Μεταπασχαλινή ...είσοδος!

Πού είχαμε μείνει;
Α, ναι...

Μ 'έχει μπερδέψει ο καιρός. Δεν θυμάμαι ποτέ άλλη χρονιά, να κρύωνα τόσο πολύ τέλη Απρίλη. Τουρτουρίζω! Φορώ δύο μπλούζες, κοιμάμαι με πάπλωμα ΚΑΙ κουβέρτα ΚΑΙ κάλτσες, τα καλοριφέρ δουλεύουν κανονικά, παρά ταύτα άρπαξα κι ένα κρύωμα. Σάββατο -Κυριακή πια!- εκεί που απολάμβανα τη μαγειρίτσα είπα να την συνοδέψω με εξαιρετικό λευκό Σαντορινιό κρασί! Λίγο λευκό ελαφρώς-όσο χρειαζόταν- κρύο  κρασί ήπια ...κι αυτό ήταν! Πονόλαιμος, πυρετός κλπ κλπ....

Από την άλλη, την προηγούμενη εβδομάδα είχα λυσσάξει να τρώω παγωτά στην Μπολόνια - παρεμπιπτόντως το καλύτερο παγωτό φιστίκι Αιγίνης , το έφαγα εκεί! Και το πιο όμορφο στην Πάρμα! Κοιτάξτε το!

Μέχρι να ρίξω μια ματιά έξω στον δρόμο, η συμπαθέστατη κυρία που με εξυπηρετούσε...το μετέτρεψε σε ...τριαντάφυλλο! Δε χωρά αμφιβολία ότι είναι το ωραιότερο παγωτό που έχω φάει! Δεν χόρταινα να το κοιτάζω, τόσο που ξεχάστηκα ...μέχρι που άρχισε να λιώνει!
Εσείς εδώ μπορεί να νηστεύατε -θα αναφερθούμε στη νηστεία και πιο κάτω- εγώ όμως απόλαυσα , εκτός από παγωτά, ωραιότατα αλλαντικά κι επίσης τα γνωστά γεμιστά ζυμαρικά tortellini, tortelloni, cappellacci, agnolotti κλπ.

Τοπικές σπεσιαλιτέ όπως gramigna alla salsiccia, κουνελάκι ζουμερό κι αρωματικό ψημένο στο φούρνο, κολοκυθάκια γεμιστά με salsiccia αλλά και βόλτα στην κεντρική αγορά της πόλης. Ένα δρομάκι που ξεκινά από την κεντρική πλατεία της πόλης , την πιάτσα Ματζιόρε, σε οδηγεί στη μικρή αλλά τόσο χαριτωμένη αγορά!

-Κυρ- μανάβη, να ζουλίξω λίγο τις πανέμορφες ντομάτες σου;

- Oh, ma basta Crispy! I cut your hands ...

...απείλησε ο μανάβης, ο οποίος έχει βάλει και ταμπελίτσα απηυδισμένος από εμάς τους ενοχλητικούς τουρίστες που κοιτάμε εκστασιασμένοι τις πραγματικά λαχταριστές ντομάτες του!!  Βρήκα άγρια σπαράγγια και βρήκα κάτι απίστευτα όμορφες άγριες αγκινάρες και σε καλή τιμή παρακαλώ- οι 10 αγκιναρούλες 3 ευρώ! Πολύ καλύτερα από τις άθλιες 8  που αγόρασα χθες για 5 ευρώ....Ήμουν έτοιμη να αγοράσω κάνα κιλό αλλά κόλλησα τελευταία στιγμή- φαντάζομαι το διάλογο: -Crispy, τι έφερες από την Ιταλία; - Εεεεε, ένα κιλό αγκινάρες....! Τέλος, δεν ξέρω αν καίγεστε να μάθετε, αλλά η τιμή κιλού για τα αρνάκια στην κεντρική αγορά ήταν 12 κι 90. Πάνω κάτω τα ίδια πληρώσαμε!

