Ζιγκ ζαγκ στα συναισθήματα....

Μερικά πράγματα σε κάνουν τρομερά δυστυχή....όπως το κομπρεσέρ που βαρά ασταμάτητα 10 μέρες τώρα στον κάτω όροφο -και που όταν συνδυάζεται με κρύωμα μετά πυρετού....οι αντοχές σε εγκαταλείπουν...
.......................................................................................
Από την άλλη, μερικά πράγματα σε αφήνουν παντελώς αδιάφορο. Όπως η ταινία Noel που είδα τις προάλλες σε dvd. Παραμονές Χριστουγέννων και κάποιοι άνθρωποι που περιφέρονται στο Μανχάταν περιμένουν το θαύμα των γιορτών. Βαρετές ιστορίες , προβλέψιμο φινάλε αλλά η χιονισμένη Νέα Υόρκη μια κούκλα! Στην ταινία αυτή ένας εκ των πρωταγωνιστών λατρεύει τα almond butter cookies.
 ............................................................................................
Ευτυχώς όμως, υπάρχουν και μερικά πράγματα που σου επαναφέρουν το χαμόγελο στα χείλη , σου φτιάχνουν τη διάθεση , διώχνουν το βάρος των προηγούμενων ημερών από πάνω σου.. Όπως τα almond butter cookies!!! Έχοντας επηρεαστεί από την ταινία ξεκίνησα να αναζητώ στον κυβερνοχώρο συνταγές για μπισκότα ...αμυγδαλοβούτυρου. Έπεσα πάνω σε διάφορες συνταγές αλλά μία μου κίνησε το ενδιαφέρον (εδώ). Κι είπα ''Γιατί όχι, ας δοκιμάσω''. Σιρόπι σφενδάμου είχα , αμυγδαλοβούτυρο βρήκα στο bio shop φίλων και....το ομολογώ:  Είναι από τα ωραιότερα μπισκότα που έχω φτιάξει! Και τα πιο ασυνήθιστα , τουλάχιστον ως προς τα υλικά. Ο συνδυασμός τους όμως είναι απλά αποθέωση! Το σιρόπι αντικαθιστά τη ζάχαρη , το αμυγδαλοβούτυρο αντικαθιστά το βούτυρο κι από εκεί και πέρα η υπόθεση είναι απλούστατη αλλά κυρίως απολαυστικότατη!

Μπισκότα με αμυγδαλοβούτυρο

1/2  φλιτζάνι σιρόπι σφενδάμου
1/2 φλιτζάνι αμυγδαλοβούτυρο (Υπάρχει περίπτωση να το βρείτε σε ντέλι ή  στα γνωστά supermarket που επιμένουν ότι πουλούν και ''του πουλιού το γάλα'' , εγώ το βρήκα στο bio shop της γειτονιάς)
3 κουταλιές ελαιόλαδο
1 φλιτζάνι αλεύρι
1 κουταλάκι του γλυκού εκχύλισμα βανίλιας
1/2 κουταλάκι μαγειρική σόδα
1 πρέζα αλάτι
1/2 φλιτζάνι αμύγδαλα ψιλοκομμένα

Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς.
Σ' ένα μπωλ ανακατεύουμε καλά το αμυγδαλοβούτυρο με το σιρόπι και τη βανίλια. Σ'ένα άλλο μπωλ ανακατεύουμε το αλεύρι με τη σόδα και το αλάτι. Ενσωματώνουμε σιγά σιγά το αλεύρι στο μίγμα αμυγδαλοβούτυρο-σιρόπι με μια ξύλινη κουτάλα. Στο τέλος προσθέτουμε τα αμύγδαλα και δουλεύουμε για λίγο τη ζύμη μέχρι να ενσωματωθούν τα αμύγδαλα σε αυτή. Αφήνουμε τη ζύμη να ξεκουραστεί για 10 λεπτά.
Στρώνουμε σ'ένα μεγάλο ταψί αντικολλητικό χαρτί ψησίματος. Φτιάχνουμε μπαλίτσες με τη ζύμη και τις τοποθετούμε πάνω στο χαρτί. Με τα δάχτυλα ή με πιρούνι ανοίγουμε τις μπαλίτσες μέχρι τα μπισκότα μας να αποκτήσουν πάχος 1/2 εκατοστού. Τα ψήνουμε στο φούρνο για 10 λεπτά περίπου.

Crispy's confession: Επειδή τα βασικά υλικά (σιρόπι σφενδάμου & αμυγδαλοβούτυρο) έχουν μια κάποια, ας την πούμε, αλμυρή τιμή σκέφτηκα την επόμενη φορά που θα τα φτιάξω να αντικαταστήσω το σιρόπι με μέλι (αραιώνοντας το λίγο με νερό) και το αμυγδαλοβούτυρο με φυστικοβούτυρο -που δεν είναι δυσεύρετο. Όταν το επιχειρήσω θα σας ενημερώσω για το αποτέλεσμα!

-Ζαζί , τι λες , θα κεράσουμε αύριο τα παιδιά που θα έρθουν να πουν τα κάλαντα ωραία μπισκοτάκια;

- Μμμμμμμ, θα το σκεφτώ!

Ζιγκ ζαγκ στις μανταρινιές...

 ...κι όχι μόνο σ'αυτές!

Χθες το πρωί , μια γειτόνισσα μου άφησε έξω από την πόρτα μου μια σακούλα μανταρίνια από τις μανταρινιές του κήπου της. Δοκίμασα ένα αλλά ήταν πολύ γλυκό για τα γούστα μου-εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων τα φρούτα μου τα προτιμώ άγουρα. Έτσι έπιασα και τα έστυψα κι έφτιαξα.....

 Σιρόπι μανταρινιού

Υλικά

1,5 κιλό μανταρίνια
300 γρ ζάχαρη
1 λεμόνι
λίγη βανίλια (2 κουταλάκια του γλυκού αν χρησιμοποιείτε εκχύλισμα)

Στύβετε τα μανταρίνια και το λεμόνι. Βάζετε το χυμό σε μια κατσαρόλα με τη ζάχαρη και τη βανίλια. Το βράζετε για 10 λεπτά ενώ συγχρόνως το ξαφρίζετε και ανακατεύετε συνεχώς. Περνάτε το σιρόπι από τη σίτα.

Φαντάζομαι ότι στο σημείο αυτό τίθεται η εύλογη ερώτηση: Και πού στο καλό θα χρησιμοποιήσω αυτό το σιρόπι, Crispy;
Χμμμ, να σας πω. Μπορείτε να αρωματίσετε τα ποτά σας με αυτό- λίγες κουταλιές σε παγωμένη vodka είναι ότι πρέπει!! Μπορείτε επίσης να συνοδεύσετε κάποια γλυκά με σιρόπι μανταρινιού....όπως έκανα εγώ χθες με...ραβανί! Θα μου πείτε τώρα- άλλη εύλογη ερώτηση: Μα πώς σου ήρθε χριστουγεννιάτικα -σχεδόν- να φτιάξεις ραβανί; Πώς μου ήρθε; Κάπως έτσι:
Χθες το απόγευμα έκατσα και είδα τον Βασίλη Καλλίδη στο ''Food and the city''. Αυτή τη φορά τριγύριζε στη γειτονιά των Εξαρχείων -αγαπημένα τα Εξάρχεια , έζησα εκεί δύο χρόνια. Σε κάποιο κατάστημα με είδη διατροφής , έφτιαξε έναν αλλιώτικο χαλβά. Στο κυρίως σώμα του γλυκού πρόσθεσε 5-6 διαφορετικούς ξηρούς καρπούς και στο σιρόπι πρόσθεσε ένα σωρό αρώματα και μπαχαρικά. Και στο τέλος σκέπασε το χαλβά με λιωμένη σοκολάτα! Μια πλήρης ανανέωση της κλασικής συνταγής!

 Ο κος. Καλλίδης έφτιαξε χαλβά , αλλά εμένα εκείνη τη στιγμή μου ήρθε τρελή όρεξη για ραβανί - το γιατί παραμένει ανεξήγητο. Το ραβανί έχει τη σιροπιαστή και τη μη σιροπιαστή εκδοχή του. Έχω συνηθίσει από τη μητέρα μου την τελευταία. Δεν την ανανέωσα όπως ο κος. Καλλίδης τον χαλβά. Αλλά κάθε κομμάτι που σερβίρισα το συνόδεψα με σιρόπι μανταρινιού κι ήταν ωραιότατο!

Ραβανί (στη μη σιροπιαστή εκδοχή του)

2 φλιτζάνια λάδι
2 φλιτζάνια μέλι
1 φλιτζάνι ζάχαρη
3 φλιτζάνια νερό
3 φλιτζάνια σιμιγδάλι ψιλό

Τοποθετούμε όλα τα υλικά σε μια κατσαρόλα. Ζεσταίνουμε σε μέτρια φωτιά προς ζεστή φωτιά. Το μίγμα μας σιγά σιγά θα αρχίσει να πήζει. Συνεχίζουμε να το βράζουμε μέχρι το σημείο όπου το μίγμα μας θα ξεκολλά εύκολα από τα τοιχώματα της κατσαρόλας. Απλώνουμε το μίγμα σε καλά λαδωμένο ταψί , κόβουμε σε κομμάτια και ψήνουμε για 1 ώρα σχεδόν σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς.

Nibbling!

