You have to break a few eggs...

....to make an omelette.

Μου αρέσει πολύ αυτή η παροιμία. Κι όχι μόνο επειδή τρελαίνομαι για... ομελέτες αλλά κυρίως γιατί έχω την αίσθηση ότι κάτι αντίστοιχο μπορεί να ειπωθεί και για τις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Δεν ξέρω...Δεν είμαι σίγουρη... Ποιος ξέρει...
Χμμμμμ, θα αμπελοφιλοσοφήσεις  Crispy;
Όχι, όχι μην ανησυχείτε! Θα φάμε μια ωραία, spicy κι...ελαφριά (ήδη άρχισαν τα περιοδικά να διαφημίζουν τις μετά των διακοπών δίαιτες!!!) ομελέτα και θα πάμε μετά - χορτασμένοι πια!- στο κυρίως θέμα της σημερινής ανάρτησης.
Αν κάτι μου άρεσε σε αυτήν την ...χαμηλοβλεπούσα ομελέτα είναι η διαφορετικότητα μέσα από την απλότητα της αλλά κυρίως η απίστευτη νοστιμιά της!

Ομελέτα με curry

So yummy and...yellow!

Για κάθε άτομο υπολογίστε 2 αυγά.

Στα 2 άτομα και κατά συνέπεια στα 4 αυγά υπολογίστε επιπλέον:

3-4 κουταλιές ξινόγαλο
1-2 κουταλάκια του γλυκού curry (αν σας αρέσει το πικάντικο ενισχύστε τη δόση άφοβα!)
λίγο λάδι (κυριολεκτώ όταν λέω λίγο!)

A pinch of...yellow!

Θα χρειαστείτε ένα τηγάνι κατάλληλο για φούρνο.
Θα χρειαστείτε επίσης να προθερμάνετε τον φούρνο -βάλτε τον στους 150 βαθμούς.

Ζεστάνετε το λάδι σε μέτρια φωτιά. Ρίξτε σε αυτό το curry κι αφήστε το να αρωματιστεί. Βέβαια, εδώ που τα λέμε, δεν θα αρωματιστεί μόνο το λάδι αλλά κι η κουζίνα σας μην πω κι όλη γειτονιά σας- ιδιαίτερα όταν φυσά νοτιάς!!
Εν τω μεταξύ χτυπήστε σ'ένα μπολ τα αυγά με το ξινόγαλο.
Ρίξτε τα αυγά στο τηγάνι και ψήστε την ομελέτα για λίγο. Συνεχίστε το ψήσιμο της ομελέτας στο φούρνο. Μόλις πάρει ωραίο χρυσαφί χρώμα την αποσύρετε ...και την τιμάτε δεόντως!

******************************************************************
Λοιπόν, ώρα να πάμε στο κυρίως πιάτο τουτέστιν στο κυρίως θέμα μας -δεν θα σας κουβαλούσα μέχρι εδώ απλά και μόνο για μια ταπεινή ομελέτα!!
Στη χθεσινή Guardian και στο πολύ καλό γαστρονομικό blog της εφημερίδας word of mouth, συζητήθηκε ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα : ''Οι άνθρωποι στο διπλανό τραπέζι''. Εννοεί στο τραπέζι του εστιατορίου. Κι εννοεί εκείνους τους ανθρώπους που με τη συμπεριφορά τους είναι ικανοί να μας χαλάσουν μια κατά τ'άλλα ευχάριστη βραδιά. Πώς; Προφανώς με την αγένεια, τις φωνές τους, την αδιακρισία τους, τους κακούς τους τρόπους κι εν γένει με εκείνο το γνωστό τσαμπουκά ''Πληρώνω και κάνω ό,τι γουστάρω'' . Λοιπόν αυτοί που κάνουν ό,τι γουστάρουν πολλές φορές τρώνε ως ...άμεσοι απόγονοι του ανθρώπου των σπηλαίων, κραυγάζουν και κακαρίζουν  σε υψηλά ντεσιμπέλ , τσακώνονται ή ακόμα χειρότερα χαριεντίζονται όπως κάτι φρεσκοερωτευμένα ζευγάρια που εκείνη την ώρα θυμούνται πως ήρθε η στιγμή να διαιωνίσουν το ανθρώπινο είδος (get a room!!!), ατίθασα μικρά (για να μην παρεξηγηθώ όχι μόνο δεν έχω πρόβλημα με τα παιδιά αλλά εκνευρίζομαι αφάνταστα με εστιατόρια που απαγορεύουν την είσοδο σε αυτά! Απλά τα μικρά πρέπει να κάθονται ήσυχα σε μια καρέκλα και να μην...ουρλιάζουν. Δεν κάνει καλό στην πέψη!), macho guys που φυσούν τον καπνό του πούρου μες τη μούρη σου και πάει λέγοντας.  Όλοι φαντάζομαι ότι έχουμε μια ανάλογη ιστορία να διηγηθούμε , άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι το συγκεκριμένο άρθρο της εφημερίδας μέχρι στιγμής έχει δεχτεί πάνω από 300 σχόλια!

