Μετά την προηγούμενη ανάρτηση ήμουν πολύ χαρούμενη γιατί είχα ανακαλύψει ένα νέο υλικό να χρησιμοποιώ στην κουζίνα (καινούργιο κοσκινάκι μου..) κι αυτό δεν ήταν άλλο από το γάλα αμυγδάλου. Εκτός από εκείνο το απίθανο lemon bread, το χρησιμοποίησα και σε pancakes και -ω ναι- με κουάκερ στο κλασικό porridge! Όλα τέλεια μέχρις ότου διάβασα στην (ναι, στην κι όχι στον!) Guardian αυτό το άρθρο σύμφωνα με το οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ χρεωνόμουν εν μέρει την καταστροφή του πλανήτη. Μάλιστα...
Ε, καλά σκέφτηκα, μπορώ να ζήσω χωρίς γάλα αμυγδάλου, σημασία έχει ο πλανήτης, να ζει καλά κι αυτός ο δόλιος. Μετά από λίγες μέρες χτύπησε ο W.H.O, όχι ο Doctor Who αλλά ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, ο οποίος διαρρηγνύοντας τα ιμάτια του μας ζητούσε να σταματήσουμε να τρώμε επεξεργασμένα κρέατα γιατί προκαλούν καρκίνο. Στα επεξεργασμένα κρέατα εντάσσονται τα αλλαντικά κι εγώ έχω δηλώσει- επανειλημμένα- ότι θα μπορούσα να ζήσω μόνο με αλλαντικά, τυριά και κρασιά. Μεγάλο το πλήγμα, τα λατρεύω, αλλά τι να κάνουμε το είπε ο "ό,τι θυμάμαι χαίρομαι" WHO, ας μείνω με τυρί και κρασί στο φινάλε. Μέσα σε όλα αυτά πέφτω πάνω σε άρθρο που αποκαλύπτει ότι το τυρί μπορεί να είναι εξίσου εθιστικό όπως τα ναρκωτικά! Ααααα, μα τι στο καλό! Το ένα βλάπτει, το άλλο εθίζει. Στη σύγχυση μου επάνω είπα να φτιάξω λίγη pesto genovese που είναι ωραία και δεν επιβαρύνει το περιβάλλον, ο βασιλικός μεγαλώνει (μάλλον γερνά τέλη Οκτώβρη) ήσυχα ήσυχα στην βεράντα, καμία απειλή για το περιβάλλον... Αμ δε! Η μεγάλη ζήτηση κουκουναρόσπορου, ένα από τα κύρια συστατικά της pesto, είναι, λέει, επιβλαβής για το περιβάλλον!!!! Η pesto απειλή για τον πλανήτη μας!! Τι άλλο θα ακούσω, οϊμέ!
Αλλά δεν πειράζει, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μας νοιάζεται πολύ κι έτσι θα μας επιτρέπει να τρώμε έντομα από εδώ και πέρα , λύσαμε το πρόβλημα, θα φτιάξουμε ένα ωραιότατο ραγού με γρύλους όπως η Carol στη σειρά "The Last Man on Earth".
Η εβδομάδα δεν έχει τελειώσει ακόμα οπότε μπορεί να μας προκύψει κι άλλη παρόμοια είδηση. Πέρα από την πλάκα, η αλήθεια είναι ότι τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Δεν θα προχωρήσω στην ανάλυση της κατάστασης αλλά πρέπει να ομολογήσω ότι η παγκοσμιοποίηση της διατροφής με τρομάζει, η μαζική παραγωγή με ανησυχεί, εκείνο το "αποτύπωμα άνθρακα" με βάζει σε σκέψεις.
Προς το παρόν δεν μπορώ να κάνω πολλά, ίσως να ψάχνω για μικροπαραγωγούς στις λαϊκές, να προτιμώ προϊόντα εταιριών με μικρή και ποιοτική παραγωγή, να αναζητώ τοπικά προϊόντα, να αναρωτιέμαι αν πρέπει να πιω εκείνο το sauvignon blanc από τη Νέα Ζηλανδία (τόσο ταξίδι έκανε, μα να το σνομπάρω για ένα "ανθρακικό αποτύπωμα";), να ζηλεύω ανθρώπους σχεδόν αυτάρκεις, που έχουν το μποστάνι τους, τα λίγα ζώα τους, γιατί υπάρχουν, τους έχω συναντήσει, στην επαρχία προφανώς, "Η ευτυχία είναι στο λιβάδι", όπως ήταν ο τίτλος μιας παλιότερης γαλλικής ταινίας.