Χθες στολίσαμε το σπίτι κι αφού τελειώσαμε, αποφασίσαμε με το Ζαζί να ξεφυλλίσουμε τα γαστρονομικά περιοδικά του μήνα που μέχρι στιγμής έχουν πέσει στα χέρια μας.

Συνήθως το Δεκέμβρη και το Γενάρη τα περιοδικά αυτού του είδους (κι όχι μόνο) δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό.  Ξεκινήσαμε αυτό το Σαββατοκύριακο με 3 περιοδικά: Δύο της αλλοδαπής κι ένα της ημεδαπής. Το τελευταίο είναι το Gourmet της Ελευθεροτυπίας , το οποίο για να είμαι ειλικρινής δεν με ενθουσίασε τόσο όσο ανέμενα. Δεν ήταν τόσο γιορτινό όσο το ήθελα , έλειπε η στήλη πολύ καλής συνεργάτιδας του περιοδικού , της κας. Εύη Παπαδοπούλου -γενικά τον τελευταίο καιρό παρατηρείται ένα πηγαινέλα συνεργατών- κι οι συνταγές , ναι,...χμμμμμμ,.....καμία δεν κέρδισε αυτοκόλλητο σελιδοδείκτη! Και κάτι άλλο. Συμπτωματικά (;) όλες οι εφημερίδες βγάζουν το γαστρονομικό τους ένθετο την ίδια Κυριακή! Χθες πρέπει να υπήρχαν τουλάχιστον 5 γαστρονομικά ένθετα- συνοδεύοντας αντίστοιχες εφημερίδες- στα περίπτερα! Το πιο αστείο με αυτά τα ένθετα είναι η τιμή με την οποία διατίθενται μερικές μέρες μετά χωρίς την εφημερίδα: 4 ευρώ!!! Τι λέτε αγαπητοί μου! 2 με 2,5 ευρώ και πολύ σας είναι!
Αφήσαμε το Ζαζί σπίτι και πεταχτήκαμε νωρίς το απόγευμα να δούμε στο σινεμά, μια αρκετά καλή κωμωδία -για τα αμερικάνικα δεδομένα τουλάχιστον!
Όταν γυρίσαμε, ο Ζαζί είχε ψήσει ένα ταψί από

Αλμυρά μπισκότα με τυρί Εμμεντάλ

Υλικά

250 γρ αλεύρι
60 γρ τυρί Εμεντάλ τριμμένο
60 γρ βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου
1/2 κουταλάκι κοφτό baking powder
2 αυγά
1 πρέζα αλάτι
1/2 κουταλάκι φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι.

Σε μια λεκάνη ανακατώνετε το αλεύρι με το τυρί. Προσθέτετε το βούτυρο , το baking powder , το αλάτι και το πιπέρι. Δουλεύετε το υλικό με τα δάχτυλα έτσι ώστε να σχηματιστούν μεγάλα τρίμματα. Προσθέτετε τα αυγά κι αρχίζετε να ζυμώνετε μέχρι να ομογενοποιηθεί καλά η ζύμη. Ανοίγετε σε φύλλο πάχους περίπου 0,5 εκ. και κόβετε σε όποιο σχήμα θέλετε. Τοποθετείτε τα μπισκότα σε ταψί το οποίο θα έχετε στρώσει με αντικολλητικό χαρτί ψησίματος. Τοποθετείτε το ταψί στο ψυγείο για μισή ώρα- για να σφίξει η ζύμη. Στα 15 λεπτά ξεκινάτε την προθέρμανση του φούρνου στους 180 βαθμούς. Τοποθετείτε το ταψί στο φούρνο και ψήνετε για 15-20 λεπτά μέχρι τα μπισκότα μας να αποκτήσουν ωραίο χρυσαφί χρώμα.


Τούτα τα  αλμυρά μπισκότα είναι εξαιρετικά για να προσφερθούν με το απεριτίφ μια βραδιά που θα έρθουν οι φίλοι από το σπίτι τώρα στις γιορτές. Εμείς φωνάξαμε τους γείτονες , ανοίξαμε ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί, απλώσουμε σε μια πιατέλα δύο εξαιρετικά ελληνικά αλλαντικά* και βάλαμε να ακούσουμε τον Frank Sinatra να τραγουδά χριστουγεννιάτικα τραγούδια!


* Από την αλλαντοποιία Στρεμμένου ένα ωραιότατο χοιρινό κρασάτο και πιπεράτο! Και από τη Δράμα ένα αριστουργηματικό χοιρομέρι καπνιστό με δεντρολίβανο. Τελικά αν το καλοσκεφτεί κανείς , βγάζουμε καταπληκτικά αλλαντικά στη λιλιπούτεια χώρα μας!

Black & White

Ο υπομονετικός επισκέπτης μας αφίχθη! Προφανώς δεν θα θυμάστε την επίσκεψη του κατά τη διάρκεια των περσινών γιορτών , οπότε ας σας τον συστήσω ξανά. Αγαπητές /αγαπητοί ιδού ο Ζαρζάβολας* -επί το καλλιτεχνικότερον ...Ζαζί!!! Θα είναι μαζί μας μέχρι το τέλος των γιορτών , θα βοηθήσει στο στολισμό του σπιτιού , θα μας φτιάξει τη διάθεση - το χρειαζόμαστε μετά από μια δύσκολη εβδομάδα- και θα προτείνει συνταγές!
Όπως τη σημερινή! Πες μας όμως Ζαζί , από πού μας ήρθε το υπέροχο αυτό γλυκό;
- Από το site της γλυκύτατης και πρωτοπόρου Clotilde, Crispy! 

(Cup)Cakes με κακάο και καρύδα

Μπορείτε να το φτιάξετε σαν κέικ , μπορείτε και σαν cupcake. Προτίμησα το δεύτερο.

Υλικά

150 γρ αλεύρι
100 γρ βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου.
150 γρ ζάχαρη
1 φλιτζάνι καρύδα
4 αυγά
2 κουταλάκια γλυκού baking powder
4 κουταλιές σούπας σκόνη κακάο το οποίο θα διαλύσετε σε 4 κουταλιές ζεστό νερό
125 γρ γιαούρτι στραγγιστό (προτιμώ το στραγγιστό με 2% λιπαρά. Είναι ιδανικό για γλυκά και φαγητά)

Προθερμαίνετε τον φούρνο στους 180 βαθμούς. Σ' ένα μπωλ ανακατεύετε το αλεύρι με το baking powder και την καρύδα.
Χτυπάτε στο μίξερ το βούτυρο και τη ζάχαρη μέχρι να ασπρίσει το μίγμα. Ρίχνετε το γιαούρτι . Ρίχνετε τα αυγά ένα ένα. Κάθε φορά που θα ρίχνετε ένα αυγό θα χτυπάτε καλά το μίγμα έτσι ώστε να ομογενοποιηθεί και μετά θα προχωράτε στο επόμενο αυγό. Ρίχνετε το μίγμα κακάο -νερό και συνεχίζετε το χτύπημα.
Σταματάτε το μίξερ . Ρίχνετε το μίγμα αλεύρι -καρύδα και το ενσωματώνετε στη ζύμη με μια σπάτουλα.
Ρίχνετε τη ζύμη σε φόρμα κέικ καλά βουτυρωμένη και ψήνετε για 30 λεπτά περίπου
Ή
Ετοιμάζετε ταψάκι 12 θέσεων για cupcake , μοιράζετε τη ζύμη και ψήνετε για 15 λεπτά.

Προσοχή! Το συγκεκριμένο γλυκό δεν θέλει υπερβολικό ψήσιμο έτσι ώστε να διατηρήσει μια εσωτερική υγρασία που θα του δώσει ιδιαίτερη υφή!

Με τον Ζαζί , αποφασίσαμε να μοιράσουμε τα σοκολατένια cupcake σε φίλους , γείτονες και γνωστούς. Ο ενθουσιασμός ήταν έκδηλος!
Μετά καθίσαμε να απολαύσαμε το νέο κόμικ του Αρκά που διαδραματίζεται σε.....επικίνδυνα νερά! Γελάσαμε μέχρι δακρύων! Σας το συνιστώ αν ψάχνετε για δώρα Χριστουγέννων!!

*Ζαρζάβολα αποκαλούσε η μητέρα μου τον μικρό μου αδερφό ο οποίος ήταν πολύ ζωηρό παιδί! Φαίνεται ότι καμία λέξη δεν ήταν αρκετή για να περιγράψει το πόσο ζωηρός ήταν , έτσι η γυναίκα αναγκάστηκε ....να επινοήσει μια λέξη!!!

