολ με τα λαχανικά. Ρίχνετε 1-2 κουταλιές ελαιόλαδο, κόβετε τη μοτσαρέλα σε κύβους και την προσθέτετε στη σαλάτα και σερβίρετε όπως ήδη είπαμε με ροζέ κρασί. Εμείς προτιμήσαμε το Ροζέ Άκρες του Σκούρα 2013, το οποίο μας αρέσει πολύ, γιατί όχι μόνο είναι ιδανικό για μπαλκονάτη κατάσταση αλλά έχει ελκυστικότατη τιμή κι επιμένει στο βιδωτό καπάκι!



Σημείωση:
Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ζυμαρικό κανονικό -μη ολικής- όπως επίσης στη θέση της μοτσαρέλας να βάλετε φέτα. Δεν το έχω δοκιμάσει αλλά το λέω για τους φανατικούς του συγκεκριμένου τυριού. Και μια καλή ιδέα είναι να προσθέσετε ελιές Καλαμών. Ή Θρούμπες.