Ουφ! Δεν θα σας αφήσω με ένα τεράστιο ερωτηματικό να πλανάται πάνω από το κεφάλι σας. Εκείνα τα pancakes με γάλα αμυγδάλου που ανέφερα στην αρχή ήταν ωραιότατα, πολύ νόστιμα. Τι λέτε; Θα τα δοκιμάσετε;
Για 8 κομμάτια
1/2 φλιτζάνι αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1/2 φλιτζάνι αλεύρι ολικής αλέσεως
1/2 φλιτζάνι γάλα αμυγδάλου (τα περισσότερα έχουν κάποιο γλυκαντικό, αυτό που χρησιμοποίησα εγώ είχε σιρόπι αγάβης, οπότε δεν χρειάζεται να βάλουμε στο χυλό μας ζάχαρη)
1/2 κεσέ γιαούρτι
1 μεγάλο αυγό
1/2 κουταλάκι του γλυκού μαγειρική σόδα
1 κουταλάκι του γλυκού baking powder
1 πρέζα μοσχοκάρυδο
Λίγες σταγόνες εκχύλισμα βανίλιας
Ελαιόλαδο για το τηγάνισμα
Σε ένα μπολ αναμειγνύουμε τα αλεύρια, τη σόδα, το baking powder και το μοσχοκάρυδο. Σε άλλο μπολ χτυπάμε το αυγό. Προσθέτουμε το γάλα αμυγδάλου, το γιαούρτι και το εκχύλισμα βανίλιας και χτυπάμε μέχρι να ομεγενοποιηθεί το μίγμα. Προσθέτουμε το μίγμα αλευριού. Αναμειγνύουμε μέχρι να ομογενοποιηθεί το μίγμα.
Ζεσταίνουμε λίγο ελαιόλαδο σε τηγάνι σε μέτρια προς δυνατή φωτιά. Ρίχνουμε χυλό που αντιστοιχεί σε μισή κουτάλα, ψήνουμε καλά από τη μια μεριά για 2-3 λεπτά, γυρίζουμε προσεκτικά και ψήνουμε κι από την άλλη. Αν το τηγάνι είναι μεγάλο μπορούμε να ψήνουμε δύο pancakes ταυτόχρονα. Συνεχίζουμε έτσι μέχρι να τελειώσει ο χυλός. Κάθε φορά προσθέτουμε λίγο ελαιόλαδο στο τηγάνι.
Μπορούμε να σερβίρουμε με ελληνικό μέλι (πολύ χαμηλό "ανθρακικό αποτύπωμα") ή καναδέζικο σιρόπι σφενδάμου ( το "ανθρακικό αποτύπωμα" αυξάνεται επικίνδυνα)
Πριν τελειώσουμε, να σας ενημερώσω ότι το blog μπήκε αισίως στον όγδοο χρόνο λειτουργίας. Αντί κεράσματος, σκέφτηκα να σας ποστάρω, μέχρι το τέλος του έτους, αγαπημένες μουσικές που ακούω όταν μαγειρεύω -κι όχι μόνο τότε! Δεν ξέρω τι ακούτε εσείς όταν μαγειρεύετε αλλά για λίγα post ακόμα θα πάρετε μια ιδέα τι ακούει η υποφαινόμενη.
Ξεκινάω με έναν από τους πιο αγαπημένους μου δίσκους. "Ella & Louis". H Ella Fitzgerald κι ο "Pops" Louis Armstrong, μαζί πρώτη φορά για την Verve Records. Κάπου είχα διαβάσει ότι η ηχογράφηση έγινε μετά από μια περιοδεία κι οι δύο καλλιτέχνες ήταν αρκετά κουρασμένοι όταν την ξεκίνησαν. Η κούραση τους αποτυπώνεται με απίστευτο τρόπο στη φωνή τους ή στο παίξιμο του Louis, τόσο γλυκά, τόσο όμορφα, που οι ερμηνείες τους απογειώνονται στο τέλος!