Θυμήθηκα μια χαρακτηριστική σκηνή από την πολύ καλή ταινία In Bruges. Ο κύριος στο διπλανό τραπέζι ενοχλείται από τον καπνό του τσιγάρου της κοπέλας του Colin Farrell. Εκείνος τότε τακτοποιεί το ζήτημα ...με κάπως ακραίο τρόπο είναι η αλήθεια!!!
Δείτε την σκηνή -οπωσδήποτε!!- εδώ

Μέσα Αυγούστου...

....και βάλε!
Έχω μια ιδέα! Η οποία ιδέα απευθύνεται σε όσους αποφασίζουν πόσες μέρες έχει ο κάθε μήνας. Ο Αύγουστος που λέτε, βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το Φλεβάρη. Κι ο Φλεβάρης είναι κουτσός. Αγαπητοί αστρονόμοι ή όποιας άλλης επιστήμης έχετε τη χαρά να υπηρετείτε εσείς οι ταγμένοι στο μέτρημα του χρόνου, κάντε κουτσό και τον Αύγουστο! Εναλλάξ με τον Φλεβάρη! Μία σου και μία μου οι 28 μέρες. Μπας κι επέλθει ισορροπία- συμπαντική αλλά κι η δική μας η μιζεράμπλ ψυχική!
Όπως καταλάβατε η γράφουσα δεν τα πάει καθόλου καλά με το μήνα που διανύουμε! Κοιτάξτε, αν υπήρχαν οι κατάλληλες προϋποθέσεις, θα το σκεφτόταν καλύτερα. Θα αναρωτηθείτε ποιες είναι αυτές οι προϋποθέσεις. Ναι, χμμμ, μία είναι ας πούμε, ένα σπίτι πάνω στη θάλασσα - στην ανάγκη ας είναι κι αυθαίρετο! Λοιπόν, μια και δεν πληρούμε την συγκεκριμένη προϋπόθεση αλλά ούτε και κάποια άλλη που θα μας ανάγκαζε να βάλουμε ''like'' στον Αύγουστο, ας ασχοληθούμε επιτέλους με αυτό που ξέρουμε να κάνουμε καλύτερα!
Η σημερινή συνταγή είναι μέρος του αφιερώματος στα όσπρια που τρέχει κατά τη διάρκεια όλου του σωτήριου χρεοκοπημένου έτους 2011.

Ρεβύθια με αραβική πίτα

Έτος οσπρίων 2011: Αύγουστος

Υλικά

200 γρ ρεβύθια τα οποία θα έχετε μουλιάσει αποβραδίς
10 περίπου τοματάκια τσέρι
1/2 κουταλάκι σπόροι κύμινου τους οποίους θα έχετε κοπανίσει ελαφρώς
1 λεμόνι
γιαούρτι (ναι μεν ...light αλλά στραγγιστό!)
μαϊντανό φρέσκο και ψιλοκομμένο
1/2 κουταλάκι καυτερή πάπρικα
μερικές αραβικές πίτες
λάδι

Βράζετε νωρίς νωρίς τα ρεβύθια και τα αφήνετε να κρυώσουν. Ζεσταίνετε λίγο λάδι σ'ένα τηγάνι, προσθέτετε τους σπόρους του κύμινου κι αφήνετε ένα λεπτό το λάδι να αρωματιστεί. Προσθέτετε τα ρεβύθια και τα τοματίνια τα οποία θα έχετε κόψει σε τέταρτα, ανακατεύετε. Μαγειρεύετε για 2-3 λεπτά και μετά μ'ένα πιρούνι λιώνετε ελαφρώς τα ρεβύθια. Προσθέτετε λίγο χυμό λεμονιού κι αφαιρείτε από τη φωτιά.
Στο γιαούρτι ρίχνετε ελάχιστες σταγόνες λαδιού, την πάπρικα, το μαϊντανό κι ανακατεύετε.
Ζεσταίνετε ελαφρώς τις πίτες, τυλίγετε σε αυτές λίγα ρεβύθια και λίγο γιαούρτι ....
and that's that!

