Καλοκαιράκι χωρίς κολοκυθάκι γίνεται; (Μέρος Γ)

Αφού διαβάσατε τον τίτλο, φαντάζομαι ότι οι μισοί- τουλάχιστον- αναγνώστες φύγατε τρέχοντας κι αγανακτισμένοι αναφωνήσατε "Ε, όχι, πάλι κολοκυθάκι!!!!"! Οι υπόλοιποι μισοί, πόσοι είστε, 2-3 άντε 4, σας ευχαριστώ που μείνατε και να ξέρετε ότι θα αποζημιωθείτε για την υπομονή σας! Και την πραγματικά θαυμαστή επιμονή σας! Σας λατρεύω! 😉

Λοιπόν, το θέμα έχει ως εξής. Με το κολοκυθάκι μπορεί κανείς να φτιάξει ωραιότατα καλοκαιρινά πιάτα με ζυμαρικά. Φαγητά γεμάτα ελαφράδα, λεπτή νοστιμιά, γρήγορα, εύκολα, μα, στο κάτω κάτω της γραφής, τι άλλο να ζητήσουμε από ένα καλοκαιρινό πιάτο! Το αποδείξαμε στην προηγούμενη ανάρτηση, το έχουμε αποδείξει και σε παλιότερες - όλες τις σχετικές αναρτήσεις θα τις βρείτε στο τέλος αυτής της ανάρτησης.

Έφτιαξα προ ημερών μια τέτοια σπαγγετάδα, με κολοκυθάκι και κάποια απλούστατα υλικά, κι ήταν θεϊκή, κι αν την δοκιμάσετε κι εσείς θα συμφωνήσετε μαζί μου και θα με συγχωρέσετε, καλοκαίρι είναι, ζέστη- πολλή ζέστη- κάνει.

Ζυμαρικά με κολοκυθάκι και μείγμα μυρωδικών

Για 4 πιάτα

100 γρ ζυμαρικά (σε σχήμα κοχύλι , castellane, penne rigate, ό,τι θέλετε)
4-5 κολοκύθια (μέτριο μέγεθος)
1 λευκό κρεμμύδι κομμένο σε λεπτές φέτες
1 σκελίδα σκόρδο ψιλοκομμένη
1 κουταλάκι μπούκοβο
1 φλιτζάνι τριμμένη παρμεζάνα (ή γκράνα)
ελαιόλαδο
αλάτι
πιπέρι

Μυρωδικά (να βγαίνει ένα μείγμα περίπου όσο ένα φλιτζάνι) (χρησιμοποιούμε όποια μας αρέσουν σε όποια αναλογία μας αρέσει)
μαϊντανό
βασιλικό
δυόσμο
σχοινόπρασο
φασκόμηλο


Πλένουμε τα κολοκύθια κι αφαιρούμε τα άκρα. Τα κόβουμε οριζόντια στη μέση και μετά σε ροδέλες.

Σε ένα μεγάλο τηγάνι ζεσταίνουμε σε μέτρια φωτιά λίγο ελαιόλαδο. Ρίχνουμε σε αυτό το κρεμμύδι και το μπούκοβο και σοτάρουμε μέχρι να μαλακώσει το κρεμμύδι χωρίς να καεί. Ρίχνουμε τα κολοκύθια και το σκόρδο, αλατοπιπερώνουμε και συνεχίζουμε το σοτάρισμα. Σκεπάζουμε για λίγα λεπτά, αφήνουμε να μαγειρευτεί για λίγο. Τα κολοκύθια δεν χρειάζεται να μαγειρευτούν τελείως, καλό είναι να "κρατούν" λίγο.

Εν τω μεταξύ, έχουμε βάλει να βράσουν τα ζυμαρικά, από τα οποία θα κρατήσουμε λίγο από το νερό στο οποίο βράζουν- περίπου 1/2 φλιτζάνι.