Απολαύστε τον!
Ε, καλά σκέφτηκα, μπορώ να ζήσω χωρίς γάλα αμυγδάλου, σημασία έχει ο πλανήτης, να ζει καλά κι αυτός ο δόλιος. Μετά από λίγες μέρες χτύπησε ο W.H.O, όχι ο Doctor Who αλλά ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, ο οποίος διαρρηγνύοντας τα ιμάτια του μας ζητούσε να σταματήσουμε να τρώμε επεξεργασμένα κρέατα γιατί προκαλούν καρκίνο. Στα επεξεργασμένα κρέατα εντάσσονται τα αλλαντικά κι εγώ έχω δηλώσει- επανειλημμένα- ότι θα μπορούσα να ζήσω μόνο με αλλαντικά, τυριά και κρασιά. Μεγάλο το πλήγμα, τα λατρεύω, αλλά τι να κάνουμε το είπε ο "ό,τι θυμάμαι χαίρομαι" WHO, ας μείνω με τυρί και κρασί στο φινάλε. Μέσα σε όλα αυτά πέφτω πάνω σε άρθρο που αποκαλύπτει ότι το τυρί μπορεί να είναι εξίσου εθιστικό όπως τα ναρκωτικά! Ααααα, μα τι στο καλό! Το ένα βλάπτει, το άλλο εθίζει. Στη σύγχυση μου επάνω είπα να φτιάξω λίγη pesto genovese που είναι ωραία και δεν επιβαρύνει το περιβάλλον, ο βασιλικός μεγαλώνει (μάλλον γερνά τέλη Οκτώβρη) ήσυχα ήσυχα στην βεράντα, καμία απειλή για το περιβάλλον... Αμ δε! Η μεγάλη ζήτηση κουκουναρόσπορου, ένα από τα κύρια συστατικά της pesto, είναι, λέει, επιβλαβής για το περιβάλλον!!!! Η pesto απειλή για τον πλανήτη μας!! Τι άλλο θα ακούσω, οϊμέ!
Αλλά δεν πειράζει, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μας νοιάζεται πολύ κι έτσι θα μας επιτρέπει να τρώμε έντομα από εδώ και πέρα , λύσαμε το πρόβλημα, θα φτιάξουμε ένα ωραιότατο ραγού με γρύλους όπως η Carol στη σειρά "The Last Man on Earth".
"Ladies and gentlemen, please welcome...cricket casserole!" — CarolPosted by The Last Man on Earth on Wednesday, 28 October 2015
Η εβδομάδα δεν έχει τελειώσει ακόμα οπότε μπορεί να μας προκύψει κι άλλη παρόμοια είδηση. Πέρα από την πλάκα, η αλήθεια είναι ότι τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Δεν θα προχωρήσω στην ανάλυση της κατάστασης αλλά πρέπει να ομολογήσω ότι η παγκοσμιοποίηση της διατροφής με τρομάζει, η μαζική παραγωγή με ανησυχεί, εκείνο το "αποτύπωμα άνθρακα" με βάζει σε σκέψεις.
Προς το παρόν δεν μπορώ να κάνω πολλά, ίσως να ψάχνω για μικροπαραγωγούς στις λαϊκές, να προτιμώ προϊόντα εταιριών με μικρή και ποιοτική παραγωγή, να αναζητώ τοπικά προϊόντα, να αναρωτιέμαι αν πρέπει να πιω εκείνο το sauvignon blanc από τη Νέα Ζηλανδία (τόσο ταξίδι έκανε, μα να το σνομπάρω για ένα "ανθρακικό αποτύπωμα";), να ζηλεύω ανθρώπους σχεδόν αυτάρκεις, που έχουν το μποστάνι τους, τα λίγα ζώα τους, γιατί υπάρχουν, τους έχω συναντήσει, στην επαρχία προφανώς, "Η ευτυχία είναι στο λιβάδι", όπως ήταν ο τίτλος μιας παλιότερης γαλλικής ταινίας.
