Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2018

Κάπου στη μέση

Η Ούμπρια (Umbria) είναι μία από τις είκοσι διοικητικές περιφέρειες της Ιταλίας. Αν ρωτήσει κανείς πού βρίσκεται η Ούμπρια, το πιο πιθανό είναι να πάρει την απάντηση: "Κάπου στη μέση". Παρόλο που όντως βρίσκεται κάπου στη μέση της ιταλικής χερσονήσου, δεν είναι ιδιαίτερα γνωστός προορισμός, μάλλον επειδή βρίσκεται στη σκιά της (τουριστικότατης) Τοσκάνης με την οποία συνορεύει στα βόρεια και της περιφέρειας της Ρώμης, το Λάτσιο με την οποία συνορεύει προς τα δυτικά. Δεν έχει άνοιγμα στη θάλασσα, το χειμώνα έχει δριμύ κρύο κι είναι περιοχή με έντονη σεισμική δραστηριότητα. Όμως είναι ένας πανέμορφος τόπος, κυρίως λοφοειδής, με διάσπαρτες εκείνες τις πανέμορφες μεσαιωνικές κωμοπόλεις που διακοσμούν τη χώρα κι είναι χτισμένες στις κορυφές απότομων λόφων. Τυγχάνει να έχω επισκεφτεί δύο τέτοιες πόλεις της Ούμπρια. Την πρώτη φορά στο Ορβιέτο πριν από πολλά χρόνια στα πλαίσια του Umbria Jazz Festival και πριν από 3 χρόνια στην Ασίζη* του Αγίου Φραγκίσκου, μια μικρή πόλη γεμάτη πέτρινα σπίτια, στενά δρομάκια και την απόλυτη ηρεμία κι ησυχία! Και στις δύο πόλεις το τρένο από τη Ρώμη σε αφήνει σε χαμηλότερο σημείο κι ανεβαίνεις είτε με μικρό τοπικό λεωφορείο, είτε και με τελεφερίκ στην περίπτωση του Ορβιέτο.
Όσον αφορά το φαγητό που χαρακτηρίζει την περιοχή, αυτή έχει άφθονο αγριογούρουνο, αλλαντικά όπως το διάσημο prosciutto της Norcia,  μαύρο μανιτάρι τρούφα (διάσημο κι ακριβό), έχει κάποια γνωστά κρασιά όπως το Orvieto classico (λευκό) ή το Sagrantino di Montefalco (κόκκινο), έχει όμως και κάποιες πασίγνωστες φακές, εκείνες του Castelluccio di Norcia. Οπότε υπάρχουν κάποια πιάτα της κουζίνας της Ούμπρια στα οποία πρωταγωνιστεί η φακή.
Μόλις πέρσι το χειμώνα δοκίμασα ένα τέτοιο πιάτο (συνταγή της Ούμπρια με φακές) κι έχει γίνει πλέον η αγαπημένη μου συνταγή με φακή! Ένα βουκολικό ποίημα, γεμάτο, μεστό, πολυσύνθετο, τρομερά εύγευστο, χορταστικό, απλά απίθανο! Συνδυάζει τις φακές με μανιτάρια πορτσίνι, έναν συνδυασμό που άδικα φοβήθηκα όταν διάβασα την συνταγή και που παρολίγο να με αποτρέψει. Όμως ταιριάζουν υπέροχα και δίνουν μια ιδανικά ρουστίκ γεύση στο φαγητό!
Επίσης, όπως συμβαίνει με την συντριπτική πλειοψηφία των ιταλικών συνταγών με όσπρια, προστίθεται στο φαγητό ζυμαρικό. Πράγμα που προσωπικά θεωρώ σωστό και προσπαθώ να κάνω με τα περισσότερα πιάτα με όσπρια που φτιάχνω. Άλλωστε η αφορμή να αναρτήσω αυτήν την συνταγή ήταν ακριβώς αυτό! Μου ήρθαν αρκετά μηνύματα στα οποία κάποιοι από εσάς με ρωτούσατε για συνταγές οσπρίων με ζυμαρικά και κυρίως επιμένατε με τη φακή. Να λοιπόν μία από τις ωραιότερες συζεύξεις όσπριου- ζυμαρικού. Η οποία, παρεμπιπτόντως είναι ιδανική για το πολύ κρύο!