Παρένθεση

Θα αφήσουμε τον επικείμενο επισκέπτη μας (βλέπε τέλος προηγούμενης ανάρτησης) να περιμένει στην πόρτα λίγο ακόμη (ελπίζω να μην το εκλάβει ως αγένεια) και θα ανοίξουμε μια παρένθεση. Δεν θα ασχοληθούμε με το παράπλευρο γιορτινό τραπέζι όπως έχουμε υποσχεθεί αλλά με μια ...εκπομπή!
Δεν βλέπω καμία από τις φετινές εκπομπές μαγειρικής είτε γιατί δεν προλαβαίνω είτε γιατί δεν είναι του γούστου μου. Εκτός από μία! Τις Κυριακές τα απογεύματα αν είμαι σπίτι βλέπω το ''Food & the city'' με τον σεφ Βασίλη Καλλίδη. Πριν προχωρήσω , πρέπει να διευκρινίσω ότι είμαι ...''στριμμένο άντερο''!!!! Δεν συμπαθώ καλά καλά τον εαυτό μου πόσο μάλλον τον υπόλοιπο κόσμο!!!!! Καλά , μην τρομάζετε , υπερβάλλω λίγο! Τέλος πάντων , όποτε βλέπω εκπομπές μαγειρικής είμαι όλο κριτική και υφάκι και τα ειρωνικά μου σχόλια πέφτουν ...σαν το χαλάζι! Ρωτήστε και τον σύντροφο , που αγανακτισμένος πια, τις περισσότερες φορές με πετά έξω από το καθιστικό! Φαντάζομαι ότι πήρατε μια ιδέα του τι συμβαίνει όταν βλέπω τέτοιες εκπομπές. Όχι όμως με τούτη! Και νομίζω ότι αυτό οφείλεται στον συμπαθέστατο κο. Καλλίδη. Πραγματικά με έχει κερδίσει με την απλότητα , τον ενθουσιασμό του,  τις ιστορίες του , τη μετριοφροσύνη , την καλή του διάθεση και κυρίως εκείνο το ζεστό αυθόρμητο χαμόγελό του. Δεν πουλά καθόλου σταριλίκι , σε όλα - γειτονιές που επισκέπτεται , φαγητά που δοκιμάζει- αντιδρά με ειλικρινή αυθορμητισμό! Με λίγα λόγια , είναι θαυμάσιος! Και γοητευτικός- με την έννοια ότι γοητεύει με την αμεσότητα του και την τόσο ευχάριστη προσωπικότητά του!  Και σας το λέει κάποια που είναι φειδωλή στις κολακείες!
Την Κυριακή που μας πέρασε λοιπόν,  βρέθηκε στον Βύρωνα όπου μαγείρεψε -έστησε την κουζίνα του στον πεζόδρομο της κεντρικής αγοράς του Βύρωνα!- τούτο το φαγητό που παρά την απλότητα του ήταν θεσπέσιο. Κι ήταν ένας καλός τρόπος να μαγειρέψω λίγες

 από τις ''πάνω από 5 κιλά'' χυλοπίτες που μου ετοίμασε η μητέρα μου το καλοκαίρι!

Γιουβέτσι με γαρίδες

(Συνταγή του σεφ Βασίλη Καλλίδη από την εκπομπή ''Food & the city'')

(Για 4 άτομα)

1 κιλό γαρίδες
4 -5 φρέσκες ντομάτες τριμμένες στον τρίφτη ή 2 κονσέρβες από ολόκληρες ντομάτες που θα περάσετε από τη μουλινέτα ( Προτίμησα το δεύτερο. Πρέπει να σας πω ότι το χειμώνα δεν μαγειρεύω με φρέσκες ντομάτες...Κι εσείς πρέπει να μου πείτε...........''Ποιο χειμώνα;''!!!!!)
3 κουταλιές πελτέ
1 φλιτζάνι ούζο (ή τσίπουρο ή παριανή σούμα που χρησιμοποίησα εγώ!)
3 -4 πιπεριές κέρατο
250 γρ χυλοπίτες
αλάτι
πιπέρι
ελαιόλαδο
Άφθονο φρεσκοτριμμένο μαϊντανό


Σ' ένα βαθύ τηγάνι (ή γουόκ) ζεσταίνετε καλά μπόλικο λάδι. Ρίχνετε τις γαρίδες και τις σωτάρετε καλά. Ρίχνετε το ούζο (ή ό,τι άλλο ) κι αφήνετε να εξατμιστεί. Εν τω μεταξύ περνάτε την ντομάτα από τη μουλινέτα (ή αν χρησιμοποιήσετε φρέσκια την τρίβετε). Καθαρίζετε και κόβετε σε ροδέλες τις πιπεριές.

Δεν έβαλα τόσες πολλές! Απλά ήταν τόσο όμορφες και τόσο θελκτικές που σκέφτηκα ότι άξιζε να τις φωτογραφίσω!

Μόλις εξατμιστεί το ούζο ρίχνετε την ντομάτα , τον πελτέ και τις πιπεριές. Ανακατεύετε. Περιμένετε να πάρει βράση. Ρίχνετε τις χυλοπίτες, προσθέτετε λίγο βραστό νερό αν χρειάζεται -στο σημείο αυτό καλό είναι να χαμηλώσετε τη φωτιά ένα βαθμό-  αλατοπιπερώνετε κι αφήνετε να βράσουν οι χυλοπίτες! Πολλή προσοχή! Οι χυλοπίτες κολλάνε εύκολα , γι'αυτό να ανακατώνετε το φαγητό συχνά. Έχετε και το νου σας μην τυχόν χρειαστεί να προσθέσετε  νερό στο φαγητό.
Ο σεφ στο τέλος έριξε τριμμένη φέτα. Εγώ από την άλλη προτίμησα φρεσκοτριμμένο μαϊντανό!

Στο Βύρωνα ο κος. Καλλίδης συνάντησε την κα. Ροζίτα Σώκου , η οποία είναι πολύ γκουρμέ και απ' ότι αποκαλύφθηκε εκπληκτική μαγείρισσα! Η κα. Σώκου λοιπόν , σε ένα θεσπέσιο ριζότο που έφτιαξε χρησιμοποίησε ένα μίγμα μυρωδικών που το φτιάχνει και το έχει στο ψυγείο προς μελλοντική χρήση. Ψιλοκομμένο κρεμμύδι , κρεμμυδάκι , καρότο , μαϊντανό , σέλινο κι άνηθο, όλα μαζί δημιουργούν ένα υπέροχα αρωματικό υλικό για σωτάρισμα που μας γλιτώνει από τους γνωστούς κύβους (βρίσκω πολύ τεχνητό το άρωμα τους , τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιώ κάποια bio χωρίς αλάτι αλλά και πάλι...). Έτσι σκέφτηκα ότι είναι μια πολύ ωραία λύση και σήμερα αφού προετοίμασα τα απογευματινά μαθήματα έτρεξα στη λαϊκή,

αγόρασα ό,τι χρειαζόμουν κι έφτιαξα ένα τέτοιο μίγμα.

 Κι είμαι έτοιμη να το δοκιμάσω!



Αλλά καιρός να κλείσουμε την παρένθεση και να ανοίξουμε την πόρτα...!

Καλό μήνα σε όλους!

Διορθώσεις

Στις αρχές του χρόνου σας είχα διηγηθεί εκείνη τη μικρή ιστορία με το σταφιδόψωμο. Και με εκείνη την ιστορία σας αποκάλυψα την αδυναμία μου στις σταφίδες. Σε εκείνη την ανάρτηση λοιπόν , σας έψησα ιταλική ciambella φτιαγμένη με ζουμερές, λαχταριστές σταφίδες , σε άλλη ανάρτηση έβαλα σταφίδες σ'ένα ωραιότατο στρουντλ με αχλάδια , και σε άλλη σε ένα κλασικότατο στρουντλ με μήλα , κι ακόμα παλιότερα σ' ένα υπέροχο ''fiore'' από την Μantova. Αλλά.....

..Δεν σας έψησα ποτέ ένα σταφιδόψωμο!

Σήμερα όμως σηκώθηκα πρωί πρωί (μα πολύ πρωί , να ''ευχαριστήσω'' τη γειτόνισσα που είχε ολονύχτιο πάρτι) κι είπα να διορθώσω την κατάσταση κι έτσι έψησα ένα , κι έτσι όπως βγήκε ζεστό ζεστό από το φούρνο , έκοψα μια φετούλα και την άλειψα με μπόλικο βούτυρο, το βούτυρο έλιωνε σιγά σιγά πάνω στο ζεστό σταφιδόψωμο ...κι ήταν όλα όμορφα! Ξεφύλλιζα και το βιβλίο του Νίκου Δήμου ''Η δυστυχία του να είσαι Έλληνας'' και γελούσα -ένα γλυκόπικρο γέλιο- ανακαλύπτοντας ξανά πόσο επίκαιρο είναι κι ας γράφτηκε σχεδόν 30 χρόνια πριν!
Σταφιδόψωμο λοιπόν , για κυριακάτικο απογευματινό με τσάι ή γιορτινό -πλησιάζουν σιγά σιγά οι γιορτές- πρωινό με βούτυρο , μαρμελάδα και σιγοπίνοντας καφέ κι η γιορτινή διάθεση καλά να κρατεί!

Σταφιδόψωμο

3 1/2 φλιτζάνια αλεύρι
3 κουταλιές της σούπας ζάχαρη
1 φακελάκι ξηρή μαγιά
1/4 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
1/4 κουταλάκι του γλυκού μαγειρική σόδα
1/4 κουταλάκι του γλυκού κανέλα
4 κουταλιές βούτυρο
1 ποτήρι ξινόγαλο
1 μπωλ σταφίδες ξανθές και..πληθωρικές!
λίγο λάδι και λίγο επιπλέον βούτυρο


Σ'ένα μεγάλο μπωλ ανακατώστε το αλεύρι με τη ζάχαρη , τη μαγιά , το αλάτι , τη σόδα και την κανέλα. Σ' ένα κατσαρολάκι και σε μέτρια φωτιά λιώστε το βούτυρο . Μόλις λιώσει ρίξτε το ξινόγαλο και αφήστε το ίσαμε να ζεσταθεί λίγο- να γίνει χλιαρό, προσοχή να μην κάψει!
Ρίχνετε το μίγμα βούτυρο-ξινόγαλο στο μπωλ με τα υπόλοιπα υλικά κι αρχίζετε να ζυμώνετε. Η ζύμη θα δέσει αμέσως -και θα ξεκολλά από την επιφάνεια του μπωλ , αν όχι ρίξτε λίγο αλεύρι ακόμη-  αλλά συνεχίστε να ζυμώνετε για άλλα 7-8 λεπτά περίπου. Προσθέστε τις σταφίδες και ζυμώστε λίγο ακόμα , ενσωματώνοντας τες.

