Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012

Μια νευρική κρίση παρακαλώ! Και γρήγορα!

Εποχές νευρικών κρίσεων γενικώς. Κάτι οι περικοπές, τα χαράτσια και οι φόροι που συνεχίζουν ακάθεκτα να βρίσκουν το δρόμο για το γραμματοκιβώτιο μας, κάτι η Τρόικα που διαρκώς απαιτεί, κάτι ΚΔΟΑ* που μας προέκυψαν τελευταία- συγκεκριμένα από τις τελευταίες εκλογές- κάτι κι η ζέστη που συνεχίζει κι αυτή ακάθεκτη συνοδευόμενη πάντα από την ενοχλητική φίλη της την...υγρασία, με όλα αυτά που γίνονται από εδώ κι από εκεί κι οι Ισπανοί να είναι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος διότι είναι οι μόνοι που επιμένουν να διαμαρτύρονται -εμείς έχουμε τα μπάνια του λαού, δεν προλαβαίνουμε...Με αυτά και με αυτά λοιπόν, θυμήθηκα την ταινία του Πέδρο Αλμοδόβαρ ''Γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης'' και με αυτήν σκέφτηκα να συνεχίσω -εν μέσω του υπερ-καυτού θέρους- το φετινό αφιέρωμα σε πιάτα και συνταγές από τον κινηματογράφο.


Στην ταινία γίνεται στην κυριολεξία της τρελής. Οι πρωταγωνίστριες του Αλμοδόβαρ τα δίνουν όλα προσπαθώντας μέσα σε 48 ώρες να λύσουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν με το αντίθετο φύλο.  Υστερία, απελπισία, κλάματα, απειλές, απ'όλα έχει ο μπαξές.



 Έχει και....σούπα gazpacho (η γνωστή ανδαλουσιανή κρύα σούπα) η οποία παίζει σημαντικό ρόλο στην ταινία! Την ετοιμάζει η αναστατωμένη Pepa (Carmen Maura) προσθέτοντας στην κλασική συνταγή και .... μερικά ηρεμιστικά!



Αρκετοί θα δοκιμάσουν αλλά δεν θα προλάβουν να χαρούν τη δροσιά αυτής της καθαρά καλοκαιρινής σούπας! Εμείς από την άλλη, θα την χαρούμε.....με την προϋπόθεση ότι θα παραλείψουμε τα ηρεμιστικά!



Gazpacho
(Από την ταινία ''Γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης'')
2012: Gourmet cinema
Ιούλιος





Υλικά για 4 άτομα

100 γρ μπαγιάτικο ψωμί το οποίο θα έχετε μουσκέψει στο νερό για λίγα λεπτά
4-5 ώριμες ντομάτες τις οποίες θα έχει χαϊδέψει με πολύ τρυφερότητα ο ήλιος. Ντεμέκ ντομάτες (=θερμοκηπίου) απαγορεύονται αυστηρώς.
2 πιπεριές - 1 κόκκινη και 1 πράσινη τις οποίες θα έχετε ψιλοκόψει
1 αγγούρι φρεσκότατο
1 σκελίδα σκόρδο
1 μικρό ποτήρι λάδι
2 κουταλιές εξαιρετικής ποιότητας ξύδι - βασικά συνιστάται ξύδι από sherry.
αλάτι
λίγες ψιλοκομμένες μαύρες ελιές ή φύλλα βασιλικού ή λίγο ψιλοκομμένο φρέσκο κρεμμυδάκι ή...(προαιρετικά για γαρνιτούρα)

Ρίχνουμε τις ντομάτες, το αγγούρι, τις πιπεριές, το σκόρδο και το λάδι σε ένα μπλέντερ και χτυπάμε καλά. Πιέζουμε το ψωμί για να αφαιρέσουμε το νερό που έχει απορροφήσει και το προσθέτουμε κι αυτό. Χτυπάμε λίγο ακόμα μέχρι ο χυλός να γίνει κρεμώδης. Προσθέτουμε το αλάτι και το ξύδι, δοκιμάζουμε κι αν χρειάζεται διορθώνουμε τη γεύση προσθέτοντας λίγο ακόμα αλάτι ή ξύδι. Αν τυχόν η ντομάτα μας δεν είναι το ''καλοκαιρινό λουσμένο στον ήλιο αστέρι'' που περιμέναμε, μπορούμε να διορθώσουμε τη γεύση της με λίγη ζάχαρη και πάστα ντομάτας- πολύ λίγη ποσότητα από το καθένα.
Βάζουμε τη σούπα σε ένα μεγάλο μπολ και μετά στο ψυγείο να κρυώσει καλά.
Σερβίρουμε γαρνίροντας με ό,τι θέλουμε και μας αρέσει περισσότερο. Λίγα φύλλα βασιλικού, φρέσκο κρεμμυδάκι ψιλοκομμένο, ελίτσες, ό,τι γενικώς τραβά η όρεξη σας. Η υποφαινόμενη σκέφτηκε να γαρνίρει τη σούπα με ένα ψιλοκομμένο σφιχτοβρασμένο αυγό αλλά οι υπόλοιποι έφριξαν με την ιδέα.... Ανοιχτά μυαλά σου λέει....