Ετοιμάζουμε το μείγμα μυρωδικών. Διαλέγουμε διάφορα φρέσκα μυρωδικά, πχ εγώ χρησιμοποίησα βασιλικό, μαϊντανό και δυόσμο με κυρίαρχο τον βασιλικό. Τα ψιλοκόβουμε.

Μόλις βράσουν τα ζυμαρικά, τα σουρώνουμε και τα ρίχνουμε στο τηγάνι με το κολοκυθάκι. Αμέσως ρίχνουμε το τυρί, τα μυρωδικά και το νερό που έχουμε κρατήσει. Ανακατώνουμε καλά και σερβίρουμε αμέσως.

Συνοδεύουμε με λευκό κρασί. Μια Μαντινεία  νέας γενιάς θα είναι ιδανικό ταίρι!

Τα υπόλοιπα πιάτα με ζυμαρικά και κολοκυθάκι που έχουν αναρτηθεί κατά καιρούς στο μπλογκ:

Καρμπονάρα με κολοκυθάκι

Σπαγγέτι ολικής με λεπτοκομμένο ωμό κολοκυθάκι και σάλτσα βασιλικού

Tortiglioni με κολοκυθάκι και ρικότα

Ταλιατέλες με κολοκυθάκι και αρακά σε σάλτσα μασκαρπόνε

Σπαγγέτι με κολοκυθάκι και τόνο

Καλοκαιράκι χωρίς κολοκυθάκι γίνεται; (Μέρος Β)

Το πρόγραμμα είχε ανάρτηση όπου η χρήση του φούρνου θα ήταν απαραίτητη, όμως ο καύσωνας μας άλλαξε τα σχέδια και προτιμήσαμε για σήμερα κάτι πολύ πιο ελαφρύ.
Οπότε συνεχίζουμε το ετήσιο θερινό αφιέρωμα στο κολοκυθάκι που αυτή τη φορά σερβίρεται με ζυμαρικά. Γιατί τι θα ήταν το καλοκαιράκι χωρίς ένα ακόμα πιάτο με κολοκυθάκι και ζυμαρικά!
Πώς ανακάλυψα την σημερινή συνταγή: Αν και διαθέτω σελίδα στο instagram , η συγκεκριμένη εφαρμογή δεν με συναρπάζει. Όμως το στοιχείο που μου αρέσει σε αυτήν είναι οι ιστορίες που φτιάχνονται με φωτογραφίες ή/και βίντεο και διαρκούν ένα 24ωρο. Τη συγκεκριμένη φάση την βρίσκω πιο κοντά στην φιλοσοφία της εφαρμογής γι'αυτό και προτιμώ να βλέπω τις ιστορίες παρά τις φωτογραφίες. Πριν από αρκετές εβδομάδες έβλεπα την ιστορία μιας Αμερικανίδας food blogger που ζει στη Ρώμη και σε 2-3 βίντεο που είχε αναρτήσει στην σειρά, έφτιαχνε μια μακαρονάδα με κολοκυθάκι και τόνο. "Εδώ είμαστε", σκέφτηκα μιας και τα δύο υλικά, τα χρησιμοποιώ πάρα πολύ. Το 24ωρο πέρασε, η ιστορία της πέρασε στη ληθη του internet, όχι όμως από την δική μου- αν κι αναπόφευκτα η συνταγή έχει υποστεί αλλαγές! Λίγα τα υλικά, εύκολη η εκτέλεση. Μια σπαγγετάδα γρήγορη κι ιδανική για καύσωνες!

Σπαγγέτι με κολοκυθάκι και τόνο

Για 4 άτομα

400 γρ σπαγγέτι
2 κονσέρβες τόνο
5-6 μικρά κολοκυθάκια
2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες
χυμός ενός λεμονιού (+επιπλέον αν θέλουμε)
1 κουταλάκι μπούκοβο καυτερό
ελαιόλαδο
αλάτι
πιπέρι

Σε ένα μπολ ρίχνουμε 2-3 κουταλιές ελαιόλαδο, σκόρδο, χυμό λεμονιού και μπούκοβο. Ανακατώνουμε. Αφού στραγγίξουμε τον τόνο από το ελαιόλαδο ή το νερό- ανάλογα τι έχουμε αγοράσει- το ρίχνουμε στο μπολ, το σπάμε με ένα πιρούνι κι ανακατώνουμε. Αφήνουμε στην άκρη.