 Βάλτε τη ζύμη στο πιο μεγάλο μπωλ που έχετε και του οποίου τα τοιχώματα θα έχετε λαδώσει ελαφρώς. Σκεπάστε με μεμβράνη και βάλτε το σε ζεστό μέρος. Αφήστε τη ζύμη να φουσκώσει -ο όγκος τουλάχιστον να διπλασιαστεί- για 1,5 ώρα περίπου.
Αλευρώστε την επιφάνεια του πάγκου εργασίας , πιάστε τη ζύμη και πλάστε την μακρόστενα έτσι ώστε να χωρά σε ορθογώνιο ταψί για κέικ διαστάσεων 10 x 30 εκ. περίπου. Βάλτε την σ' ένα τέτοιο ταψί καλά λαδωμένο, αλείψτε με λίγο λάδι την επιφάνεια του σταφιδόψωμου κι αφήστε το για μισή ώρα περίπου να διπλασιαστεί ο όγκος.
Στα 20 λεπτά ξεκινήστε να προθερμάνετε τον φούρνο στους 180 βαθμούς. Φουρνίστε το σταφιδόψωμο και ψήστε για 40 λεπτά περίπου. Να είστε σε επιφυλακή , μην τυχόν πάρει γρήγορα χρώμα η επιφάνεια , οπότε σκεπάστε με αλουμινόχαρτο.
Θα καταλάβετε ότι είναι έτοιμο όταν χτυπήσετε την επιφάνεια με τη λαβή του μαχαιριού και βγάλει ένα...υπόκωφο ήχο!!!

Crispy's culinary contribution to Christmas: Όπως είπα και στην προηγούμενη ανάρτηση , το blog τούτο θα προσπαθήσει να συμβάλλει στην γιορτινή ατμόσφαιρα με γαστρονομικές παρεμβάσεις! Όχι τόσο με κλασικές συνταγές για τις δύο κύριες μέρες των γιορτών αλλά περισσότερο για αυτό που ονομάζω ...παράπλευρες γαστρονομικές απολαύσεις των ημερών εκείνων. Καλούδια και νοστιμιές που θα τρώμε πριν και μετά τα Χριστούγεννα.....

Τωκ , τωκ!
Χμμ, κάποιος χτυπά την πόρτα!
Τωκ , τωκ!!
Χμμμ,  Κάποιος άκουσε τη λέξη ''Χριστούγεννα'' και.....

Έρωτες...

Στολιστήκαμε και σας ..περιμένουμε! Αποφασίσαμε να αντισταθούμε στη δύσκολη αυτή κατάσταση που μας προέκυψε και σκεφτήκαμε ότι λίγο κέφι,  καλή διάθεση και πάνω απ'όλα καλό φαγητό είναι τα βασικά συστατικά για να πορευτούμε προς τις γιορτές και βέβαια να περάσουμε καλά κατά τη διάρκεια αυτών. Το blog τούτο μέχρι το τέλος του χρόνου θα αναρτά συνταγές που ταιριάζουν με το όλο κλίμα- των εορτών εννοώ , όχι της ύφεσης! Όχι τίποτε εξεζητημένο , θα αφήσουμε τα αρώματα μπαχαρικών, μυρωδικών και λοιπών υλικών να κάνουν τη δουλειά. We' ll spice it up a bit!
Σήμερα θα μιλήσουμε για...έρωτες! Γαστριμαργικούς πάντα! Ίσως οι περισσότεροι γνωρίζετε ότι δηλώνω ερωτευμένη με το αχλάδι. Επιμένω ότι δίνει ωραιότερα γλυκά απ'ότι το μήλο , το οποίο μονίμως -κι αδίκως νομίζω- κλέβει την παράσταση. Το καλλίγραμμο αχλάδι είναι πιο θελκτικό κι αρωματικό!  Είναι από εκείνα τα αουτσάιντερ που στο τέλος κερδίζουν ....έστω τις εντυπώσεις!
Χμμμ, ο άλλος μου έρωτας είναι ...ανομολόγητος! Ο σύντροφος ωρύεται όταν τον φέρνω ....σπίτι! Αλλά επιμένω....αντιστέκομαι.....κι απολαμβάνω χωρίς ενοχές.....το βούτυρο!!! Ναι , δηλώνω αμετανόητη butter lover!!
Τώρα πού κολλούν μαζί οι δύο μεγάλοι μου έρωτες; Μα σ'έναν τίτλο! Ψάχνοντας να βρω συνταγές για αχλάδια , έπεφτα συνέχεια πάνω στο....pear butter! Μα τι στο καλό είναι αυτό το ...''αχλαδοβούτυρο'' αναρωτήθηκα; Τελικά δεν είναι παρά μια μαρμελάδα αχλαδιού.....αλλά ΤΙ μαρμελάδα. Τη βρήκα σε διάφορες εκδοχές αλλά προτίμησα αυτή (με κάποιες μικροαλλαγές) διότι περιείχε αγαπημένα αρώματα , κυρίως εκείνο του κάρδαμου!

Αρωματική μαρμελάδα αχλαδιού 

1,2 κιλά ώριμα αχλάδια
1 φλιτζάνι κρασί ξηρό , αρωματικό (και πολύ καλής ποιότητας)
το χυμό ενός λεμονιού
1 κουταλάκι εκχύλισμα βανίλιας
1 1/2 φλιτζάνι ζάχαρη
1 πρέζα κανέλα
λίγο κάρδαμο. Αν έχετε σκόνη , τότε 1 πρέζα από αυτό. Αν έχετε σπόρους τότε βγάλτε τα σποράκια από ένα από αυτά και κοπανίστε τα.

Καθαρίζετε τα αχλάδια , τα κόβετε σε μεγάλα κομμάτια και τα βάζετε σε μια κατσαρόλα με το χυμό λεμονιού και το κρασί. Σε μέτρια φωτιά τα βράζετε για 20-25 λεπτά περίπου - μόλις πάρει βράση το μίγμα σκεπάστε την κατσαρόλα. Προσέξτε μην σας ''αρπάξουν''.
Περνάτε τα αχλάδια από το μπλέντερ μέχρι να γίνουν ''πουρέ''. Τα επαναφέρετε στην κατσαρόλα και προσθέτετε τη ζάχαρη , τη βανίλια , την κανέλα και το κάρδαμο. Χαμηλώνετε τη φωτιά κι αφήνετε να σιγοβράσει για 1- 1,5 ώρα μέχρι να πήξει όπως οι μαρμελάδες. Μοιράζετε σε βάζα και μόλις κρυώσει η μαρμελάδα τα τοποθετείτε στο ψυγείο.


Crispy's confession: Είναι η ωραιότερη μαρμελάδα που έχω φτιάξει! Όταν ήταν πια έτοιμη , έκανα το ''λάθος'' να τη δοκιμάσω! Δεν μπορούσα να σταματήσω! Είναι η ιδανική μαρμελάδα για τις γιορτές που έρχονται έτσι όπως μοσχοβολά! Και πηγαίνει τόσο ωραία με.....Μα για αυτό θα μιλήσουμε στην επόμενη ανάρτηση!

Όταν συναντήθηκαν οι δύο μεγάλες αγάπες μου!

Αν έχεις τύχη διάβαινε...!

Cupcakes πορτοκαλιού με παπαρουνόσπορο

 Υλικά για 12 cupcakes

1 & 3/4 φλιτζανιού αλεύρι
2 κουταλάκια baking powder
1/2 κουταλάκι μαγειρική σόδα
2 αυγά - θα χωρίσετε τους κρόκους από τα ασπράδια
1/2 φλιτζάνι χυμό πορτοκαλιού
ξύσμα ενός πορτοκαλιού
1 κουταλάκι εκχύλισμα βανίλιας
120 γρ βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου
1 φλιτζάνι ζάχαρη
1 κουτάλι σούπας παπαρουνόσπορο τον οποίο θα ρίξετε στο χυμό πορτοκαλιού



Προθερμαίνετε τον φούρνο στους  160 βαθμούς. Ετοιμάζετε ένα ταψάκι 12 θέσεων για cupcake όπου στρώνετε τις γνωστές χάρτινες θηκούλες. 
Σ' ένα μπωλ ανακατεύετε το αλεύρι με το baking powder και τη σόδα.

Σ' ένα άλλο μπωλ χτυπάτε τα ασπράδια σε μια σφιχτή μαρέγκα.
Σ'ένα τρίτο μπωλ χτυπάτε στο μίξερ το βούτυρο, τη ζάχαρη , τους κρόκους και τη βανίλια μέχρι να ομογενοποιηθεί καλά το μίγμα. Εναλλάξ ρίχνετε το αλεύρι και τον χυμό ξεκινώντας με 1/3 χυμό κι 1/3 αλεύρι . Μόλις ομογενοποιηθεί το μίγμα σταματάτε να χτυπάτε με το μίξερ και συνεχίζετε με την σπάτουλα με τη βοήθεια της οποίας και με πολύ απαλές κινήσεις ενσωματώνετε την μαρέγκα στο μίγμα. Μοιράζετε το μίγμα στις χάρτινες θήκες και ψήνετε για 15-20 λεπτά -εξαρτάται από τον φούρνο. 


Ελπίζω να έχετε αντιληφθεί ότι σήμερα....είναι η τυχερή σας μέρα! Πρωτ' απ 'όλα σας έψησα μερικά ωραιότατα , αφράτα και μυρωδάτα cupcake. Δεύτερον , απέφυγα να βάλω εκείνο το διαβολικά νόστιμο  , αλλά αλί και τρις αλί παχυντικό, κρεμώδες frosting από πάνω από τα cupcake, διότι προσέχω και τη δίαιτα σας καταλάβατε; Και το τρίτο και καλύτερο...... Σήμερα γλιτώσατε από την γνωστή κι ακατάσχετη πολυλογία μου!!!
Lucky you!!!

Crispy , don't speak!....... Eat!

Αποπροσανατολισμοί

Ως food blogger με έχει αποπροσανατολίσει ο χαμός που γίνεται φέτος με εκπομπές μαγειρικής , ριάλιτι μαγειρικής , περιοδικά μαγειρικής , ένθετα μαγειρικής , βιβλία μαγειρικής , dvd μαγειρικής.....και ουφ.... σεμινάρια μαγειρικής! Εμένα ως food blogger πού με οδηγεί όλη αυτή η γαστρονομική πληθωρικότητα; Γιατί υπάρχω -ως blogger; Γιατί περιφέρομαι με την κατσαρόλα στο χέρι σκεπτόμενη την επόμενη ανάρτηση; Υπάρχει λόγος;  Προσπαθούσα να απαντήσω σε όλα αυτά τα ερωτήματα προσέχοντας συγχρόνως μην μου σβολιάσει η μπεσαμέλ (για άλλη συνταγή , όχι τη σημερινή!) και νομίζω ότι η απάντηση είστε εσείς! Μού αρέσει η παρέα σας! Και φυσικά να περιφέρομαι στα δικά σας blog και να προσανατολίζομαι προς κάτι πραγματικά απίστευτες νοστιμιές!
Κάτι άλλο που μ'έχει αποπροσανατολίσει τον τελευταίο καιρό είναι ο καιρός. Τέτοια εποχή συνήθως τρώω μανιωδώς όσπρια και το κρασί είναι αποκλειστικά κόκκινο. Φέτος όμως παραείναι ζεστός ο καιρός , η φασολάδα δεν ''τραβιέται'' ευχάριστα κι εγώ αναζητώ μανιωδώς Ασύρτικο Σαντορίνης! Και για να βρω τον προσανατολισμό μου,  φτιάχνω φαγητά που να ''τραβούν'' τούτο το κρασί-διαμάντι όπως το εξαιρετικό πιάτο που σας έχω σήμερα!

Ζυμαρικά με γαρίδες σε σάλτσα λεμονιού

Υλικά (για 4 άτομα)

24 μέτριες γαρίδες τις οποίες θα καθαρίσετε και θα κρατήσετε τις ουρίτσες (εναλλακτικά ένα πακέτο κατεψυγμένες γαρίδες)
2 σκελίδες σκόρδο κομμένες στη μέση
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
μαϊντανό ψιλοκομμένο
3/4 ποτηριού κρασί λευκό 
1 ποτήρι ζωμό (λαχανικών ή ότι θέλετε)
Το ξύσμα και το χυμό ενός λεμονιού
αλάτι 
πιπέρι
1 κουταλάκι μπούκοβο.
λίγο λάδι
400 gr ζυμαρικά τύπου penne , casarecce ή ότι άλλο θέλετε.


Σ'ένα μεγάλο και βαθύ τηγάνι ζεσταίνουμε λίγο λάδι και σωτάρουμε το σκόρδο , το κρεμμύδι και το μπούκοβο. Ρίχνουμε τις γαρίδες και τις σωτάρουμε κι αυτές για 2-3 λεπτά. Ρίχνουμε το κρασί και το ζωμό κι αφήνουμε να πάρει μια καλή βράση το φαγητό. Ρίχνουμε το ξύσμα και το χυμό του λεμονιού , σκεπάζουμε κι αφήνουμε να βράσει για 2-3 λεπτά ακόμη. Εν τω μεταξύ σε μια κατσαρόλα και σε αλατισμένο νερό που βράζει ρίχνουμε τα ζυμαρικά. Τα βράζουμε μέχρι 1-2 λεπτά πριν το κανονικό τους χρόνο βρασίματος. Με μια τρύπια κουτάλα τα μεταφέρουμε στο τηγάνι , τα ενσωματώνουμε στη σάλτσα και τελειώνουμε το βράσιμό τους εκεί -θα έχουμε προσέξει βέβαια η σάλτσα να έχει αρκετό ζουμί το οποίο θα ''πιουν'' τα ζυμαρικά. Μόλις είναι έτοιμα και τα ζυμαρικά , βγάζουμε το τηγάνι από το μάτι της κουζίνας και τελειώνουμε ρίχνοντας το μαϊντανό.
Κι είπαμε! Το κρασί να είναι Ασύρτικο Σαντορίνης!

Είμαστε ακόμα ζωντανοί....

.... κάτι σαν τα ''ζωντανά'' γιαούρτια ας πούμε...!
Λοιπόν , είχα ένα ''ζωντανό'' γιαούρτι να ''σκοτώσω'' μιας και πλησίαζε επικίνδυνα η ημερομηνία λήξης (Σημείωση της γράφουσας : Εδώ που τα λέμε τα γιαούρτια δεν διατρέχουν ιδιαίτερο κίνδυνο αφού περάσουν την ημερομηνία λήξης, κρατάνε μια χαρά, μην σας πω και για 1 μήνα ακόμη! Τέτοια ''ζωντάνια''!)
Αλλά ήθελα να φτιάξω cupcakes ,  τα είχα υποσχεθεί κι έτσι έδωσα εντολή στον ιντερνετικό θεό google : ''yoghurt cupcakes'' πληκτρολόγησα και τι μου ήρθε ως απάντηση στις επικλήσεις; Greek yoghurt cupcakes!!! Ενθουσιάστηκα! Αισθάνθηκα μια εθνική υπερηφάνεια , ένα ''κάτι'' τελοσπάντων σκίρτησε μέσα μου, είχα να νιώσω έτσι από το Μαραθώνιο προ ημερών!
Κι εννοείται ότι έψησα μια 12άδα από ....

Greek yoghurt cupcakes!

(από το site big city little kitchen)

Υλικά (για 12 κομμάτια)

2 φλιτζάνια αλεύρι
1 κουταλάκι baking powder
1/2 κουταλάκι σόδα
120 γρ βούτυρο
2 αυγά
1 φλιτζάνι ζάχαρη
1 κουταλάκι εκχύλισμα βανίλιας
1 ελληνικότατο γιαούρτι (για τα γλυκά προτιμώ τα τύπου στραγγιστά με 2% λιπαρά. Δεν είναι τόσο υδαρά όσο τα κοινά γιαούρτια με 4% λιπαρά αλλά ούτε τόσο σφιχτά όσο το κλασικό στραγγιστό)


Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 150 βαθμούς.
Ετοιμάζουμε ένα ταψάκι για cupcake των 12 θέσεων.

Σ' ένα μπωλ ανακατεύουμε το αλεύρι με το baking powder και τη σόδα. Σ'ένα άλλο μπωλ χτυπάμε το βούτυρο με τη ζάχαρη για λίγα λεπτά. Προσθέτουμε ένα ένα τα αυγά και συνεχίζουμε να χτυπάμε μέχρι να ομογενοποιηθεί το μίγμα.  Σταματάμε να χτυπάμε με το μίξερ και συνεχίζουμε στο χέρι με μια σπάτουλα. Προσθέτουμε τη βανίλια και το γιαούρτι. Τέλος προσθέτουμε το αλεύρι κι ανακατώνουμε μέχρι να ομογενοποιηθεί το μίγμα . Το μοιράζουμε στις χάρτινες θηκούλες και ψήνουμε για μισή ώρα περίπου.


Crispy's confession: Δεν είχα σκοπό να κάνω τούτη την ανάρτηση (just another cupcake recipe!) αλλά πρέπει να ομολογήσω ότι όλα τα γλυκά που φτιάχνω με γιαούρτι γίνονται καλύτερα όσο περνούν οι μέρες! Τούτα τα cupcake ήταν καλύτερα 2 μέρες μετά! Για την 3η μέρα δε γνωρίζω, δεν έμειναν παρά ...ψίχουλα!

Sweet and Sour

Μιας και μ' έχει πιάσει μια ακατάσχετη εκλογολογία τις τελευταίες μέρες , αποφάσισα να μείνω στο κλίμα των ημερών και να αφιερώσω τούτη την ανάρτηση σε όλους/όλες τους/τις υποψηφίους/υποψήφιες! Θα τη χρειαστούν!
Αγαπητοί /αγαπητές υποψήφιοι/υποψήφιες .....(μια μικρή παύση για να δώσουμε έναν δραματικό τόνο).....ο αγώνας ήταν σκληρός. Σήμερα όλα τελειώνουν για κάποιους από εσάς. Για τους υπόλοιπους υπομονή μέχρι την επόμενη Κυριακή. Όλοι όμως κουραστήκατε , τρέξατε , γεμίσατε τον τόπο με τόνους χαρτομάνι , χαμογελάσατε φαρδιά πλατιά , μας χαιρετήσατε και μας δώσατε ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη...και μας υποσχεθήκατε πολλά. Όλα αυτά θέλουν κι απαιτούν σωματική ευεξία και για να αντέχετε ολοήμερους προεκλογικούς αγώνες ....πρέπει να τρώτε το πρωινό σας!!!
Σας έχω σήμερα ένα ωραιότατο και θρεπτικότατο πρωινό. Κι επειδή είναι made in USA, παρακαλούνται οι αριστερών πεποιθήσεων υποψήφιοι να μην στραβομουτσουνιάσουν και τρέξουν στο ψυγείο για κασέρι και σαρδελίτσα (και μετά αναρωτιέστε γιατί σας ανέβηκε η πίεση!)

Lemon pancakes

(για 6 κομμάτια)

1 φλιτζάνι αλεύρι
1 κουταλάκι baking powder
1 αυγό
2/3 φλιτζανιού γάλα
1/3 φλιτζανιού ξυνόγαλο
το ξύσμα ενός λεμονιού
το χυμό 1/2 λεμονιού
λάδι για το τηγάνισμα

Ανακατώνετε το αλεύρι με το baking powder.
Σ' ένα μεγάλο μπωλ χτυπάτε καλά το αυγό. Προσθέτετε το γάλα και το ξυνόγαλο , το χυμό και το ξύσμα και συνεχίζετε να χτυπάτε. Προσθέτετε τέλος το αλεύρι και χτυπάτε το μίγμα μέχρι να ομογενοποιηθεί.
Ζεσταίνετε σε μέτρια φωτιά λάδι. Ρίχνετε στη μέση του τηγανιού χυλό έτσι ώστε να σχηματιστεί ένα pancake το πολύ διαμέτρου 10-12 εκ. (Το χάρακα! Το χάρακα!). Τηγανίζετε καλά από τη μια μεριά και προσεκτικά γυρίζετε από την άλλη. Μόλις είναι έτοιμο το βγάζετε και συνεχίζετε με τον υπόλοιπο χυλό. Αν τυχόν έχετε τηγανάκι μικρού διαμέτρου τα πράγματα θα είναι σαφώς πιο απλά.
Αφού τα μοιράσετε στα πιάτα ρίχνετε από πάνω ωραιότατο ελληνικό μέλι!

Οι ηττημένοι παρακαλούνται να ρίξουν λίγο μέλι παραπάνω!!!

D' accord!

Έχω κάτι φίλους που έχουν κατάστημα με βιολογικά προϊόντα. Κάθε φορά που καταφθάνουν διάφορα καλούδια πέφτει τηλέφωνο . Καλείται η Crispy , να δοκιμάσει , να επιδοκιμάσει , να προτείνει συνταγές πώς θα μαγειρευτούν τα καλούδια , και συχνά πυκνά να μαγειρέψει τα καλούδια!
Κάπως έτσι συνέβη την προηγούμενη εβδομάδα:
-Crispy, δεν θα το πιστέψεις τι ήρθε!
Υπέθεσα ότι θα είχε καταφτάσει άλλη μια καταπληκτική σοκολάτα- η τελευταία αποκάλυψη ήταν μία με 60% κακάο , ρούμι και σταφίδες. Αριστούργημα!
Πήγα στο κατάστημα και μόλις μπήκα με έπιασαν κι οι δύο και με τράβηξαν εν μέσω ιαχών ενθουσιασμού μέχρι ...τους καταψύκτες! Κι εκεί αντίκρισα ...τα πρώτα βιολογικά μύδια! Άρτι αφιχθέντα από τις Ιρλανδικές θάλασσες! Η Crispy ως λάτρης κάθε είδους θαλασσινών πέταξε από τη χαρά της! (φευ , αυτό το πέταγμα δεν τη βοήθησε να φτάσει μέχρι τις απόκρημνες ακτές του Kenmare)
Ετοιμάσου μου είπαν! Το Σάββατο μαγειρεύεις μύδια!
Και πώς τα θέλετε τους ρώτησα , ελπίζοντας ότι θα μου ζητούσαν σπαγγετάδα.
Mais non! Οι φίλοι είναι γαλλόφιλοι και με παρακάλεσαν να τους τα φτιάξω έτσι όπως τα έτρωγαν στα bistrot του Παρισιού.
D'accord, τους είπα, αλλά μείον το βούτυρο.
Συμφώνησαν.
Κι έτσι έφτιαξα....

Moules marinieres

Υλικά (για 4 άτομα)

1 κιλό μύδια καθαρισμένα με το όστρακο (τα κατεψυγμένα είναι καθαρισμένα)
1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 σκελίδα σκόρδο κομμένη στα δύο
1 ποτήρι λευκό ξηρό κρασί πολύ καλής ποιότητας- όσο πιο αρωματικό τόσο το καλύτερο. Πχ μην χρησιμοποιήσετε έναν απλό ροδίτη , χρησιμοποιείστε ένα μοσχάτο αλεξανδρείας εκ της Λήμνου ορμώμενο. 
Μπόλικο φρεσκοκομμένο μαϊντανό
Λίγο λάδι.

Σε μια μεγάλη κατσαρόλα ζεστάνετε λίγο λάδι. Σ' αυτό σωτάρετε το σκόρδο και το κρεμμύδι μέχρι να μαλακώσουν. Προσοχή , μην μαυρίσετε το κρεμμύδι, δεν τσιγαρίζετε αλλά σωτάρετε! Μόλις μαλακώσει το κρεμμύδι ρίχνετε το κρασί. Αφήνετε 1-2 λεπτά να πάρει μια βράση και ρίχνετε τα μύδια. Σκεπάζετε την κατσαρόλα κι αφήνετε να μαγειρευτούν για 3-4 λεπτά σε δυνατή φωτιά χωρίς να ξεσκεπάζετε. Ανά τακτά διαστήματα , ανακατώνετε κουνώντας την κατσαρόλα πιάνοντας την από τα χερούλια. Μετά τα 3-4 λεπτά τα μύδια θα έχουν ανοίξει. Με μια τρύπια κουτάλα τα βγάζετε από την κατσαρόλα, τα βάζετε σε μια μεγάλη πιατέλα και -προσοχή εδώ!- πετάτε όσα δεν έχουν ανοίξει. Στην κατσαρόλα ρίχνετε το μαϊντανό κι αφήνετε τη σάλτσα να βράσει 1-2 λεπτά ακόμη.

 Περιχύνετε με αυτήν τα μύδια. Et bon appetit  και μην ξεχάσετε να τα συνοδεύσετε μ'ένα εξαιρετικό ελληνικό λευκό κρασί!

Crispy's warning. Η σαλτσούλα είναι σκέτη αμαρτία κι απαιτεί πολύ ψωμί!

Statistics

Πριν από λίγες μέρες ξεκίνησα ένα γκάλοπ στο οποίο σας έθετα την ερώτηση: ''Πόσο έχει επηρεάσει η οικονομική κρίση τις εξόδους σας για φαγητό;''. Το γκάλοπ έλαβε τέλος σήμερα-να ευχαριστήσω όσους συμμετείχαν-  και τα αποτελέσματα έχουν ως εξής:

Έξοδοι; Εδώ μας έχασαν οι ντελιβεράδες : 6

Πάρα πολύ : 5

Πολύ : 9

Αρκετά : 7

Λίγο : 7

Πολύ λίγο : 1

Σχεδόν καθόλου : 2

Καθόλου : 2

Ποια κρίση; : 1 

Μια πρόχειρη εκτίμηση δείχνει ότι για τους μισούς , η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τις εξόδους τους για φαγητό. Από την άλλη , υπάρχει ένα μικρό ποσοστό που δεν αντιμετωπίζει  ιδιαίτερο ή καθόλου πρόβλημα στο εν λόγω θέμα. Βέβαια 40 ψήφοι δεν είναι ό,τι πιο ενδεικτικό κι από την άλλη , υπεισέρχονται κι ένα σωρό άλλοι παράγοντες που όσο να 'ναι μια απλή ερώτηση δεν τα καλύπτει. 
Δεν σας έφερα όμως εδώ για να μιλήσουμε για ....στατιστικές! Αλλά για σταθείτε! Όχι , όχι , πάλι θα σας γυρίσω στις στατιστικές. Αυτή τη φορά σε εκείνες του blogger. Καμιά φορά ρίχνω μια ματιά να δω ποιες συνταγές έχουν τα περισσότερα χτυπήματα. Με μεγάλη χαρά διαπιστώνω ότι προηγείται η καταπληκτικότερη  , η ωραιότερη μελιτζανόπιτα! -Κόψε κάτι καλέ Crispy! Ως συνήθως υπερβάλλεις! -Όχι , βροντοφωνάζω κι όσοι δεν την έχετε δοκιμάσει μην το ξεχάσετε ...το επόμενο καλοκαίρι , κάντε από τώρα bookmark! 
Η δεύτερη σε χτυπήματα συνταγή είναι σολομός στο φούρνο. Ωραία συνταγή είναι , τη φτιάχνω συχνά. Έτσι επειδή βλέπω ότι το ψάρι αυτό είναι ιδιαίτερα δημοφιλές , σας έχω σήμερα μια άλλη συνταγή , εξίσου λαχταριστή . Και πολύ απλή παρεμπιπτόντως!

Σολομός στο φούρνο αλα προβενσάλ

Υλικά για 4 άτομα

4 φιλέτα σολομού- προσωπικά προτιμώ τα bio . Είναι λίγο πιο ακριβά αλλά είναι λιγότερο λιπαρά.
2 σκελίδες σκόρδο κομμένες στη μέση
1 φλιτζάνι τοματίνια κομμένα στη μέση 
12 ελιές Καλαμών χωρίς το κουκούτσι και κομμένες στη μέση
2 κουταλιές κάππαρη
αλάτι
πιπέρι
λάδι
κι αν αντέχει ακόμη ο βασιλικός στο μπαλκόνι 2-3 φύλλα από αυτό πλυμένα και κομμένα.


Ψήστε τα φιλέτα για ένα τέταρτο περίπου στο γκριλ και σε προθερμασμένο φούρνο.
Παράλληλα σ ' ένα κατσαρολάκι σε λίγο λάδι σωτάρετε το σκόρδο με τα τοματίνια , τις ελιές και την κάππαρη , μέχρι να μαλακώσουν ελαφρώς τα υλικά . Αλατοπιπερώνετε -προσέξτε το αλάτι αν τυχόν η κάππαρη σας είναι αλμυρή- και βγάζετε από τη φωτιά. Μόλις ψηθούν τα φιλέτα τα βάζετε στα πιάτα κι από πάνω τα περιχύνετε με τη σάλτσα. Τελειώνετε με τα φύλλα βασιλικού.

Α , και συνοδεύετε με ένα μεστό σαντορινιό ασύρτικο! 

10 λεπτά.

Γυρνάς κάποια βράδια στο σπίτι κι είσαι κουρασμένη , ταλαιπωρημένη και το πιθανότερο...βρεγμένη ...!

Το πρώτο πράγμα που ακούς μόλις μπεις σπίτι είναι μια ερώτηση: ''Τι θα φάμε;'' . Σ'αυτό το σημείο οικτίρεις τον εαυτό σου που δεν στρώθηκε να ετοιμάσει κάτι από το πρωί. Πεινάς , πεινάει. Τον κοιτάς , σε κοιτάει.
Μπαίνεις στην κουζίνα , ανοίγεις το ψυγείο. Παίρνεις ένα στήθος κοτόπουλο φιλεταρισμένο , το πλένεις , το στεγνώνεις και το κόβεις σε πολύ λεπτές φετούλες. Σ' ένα τηγάνι αντικολλητικό  ζεσταίνεις λίγο λάδι και σωτάρεις το κοτόπουλο για λίγα λεπτά. Μόλις ροδοκοκκινίσει προσθέτεις 2 κουταλιές σάλτσα σόγιας και συνεχίζεις το σωτάρισμα μερικά λεπτά ακόμη. Ψάχνεις στο ψυγείο για διάφορα είδη από πράσινες σαλάτες και ρόκα. Τα πλένεις και τα στεγνώνεις καλά σε εκείνο το μαραφέτι που θυμίζει πλυντήριο σαλατικών!!! Τα κόβεις με το χέρι τα βάζεις σ'ένα μπωλ , τα αλατίζεις , ρίχνεις λίγο λάδι , λίγο καλό λευκό ξίδι και τα απλώνεις σε μια πιατέλα. Πάνω από τα σαλατικά βάζεις μερικά ντοματίνια -συνιστώ bio- κομμένα στη μέση. Σ 'ένα μικρό τηγάνι και  σε δυνατή φωτιά καβουρδίζεις λίγο σουσάμι. Απλώνεις πάνω από τη σαλάτα το κοτόπουλο , πασπαλίζεις με το σουσάμι κι...ιδού!

Σου πήρε 10 λεπτά . Όσο σου πήρε να γράψεις τούτη την ανάρτηση!

2

Κι έτσι τούτο το αλλοπρόσαλλο αλλά πάντα ταπεινών προθέσεων blog έκλεισε δύο χρόνια παρουσίας στην μπλογκόσφαιρα.
Θυμάμαι όταν πρωτοξεκίνησα το blogging , ο σύντροφος έκανε την εύλογη ερώτηση ''Και τι θα γράφεις;'' . ''Εεεε , χχμμμμμ , ξέρεις τώρα , λίγο φαγητό , λίγο Woody .....'', ήταν η ασαφής απάντησή μου . Κούνησε το κεφάλι του σκεφτικός και με άφησε μπροστά στον υπολογιστή να ...αυτοθαυμάζομαι για την καταπληκτική ονομασία που είχα βρει για το νέο μου απόκτημα! Εκτός από το όνομα , η άλλη φαεινή ιδέα που μου προέκυψε τότε ήταν ...να αφεθώ στην μπλογκόσφαιρα...κι όποιος με βρει! Δεν έδινα σημεία ζωής , καθόμουν σα ναυαγός σε ερημονήσι και περίμενα να περάσει κανένας blogger να μου πει ένα ''γεια'' , αλλά μάταια περίμενα , δεν περνούσε κανείς. Επίσης μάταια προσπαθούσε να μου εξηγήσει ο σύντροφος οτι δεν γινόταν έτσι η δουλειά. Βλέπετε , δεν το είχα πει σε κανέναν , δεν έστελνα σχόλια σε κανέναν.  Εγώ όμως επέμενα κι έτσι για μήνες βολόδερνα μόνη κι έρημη στην μπλογκόσφαιρα. Μέχρι που υπέκυψα κι έστειλα ένα ενθουσιώδες σχόλιο στον Tom για μια ανάρτηση που είχε κάνει για έναν ηθοποιό που αγαπώ πολύ , τον Philip Seymour Hoffman. Έτσι αυτό το πρώτο σχόλιο υπήρξε η αφορμή να βγω από το καβούκι μου και να αρχίσω να δίνω δειλά δειλά το παρόν.
Και να'μαι.
Αγαπητές/αγαπητοί θα ήθελα να σας ευχαριστήσω πολύ για την παρέα που μου κρατάτε αυτά τα δύο χρόνια και κυρίως να σας ευχαριστήσω για την ανοχή και τις αντοχές σας. Δεν είμαι κι ο πιο εύκολος άνθρωπος στον κόσμο , ιδιόρρυθμη , γεμάτη εμμονές ,ενοχλητικά κυνική - ούτε κι οι δικοί μου άνθρωποι δεν με αντέχουν ώρες κι ώρες . Έχει μείνει στην ιστορία το τριήμερο γλέντι που έστησαν τα αδέρφια μου όταν έφυγα από το σπίτι για σπουδές!
Σας εκλιπαρώ ,μην τρομάζετε με τις περιγραφές που σας δίνω. Μπορεί να είμαι ανυπόφορη , αλλά μαγειρεύω καλά και συχνά πυκνά φτιάχνω υπέροχα κέικ , ιδανικά για να συνοδεύσετε καφέ ή τσάι , το οποίο θα σιγοπίνετε πρωί ή απόγευμα , στο σπίτι ή τη δουλειά , ακούγοντας ράδιο ή ένα καλό cd. Το σημερινό μας γλυκό  είναι ... μια αποθέωση! Το εννοώ , δεν υπερβάλλω...Μα , αγαπητές/αγαπητοί μου, υπερέβαλα εγώ ποτέ....;;;

Κέικ μελιού με αχλάδι

Υλικά

4 (ή και 5 ανάλογα με το μέγεθος ) αχλάδια williams
229 γρ αλεύρι
100 γρ μέλι
80 γρ ζάχαρη καστανή
150 ml γάλα
120 γρ βούτυρο
1 κουταλάκι μαγειρική σόδα
3/4 κουταλάκι κανέλα σε σκόνη
3/4 κουταλάκι τζίντζερ σε σκόνη
το χυμό ενός λεμονιού


Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς.
Στρώνουμε με αντικολλητικό χαρτί ψησίματος ένα ταψί διαμέτρου 20 εκ. περίπου. Βουτυρώνουμε το χαρτί και πασπαλίζουμε με λίγη καστανή ζάχαρη.

Καθαρίζουμε και κόβουμε τα αχλάδια σε φετούλες , τις οποίες ραντίζουμε με το χυμό λεμονιού και τις απλώνουμε όμορφα όμορφα (σαν κέντημα!!) πάνω στο χαρτί.
Σε μια μικρή κατσαρόλα ζεσταίνουμε σε χαμηλή φωτιά το βούτυρο με το μέλι (ίσα να λιώσει το βούτυρο όχι περισσότερο)
Σ' ένα μπωλ χτυπάμε (όχι με μίξερ) το αυγό με το γάλα και τη σόδα. Σ' ένα άλλο μπωλ ανακατώνουμε το αλεύρι με την κανέλα και το τζίντζερ. Προσθέτουμε στο αλεύρι το γάλα , το βούτυρο με το μέλι και τη ζάχαρη και χτυπάμε με το χτυπητήρι των αυγών μέχρι να ομογενοποιηθεί το μίγμα. Το ρίχνουμε ΄στο ταψί πάνω από τα αχλάδια και ψήνουμε για 50 λεπτά περίπου. Αφήνουμε να κρυώσει λίγο -5 έως 10 λεπτά- και μετά ξεφορμάρουμε.

Υ.Γ.: So this was fun.................

Καιρός για comfort food.

Είναι μέρες που κάτι δεν πάει καλά, μέρες που όλα σου φταίνε , η μελαγχολική διάθεση σε καταλαμβάνει , δεν ξέρεις τι σου φταίει  , ξεσπάς χωρίς λόγο κι αιτία , κοιτάς γύρω σου , αναρωτιέσαι , κοιτάς έξω από το παράθυρο , σκέψεις σε ταλανίζουν , περπατάς στο δρόμο, πρόσωπα αγχωμένα σε προσπερνούν , συνεχίζεις να αναρωτιέσαι , προσπαθείς να αφουγκραστείς τους ήχους της πόλης αλλά υπάρχει βιασύνη , σταματάς για έναν καφέ, φυσάει νοτιάς, συνεχίζεις να αναρωτιέσαι , περπατάς , περπατάς , περπατάς κι αναρωτιέσαι πού θα σε βγάλουν τούτες οι σκέψεις, άξαφνα  ξεσπά μπόρα , γίνεσαι μούσκεμα κι ας κρατάς ομπρέλα , τα μαλλιά βρέχονται , στο πρόσωπο κυλούν σταγόνες -....υφάλμυρες....- αλλά παραδόξως αισθάνεσαι ανακούφιση , γυρνάς σπίτι , και.......τι καλύτερο.....σε περιμένει ......ένα πιάτο από ένα πολύ αγαπημένο φαγητό!!
Ε, χμμμ, δεν σε περιμένει ακριβώς , γιατί πρέπει να το μαγειρέψεις πρώτα! Αλλά δε βαριέστε. Αυτό το κύμα ηρεμίας , αγαλλίασης και θαλπωρής που σε κατακλύζει με τις πρώτες μπουκιές , αξίζει και με το παραπάνω ....κι όλα όσα σε ταλαιπωρούν εξαφανίζονται ως δια μαγείας!
Ένα τέτοιο πιάτο -ένα από τα δικά μου comfort food-  είναι αυτό που σας έχω σήμερα. Το λατρεύω γιατί συνδυάζει δύο μεγάλες αγάπες: τα ζυμαρικά και τα όσπρια.

Orecchiette με χάντρες.

Υλικά
(για 4 άτομα)

150 γρ. χάντρες
100 γρ μπέικον κομμένο σε κυβάκια
1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 σκελίδα σκόρδο
1 καυτερή πιπεριά
3 ώριμες τομάτες τριμμένες
1 κουταλιά πάστα ντομάτας
150 γρ orecchiette (ή κάποιο είδος ζυμαρικών που να μοιάζουν 
λάδι
αλάτι
πιπέρι


Ψιλοκόβετε το κρεμμύδι και το σκόρδο. Σε μια ρηχή κατσαρόλα ζεσταίνετε σε μέτρια προς ζεστή φωτιά λίγο λάδι. Σ' αυτό σωτάρετε το κρεμμύδι , το σκόρδο και την καυτή πιπερίτσα. Προσθέτετε το μπέικον το οποίο επίσης σωτάρετε καλά. Προσθέτετε τις χάντρες , ανακατώνετε , αλατοπιπερώνετε κι αφήνετε για δύο λεπτά . Προσθέτετε την τομάτα, την πάστα τομάτας και ζεστό νερό τόσο ώστε να καλύψει καλά το φαγητό. Ανακατώνετε, σκεπάζετε και αφήνετε να βράσει για 30-40  λεπτά περίπου ή μέχρι να μαλακώσουν οι χάντρες. Εφόσον το φαγητό έχει κρατήσει τα υγρά του, ρίχνετε τα ζυμαρικά και συνεχίζετε το βράσιμο όσο απαιτεί για να βράσουν al dente ή λίγο περισσότερο. Αν τα υγρά δεν επαρκούν ρίχνετε ένα ποτήρι ζεστό νερό. Το φαγητό στο τέλος πρέπει να είναι πηχτό αλλά όχι στεγνό. Σερβίρετε με πολύ καλή και χαλαρή πια διάθεση. Κι εννοείται ένα καλό κόκκινο κρασί!

Crispy's tips: Αν θέλετε μπορέιτε να έχετε βράσει τις χάντρες εκ των προτέρων. Έτσι γλιτώνετε χρόνο κατά το μαγείρεμα του φαγητού!

Αχχχχ , τι καλά!

Φθινοπώριασε!! Η πιο ωραία εποχή για βόλτες ...Βόλτες που θα κάνεις για να ξανανακαλύψεις την πόλη σου , με την προϋπόθεση βέβαια ότι δεν θα ξεσπά καταιγίδα την ώρα που εσύ επιδίδεσαι στις....ανακαλύψεις! Τα δύο τελευταία Σάββατα που κατέβηκα στο κέντρο έγινα μούσκεμα. Παραδόξως τις δύο Κυριακές μετά τα βροχερά Σάββατα πήγα για μπάνιο! Αχχχχ, μου αρέσουν πολύ αυτά τα τερτίπια του καιρού. Σε κάνουν να μην βαριέσαι. Φεύγω κάθε μέρα με μια τσάντα γεμάτη βιβλία κι απαραιτήτως ομπρέλα και γυαλιά ηλίου! Κι ό,τι ήθελε προκύψει! Το αστείο είναι όταν είμαι έτοιμη να φύγω κοιτάζω έξω από το παράθυρο να ζυγίσω τις διαθέσεις του καιρού. Το σπίτι είναι γωνιακό, έτσι από τη μία πλευρά βλέπω τον Υμηττό , από την άλλη -αν ανέβω στο σπίτι του κυρίου που μένει στον 3ο- βλέπω θάλασσα. Οπότε ρίχνοντας μια ματιά προς τη θάλασσα βλέπω ξάστερο ουρανό. Α , εξαιρετικά , υπέροχα αναφωνώ. Φεύγω κι έρχομαι στο παράθυρο που βλέπει στο βουνό και βλέπω μια μαυρίλα , μα μια μαυρίλα! Ωχ, ψιθυρίζω και κοιτάζω τα τελείως ακατάλληλα για την περίσταση παπούτσια που φορώ! Χμ , αυτά τα ξεσπάσματα έντονης βροχόπτωσης δεν ταιριάζουν καθόλου μα καθόλου σε μια πόλη σαν την Αθήνα...Όμως επιμένω ότι μου αρέσει που ο καιρός παίζει μαζί μας ως άλλος ''Doctor Jeckyl & Mr. Hyde'' , και  αγαπητές/αγαπητοί μου έχω μάθει από έγκυρη πηγή ότι έτσι θα πάει όλο το χειμώνα!
Έτσι με τα τερτίπια του καιρού δεν θα βαρεθούμε. Πάνω απ'όλα όμως δεν θα βαρεθούμε να συνοδεύουμε με νόστιμα , μυρωδάτα κέικ τα φθινοπωρινά απογεύματα (ή πρωινά) εκεί που θα πίνουμε τσάι (ή καφέ) ακούγοντας καλή μουσική (ή ράδιο)!
Σας έχω για σήμερα ένα πανεύκολο κέικ που έφτιαξα για πρώτη φορά κι ήταν μια ευχάριστη έκπληξη- διορθώστε με αλλά έχω την εντύπωση ότι όλο αυτό σας λέω ! Βέβαια θέλω να τονίσω ότι η ευχάριστη έκπληξη έρχεται από τις μπανάνες που είναι οι πρωταγωνίστριες του γλυκού τούτου. Μαύρισαν οι κακομοίρες να περιμένουν πότε θα τις έτρωγα. Αμ δε! Η Crispy δεν τρώει ώριμες μπανάνες , τις θέλει άγουρες και...πράσινες ...! Οι μαύρες πια μπανάνες μπορεί να έκλαιγαν τη μαύρη μοίρα τους που βρέθηκαν στο κρισπέικο , αλλά εγώ είχα ένα σκοπό: Να φτιάξω....

Banana cake με καρύδια

Υλικά:

3 πολύ ώριμες μπανάνες (μην διστάσετε να τις αφήσετε να μαυρίσουν!)

220 γρ αλεύρι

100 γρ ζάχαρη άχνη

100 γρ βούτυρο να έχει μαλακώσει και να είναι κομμένο σε κυβάκια

2 αυγά

50 γρ καρύδια τριμμένα

1 κουταλάκι  εκχύλισμα βανίλιας

1/2 φακελάκι baking powder

Προθερμάνετε τον φούρνο στους 180 βαθμούς.

Σ' ένα μπωλ λιώστε τις μπανάνες μ 'ένα πιρούνι. Σ' ένα άλλο μπωλ ανακατώστε το αλεύρι με το baking powder.  Στο μπωλ του μίξερ σας χτυπήστε μαζί τις μπανάνες , το βούτυρο , τη ζάχαρη , το αλεύρι , τα αυγά και τη βανίλια. Προσθέστε τα καρύδια
.
Βουτυρώστε ένα ταψί και ρίξτε σε αυτό τη ζύμη. Ψήστε για 50 λεπτά περίπου. Αφήστε να κρυώσει τουλάχιστον για ένα τέταρτο της ώρας πριν το ξεφορμάρετε.

Crispy's Conclusions : 1) Το γλυκό αυτό ταιριάζει τέλεια με τσάι Darjeeling!
2) Όσο περνούσαν οι μέρες γινόταν όλο και καλύτερο και την τέταρτη μέρα που έφαγα το τελευταίο κομμάτι είχε την υφή και την όψη ενός φρεσκοψημένου κέικ!

 Υ.Γ.: Θα πάει κανείς από εσάς στη συνάντηση των Ελλήνων food blogger; Μέχρι και το Αθηνόραμα το αναφέρει!