Τρίτη 18 Μαΐου 2010

The strange... cuisine anglaise!

Αφορμή για τούτη την ανάρτηση είναι ένα ...παράξενο σχόλιο της vipera όπου με ρωτά αν έχει τίποτα... παράξενο η αγγλική κουζίνα. Ξέρω ότι σε αυτό το σημείο οι περισσότεροι θα χασκογελάσετε θεωρώντας τον όρο ''αγγλική κουζίνα'' σχήμα οξύμωρο. Αλλά δεν έχετε δίκιο, διότι το μόνο που κάνετε είναι να αναπαράγετε τα γνωστά στερότυπα που εμείς , οι κάτοικοι τούτης της ''λιλιπούτειας πλην όμως τίμιας'' χώρας, χρησιμοποιούμε κατα κόρον για τους αλλοδαπούς.
Θα προσπαθήσω να τεκμηριώσω την υπεράσπιση  μου στην αγγλική κουζίνα , ξεκινώντας μ'ένα σύντομο μάθημα οικιακής οικονομίας (lucky you!!!) . Το πώς διαμορφώνεται μια εθνική κουζίνα εξαρτάται άμεσα και στο μεγαλύτερο ποσοστό από τη γεωγραφία του τόπου, τη γεωμορφολογία και το κλίμα , στοιχεία που διαμορφώνουν κατ'επέκταση τη χλωρίδα και πανίδα του κάθε τόπου. Με απλά λόγια δεν περιμένεις ποτέ η μελιτζάνα να είναι το εθνικό προϊόν και το βασικό συστατικό της...νορβηγικής κουζίνας γιατί απλά η μελιτζάνα δεν ευδοκιμεί στα βόρεια -και κρύα- μέρη! Υπάρχουν χώρες που ανέπτυξαν πολυποίκιλη και συναρπαστική κουζίνα λόγω ακριβώς της πληθώρας πρώτων υλών που διέθετε ο τόπος και το κλίμα κι η γεωμορφολογία ευνοούσε την καλλιέργειά τους. Καλά παραδείγματα είναι οι μεσογειακές χώρες όπως η Ελλάδα , η Ιταλία κι η Γαλλία κυρίως οι δύο τελευταίες , αλλά ακόμα περισσότερο η τελευταία. Σκεφτείτε τη γεωγραφική θέση της Γαλλίας : Εκτείνεται από τον Ατλαντικό ως τη Μεσόγειο και τις Άλπεις , κι από τα Πυρηναία έως τις Αρδέννες. Κι ενδιάμεσα συναντά κανείς πεδιάδες , λειβάδια , οροπέδια , βουνά τα πάντα. Κι από κλίμα ό,τι θες : Μεσογειακό , ηπειρωτικό , ωκεάνιο , αλπικό, τα πάντα.
Αν πάρεις το πλοίο από το Καλαί της Γαλλίας και διασχίσεις την Μάγχη , θα αποβιβαστείς στο Ντόβερ της Μ. Βρετανίας. Ξαφνικά βρίσκεσαι σε μια χώρα με τελείως διαφορετική γεωμορφολογία από αυτήν που άφησες πίσω. Είσαι σ'έ να νησί που βρέχεται από τον Ατλαντικό Ωκεανό , έχει ελάχιστα ψηλά βουνά και τα κύρια χαρακτηριστικά του κλίματος είναι υγρασία , κρύο , πολλές βροχές , ισχνή ηλιοφάνεια. Ούτε εδώ ευδοκιμεί η μελιτζάνα οπότε όταν επισκέπτεσαι τα βρετανικά νησιά δεν περιμένεις να σου σερβίρουν ως εθνικό έδεσμα... τον μουσακά.
Εν τούτοις οι Βρετανοί με τις ελάχιστες τοπικές πρώτες ύλες που διαθέτουν καταφέρνουν και συντηρούν μια ευπρεπέστατη κουζίνα. Δεν ξέρω με τι έχετε συνδυάσει εσείς την κουζίνα τους αλλά πιστέψτε με δεν είναι μόνο fish&chips! Φυσικά μιλάμε για μια κουζίνα που έχει δεχτεί πληθώρα επιρροών. Γεύσεις κι αρώματα που προέρχονται κυρίως από πρώην αποικίες , από μετανάστες που εγκαταστάθηκαν στο ''Νησί'' , επιρροές από το ''Continent'' (όπως λένε οι Βρετανοί την υπόλοιπη Ευρώπη) και κυρίως από τη Γαλλία- είμαι σίγουρη ότι το αγγλικό shepherd's pie έχει σχέση με το γαλλικό hachis parmentier. Οι επιρροές μιας κουζίνας είναι εξάλλου αναπόφευκτο στοιχείο - δείτε πόσο επηρεασμένη είναι η δική μας από την τούρκικη.
Πίτες , ωραία γλυκά , μπισκότα -κορυφαία τα σκοτσέζικα shortbread- , πιάτα με ψάρι , πιάτα με κρέας - το κλασικό roast beef , διάσημες σάλτσες , πολύ καλά αλλαντικά , τυριά -ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια γίνεται σπουδαία δουλειά πάνω στα τυροκομικά , φοβερές μπύρες. Τι άλλο θέλετε; Ε , τι είπατε ; Γεμιστά , παστίτσιο και κοκκινιστό; Αδιόρθωτοι είστε!!!
Πάμε τώρα στο...παράξενο της υπόθεσης. ''Σκανάροντας'' την βρετανική κουζίνα το μόνο παράξενο που βρήκα είναι το σκοτσέζικο haggis το οποίο περιέχει εντόσθια αρνιού αλλά το βρίσκω τόσο ''παράξενο'' όσο και τον πατσά , τη μαγειρίτσα και το κοκορέτσι. Άντε και το stewed eel ή jellied eel όπως αλλιώς λέγεται κι είναι ένα πιάτο με χέλι το οποίο είναι παραδοσιακό της περιοχής του Λονδίνου. Το αναφέρω μόνο και μόνο επειδή πολλοί απεχθάνονται το χέλι από τα ''looks'' του.
Τελικά , δεν νομίζω ότι η βρετανική κουζίνα είναι πιο παράξενη από άλλες κουζίνες , τα συστατικά της είναι ταπεινά γιατί η γη της χώρας δεν είναι ιδιαίτερα εύφορη , γιατί το κλίμα είναι υγρό και κρύο.
Παραταύτα την επόμενη φορά που θα επικεφτείτε την βρετανική πρωτεύουσα , μπείτε σε μια pub  , φάτε μια πίτα , πιείτε και μια ale και πιστέψτε με δεν θα περάσετε κι άσχημα!
Με αυτά και μ'αυτά θυμήθηκα ότι χρησιμοποιώ αρκετά βρετανικά προϊόντα στην κουζίνα. Και νομίζω ότι ήρθε ο καιρός να σας αποκαλύψω τα αγαπημένα μου ...chips! Μα τι Crispy θα ήμουν αν δεν έτρωγα chips! Τσιπς λοιπόν , σάλτσες , δημητριακά , μπισκότα , τσάι , μαρμελάδες , μπύρες ...

