Εν τω μεταξύ έχουμε βάλει αλατισμένο νερό να βράσει για τα ζυμαρικά. Μόλις βράσει ρίχνουμε τα ζυμαρικά στο νερό και τα μαγειρεύουμε αυστηρά al dente. Κρατάμε από το νερό βρασίματος ένα φλιτζάνι καφέ (εσπρέσο ή ελληνικό!), αφού έχουν βράσει τα ζυμαρικά τουλάχιστον τον μισό χρόνο τους.

Πλένουμε τα κολοκυθάκια, αφαιρούμε τις άκρες και τα κόβουμε σε μικρά κομμάτια, περίπου 1 εκ.

Ζεσταίνουμε σε ένα μεγάλο βαθύ τηγάνι λίγο ελαιόλαδο και ρίχνουμε σε αυτό τα κολοκυθάκια κι από πάνω λίγο αλάτι και πιπέρι. Τα τηγανίζουμε al dente.  Δεν χρειάζεται να πάρουν χρώμα. Είναι πολύ πιο νόστιμο το κολοκυθάκι όταν "κρατά" λίγο.

Μόλις βράσουν τα ζυμαρικά τα στραγγίζουμε και τα ρίχνουμε στο τηγάνι με το κολοκυθάκι.
Στο μπολ με τον τόνο ρίχνουμε το νερό βρασίματος που έχουμε κρατήσει, ανακατώνουμε και ρίχνουμε όλο το υλικό στο τηγάνι. Ανακατώνουμε.
Σερβίρουμε κι όποιος θέλει ρίχνει επιπλέον πιπέρι και λεμόνι. Το συνιστώ!

Ένα Μοσχοφίλερο (πχ Σεμέλη, Νασσιάκου) είναι ιδανική επιλογή.

Το φαγητό αυτό μπορούμε να το φτιάξουμε στο, παρά θιν' αλός, εξοχικό μας, όπου θα έχουμε καλέσει λίγους εκλεκτούς φίλους, που θα έρθουν τρέχοντας, ελέω καύσωνα! Να τους πείτε να μην ξεχάσουν το κρασί!

Σημείωση: Δεν τελειώσαμε ακόμα με το κολοκυθάκι!!

Καλοκαιράκι χωρίς κολοκυθάκι γίνεται;

Αμ, δε γίνεται! Τουλάχιστον στη δική μας γειτονιά δε γίνεται. Γιατί λατρεύουμε το καλοκαιρινό κολοκυθάκι και τούτο το, ταπεινών προθέσεων, μπλογκ το έχει αποδείξει πολλάκις.

Αρκετές οι νέες συνταγές με κολοκυθάκι που έχουμε δοκιμάσει μέχρι στιγμής αυτό το καλοκαίρι, αυτή όμως που τιμάται πιο συχνά από την ταπεινή σας υποφαινόμενη είναι της σημερινής ανάρτησης.
Την βρήκα στο food section της ΝΥΤ και την αποθήκευσα στο recipe box μου (αμέ έχουμε και τέτοια στην NYT!) μόλις είδα στα υλικά υπήρχε κολοκύθι ΚΑΙ κάρυ! Όμως της άλλαξα τα φώτα της συνταγής, της έδωσα μια λεζερετέ, στοιχείο που το καλοκαιρινό τραπέζι έχει ανάγκη, και νομίζω, μάλλον πιστεύω ότι η δική μου εκδοχή είναι καλύτερη, ναι σόρρυ κιόλας ΝΥΤ.