Σούπα με φακές όπως την φτιάχνουν στην Ούμπρια της Ιταλίας






Υλικά για 4 άτομα

~20 gr αποξηραμένα μανιτάρια πορτσίνι (υπάρχουν αρκετές ελληνικές εταιρίες που παρασκευάζουν και πωλούν το προϊόν, προτιμήστε τις)
200 γρ φακές
120 gr σπαγγετίνι κομμένο σε μικρά κομμάτια
1 κρεμμύδι λευκό
1 μεγάλο καρότο
1/2 κλωνάρι σέλερι
2 φύλλα δάφνης
1 σκελίδα σκόρδο
θυμάρι (φρέσκο-ένα κλαράκι- ή αποξηραμένο-1 κουταλάκι γλυκού)
1 ποτήρι (κρασιού) κόκκινο κρασί
ελαιόλαδο
αλάτι

Σημείωση: Έχουμε στο βραστήρα έτοιμο ζεστό νερό.



Βάζουμε τα αποξηραμένα μανιτάρια σε ένα μπολ, ρίχνουμε ζεστό νερό, τόσο όσο χρειάζεται να καλυφθούν και σκεπάζουμε με ένα μικρό πιάτο το μπολ έτσι ώστε να πατηθούν ελαφρά τα μανιτάρια- έχουν την τάση να επιπλέουν στο νερό και να μην μουσκεύουν καλά. Τα αφήνουμε έτσι για ~20 λεπτά, τα στραγγίζουμε πιέζοντας τα να βγάλουν τα υγρά. Το νερό στο οποίο μούσκεψαν το φυλάμε αφού πρώτα το περάσουμε από τη λεπτή σίτα- για τυχόν υπολείμματα από χώμα. Κόβουμε τα μανιτάρια σε πιο μικρά κομμάτια.

Ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι, το σκόρδο, το καρότο και το σέλερι.

Σε μια κατσαρόλα, με μέτρια φωτιά, ζεσταίνουμε λίγο ελαιόλαδο (~5 κουταλιές). Ρίχνουμε κρεμμύδι, σκόρδο, καρότο, σέλερι, φύλλα δάφνης, κομμένα μανιτάρια και θυμάρι. Σοτάρουμε καλά μέχρι να μαλακώσει το κρεμμύδι.
Ρίχνουμε το υγρό από τα μανιτάρια και  το κρασί. Ανακατώνουμε. Ρίχνουμε τις φακές με το νερό, περίπου ενάμισι (1,5) λίτρο (ζεστό πάντα). Αφήνουμε να πάρει μία βράση και μισοσκεπάζουμε. Αφήνουμε να μαγειρευτεί μέχρι οι φακές να βράσουν al dente. Ο χρόνος εξαρτάται από την ποικιλία, ποιότητα και μέγεθος της φακής. Δοκιμάστε τη στη μισή ώρα. Ρίξτε τα ζυμαρικά και βράστε το φαγητό μέχρι αυτά να γίνουν al dente. Μέχρι τότε η φακή θα έχει χυλώσει.
Προσοχή: Στο τελευταίο στάδιο όπου μπαίνουν τα ζυμαρικά ελέγξτε τα υγρά του φαγητού. Πρέπει να είναι αρκετά ζουμερό γιατί θα απορροφήσουν νερό τόσο οι φακές όσο και τα ζυμαρικά. Στο τέλος δεν θέλουμε να είναι πηχτό το φαγητό, το ζουμί του είναι υπέροχο και καλό είναι να έχει αρκετό.

Σερβίρεται με καλό χωριάτικο ψωμί και κόκκινο κρασί. Μια Μαυροδάφνη ίσως;


Υ.Γ.: Φωτογραφίες από την Ασίζη: εδώ

Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2018

Στο ψήσιμο.

Το χειμώνα οι σούπες με λαχανικά είναι η ιδανική λύση για φαγητό. Ζεσταίνουν, είναι πλούσιες σε διατροφική αξία, είναι εύκολες να ετοιμαστούν. Βέβαια πολλοί έχουν τις αντιρρήσεις τους θεωρώντας τις άγευστες, αδιάφορες, άνοστες. Έτσι λοιπόν για να διορθώσουμε την κατάσταση, μπορούμε, για παράδειγμα, να χρησιμοποιήσουμε διάφορα μπαχαρικά ή αρωματικά βότανα. Ή μπορούμε να προσθέσουμε λίγο αλλαντικό, όπως μπέικον, σύγλινο, απάκι ή λουκάνικο. Υπάρχει και μια άλλη λύση: μπορούμε να ψήσουμε τα λαχανικά ή μέρος αυτών. Με το ψήσιμο έχουμε συμπύκνωση αρωμάτων και γεύσης,  κι είναι αλήθεια ότι τα ψημένα λαχανικά είναι πολύ πιο εύγευστα απ' όταν απλά τα βράζουμε.
Το είχα δοκιμάσει πριν χρόνια στη σούπα με φακές -με πολύ ωραίο αποτέλεσμα. Το έχω δοκιμάσει σε μια από τις κορυφαίες σούπες του χειμώνα, εκείνη με κολοκύθα και γλυκοπατάτα, επίσης με εξαιρετικά αποτελέσματα. Στο ψήσιμο των λαχανικών λοιπόν, μπορούμε να βασιστούμε για επιπλέον ένταση στη γεύση.
Στη σούπα με μπρόκολο και πατάτα που έχω σήμερα, έψησα τα τουφάκια του μπρόκολου τα οποία προέκυψαν τόσο νόστιμα που παρολίγο να τα φάω όλα έτσι όπως βγήκαν από το φούρνο, ζεστά ζεστά κι ελαφρώς κριτσανιστά! Τα οποία έδωσαν, εν τέλει, την γευστική ένταση στη σούπα. Αυτά και το λουκάνικο στο τέλος!
Τα υπόλοιπα έγιναν ως εξής:

Σούπα με μπρόκολο & πατάτα (& χωριάτικο λουκάνικο)





Για 4 άτομα

1 μέτριου μεγέθους μπρόκολο
4 μετρίου μεγέθους πατάτες
1 μεγάλο άσπρο κρεμμύδι
1 καρότο
1 κλωνάρι σέλερι
~1-1,5 λίτρο ζωμό (ό,τι σας αρέσει κι αν είναι σπιτικός ακόμα καλύτερα) (ζεστό)
ελαιόλαδο
1 κουταλάκι μπούκοβο
χυμός ενός λεμονιού
αλάτι
φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι
~200 γρ χωριάτικο λουκάνικο





Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 200 βαθμούς.
Πλένουμε το μπρόκολο,το  στεγνώνουμε κι από αυτό κόβουμε τα τουφάκια. Στρώνουμε σε ένα ρηχό ταψί αντικολλητικό χαρτί, απλώνουμε σε αυτό τα τουφάκια, ρίχνουμε λίγο ελαιόλαδο από πάνω και ψήνουμε μέχρι να μαλακώσουν και να πάρουν ένα όμορφο χρυσό-καφέ χρώμα. Καθαρίζουμε τον κορμό του μπρόκολου και τον κόβουμε σε χοντρά κομμάτια.

Ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι, το καρότο και το σέλερι. Πλένουμε τις πατάτες και τις κόβουμε σε χοντρά κομμάτια.
Σε μια κατσαρόλα ζεσταίνουμε λίγο ελαιόλαδο (~5 κουταλιές). Σε αυτό σοτάρουμε το κρεμμύδι, καρότο, σέλερι και μπούκοβο. Μόλις ξανθύνει και μαλακώσει το κρεμμύδι ρίχνουμε την πατάτα, τον κορμό του μπρόκολου και το ζωμό (ο οποίος θα είναι ζεστός) ανακατεύουμε και αφήνουμε να βράσει το φαγητό σε μέτρια φωτιά. Πότε πότε ρίχνουμε μια ματιά μήπως χρειάζεται επιπλέον ζωμό. Στο τέλος δεν την θέλουμε νερουλή αλλά ούτε πολύ πηχτή.
Εν τω μεταξύ, ρίχνουμε και μια ματιά στον φούρνο να δούμε πώς ψήνονται τα τουφάκια μπρόκολου. Μόλις είναι έτοιμα τα βγάζουμε.




Πίσω στη σούπα μας, όπου τα λαχανικά θα έχουν μαλακώσει πια. Ρίχνουμε στην κατσαρόλα τα ψημένα τουφάκια μπρόκολου και βράζουμε (πάντα σε μέτρια φωτιά) ~10 λεπτά ακόμα.

Εν τω μεταξύ κόβουμε το λουκάνικο σε μικρά κομμάτια και το τηγανίζουμε καλά και χωρίς λάδι σε αντικολλητικό τηγάνι. Κρατάμε και το λίπος που θα βγάλει, αν θέλουμε (που θέλουμε!)


Βγάζουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά και με ένα μπλέντερ λιώνουμε τα λαχανικά (το πόσο θα λιώσουμε τα λαχανικά εξαρτάται από τα γούστα μας, άλλοι θέλουν τέτοιες σούπες εντελώς κρεμώδεις, άλλοι (πχ η υποφαινόμενη) τις θέλουν πιο χοντροκομμένες). Ρίχνουμε πιπέρι και το χυμό ενός λεμονιού κι ανακατώνουμε. Σερβίρουμε σε πιάτα μοιράζοντας από πάνω το λουκάνικο.
Τρώμε αμέσως!