Τελειώσαμε για σήμερα!

Με τον Αύγουστο να δούμε πότε θα τελειώσουμε!!!

Crispy's tips: Αν θέλετε, αντί για αραβικές πίτες μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αρμένικες. Τις ανακάλυψα πρόσφατα και τις λάτρεψα! 

Αυγουστιάτικες αναμνήσεις

Τα καλοκαίρια της εφηβείας -της δικής μου τουλάχιστον - ήταν ζεστά! Πολύ ζεστά! Γιατί πίσω σε εκείνα τα χρόνια δεν είχαν γίνει μέρος της ζωής μας τα ...κλιματιστικά! -Ναι, πρέπει να πάτε τόσο πολύ πίσω στο χρόνο!!! Ο μπαμπάς είχε τις δουλειές του κι έτσι ήταν η μαμά που αναλάμβανε να πάει τα ατίθασα παιδιά της οικογένειας στη θάλασσα να δροσιστούν τα καημένα! Πριν φύγουμε όμως , έπρεπε να ετοιμαστεί το φαγητό κι εδώ έπαιρνε τα ηνία το λιγότερο ατίθασο από τα τρία παιδιά, η αυτού ταπεινότης...η Crispy! H μαμά αράδιαζε μπροστά μου τα υλικά, μου εξηγούσε τι έπρεπε να κάνω και πριν φύγει από την κουζίνα μου φορούσε και μια ...ποδιά! Η ποδιά ήταν απαραίτητη καθότι ναι μεν ...Crispy (τραγανή!) αλλά τρομερά αδέξιο αυτό το κορίτσι τς τς τς,  κυρίως όμως 9 στις 10 φορές το φαγητό απαιτούσε το χειρισμό τομάτας. Να ψιλοκόψω την τομάτα ή να την τρίψω ή...να στύψω την τομάτα- και τότε ήταν που  γινόμουν χάλια! Και την έστυβα διότι , τουλάχιστον στη δική μου οικογένεια , τιμούμε δεόντως τις τοματόσουπες! Ακόμα και το καλοκαίρι! Μα τι λέω, κυρίως το καλοκαίρι! Οι οποίες τοματόσουπες τρώγονταν ανετότατα χλιαρές ή κρύες κι ήταν απλαυστικά χορταστικές μετά από μια βουτιά στη θάλασσα! Κι εκείνη που  λατρεύαμε και λατρεύουμε ακόμη οικογενειακώς ήταν  η....