Ουφ! Δεν θα σας αφήσω με ένα τεράστιο ερωτηματικό να πλανάται πάνω από το κεφάλι σας. Εκείνα τα pancakes με γάλα αμυγδάλου που ανέφερα στην αρχή ήταν ωραιότατα, πολύ νόστιμα. Τι λέτε; Θα τα δοκιμάσετε;
Pancakes με γάλα αμυγδάλου
Για 8 κομμάτια
1/2 φλιτζάνι αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1/2 φλιτζάνι αλεύρι ολικής αλέσεως
1/2 φλιτζάνι γάλα αμυγδάλου (τα περισσότερα έχουν κάποιο γλυκαντικό, αυτό που χρησιμοποίησα εγώ είχε σιρόπι αγάβης, οπότε δεν χρειάζεται να βάλουμε στο χυλό μας ζάχαρη)
1/2 κεσέ γιαούρτι
1 μεγάλο αυγό
1/2 κουταλάκι του γλυκού μαγειρική σόδα
1 κουταλάκι του γλυκού baking powder
1 πρέζα μοσχοκάρυδο
Λίγες σταγόνες εκχύλισμα βανίλιας
Ελαιόλαδο για το τηγάνισμα
Σε ένα μπολ αναμειγνύουμε τα αλεύρια, τη σόδα, το baking powder και το μοσχοκάρυδο. Σε άλλο μπολ χτυπάμε το αυγό. Προσθέτουμε το γάλα αμυγδάλου, το γιαούρτι και το εκχύλισμα βανίλιας και χτυπάμε μέχρι να ομεγενοποιηθεί το μίγμα. Προσθέτουμε το μίγμα αλευριού. Αναμειγνύουμε μέχρι να ομογενοποιηθεί το μίγμα.
Ζεσταίνουμε λίγο ελαιόλαδο σε τηγάνι σε μέτρια προς δυνατή φωτιά. Ρίχνουμε χυλό που αντιστοιχεί σε μισή κουτάλα, ψήνουμε καλά από τη μια μεριά για 2-3 λεπτά, γυρίζουμε προσεκτικά και ψήνουμε κι από την άλλη. Αν το τηγάνι είναι μεγάλο μπορούμε να ψήνουμε δύο pancakes ταυτόχρονα. Συνεχίζουμε έτσι μέχρι να τελειώσει ο χυλός. Κάθε φορά προσθέτουμε λίγο ελαιόλαδο στο τηγάνι.
Μπορούμε να σερβίρουμε με ελληνικό μέλι (πολύ χαμηλό "ανθρακικό αποτύπωμα") ή καναδέζικο σιρόπι σφενδάμου ( το "ανθρακικό αποτύπωμα" αυξάνεται επικίνδυνα)
Πριν τελειώσουμε, να σας ενημερώσω ότι το blog μπήκε αισίως στον όγδοο χρόνο λειτουργίας. Αντί κεράσματος, σκέφτηκα να σας ποστάρω, μέχρι το τέλος του έτους, αγαπημένες μουσικές που ακούω όταν μαγειρεύω -κι όχι μόνο τότε! Δεν ξέρω τι ακούτε εσείς όταν μαγειρεύετε αλλά για λίγα post ακόμα θα πάρετε μια ιδέα τι ακούει η υποφαινόμενη.
Ξεκινάω με έναν από τους πιο αγαπημένους μου δίσκους. "Ella & Louis". H Ella Fitzgerald κι ο "Pops" Louis Armstrong, μαζί πρώτη φορά για την Verve Records. Κάπου είχα διαβάσει ότι η ηχογράφηση έγινε μετά από μια περιοδεία κι οι δύο καλλιτέχνες ήταν αρκετά κουρασμένοι όταν την ξεκίνησαν. Η κούραση τους αποτυπώνεται με απίστευτο τρόπο στη φωνή τους ή στο παίξιμο του Louis, τόσο γλυκά, τόσο όμορφα, που οι ερμηνείες τους απογειώνονται στο τέλος!
Απολαύστε τον!