Όπως καταλάβατε, η νηστεία δεν πέρασε ούτε μια φορά από το μυαλό μου -δεν περνά έτσι κι αλλιώς αλλά λέμε! Παρόλ' αυτά η καλή μας Aegean φαίνεται πως νοιάστηκε- απορώ γιατί. Εδώ θέλω τη γνώμη σας για το εξής: Στο πήγαινε ήταν πρωί και μας σέρβιραν, καίτοι Μ. Εβδομάδα, μια μικρή σπανακόπιτα, ένα μπουγατσάκι με κρέμα από μούστο, ένα μουστοκούλουρο κι έναν χαλβά για πρωινό. Στο έλα, που ήταν σχεδόν μεσημέρι το μενού -στα πλαίσια πάντα της Μ.Εβδομάδας, κι επειδή η Aegean είναι ελληνική αεροπορική εταιρία άρα υπόκειται στους νόμους της ελληνορθόδοξης νηστείας σέρβιρε......χταπόδι στιφάδο με λίγα ζυμαρικά!!!! Δεν μπορώ να φανταστώ πιο άκυρο φαγητό για πτήση! Μια ματιά που έριξα μπροστά και δίπλα και πλάγια έδειξε ότι η συντριπτική πλειοψηφία συμφωνούσε μαζί μου! Εσείς πώς το βλέπετε; Σκέφτομαι ότι κάτι αντίστοιχο θα ήταν, αραβικές αεροπορικές εταιρίες να επιβάλλουν στους επιβάτες το....ραμαζάνι! Λες....;;;
Αυτά λοιπόν τα ολίγα μεταπασχαλινά.
Επειδή δεν είχε σήμερα συνταγή, θα σας αφήσω με δύο διευθύνσεις και με τη νέα μου μεγάλη αγάπη -εκτός από την Μπολόνια!- ένα απεριτίφ που ακούει στο όνομα spritz και το οποίο μοιάζει να είναι το απεριτίφ που προτιμούν περισσότερο τόσο οι Μπολονιέζοι όσο κι οι Βενετσιάνοι. Και το οποίο προτίμησε δεόντως κι η γράφουσα! Δεν υπήρχε πιο ιδανική στιγμή που αποκαμωμένοι από πολύωρο περπάτημα καθόμασταν στην πιάτσα Ματζιόρε με τον ήλιο να λούζει την πλατεία, η οποία έσφυζε από κόσμο, και να απολαμβάνουμε σιγοπίνοντας τούτο το εξαιρετικό απεριτίφ! Τέλειο!

Για ένα ποτήρι spritz θα χρειαστείτε:
3 μέρη Prosecco
2 μέρη Aperol (ή Campari)
λίγη σόδα
πάγο
1 φλούδα πορτοκάλι

Για ένα παγωτό...σαν τριαντάφυλλο θα χρειαστεί να πεταχτείτε μέχρι την Πάρμα :
Gelateria Novecento
Via Cavour, 24
Parma

Για τίμια, πεντανόστιμη και πάμφθηνη μπολονέζικη κουζίνα από δύο νέα παιδιά, ιδιοκτήτες μιας τρατορίας 7 τραπεζιών, θα χρειαστείτε την εξής διεύθυνση:
Mariposa trattoria
Via Bertiera, 12
Bologna

Cincin! Και καλή μας άνοιξη! Αμήν και πότε!!

Πάσχα 2011

Όσοι έχετε διαβάσει τις ''Διορθώσεις'' του Τζόναθαν Φράνζεν, θα θυμάστε ίσως ότι η κόρη της οικογένειας Λάμπερτ, η Ντενίζ, είναι σεφ. Σε κάποια φάση της καριέρας της και στην προοπτική να αναλάβει τα ηνία της κουζίνας ενός νέου hip εστιατορίου, ξεκινά ένα πολύμηνο ταξίδι στην Ευρώπη ψάχνοντας για νέες αλλά και για παλιές παραδοσιακές γεύσεις. Στο τέλος καταλήγει ότι τα νέα πιάτα που θα σερβίρει με τη δική της υπογραφή, θα είναι η συνάντηση της κουζίνας τριών πόλεων της Ευρώπης: του Παρισιού, της Βιέννης και της Μπολόνια.
Η επιλογή του Παρισιού είναι αναμενόμενη. Θεωρείται ο γαστρονομικός πυρήνας της Γηραιάς Ηπείρου  αν και για πολλούς, τα τελευταία χρόνια μοιάζει να έχει μετατοπιστεί αυτός ο πυρήνας...πιο δυτικά, στο Λονδίνο! Σαν πόλη, το Λονδίνο και σαν νοοτροπία είναι πιο πολυπολιτισμική, πιο χαλαρή και πιο ανοιχτή σε προκλήσεις και νέες τάσεις.
Κι η Βιέννη μοιάζει εύλογη επιλογή. Ένα μεγάλο μέρος του αμερικάνικου πληθυσμού -ιδιαίτερα των Μεσοδυτικών Πολιτειών- έλκει την καταγωγή του από την Κεντρική Ευρώπη. Στη Βιέννη -μια πόλη -σταυροδρόμι λαών και πολιτισμών- συναντά κανείς την πιο ραφιναρισμένη εκδοχή της κεντροευρωπαϊκής κουζίνας. Και αναπάντεχα καλά κρασιά!
Τέλος, η Μπολόνια θεωρείται η γαστρονομική πρωτεύουσα της Ιταλίας. Περισσότερα όμως για την πόλη αυτή του Ιταλικού Βορρά, θα σας έχω όταν με το καλό επιστρέψω από ένα 5ήμερο ταξίδι εκεί. Καιρό τώρα, σκεφτόμουν ότι ως μία πιστή, αμετανόητη και τρελαμένη foodie, η οποία εν τω μεταξύ δηλώνει φανατική της Ιταλικής κουζίνας, ένα ταξίδι στη Μπολόνια όχι μόνο επιβαλλόταν αλλά ήταν κάτι αντίστοιχο της σχέσης των Μουσουλμάνων με τη...Μέκκα! Κι εκμεταλλευόμενη τις νέες απευθείας πτήσεις της Aegean (γκρίζα διαφήμιση Crispy;;; Πες μας πόσα πήρες!!!) πάω για....γαστρονομικό προσκύνημα!!
Έτσι, τις ευχές για το Πάσχα σας τις στέλνω από σήμερα!