Τοματόσουπα με χοντρό φιδέ (μπίγουλη) κι αυγά 

Θα χρησιμοποιήσετε τα λεγόμενα πομοντόρια , τις σχετικά μικρές σε μέγεθος και οβάλ σε σχήμα τομάτες. Θα τις πλύνετε, και θα τις κόψετε σε κομμάτια τα οποία θα τοποθετήσετε σ'ένα μεγάλο μεταλλικό σουρωτήρι για ζυμαρικά. Κάτω από το σουρωτήρι θα έχετε βάλει μια μεγάλη λεκάνη. Θα αλατίσετε τις τομάτες και θα τις αφήσετε για μισή ώρα περίπου. Μετά αρχίζει το στύψιμο! Στύβετε συνέχεια τις τομάτες , ρίχνοντας πότε πότε λίγο νερό μέχρι που μέσα στο σουρωτήρι θα μείνουν μόνο οι φλούδες και τα σποράκια από την τομάτα. Ρίχνετε το χυμό σε μια κατσαρόλα αφού το περάσετε από λεπτό σουρωτήρι για να κρατήσει τυχόν σποράκια που έχουν ξεφύγει. Ρίχνετε στην κατσαρόλα λίγο νερό ακόμα, λίγο λάδι, αλάτι και περιμένετε να βράσει. Μόλις αρχίσει να βράζει ρίχνετε το χοντρό φιδέ αφού  σπάσετε τις ''φωλιές'' με τα χέρια σας.
Περιμένετε να πάρει πάλι βράση η σούπα. Τότε ρίχνετε σε αυτή τόσα αυγά όσα και τα άτομα που θα σερβιριστούν. Προσοχή καθώς θα ρίχνετε τα αυγά στην κατσαρόλα. Σιγά σιγά και με ηρεμία για να μην σκορπίσουν- κάτι σαν αυγά ποσέ!  Μετά από 10 λεπτά η σούπα θα είναι έτοιμη. Τη βγάζετε από το μάτι, την αφήνετε να κρυώσει, πετάγεστε στη θάλασσα (μην ξεχάσετε το αντηλιακό γιατί ο ήλιος τσουρουφλίζει τον Αύγουστο!) κι όταν γυρίσετε , καθίστε στο τραπέζι, ρίξτε μπόλικο φρεσκοτριμμένο πιπέρι στο πιάτο σας και....

..........κι εκείνα τα ατέλειωτα ζεστά απομεσήμερα του Αυγούστου μου κλείνουν γλυκά τα μάτια!

Summer in Spain

Α, όχι , η Crispy εδώ στην Αθήνα βρίσκεται, πιστή στις επάλξεις του Αυγούστου του βαρετού! Αλλά να...Έπεσε πάνω στη φωτογραφία αυτή και την έπιασε μια ...φρίκη...

Αυτή η ειδυλλιακή παραλία βρίσκεται κάπου έξω από τη Βαλένθια.

 Χμμμ...θα είμαι ειλικρινής:

Όση ζέστη κι αν ενέσκηπτε ποτέ, όσο κι αν περνούσαμε καύσωνα εβδομάδων και μηνών ολόκληρων, με θερμοκρασίες να χτυπούν τους 50 βαθμούς....ε, λοιπόν ούτε με αυτές τις συνθήκες δεν θα με βρίσκατε σε μια τέτοια παραλία. Δηλαδή έτσι κι αλλιώς δεν θα με βρίσκατε, γιατί στη συγκεκριμένη περίπτωση χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα!
Οφείλω να ομολογήσω ότι είμαι από εκείνα τα περίεργα όντα που προτιμούν να περπατήσουν χιλιόμετρα ολόκληρα για να βρουν την παραλία των ονείρων τους: Απρόσιτη, ερημική κι αν είναι βραχώδης ακόμα καλύτερα! Αν είναι αμμώδης, τότε ένας μικρός κολπίσκος μερικά χιλιόμετρα μακριά από τον κεντρικό δρόμο , ο οποίος κολπίσκος για να τον προσεγγίσεις πρέπει να πάρεις δύσβατο μονοπάτι, αλλά όταν φτάσεις.....αααα τι ευτυχία!!

Τώρα μιας κι είμαστε στην Ισπανία κι όχι....στον Αη Γιώργη, στη Φολέγανδρο -ευσεβής πόθος....- , ας φάμε κάτι ισπανικό κι αρκούντως δροσερό και καλοκαιρινό. Ας ετοιμάσουμε, για παράδειγμα, μια...

Σαλάτα Ανδαλουσίας

Υλικά
1 σαλάτα iceberg
1 ρόκα
1 τομάτα ώριμη αλλά σφιχτή
ένα αυγό επίσης... σφιχτό!
1/2 κρεμμύδι
1 κονσέρβα τόνο
8-10 πράσινες ελιές μείον το κουκούτσι
λάδι
λευκό ξίδι εξαιρετικής ποιότητας
αλάτι
πιπέρι
ρίγανη