Πριν κλείσω , να διευκρινίσω τα εξής. Η ανάρτηση έγινε περισσότερο για να τονίσει ότι κάποιες εθνικές κουζίνες...δεν δαγκώνουν! Κι επίσης , καιρός είναι εμείς οι Έλληνες να γίνουμε πιο διαλλακτικοί , πιο ανοιχτόμαυαλοι και πιο ανεκτικοί σε ορισμένα ζητήματα. Και να μην χασκογελάμε με κακόγουστα στερεότυπα. Ναι , έχουμε πεντανόστιμη κουζίνα , ναι έχουμε κάποια πιάτα που είναι για ..Όσκαρ. Αλλά ας συγκρατήσουμε τον υπερβάλλοντα ενθουσιασμό μας κι ας μάθουμε να μην θεωρούμε ως δεδομένο την ''καλύτερη στον κόσμο'' κουζίνα μας. Και για τον υπόλοιπο κόσμο στερεότυπο έχει καταντήσει αυτή:  feta , mouzaka ,  greek yogurt , souvlaki ...kai play bouzouki! Τα καλά κόποις κτώνται κι αν θέλουμε ανανέωση , καινοτομία κι επαναπροσδιορισμό πρέπει να παλέψουμε όπως πάλεψαν κι οι Βρετανοί - το ''σοκ'' με την ιστορία της νόσου των τρελών αγελάδων τους έστειλε πίσω στο σημείο μηδέν αλλά κατάφεραν τα τελευταία χρόνια να επιστρέψουν στο γαστρονομικό προσκήνιο κι όχι μόνο αυτό αλλά  προέκυψε και μια πλειάδα διάσημων σεφ κι η τηλεόραση κατακλύστηκε από τηλεοπτικά γαστρονομικά προγράμματα! Ακόμα κι εδώ απολαύσαμε αγγλικές εκπομπές μαγειρικής! Όχι τυχαία...
Τέλος να ευχαριστήσω την vipera της οποίας η ερώτηση ήταν η αφορμή για τούτη την ανάρτηση κι ελπίζω να έλυσα την απορία της.