Οι αλλαγές που έγιναν είναι οι εξής: Κόβω το στήθος κοτόπουλου σε κομμάτια και δεν το χρησιμοποιώ ολόκληρο, δεν προσθέτω κρεμμύδι (αυτό προέκυψε  από αφηρημάδα, δεν είχα προσέξει ότι η συνταγή είχε ΚΑΙ κρεμμύδι, αλλά τελικά η εκδοχή χωρίς κρεμμύδι μου άρεσε περισσότερο και το καθιέρωσα και τέλος, το καλύτερο όλων, αντί για κρέμα γάλακτος βάζω γιαούρτι που πιστεύω ταιριάζει πολύ καλύτερα.

Κοτόπουλο και κολοκυθάκι με κάρυ

Υλικά για δύο πιάτα

2 στήθη κοτόπουλου (στο μέγεθος αυτών που είναι σε πακέτο)
4 κολοκυθάκια (μέτρια σε μέγεθος)
2-3 κουταλιές κάρυ (εξαρτάται πόσο πικάντικο θέλετε το πιάτο)
1/2 ποτήρι ζωμό κοτόπουλου
1/2 κεσέ γιαούρτι στραγγιστό 2%
ελαιόλαδο



Κόβουμε το κρέας σε φέτες. Το τοποθετούμε σε ένα μπολ με λίγο ελαιόλαδο και το κάρυ κι ανακατώνουμε με τα δάχτυλα.
Καθαρίζουμε και κόβουμε σε φέτες, όχι πολύ ψιλές, τα κολοκυθάκια. Βάζουμε κι αυτά στο μπολ με το κοτόπουλο κι ανακατώνουμε.
Σε ένα τηγάνι ζεσταίνουμε λίγο ελαιόλαδο. Βάζουμε το κρέας να τηγανιστεί καλά κι από τις δύο πλευρές, βγάζουμε, το απλώνουμε σε ένα αντικολλητικό ταψί και το βάζουμε σε προθερμασμένο φούρνο (όχι ψηλή θερμοκρασία, περίπου 100 βαθμοί είναι καλά, απλά το θέλουμε ζεστό). Στο ίδιο τηγάνι, τηγανίζουμε τα κολοκυθάκια μέχρι να αρχίσουν να παίρνουν χρώμα, τα βγάζουμε και τα βάζουμε στο ταψί με το κολοκύθι.
Ξύνουμε τον πάτο του τηγανιού και ρίχνουμε τον ζωμό. Μόλις μειωθεί στο μισό, βγάζουμε 2-3 κουταλιές και το ανακατώνουμε με το γιαούρτι*. Μόλις μείνει πια 1/3 από τον ζωμό στο τηγάνι, ρίχνουμε το γιαούρτι κι ανακατώνουμε. Μοιράζουμε κοτόπουλο και κολοκυθάκια στα πιάτα κι από πάνω περιχύνουμε με την σάλτσα από γιαούρτι.

*Όσον αφορά το γιαούρτι, εφόσον το χρησιμοποιήσουμε για σάλτσα, καλό είναι:
1) Να είναι σταγγιστό 2% (το καλύτερο για τέτοια περίπτωση)
2) Να το έχουμε βγάλει από το ψυγείο λίγη ώρα πριν ξεκινήσουμε το μαγείρεμα.
3) Να το έχουμε ανακατώσει σε ένα μπολ έτσι ώστε να έχει αποκτήσει κρεμώδη υφή.
4) Να μην το φέρνουμε ξαφνικά σε επαφή με άλλο υλικό πολύ πιο ζεστό, γι'αυτό προτιμότερο είναι να ρίχνουμε λίγο λίγο από αυτό -το ζεστό υλικό- και να ανακατώνουμε συγχρόνως το γιαούρτι.

Ακολουθώντας αυτούς τους κανόνες θα φτιάξετε υπέροχες σάλτσες με γιαούρτι.