Εύχομαι να περάσετε πολύ πολύ όμορφα!

Καλό Πάσχα σε όλους

.......... Και προσοχή στις ....γαρδούμπες!!! 

Υ.Γ.: Πάντα μου άρεσε αυτό το πολύ σύντομο -και ξεχασμένο ίσως;- τραγούδι στο τέλος εκείνου του δίσκου. Γιατί όντως ...η ζωή γυρνά σαν μια ταινία................

Οι αποχρώσεις της άνοιξης.

Κάτι που μου αρέσει ιδιαίτερα τούτες τις πρώτες μέρες της άνοιξης, είναι αυτή η μίξη ενεργητικότητας και...νωχέλειας! Αισθάνομαι, απ'τη μια, μια τρομερή έκρηξη ενέργειας, πνευματικής και σωματικής, την οποία προσπαθώ να εκμεταλλευτώ στο έπακρο -ιδιαίτερα τη σωματική διότι μετά από κάτι γαστρονομικούς περιπάτους που παρουσιάστηκαν ή πρόκειται να παρουσιαστούν, χρειάζεται να μαζευτούμε λίγο, πλησιάζει και το Πάσχα-να μην ξεχνιόμαστε!
Από την άλλη, κυρίως συναισθηματικά, κυριαρχεί μια γλυκιά μελαγχολία, εκείνη που σε κυριεύει όταν τα πράγματα μοιάζουν να αλλάζουν, να παίρνουν τα πάνω τους, βλέπεις τη φύση γύρω σου να οργιάζει, ο ήλιος σε ζεσταίνει, στρέφεις το πρόσωπο σου σε ένα δροσερό αεράκι τόσο αναζωογονητικό κι αναρωτιέσαι αν υπάρχει τίποτα που μπορεί να σταματήσει την ζωή να ομορφαίνει. Στρέφεις το βλέμμα σου σε εκείνο το μοναδικό γαλάζιο της ελληνικής θάλασσας και δεν χορταίνεις.

Ξαφνικά όλα μοιάζουν ξεκάθαρα, πιο εύκολα, αισθάνεσαι τα απομεινάρια μιας θύελλας να σε εγκαταλείπουν κι αυτά. Κι αισθάνεσαι πιο δυνατός. Η φύση έχει αυτήν την ικανότητα να σε ενδυναμώνει.... Και σε εκείνον τον περίπατο στο Φάληρο, στρέφεις πάλι το βλέμμα σου προς την πόλη και αναφωνείς προς τους συμπατριώτες σου: ''Τι διάολο, θα τα καταφέρουμε!''- έχουμε κι εκείνη την αναθεματισμένη κρίση, να μην ξεχνιόμαστε!
Επιστρέφοντας από εκείνον τον περίπατο λοιπόν, είχα διάθεση τρελή να φτιάξω κάτι με εκείνον τον φρεσκότατο και γλυκό αρακά  αλλά και τον δυόσμο που είχα αγοράσει από τη λαϊκή. Από την άλλη, η βόλτα στη θάλασσα, με έκανε να λαχταρώ θαλασσινό. Δεν ήταν δα και δύσκολο να βρω τη λύση. Με τη βοήθεια του περίφημου γυμνού μας σεφ , κι από το δεύτερο βιβλίο του, ιδού μια καταπληκτική συνταγή σε μια ελαφρώς άλα Crispy διασκευή. Έχετε υπ'όψη, τούτο το ριζότο είναι ιδανικά ανοιξιάτικο!