Πλένετε, καθαρίζετε και στεγνώνετε το iceberg και τη ρόκα στο... σαλατοπλυντήριο! Κόβετε με τα χέρια σε χοντρά κομμάτια τα σαλατικά. Τα τοποθετείτε σε μια σαλατιέρα όπου προσθέτετε το κρεμμύδι κομμένο σε ωραίες φετούλες, τον τόνο στραγγισμένο , τις ωραίες ελίτσες, και την τομάτα κομμένη σε φίνες φετούλες. Προσέξτε τώρα τι θα κάνετε με το αυγό. Θα χωρίσετε το ασπράδι από τον κρόκο και το ασπράδι θα το κόψετε σε κομματάκια τα οποία θα προσθέσετε στη σαλάτα. Τον κρόκο τον βάζετε σ'ένα μπωλ και τον λιώνετε μ'ένα πιρούνι. Σιγά σιγά κι αναδεύοντας συνέχεια προσθέτετε σ'αυτόν το ξίδι και σιγά -μα πολύ σιγά!- το λάδι. Έτσι θα προκύψει μια ρευστή σαλτσούλα για τη σαλάτα που θα θυμίζει αμυδρά ....μαγιονέζα!! Ραντίζετε τη σαλάτα με αυτή τη σαλτσούλα, αλαταοπιπερώνετε, προσθέστε λίγη ρίγανη....αρπάξτε από το ψυγείο μια κρύα cerveza και βάλτε να παίζει στο cd player μια...

Luz Casal να τραγουδά ....''Θάλασσα κι ουρανός''

 Σε όσους φεύγουν για διακοπές πολλές πολλές ευχές να περάσετε όμορφα, να ξεκουραστείτε και να ανανεωθείτε!

Bye bye July

And hello August! Κι όποιος σου είπε  '' καλέ μου μήνα,να ήσουν δυο φορές το χρόνο'' δεν ήξερε τι έλεγε!

Μια σύντομη γαστρονομική επισκόπηση του μήνα που πέρασε.

Λοιπόν, όσοι προλάβατε προλάβατε! Το περίφημο εστιατόριο El Bulli κλείνει τις πύλες του! Ο Αλχημιστής της γεύσης Ferran Adria, κλείνει το διασημότερο εστιατόριο επί της γης. Φεύγει για διακοπές διαρκείας, να εμπνευστεί, να ανανεωθεί ή απλά να απαλλαγεί από τις ορδές των πελατών που όλα αυτά τα χρόνια ζητούσαν επιμόνως να φωτογραφηθούν μαζί του. Δεν έτυχε να πάω ποτέ, δεν είχα το ...απαιτούμενο χρήμα αλλά ούτε και την απαιτούμενη υπομονή να  κλείσω θέση σε εστιατόριο...ένα χρόνο πριν! Το πιθανότερο με την αφηρημάδα που με δέρνει να το ξεχνούσα! Να όμως που βρέθηκε ένας τρόπος να δοκιμάσω κάτι από τα χεράκια του Ferran Adria κι αυτό δεν είναι τίποτε άλλο από μια ....μπύρα! Μια μπύρα; Ω, ναι! Και τι μπύρα! Εγώ φέτος την ανακάλυψα -και μου φαίνεται πως φέτος κυκλοφόρησε πρώτη φορά στην Ελλάδα- τώρα τον Ιούλιο την τίμησα αρκετές φορές. Όπως διάβασα κάπου-και συμφωνώ κι επαυξάνω- είναι μια μπύρα που συμπεριφέρεται σαν κρασί!

Λοιπόν, μιας κι είμαστε στην Ισπανία πάμε σε μια άλλη είδηση γαστρονομικού ενδιαφέροντος που μας έρχεται από αυτή τη χώρα. Στην πόλη Tudela της  επαρχίας Navarra γίνεται ο ετήσιος διαγωνισμός των....άσχημων τοματών!!!  Η αλήθεια είναι ότι έχουμε απηυδήσει πια από κατακόκκινες, ολοστρόγγυλες γυαλιστερές ντομάτες , ανατριχιαστικά πανομοιότυπες. Τις αποφεύγω, προτιμώ ανομοιογένεια στο μέγεθος και το χρώμα, μικρή παραγωγή και το κυριότερο ποικιλίες σχετικά σπάνιες. Δύσκολο πια να βρεθούν. Άντε κάνας μερακλής θείος να φυτεύει στο μικρό του κήπο. Άντε κάνας παραγωγός που έχει μεράκι.

Το μήνα Ιούλιο έπεσα πάνω στο ομορφότερο και πιο ασυνήθιστο -ως προς το layout- food blog. Λέγεται my cooking diary και πραγματικά έχεις την αίσθηση ότι ξεφυλλίζεις ένα ημερολόγιο. Έξυπνη τεχνική, άψογη αισθητική, πολύ ενδιαφέρουσες αναρτήσεις!