Και πριν κλείσουμε για σήμερα, αγαπητοί φίλοι αναγνώστες, να σας πω ότι το συγκεκριμένο πιάτο ταιριάζει πάρα πολύ όμορφα με μια Ρομπόλα!

Μαδρίτη (Μάρτιος 2017)

Εντυπώσεις και διαπιστώσεις -κι οι αναπόφευκτες συγκρίσεις- από την Μαδρίτη, την οποία επισκέφτηκα για πρώτη φορά. Και για να αποφύγουμε παρεξηγήσεις γράφω ως ερασιτέχνης κι ενθουσιώδης παμφάγος περιηγητής και τίποτε άλλο.

Los Jardines del Buen Retiro

Τι με ενθουσίασε: Το φαγητό, το κρασί, η μπύρα και ...τα τσιπς! Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, η Ισπανία μάλλον κοντράρει στα ίσια την Βρετανία στην ποιότητα των αγαπημένων σνακ! Μάλλον τα ισπανικά είναι τα καλύτερα που έχω φάει (κι αν έχω φάει τσιπς στη ζωή μου, εξ ου και ...Crispy, και σε κάθε χώρα που πάω πάντα τα δοκιμάζω). Πολύ νόστιμα, άριστης ποιότητας, μια τεράστια γκάμα από φίρμες και το κυριότερο ότι τα περισσότερα πακέτα είναι διαφανή, πράγμα που σημαίνει ότι μπορείς να δεις το περιεχόμενο. Συν, ίσως το πιο σημαντικό στοιχείο, ότι σε όσα πακέτα διάβασα τα συστατικά κανένα δεν περιείχε φοινικέλαιο. Σημαντικός αριθμός από τσιπς ήταν τηγανισμένα σε ελαιόλαδο και τα υπόλοιπα σε ηλιέλαιο. Πού τα βρήκα τόσα τσιπς; Πού αλλού, σε σουπερμάρκετ. Γιατί κοιτάτε παράξενα; Δεν επισκέπτεστε ποτέ σουπερμάρκετ όταν είστε στο εξωτερικό; Μα δεν υπάρχει πιο άμεσος τρόπος να διαπιστώσει κανείς τις γαστρονομικές συνήθειες των κατοίκων μιας πόλης με με επίσκεψη σε αυτά.

Mercado de la Paz

Αν δεν είναι του γούστου σας οι επισκέψεις σε σουπερμάρκετ, τι θα λέγατε τότε για τις αγορές; Στη Μαδρίτη βρέθηκα σε τέσσερις- φαίνεται ότι σχεδόν κάθε συνοικία διαθέτει τη δική της! Αν θέλετε να απολαύσετε την νόστιμη, πολύβουη πλευρά των αγορών της πόλης επισκεφτείτε τις κατά τις 2-3 όταν οι Μαδριλένοι έχουν βγει για μεσημεριανό. Αν θέλετε ησυχία πηγαίνετε κατά τις 11 το πρωί που πάνε κι οι γιαγιάδες ή προς το κλείσιμο όταν οι περισσότεροι σιγά σιγά μαζεύουν.

Mercado de la Paz

Οι μαδριλένικες αγορές έχουν μαγαζιά στα οποία ψωνίζεις, έχουν και μαγαζιά στα οποία κάθεσαι και τρως και πίνεις- γι'αυτό γίνεται της τρελής τα μεσημέρια-, είναι πεντακάθαρες, ελκυστικές, λειτουργικές και κυρίως, κοιτώντας, τα προς πώληση καλούδια μαθαίνεις τι τρώνε οι Μαδριλένοι. Τι κρέας προτιμούν, ποια όσπρια επιβάλλονται, ποια ψάρια και κυρίως θαλασσινά -μα τι τυχεροί με τέτοια ποικιλία!- τιμούν, κρασιά εκατοντάδες, μπύρες απίθανες! Οι ισπανικές, ναι!