Για τις υπόλοιπες συνταγές του αφιερώματος δείτε εδώ


*ΚΔΟΑ = Κτηνώδης Δύναμη Ογκώδης Άγνοια. Έκφραση που άκουσα πρώτη φορά πριν χρόνια από τον Κωνσταντίνο Τζούμα. Τώρα τελευταία κυκλοφορούν πάρα πολλοί ....επικίνδυνοι κι ενίοτε γραφικοί...

Σάββατο 21 Ιουλίου 2012

¡Arriba ladrones!

Μέχρι στιγμής ο φετινός Ιούλιος έχει αποδειχτεί πολύ καυτός και πολύ επεισοδιακός. Τρέχουμε και δεν φτάνουμε. Τρέχουμε να πληρώσουμε λογαριασμούς, τρέχουμε να πληρώσουμε χαράτσια, τρέχετε να αγοράσετε αποκωδικοποιητές, τρέχουμε πίσω από τον κλέφτη που μας άρπαξε την τσάντα. Με την ευκαιρία να ''ευχαριστήσω'' πολύ τον ληστή που με απάλλαξε από το βάρος της τσάντας που κουβαλούσα μες στον καύσωνα και με ανάγκασε να δώσω την απίστευτη δραματική ερμηνεία, όπου έτρεχα πίσω από τη μηχανή κι ούρλιαζα σπαρακτικά με τα χέρια απλωμένα ''Τα βιβλία μου!'' ''Τα βιβλία μου!''. Στο αστυνομικό τμήμα έδωσα ρεσιτάλ οδυρμών και κλαυθμών. Οι ευγενέστατοι αστυνομικοί στην αρχή νόμιζαν ότι είχα χάσει μερικές χιλιάδες δολάρια κι όχι δύο ταπεινά βιβλία. Μέσα σε όλα χάθηκε κι η ταυτότητα. Η  υπόθεση ''Βγάλε νέα ταυτότητα'', μετέτρεψε την όποια στενοχώρια σε απίστευτο εκνευρισμό και τσαντίλα, μιας και χρειάστηκε να έρθω σε επαφή με τις αγενέστατες (Το απόλυτο της αγένειας. Μόνο μπουνιές δεν σου ρίχνουν επειδή τις ενόχλησες)  υπαλλήλους του ΚΕΠ της γειτονιάς μου.
Με αυτά και με αυτά πέρασαν οι μέρες. Τη σημερινή συνταγή την βρήκα στο αρχείο. Συγκεκριμένα την είχα υποσχεθεί ....εμμμμμμμ.....πριν από 3 χρόνια περίπου (!!!!) σε έναν αναγνώστη αλλά δεν την ανάρτησα ποτέ. Αν ο συγκεκριμένος αναγνώστης διαβάζει ακόμα τούτο το ταλαίπωρο blog, του συνιστώ να δοκιμάσει οπωσδήποτε....

Σπαγγετάδα με σολομό σε σως μουστάρδας.



Υλικά για 2 άτομα

200 γρ. spaghetti
1 κονσέρβα σολομό
1 κουταλιά κάππαρη την οποία θα έχετε ξαρμυρίσει
3-4 κουταλιές φρέσκο κρεμμυδάκι ψιλοκομμένο
2 κουταλιές πολύ καλής ποιότητας μουστάρδα
χυμός από μισό λεμόνι
άφθονο φρεσκοτριμμένο πιπέρι
λάδι