Ριζότο με αρακά και γαρίδες

(Διασκευή συνταγής από το βιβλίο του Jamie Oliver ''The return of the naked chef'')

Υλικά για 2 άτομα
1 φλιτζάνι ρύζι για ριζότο (Εντάξει, μας έχουν πει ότι το αρμπόριο και το καρναρόλι είναι τα must για ριζότο αλλά πιστέψτε με, κι η ταπεινή ελληνική Λαϊς (Καρολίνα) κάνει μια χαρά για τη δουλειά!)
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 μικρό ποτήρι ξηρό λευκό κρασί
2/3 λίτρου ζωμό της αρεσκείας σας
1/2 κιλό φρέσκο αρακά
1/2 κιλό γαρίδες Νο. 4
λίγα φύλλα δυόσμου ψιλοκομμένα
αλάτι
πιπέρι
λάδι
το χυμό μισού λεμονιού

Καθαρίζουμε τις γαρίδες- βγάζουμε το εντεράκι τους, αλλά αφήνουμε την ουρίτσα!
Ετοιμάζουμε τον ζωμό τον οποίο διατηρείτε ζεστό.
Σ' ένα τηγάνι και σε ζωηρή φωτιά ζεσταίνουμε λίγο λάδι στο οποίο σωτάρουμε τις γαρίδες για λίγα λεπτά. Αφήνουμε στην άκρη.
Σ'ένα δεύτερο τηγάνι και σε χαμηλή προς μέτρια φωτιά ζεσταίνουμε λίγο λάδι. Σε αυτό σωτάρουμε το κρεμμύδι. Μόλις πάρει το κρεμμύδι ωραίο, χρυσαφί χρώμα ρίχνουμε το ρύζι. Το σωτάρουμε για λίγα λεπτά ανακατεύοντας ελαφρά. Ρίχνουμε το κρασί. Το αφήνουμε να εξατμιστεί. Σε αυτή τη φάση θα παρατηρήσουμε ότι το ρύζι έχει αρχίσει να χυλώνει. Όταν εξατμιστεί το κρασί, ξεκινά η διαδικασία στην οποία θα ρίχνουμε λίγο λίγο το ζωμό, κάθε φορά ίσαμε να σκεπάζει το ρύζι. Ανακατώνουμε με ξύλινη κουτάλα και μόνο και με απαλές κινήσεις προς το κέντρο του τηγανιού. Η διαδικασία αυτή θα κρατήσει περίπου 15 λεπτά. Στα 5 λεπτά ρίχνουμε και τον αρακά. Συνεχίζουμε να ρίχνουμε λίγο λίγο το ζωμό. Λίγο πριν το τέλος ρίχνουμε τις γαρίδες. Μετά από 2-3 λεπτά βγάζουμε το φαγητό από το μάτι, ρίχνουμε το δυόσμο, το λεμόνι, μπόλικο φρεσκοτριμμένο πιπέρι, ανακατεύουμε καλά για μια τελευταία φορά και σερβίρουμε αμέσως!

Crispy's conclusion : Το πότε θα είναι έτοιμο το ρύζι, εξαρτάται από την ποικιλία του κι αν η φωτιά είναι χαμηλή ή μέτρια. Είναι έτοιμο όταν έχει χυλώσει απ'έξω αλλά μέσα κρατά λίγο στο δόντι.

A taste of spring!

Το... παντζάρι και το ρεβίθι!

Χθες στη λαϊκή...

Θα μου επιτρέψετε να ανοίξω εδώ μια μικρή παρένθεση:

(Το να δουλεύεις απόγευμα έχει τα καλά του. Μια φορά την εβδομάδα μπορείς να επισκεφτείς τη λαϊκή αγορά της γειτονιάς σου και να χορτάσεις φρεσκάδα, γεύσεις, αρώματα, όλα τα καλά που η μαμά φύση μας δίνει απλόχερα -τρόπος του λέγειν! Τώρα την άνοιξη, οι λαϊκές αγορές παίρνουν τα πάνω τους, με αποκορύφωμα βέβαια το καλοκαίρι που είναι η πιο συναρπαστική εποχή....από άποψη λαϊκής πάντα!)