Mercado de la Paz

Όπου καθίσετε για μπύρα -ή caña καλύτερα- δοκιμάστε οπωσδήποτε ισπανική κι αγνοήστε τις παγκόσμια γνωστές που βρίσκετε κι εδώ. Τόσο τα μεγάλα ονόματα στην ισπανική ζυθοποιία όσο και πιο μικροί παραγωγοί έχουν ανεβάσει τον πήχη βγάζοντας εξαιρετικές μπύρες, μαύρες, ξανθές, κόκκινες, με ευχάριστη ισορροπία στο γλυκόπικρο κι εντυπωσιακά μεν, ελεγχόμενα δε αρώματα.  Αφήστε που θα ενθουσιάσετε τους καμαρέρος.
Οι καμαρέροι -σερβιτόροι- που μας έτυχαν ήταν όχι μόνο ευγενικοί αλλά και πολλοί βοηθητικοί κι ειλικρινείς. Μας προειδοποιούσαν όταν οι μερίδες (raciones) που παίρναμε ήταν τεράστιες και με δική τους πρωτοβουλία- αφού μας εξηγούσαν- έκοβαν την μερίδα μισή. Και την τιμή!
Σαν πας στη Μαδρίτη, θα φας σα Μαδριλένος, και θα απολαύσεις και τα churros σου για πρωινό, αλλά και το cocido σου αλλά και τα orejas a la planca τουτέστιν αυτιά γουρουνιού ψημένα! (μην ταράζεστε, απλά θυμηθείτε τις γαρδούμπες που απολαμβάνετε 😄)

Orejas a la plancha +Restaurante Casa Tía María 

Τα οποία είναι ένας μεζές σούπερ αν και ένα πιάτο σαν αυτό της φωτογραφίας καλό είναι να το μοιραστούν τουλάχιστον τρία άτομα- θυμάμαι ένα βράδυ, μια κυρία στο δίπλα τραπέζι τα καθάρισε μόνη της!
Φιλική συμβουλή, να πηγαίνετε σε μαγαζιά που τρώνε ντόπιοι. Πού θα τα βρείτε; Ψάξτε, ακολουθήστε ή αφήστε το γαστρονομικό σας ένστικτο να σας οδηγήσει.

Περιμένοντας τα πρώτα πιάτα

Άλλη φιλική συμβουλή είναι να επισκεφτείτε ένα παραδοσιακό ζαχαροπλαστείο. Χαζέψτε με την ποικιλία των γλυκών- που είναι απίστευτη- κι αγοράστε ό,τι σας αρέσει.  2 magdalenas, 2 ciegas de Valladolid, 2 teclas de Leon μας στοίχισαν μόλις 3,20 ευρώ και τα ρημάξαμε!

Panaderia Miguel, Calle de Goya, 137

Και μία τελευταία συμβουλή. Πριν φύγετε από τη Μαδρίτη, πιείτε ένα cortado!- ισπανικός καφές τύπου εσπρέσο με λίγο ζεστό γάλα σερβιρισμένο σε μικρό γυάλινο ποτήρι.

Cortado για πρωινό

Συμπέρασμα: Η Μαδρίτη είναι η χαρά του foodie! Τρως καλά, πίνεις καλά, είναι μια απόλαυση το φαγητό σε αυτήν την πόλη! Και το κρασί! Κι η μπύρα! ¡Salud!

Plaza de España

¡Hasta luego Madrid!

Μετά τις γιορτές #2

Μετά τις γιορτές διαπιστώνεις ότι παρά τα εκατοντάδες "Καλή χρονιά" που άκουσες, η νέα χρονιά είναι το ίδιο άθλια και μίζερη με την προηγούμενη. Μετά τις γιορτές κοιτάς εκνευρισμένη το στολισμένο σπίτι κι αναρωτιέσαι αν θα σπάσεις το ρεκόρ της γειτόνισσας που μια χρονιά ξεστόλισε λίγες μέρες πριν την Καθαρά Δευτέρα. Μετά τις γιορτές εύχεσαι να υπήρχαν κι άλλες γιορτές...