Βάζετε τα ζυμαρικά να βράσουν σε άφθονο αλατισμένο νερό. Σε ένα τηγάνι ζεσταίνετε λίγο λάδι όπου σοτάρετε το φρέσκο κρεμμυδάκι. Μετά από λίγο προσθέτετε την κάππαρη. Σε ένα φλιτζάνι ανακατεύετε τη μουστάρδα με το λεμόνι προσθέτοντας λίγο από το νερό στο οποίο βράζετε τα ζυμαρικα -5-6 κουταλιές). Προσθέτετε το μίγμα στο τηγάνι, μαζί με το σολομό. Η σάλτσα είναι έτοιμη. Στραγγίζετε τα ζυμαρικά και τα ανακατεύετε με τη σάλτσα. Από πάνω ρίχνετε άφθονο φρεσκοτριμμένο πιπέρι και σερβίρετε με ένα ωραίο παγωμένο Ασύρτικο!

Τρίτη 10 Ιουλίου 2012

Prochaine étape : Tapenade!

Αυτές τις μέρες διεξάγεται στη Γαλλία το διάσημο Tour de France . Στο 13ο étape η διαδρομή θα οδηγήσει τους ποδηλάτες στο Νότο, στις ακτές της Μεσογείου- να πάρουν και λίγο αέρα θαλασσινό τα παιδιά!



Μιας και θα βρισκόμαστε εκεί περιμένοντας τον συναρπαστικό τερματισμό του étape - νοερά πάντα, σιγά μην έχουμε πια την πολυτέλεια, ελέω μνημονίου, να γυρνάμε αμέριμνοι στη γαλλική ριβιέρα (αυτό ήταν το πολιτικό σχόλιο της ημέρας)- ας δοκιμάσουμε μια ντόπια λιχουδιά! Ας δοκιμάσουμε ...

Tapenade



H tapenade δεν είναι τίποτα άλλο από πάστα ελιάς γεμάτη με μεσογειακά αρώματα. Στη βάση της διαθέτει ελιές και κάππαρη, με δεύτερα σε προτεραιότητα υλικά, το σκόρδο και την αντζούγια. Η τελευταία δυστυχώς δεν έχει πολλούς οπαδούς -κρίμα, κρίμα.....!- και πολλοί αποφεύγουν την παρουσία της σε μια tapenade. Σε αντικατάσταση, προσθέτουν...μουστάρδα η οποία καταφέρνει και στέκεται στο ύψος των γευστικών περιστάσεων! Από εκεί και πέρα ο καθένας μπορεί να παίξει με αγαπημένα αρωματικά που πιστεύει ότι ταιριάζουν καλύτερα. Το crispy blog ετοίμασε την tapenade του με τα εξής υλικά:



20 (πάνω κάτω) ελιές. Συνήθως χρησιμοποιούνται μαύρες τύπου Καλαμών αλλά κι εδώ ο καθένας μπορεί να χρησιμοποιήσει τον αγαπημένο του τύπο ελιάς.
1 κουταλιά εξαιρετικής ποιότητας γαλλική μουστάρδα
1 σκελίδα σκόρδο (προαιρετικά)
1 κουταλιά κάππαρη (την οποία θα έχετε ξαρμυρίσει)
2-3 κλωνάρια φρέσκο θυμάρι
μαύρο πιπέρι χοντροκομμένο
χυμό μισού λεμονιού
λίγο λάδι.

Ρίχνετε όλα τα υλικά σε μια μουλινέτα (οι μερακλήδες πιάστε το γουδί) και χτυπήστε μέχρι να αποκτήσει η tapenade την υφή που προτιμάτε.
Σερβίρεται πάνω σε ψημένες φέτες ψωμιού και συνοδεύεται με ένα ποτήρι καλά παγωμένο λευκό αρωματικό κρασί. Είναι ιδανικό ορεκτικό για τις ζεστές βραδιές στο μπαλκόνι.

Η φωτογραφία των ποδηλατών είναι από το photoblog της ιστοσελίδας του nbcsports.

Πέμπτη 5 Ιουλίου 2012

Αχ, καλέ! Οποία χαρά! Ήρθε το καλοκαιράκι!






Λίγες μέρες σε αγαπημένο νησί των Κυκλάδων μας έδωσε την εικόνα. Ο τουρισμός στη χώρα των 6.000 νησιών και των 5.000.000 παραλιών παραπαίει. Μια ζωή οι ογκόλιθοι της πολιτικής σκηνής της χώρας ορκίζονται ότι θα κάνουν τα πάντα για την επιμήκυνση της τουριστικής σεζόν και μια ζωή αυτή η σεζόν συρρικνώνεται! Η νέα κυβέρνηση (Μπα, έχουμε νέα κυβέρνηση, νέο πρωθυπουργό;;; Οποία χαρά! Ποιος είναι παρεμπιπτόντως;)  ίδρυσε Υπουργείο Τουρισμού κι όχι μόνο αυτό αλλά έθεσε επικεφαλή του υπουργείου την τσαχπίνα κα. Κεφαλογιάννη. Την εκλιπαρώ να μην αρχίσει να ωρύεται υστερικά όπως εκείνη η ανεκδιήγητη ...Hellene. Τη θυμάστε; Αλλιώς θα χάσουμε και τους τελευταίους τουρίστες που επιμένουν να έρχονται στη χώρα!


Στη φωτογραφία βλέπετε χαριτωμένα, ανεμοδαρμένα γατίδια του νησιού. Τα οποία παρεμπιπτόντως ήταν περισσότερα σε πληθυσμό από τους επίσης ανεμοδαρμένους τουρίστες (φυσούσε πολύ εκείνες τις μέρες). Ένα γρήγορο γκάλοπ -κοινώς στήσιμο αυτιού- έδειξε ότι η πλειοψηφία των τουριστών ήταν Ιταλοί! Αγαπημένοι και πάντα γκουρμέ! Ίσως το έχω ξαναπεί αλλά να έχετε πάντα υπόψη τούτο: Σε όποιο εστιατόριο δείτε να τρώνε Ιταλοί καθίστε άφοβα! Είναι οι ικανότεροι των ικανότερων στο να ανακαλύπτουν την ποιότητα στο πιάτο!

Οποία σύμπτωση! Σήμερα έχουμε ένα ιταλικό πιάτο! Μου εκμυστηρεύτηκε τη συνταγή συμπαθέστατη Ιταλίδα εκ της Cesena! Grazie mille Giovanna!

Tortiglioni με κολοκυθάκι και ρικότα




Υλικά για 4 άτομα

400 γρ ζυμαρικά τύπου tortiglioni
4 μεσαίου μεγέθους κολοκυθάκια
200 γρ ρικότα
1 σκελίδα σκόρδο τριμμένη
λίγο φρεσκοκομμένο μαϊντανό
άφθονο φρεσκοκομμένο βασιλικό
3-4 κουταλιές λευκό ξίδι πολύ καλής ποιότητας
λάδι
αλάτι
πιπέρι
λίγες φλούδες παρμεζάνα....για το ντεκόρ!

Βάζετε το νερό για τα ζυμαρικά να βράσει με λίγο αλάτι. Ρίχνετε τα ζυμαρικά και τα βράζετε al dente. Εν τω μεταξύ πλένετε τα κολοκυθάκια, τα στεγνώνετε και τα κόβετε σε ροδέλες πάχους 0,5 εκ και τις ροδέλες στη μέση.  Ζεσταίνετε λίγο λάδι σε ένα τηγάνι. Σοτάρετε το σκόρδο και ρίχνετε τα κολοκυθάκια. Τα σοτάρετε για λίγα λεπτά. Αλατίζετε, ρίχνετε πιπέρι και τον μαϊντανό κι ανακατεύετε. Ρίχνετε 2 κουταλιές ξίδι το οποίο αφήνετε να εξατμιστεί.Συνεχίζετε το σοτάρισμα μέχρι να μαλακώσουν τα κολοκυθάκια. Σε ένα μπολάκι χτυπάτε πολύ καλά λίγο λάδι με 2 κουταλιές ξίδι, λίγο αλάτι και πιπέρι. Στραγγίξτε τα ζυμαρικά, φέρτε τα σε ένα μεγάλο μπολ κι ανακατέψτε τα με το λαδόξιδο. Προσθέστε τα κολοκυθάκια, τη ρικότα (την οποία είναι καλό να έχετε χτυπήσει πρώτα μόνη την έτσι ώστε να αποκτήσει πιο κρεμώδη υφή) και τον βασιλικό. Ανακατέψτε, ρίξτε από πάνω τις φλούδες παρμεζάνας και σερβίρετε με ένα δροσερό ελληνικό sauvignon blanc.


Εδώ
Εδώ
Εδώ
Εδώ
Κι εδώ επιβεβαιώνεται η αγάπη της υποφαινόμενης για το κολοκυθάκι.
.............Και την Ιταλία!! Ναι καλά το καταλάβατε, Squadra Azzurra υποστήριζε!!!!!!