9 σχόλια:

  1. Crispy αυτή η ανάρτηση ήταν υπέροχη! Νομίζω πως εγώ θα έπρεπε να σε ευχαριστήσω, καθώς με διαφώτισες πολύ σε αυτό το θέμα, είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον!

    Όσο για τη συμβουλή σου, όταν επισκευθώ τη Γηραιά Αλβιόνα, θα πάω στα σίγουρα σε μια pub!

    Αν κρίνω από τις ταινίες, τα βιβλία και όσες φωτογραφίες και αφιερώματα σε περιοδικά έχω δει, πρέπει να είναι μια ξεχωριστή και αξιαγάπητη χώρα η Βρετανία, όπου ο καθένας βρίσκει αυτό που ψάχνει! Αλλά αυτό ας το αφήσουμε σε όσους έχουν πάει, δηλαδή σε κάποια σαν εσένα!


    Υ.Γ.: Το ρολόι του Big Ben είναι υπεραιωνόβιο, μιας και έχει κλείσει 150 χρόνια σε λειτουργία!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κανεις Εληνας που ενδιαφερεται πραγματικα για την κουζινα και την απολαυση του φαγητου δεν εχει διατυπωσει την αποψη οτι οι τοπικες κουζινες δεν εχουν ενδιαφερον (εδω η Αγγλικη). Ομως, στην κριτικη του "αλλου" τροπου σημαινοντα ρολο παιζει ο δικος μας τροπος και συνηθειες στο φαγητο! Αυτος εχει διαμορφωσει τη γευση μας. Π.χ. καποτε εφαγα χελωνα εχοντας πιει το αιμα της μεσα σε αλκοολουχο ποτο! Ωραιο ηταν μεν αλλα παραξενο για τα γουστα μου! Δεν μου λειπει εκτοτε!!! Οπως και τα fish&chips! Οι Αγγλοι εχουν παραξενη αλλα οχι κατωτερη κουζινα απο τη δικη μας. Και οι Γαλλοι και οι Αραβες. Ασε οι Σομαλοι και οι Τουπι! Δεν τους θαυμαζω ομως. Οπως δεν θαυμαζω και την Ελληνικη κουζινα. Δοκιμαζω τα παντα που δοκιμαζουν παραδοσιακα καποιοι λαοι, ολο και κατι μπορει να ταιριαζει στα γουστα μου. Ωμο αλογο - δεν ταιριαξε! Φτερο καρχαρια - τελειο!

    Καλημερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ειλικρινα συμφωνω απολυτα...παντου υπαρχουν "λουλουδια" για οποιον θελει να τα δει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Shepherd's pie με συνοδεια London Pride.Super!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το μόνο που δεν αντέχω από την αγγλική κουζίνα είναι αυτά τα stews που σιγοβράζουν με τις ώρες και το τέλος γίνονται σαν χυλός (αν και μάλλον οι συγκάτοικοί μου δεν ήταν και οι κατάλληλοι μάγειρες για να πετύχουν το χαρακτηριστικό αυτό φαγητό! Ακόμα και με οδηγίες εκ τηλεφώνου απ' τη μανούλα τους κάπου στo Yorkshire!

    Α, και το gravy! Μπλιαχ!

    Αλλά λατρεύω το φαγητό στις pub! Μαζί με μια παγωμένη μπίρα σε ένα ξύλινο παγκάκι στο δρόμο είναι μια υπέροχη απόλαυση!!!Ti μας κάνεις Crispy! Και Vipera!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. σήμερα σε ανακάλυψα.
    Τι ωραίο μπλογκ, τι ωραία γραφή. Μπράβο, σ' έβαλα και στην λίστα μου.

    Συνέχισε έτσι :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γεια σου Crispy..!
    Με σύστησε η Vipera σε αυτό το blog και ομολογώ πως είναι πολύ ενδιαφέροντα τα όσα γράφεις.
    Θα τα λέμε έτσι;Δεν χανόμαστε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. vipera τώρα που κάποιος -you know who!- μού μαρτύρησε γιατί ενδιαφέρεσαι τόσο πολύ για την αγγλική κουζίνα , το μόνο που έχω να πω είναι : Δοκίμασε την άφοβα! Μπορεί να την βρεις άνοστη ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο αλλά παράξενη δεν είναι!




    e_digonis το σχόλιο σας πραγματικά αποτυπώνει του τι σημαίνει να τρώει κανείς παράξενα πράγματα! Έχετε απόλυτο δίκιο και συμφωνώ : Κάποιος που ενδιαφέρεται πραγματικά για την απόλαυση του φαγητού δεν θα γκρινιάξει για ...παραξενιές.
    Ωμό άλογο; Πού σας έτυχε;





    pansofix χαίρομαι που βλέπετε κι εσείς τα πράγματα με το ίδιο ανοιχτό ...ουρανίσκο!



    Ανώνυμε με το σχόλιο σας με ''στείλατε'' κατευθείαν στην βρετανική πρωτεύουσα!




    foteini τι μου θύμισες! Στην Αυστραλία όταν επισκεπτόμουν Αυστραλέζες φίλες και καθόμουν για φαγητό μου ερχόταν να βάλω τα κλάμματα γιατί πάντα οι μαμάδες τους είχαν gravy sauce και δεν την ήθελα καθόλου- κι εγώ βέβαια ντρεπόμουν να πω ότι δεν την έτρωγα! Τώρα όποτε πάω Λονδίνο ...επιδιώκω διακαώς μια συνάντηση μαζί της!!!
    Ναι , όντως το pub food είναι απολαυστικότατο!



    athensville καλωσόρισες κι ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Επειδή προτίθεμαι να μεταλλάξω τούτο το blog σε γαστρονονικό , ίσως θα σε ενδιέφερε περισσότερο το άλλο που έχω, όπου γενικώς ...γκρινιάζω και μονολογώ σχεδόν καοθημερινά!!! Θα βρεις το link δεξιά.




    felis καλωσόρισες. Φυσικά και θα τα λέμε! Από ότι είδα μπήκες και στο ''some...'' , εκεί θα βρισκόμαστε σχεδόν σε καθημερινή βάση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Crispy τα πράγματα που βρίσκω άνοστα είναι ελάχιστα! Οπότε θα επιδοθώ σε έναν γαστρονιμικό μαραθώνιο όπως νομίζω κατάλαβες!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή