Πέμπτη 23 Ιουλίου 2015

Ας γίνουν όλα ροζ για λίγο

Αφορμή για τη σημερινή ανάρτηση υπήρξε μια φωτογραφία του Paul Newman που ανάρτησε φίλος στο facebook.
Η φωτογραφία ήταν αυτή:



Κι είναι από σκηνή της ταινίας "The long, hot summer" ("Το μακρύ, καυτό καλοκαίρι") του Martin Ritt, στην οποία πρωταγωνιστούσε ο Paul Newman με την Joanne Woodward, τον Orson Welles κι άλλους γνωστούς ηθοποιούς.



Η φωτογραφία ήταν μια καλή αφορμή να ξαναδώ την ταινία μετά από πολλά χρόνια. Παραδόξως δεν θυμόμουν πόσο σαγηνευτικά γοητευτικός είναι στην ταινία ο Paul Newman, φαίνεται πως, ως μικρή ρομαντική ύπαρξη που ήμουν τότε που την πρωτοείδα, είχα συγκινηθεί περισσότερο με τον κότσο και τα παστέλ φορέματα της Woodward. Το σενάριο βασίζεται εν μέρει σε τρία διαφορετικά έργα του William Faulkner, ο οποίος στα περισσότερα βιβλία του τοποθετούσε τη δράση και τους ήρωες του στις όχθες του ποταμού Μισισίπι, γνώριμος τόπος και για τον ίδιο.
Έτσι και στην ταινία βρισκόμαστε κάπου στις όχθες του Μισισίπι, μεσοκαλόκαιρο. Ο Ben Quick (τον οποίο υποδύεται ο Newman) διώκεται από τον τόπο που μένει αφού κατηγορείται για τον εμπρησμό του αχυρώνα ενός γείτονα του. Παίρνει το ποταμόπλοιο και κατεβαίνει στις όχθες του ποταμού, στην πόλη Frenchman's Bend, όπου κυρίαρχος της πόλης είναι ο Will Varner (τον υποδύεται ο σίφουνας Orson Welles) και του οποίου την οικογένεια αναστατώνει ποικιλοτρόπως ο Ben με την άφιξη του.




Σε μια από τις αρχικές σκηνές της ταινίας η Clara (την υποδύεται η Joanne Woodward, πολύ αγαπημένη ηθοποιός της υποφαινόμενης), κόρη του Will, πίνει ανέμελα pink lemonade με τη φίλη της και συζητούν για boys. Τότε είναι που φτάνει ο ένας και μοναδικός Boy και τα υπόλοιπα είναι η ταινία όλη!




Βρήκα τη ροζ λεμονάδα απίστευτα δροσιστική, έτσι όπως κοιτούσα τα δύο κορίτσια να την σιγοπίνουν στην ταινία. Εννοείται ότι θα έφτιαχνα λίγη, αφού μακρύ και καυτό είναι και το δικό μας καλοκαίρι. Ψάχνοντας την συνταγή είδα ότι οι Αμερικανοί τη ροζίζουν με χυμό κράνμπερι. Λοιπόν, σκέφτηκα ότι δύσκολα βρίσκεις καλό κι 100% χυμό κράνμπερι, οπότε γιατί να μην "ελληνοποιήσω" την συνταγή χρησιμοποιώντας ελληνικότατο χυμό ρόδι! Όπερ κι εγένετο. Και βγήκε μια pink lemonade α-πί-στευ-τη!

Ελληνοποιημένη pink lemonade



Οι αναλογίες αντιστοιχούν στις δικές μου προτιμήσεις που θέλουν τη λεμονάδα ελαφρώς ξινούτσικη- άρα και πιο δροσιστική. Αν τυχόν τη θέλετε πιο γλυκιά προσθέστε επιπλέον ζάχαρη.

Θα χρησιμοποιήσουμε ένα συγκεκριμένο φλιτζάνι ως μεζούρα.


1 φλιτζάνι νερό
1 1/2  - 2 φλιτζάνια άσπρη κρυσταλλική ζάχαρη (ανάλογα πόσο γλυκιά τη θέλετε)

2 φλιτζάνια φρέσκο χυμό λεμονιού
1 1/2 φλιτζάνια χυμό ροδιού

Σε μια μικρή κατσαρόλα βάζουμε τη ζάχαρη και το νερό. Ζεσταίνουμε μέχρι το σημείο βρασμού κι ανακατώνουμε για να λιώσει καλά η ζάχαρη. Αφήνουμε να κρυώσει καλά. Σε μια κανάτα ή μπουκάλι ανακατεύουμε καλά όλα τα υλικά, τους χυμούς με το σιρόπι. Αφήνουμε στο ψυγείο να παγώσει καλά πριν σερβίρουμε.

Είναι ό,τι πιο ευχάριστα δροσιστικό μπορεί να σκεφτεί κανείς για αυτές τις καυτές (από πολλές απόψεις) μέρες του καλοκαιριού.
Κι η αλήθεια είναι ότι χθες το βραδάκι μπήκα στον πειρασμό να σκάσω και μια μεζούρα ρούμι, έτσι να το παίξω happy hour! Δεν θα ήταν κι άσχημα!

Η συνταγή για την κλασική λεμονάδα: εδώ