Κλείνει η παρένθεση μας κι επιστρέφουμε στη λαϊκή, όπου μπορεί να ξέχασα να αγοράσω αγκινάρες αλλά έπεσα πάνω σε κάτι καταπληκτικά παντζάρια!

Μικροί, τρυφεροί βολβοί και φύλλα που ήταν αδύνατο να τους αντισταθώ! Τα έβρασα για το βράδυ και κράτησα λίγους βολβούς για να φτιάξω το πιάτο που θα σας παρουσιάσω σήμερα. 

Έχω μια φίλη Ροδίτισσα, η οποία εκτός από κοσμοπολίτικη φιγούρα είναι και καταπληκτική μαγείρισσα. Της έλεγα από παλιά ότι θα διέπρεπε στον χώρο της εστίασης -με άλλα λόγια την προέτρεπα να ανοίξει εστιατόριο!- εκείνη όμως προτίμησε να αφοσιωθεί στην Ισπανική γλώσσα με λαμπρότατες επιδόσεις, μεταπτυχιακούς τίτλους κι ήδη έχει ξεκινήσει το διδακτορικό της. Σε ένα από τα πρώτα της τραπέζια, η Μίκα μας είχε παρουσιάσει ως ορεκτικό χούμους με παντζάρι! Ήταν εκπληκτικό, από τα ωραιότερα ορεκτικά που μπορεί να φανταστεί κανείς! Από εκείνες τις γεύσεις που μια ζωή να περάσει δεν τις ξεχνάς ποτέ!

Χούμους με παντζάρι

(2011 Έτος οσπρίων: Απρίλιος)

Υλικά

150 γρ ρεβύθια τα οποία θα βάλετε στο νερό αποβραδίς

2 βρασμένα παντζάρια

2,5 κουταλιές σούπας ταχίνι

1 σκελίδα σκόρδο

1 κουταλάκι του καφέ κύμινο

τουλάχιστον μισό φλιτζάνι λάδι

το χυμό ενός λεμονιού
αλάτι

Βράζετε τα ρεβίθια για όσο χρειαστεί (Όπως έχω ξαναπεί τα βιολογικά είναι πεντανόστιμα μεν, ελαφρώς πεισματάρικα στο βράσιμο δε!). Τα στραγγίζετε και τα αφήνετε να κρυώσουν. 

Σε μια μουλινέτα ή ένα food processor χτυπάτε το ταχίνι με το σκόρδο, το λεμόνι, λίγο αλάτι και λίγο λάδι. Προσθέτετε τα παντζάρια και συνεχίζετε το χτύπημα. Στη συνέχεια προσθέτετε τα ρεβίθια λίγα λίγα, με λίγο λάδι συγχρόνως και χτυπάτε μέχρι να γίνει κρεμώδες το μίγμα. Αν τυχόν είναι σφιχτό ρίχνετε λίγο λάδι ακόμη (ή νερό στο οποίο έχουν βράσει τα ρεβίθια- πολύ λίγο όμως λόγω παντζαριών). Τέλος προσθέτετε λίγο κύμινο και χτυπάτε μια φορά ακόμη.

Crispy's warning! : Το ορεκτικό αυτό είναι από εκείνα που απλά δεν μπορείς να ....σταματάς να τρως! Χωρίς να το καταλάβεις θα έχεις φάει μισή φρατζόλα ψωμί ή όλο το πακέτο από αραβικές πίτες με τις οποίες το χούμους μας ταιριάζει γάντι!

Η συνταγή είναι στο πλαίσιο του αφιερώματος 2011: Έτος οσπρίων!!- Κάθε μήνα και μια ιδιαίτερη συνταγή με όσπρια.

Last but not least: Θα ήθελα να ευχαριστήσω πολύ την κα. Μυρτώ Αθανασοπούλου που στο άρθρο της στην ηλεκτρονική εφημερίδα iefimerida ''10 ελληνικά food blog που αγαπάμε'' , συμπεριέλαβε και τούτο το blog! Είναι η πρώτη φορά, μετά από 2,5 χρόνια λειτουργίας που γίνεται αναφορά, σε έντυπο ή ηλεκτρονικό μέσο, στο ''as crisp as it gets''! Και πάλι, ευχαριστώ!