Κατά τη διάρκεια των γιορτών λοιπόν, έκανε πολύ- κι ενίοτε πάρα πολύ κρύο. Και τι καλύτερο για να αντιμετωπιστεί το κρύο από μία σούπα. Προφανώς. Τις δοκιμάσαμε όλες. Ψαρόσουπες, κρεατόσουπες, πατατόσουπες, διαφόρων ειδών λαχανόσουπες κλπ. Δοκιμάσαμε κι αυτήν που ακολουθεί στην σημερινή ανάρτηση. Η οποία ανακηρύχθηκε σούπα της χρονιάς! Με την αξία της!

Αρωματική κοτόσουπα με τζίντζερ, κορίανδρο και κουρκουμά

Υλικά για 2-3 άτομα

1/2 κοτόπουλο ελευθέρας βοσκής (ή 2 μεγάλα μπούτια με την σπάλα)
1 μεγάλο άσπρο κρεμμύδι χοντροκομμένο
1 μεγάλο καρότο καθαρισμένο και κομμένο σε χοντρές ροδέλες
1 στικ σέλερι κομμένο σε φέτες
1 μικρό φινόκιο κομμένο σε χοντρές φέτες
4-5 φέτες φρέσκο τζίντζερ
2 σκελίδες σκόρδο
1 δαφνόφυλλο
λίγο αλάτι

+

1 κουταλάκι του γλυκού κουρκουμά
1/2 κουταλάκι του γλυκού σπόροι κορίανδρου κοπανισμένοι
1/2 κουταλάκι γλυκού μπούκοβο (κατά προτίμηση καυτερό...λόγω ακραίων καιρικών συνθηκών! ☃)
100 γραμμάρια ρύζι. Χρησιμοποίησα το ανάμεικτο parboiled με άγριο ρύζι της Agrino και το αποτέλεσμα ήταν ιδανικό.
αλάτι
χυμός λεμονιού

Σε μια μεγάλη κατσαρόλα βάζουμε τα κομμένα λαχανικά, κρεμμύδι, σέλερι, καρότο, φινόκιο, συν το τζίντζερ, σκόρδο και δαφνόφυλλο, με το κοτόπουλο και σκεπάζουμε με νερό. Ρίχνουμε λίγο αλάτι. Τοποθετούμε την κατσαρόλα στην κουζίνα σε μέτρια προς έντονη φωτιά. Μόλις αρχίσει να βράζει, ξαφρίζουμε όσο χρειάζεται, κατεβάζουμε την φωτιά σε μέτρια ένταση κι αφήνουμε να βράσει το φαγητό με μισοσκεπασμένη την κατσαρόλα για 1 ώρα.

Βγάζουμε το κοτόπουλο και τα λαχανικά και σουρώνουμε τον ζωμό σε άλλη κατσαρόλα. Την βάζουμε στο μάτι κι αυξάνουμε την ένταση της φωτιάς. Σε αυτήν ρίχνουμε τον κουρκουμά, τους κοπανισμένους σπόρους κορίανδρου, το μπούκοβο. Ανακατώνουμε. Μόλις πάρει μια καλή βράση ρίχνουμε το ρύζι κι αφήνουμε να βράσει όσο χρειάζεται (εξαρτάται από το ρύζι που έχουμε επιλέξει).

Εν τω μεταξύ όσο βράζει το ρύζι, αφαιρούμε το κρέας από το κοτόπουλο και το κόβουμε σε μπουκιές.

Μόλις είναι έτοιμη η σούπα δοκιμάζουμε για αλάτι, διορθώνουμε και ρίχνουμε το χυμό λεμονιού (όσο θέλουμε). Σερβίρουμε αμέσως μοιράζοντας το κρέας στα πιάτα και σερβίροντας από πάνω την σούπα. Αν θέλουμε ψιλοκόβουμε κάποια από τα λαχανικά που έχουν μείνει και τα σερβίρουμε κι αυτά μες στη σούπα.