Πριν λίγες μέρες ο συν-blogger navarino-s ανάρτησε στο συνεταιρικό μας σινεφίλ blog ''rear window'', την ταινία του Vittorio de Sica ''Ο κλέφτης των ποδηλάτων'', μια από τις σημαντικότερες ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου. . Λίγες μέρες αργότερα , παίρνοντας ως αφορμή αυτήν την ανάρτηση , ο Tyler έγραψε ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο για το ίδιο το ποδήλατο.
Η δική μου αφορμή σε σχέση με το αρχικό, πολύ όμορφο, κείμενο του navarino-s είναι ...γαστρονομική! Στην ταινία υπάρχει η εξής χαρακτηριστική σκηνή: Ο πατέρας κι ο γιος ψάχνουν απεγνωσμένα στην κατεστραμμένη από τον πόλεμο Ρώμη να βρουν το κλεμμένο ποδήλατο. Το μικρό παιδί είναι αποκαμωμένο και πεινασμένο. Τότε ο πατέρας του με τα λιγοστά λεφτά που του έχουν μείνει , παίρνει το γιο του και πηγαίνουν σε μια ταβέρνα , όπου τρώνε ένα από τα πιο γνωστά και πιο λαχταριστά εδέσματα που σερβίρονται ακόμα και σήμερα στις ταβέρνες της Αιώνιας Πόλης......
Υλικά
1 μοτσαρέλα (250 γρ)
8 φέτες ψωμί μαλακό από τις οποίες θα έχετε αφαιρέσει την κόρα.
2 αυγά
2 κουταλιές γάλα
αλεύρι
αλάτι
πιπέρι
Κόβουμε τη μοτσαρέλα σε 4 ισόπαχες φέτες. Βάζουμε τις φέτες μοτσαρέλας ανάμεσα σε 2 φέτες ψωμί και πιάνουμε το σύνολο με οδοντογλυφίδα. Χτυπάμε τα αυγά με το γάλα. Αλευρώνουμε την ''καρότσα'' πάνω κάτω , την περνάμε από το αυγό -να πάει καλά από παντού- και τηγανίζουμε σε δυνατή φωτιά.
Υπάρχει κι η ναπολιτάνικη εκδοχή που θέλει ένα φιλέτο αντζούγια να συνοδεύει τη μοτσαρέλα στην ''καρότσα''! Όσοι πιστοί προσέλθετε!
Το βράδυ που έφτιαξα τούτο το φαγητό , είχα ένα, ας το πούμε , μεσογειακό σουαρέ. 3 πιάτα από τρείς χώρες της Μεσογείου. Τούτο το ιταλικό , ένα tapas από -πού αλλού;- την Ισπανία (συγκεκριμένα εκείνο με τον τόνο) κι ένα πιάτο από.......χμμμμ.... αυτό θα το συζητήσουμε στην επόμενη ανάρτηση!
Η δική μου αφορμή σε σχέση με το αρχικό, πολύ όμορφο, κείμενο του navarino-s είναι ...γαστρονομική! Στην ταινία υπάρχει η εξής χαρακτηριστική σκηνή: Ο πατέρας κι ο γιος ψάχνουν απεγνωσμένα στην κατεστραμμένη από τον πόλεμο Ρώμη να βρουν το κλεμμένο ποδήλατο. Το μικρό παιδί είναι αποκαμωμένο και πεινασμένο. Τότε ο πατέρας του με τα λιγοστά λεφτά που του έχουν μείνει , παίρνει το γιο του και πηγαίνουν σε μια ταβέρνα , όπου τρώνε ένα από τα πιο γνωστά και πιο λαχταριστά εδέσματα που σερβίρονται ακόμα και σήμερα στις ταβέρνες της Αιώνιας Πόλης......
Υλικά
1 μοτσαρέλα (250 γρ)
8 φέτες ψωμί μαλακό από τις οποίες θα έχετε αφαιρέσει την κόρα.
2 αυγά
2 κουταλιές γάλα
αλεύρι
αλάτι
πιπέρι
Κόβουμε τη μοτσαρέλα σε 4 ισόπαχες φέτες. Βάζουμε τις φέτες μοτσαρέλας ανάμεσα σε 2 φέτες ψωμί και πιάνουμε το σύνολο με οδοντογλυφίδα. Χτυπάμε τα αυγά με το γάλα. Αλευρώνουμε την ''καρότσα'' πάνω κάτω , την περνάμε από το αυγό -να πάει καλά από παντού- και τηγανίζουμε σε δυνατή φωτιά.
Υπάρχει κι η ναπολιτάνικη εκδοχή που θέλει ένα φιλέτο αντζούγια να συνοδεύει τη μοτσαρέλα στην ''καρότσα''! Όσοι πιστοί προσέλθετε!
Το βράδυ που έφτιαξα τούτο το φαγητό , είχα ένα, ας το πούμε , μεσογειακό σουαρέ. 3 πιάτα από τρείς χώρες της Μεσογείου. Τούτο το ιταλικό , ένα tapas από -πού αλλού;- την Ισπανία (συγκεκριμένα εκείνο με τον τόνο) κι ένα πιάτο από.......χμμμμ.... αυτό θα το συζητήσουμε στην επόμενη ανάρτηση!