Πάμε και στο δια ταύτα.  Τον Αύγουστο πολλοί εμίσησαν -βλέπε γράφουσα- το ....κολοκυθάκι όμως κανείς- υποθέτω δηλαδή με αυτά που μου γράφετε ότι έχετε τρομερή αδυναμία στο εν λόγω ζαρζαβατικό! Κι είπα να μην σας χαλάσω το χατίρι. Ιδού ακόμα μια σπαγγετάδα με κολοκυθάκι, ελαφριά και πολύ καλοκαιρινή!

Σπαγγέτι ολικής με λεπτοκομμένο ωμό κολοκυθάκι και σάλτσα βασιλικού

Υλικά
(για 2 άτομα -μόνα κι έρημα που ξέμειναν στην Αυγουστιάτικη Αθήνα!)

1/2 πακέτο σπαγγέτι ολικής
1-2 κολοκυθάκια φρεσκότατα.
φύλλα πανέμορφου βασιλικού τα οποία θα έχετε ψιλοκόψει
1 σκελίδα σκόρδο (δουλεύουμε την επομένη..!)
ελαιόλαδο
αλάτι
χοντροκομμένο πιπέρι
λίγο μπούκοβο (just to spice it up a bit!!)
παρμεζάνα φρεσκοτριμμένη

Υπάρχει ένα θέμα! Και το θέμα μας είναι ότι για τη συγκεκριμένη συνταγή τα κολοκυθάκια μας πρέπει να κοπούν πολύ ψιλά. Julienne και λεπτά... Λεπτότατα. Αν έχετε το κατάλληλο μηχάνημα (μαντολίνο με κατάλληλο εξάρτημα...then lucky you!) χρησιμοποιήστε το. Αν όχι, πάρτε ένα μαχαίρι και εξασκηθείτε στο λεπτή, λεπτότατη κοπή α λα julienne όπως έκανα κι εγώ. Δεν τα πήγα κι άσχημα ...νομίζω...θέλω να πιστεύω! Μόλις κόψετε τα κολοκυθάκια σας αλατίστε τα.

Βάλτε αλατισμένο νερό να βράσει. Ρίξτε σε αυτό τα σπαγγέτι. Πάνω από την κατσαρόλα στερεώστε ένα σουρωτήρι βάλτε σε αυτό τα κολοκυθάκια κι αφήστε τα για 2 λεπτά στον ατμό.
Εν τω μεταξύ σε ένα τηγάνι ζεσταίνετε λάδι στο οποίο σωτάρετε το σκόρδο και το μπούκοβο. Ρίχνετε τον βασιλικό και μόλις μαραθούν τα φύλλα αφαιρείτε αμέσως το τηγάνι από την φωτιά.
Στραγγίζετε τα al dente βρασμένα ζυμαρικά κρατώντας 1/3 ποτηράκι από το νερό βρασίματος.
Σ'ένα μεγάλο μπωλ τοποθετείτε τα ζυμαρικά, το λάδι με τα σωταρισμένα μυρωδικά, το κολοκυθάκι , τη μισή παρμεζάνα, το φρεσκοτριμμένο πιπέρι και το νερό. Ανακατώστε καλά. Σερβίρετε αμέσως κι ο καθένας βάζει όσο τυρί θέλει επιπλέον. Και με ωραίο λευκό κρασί, ελληνικό.
Συγκεκριμένα:
Τώρα τον Ιούλιο ανακάλυψα ένα wine bar, το Οινο-scent. Έχει ανοίξει εδώ και δύο χρόνια ...αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ! Εκεί ανακάλυψα -μου το σύστησαν τα παιδιά που έχουν το μαγαζί- ένα συμπαθέστατο κι αξιοπρεπέστατο λευκό του κτήματος Μουσών. Ασύρτικο, S. blanc και λίγο Trebbiano   σε ένα καθαρό blend. Ευχάριστο, δροσερό, με τόση δα οξύτητα. Κι όλα αυτά μόνο για 5,50 ευρώ! Ναι υπάρχουν καλά ελληνικά κρασιά στη σωστή, δελεαστική τιμή! Ψάξτε το!