Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2018

Κάπου στη μέση

Η Ούμπρια (Umbria) είναι μία από τις είκοσι διοικητικές περιφέρειες της Ιταλίας. Αν ρωτήσει κανείς πού βρίσκεται η Ούμπρια, το πιο πιθανό είναι να πάρει την απάντηση: "Κάπου στη μέση". Παρόλο που όντως βρίσκεται κάπου στη μέση της ιταλικής χερσονήσου, δεν είναι ιδιαίτερα γνωστός προορισμός, μάλλον επειδή βρίσκεται στη σκιά της (τουριστικότατης) Τοσκάνης με την οποία συνορεύει στα βόρεια και της περιφέρειας της Ρώμης, το Λάτσιο με την οποία συνορεύει προς τα δυτικά. Δεν έχει άνοιγμα στη θάλασσα, το χειμώνα έχει δριμύ κρύο κι είναι περιοχή με έντονη σεισμική δραστηριότητα. Όμως είναι ένας πανέμορφος τόπος, κυρίως λοφοειδής, με διάσπαρτες εκείνες τις πανέμορφες μεσαιωνικές κωμοπόλεις που διακοσμούν τη χώρα κι είναι χτισμένες στις κορυφές απότομων λόφων. Τυγχάνει να έχω επισκεφτεί δύο τέτοιες πόλεις της Ούμπρια. Την πρώτη φορά στο Ορβιέτο πριν από πολλά χρόνια στα πλαίσια του Umbria Jazz Festival και πριν από 3 χρόνια στην Ασίζη* του Αγίου Φραγκίσκου, μια μικρή πόλη γεμάτη πέτρινα σπίτια, στενά δρομάκια και την απόλυτη ηρεμία κι ησυχία! Και στις δύο πόλεις το τρένο από τη Ρώμη σε αφήνει σε χαμηλότερο σημείο κι ανεβαίνεις είτε με μικρό τοπικό λεωφορείο, είτε και με τελεφερίκ στην περίπτωση του Ορβιέτο.
Όσον αφορά το φαγητό που χαρακτηρίζει την περιοχή, αυτή έχει άφθονο αγριογούρουνο, αλλαντικά όπως το διάσημο prosciutto της Norcia,  μαύρο μανιτάρι τρούφα (διάσημο κι ακριβό), έχει κάποια γνωστά κρασιά όπως το Orvieto classico (λευκό) ή το Sagrantino di Montefalco (κόκκινο), έχει όμως και κάποιες πασίγνωστες φακές, εκείνες του Castelluccio di Norcia. Οπότε υπάρχουν κάποια πιάτα της κουζίνας της Ούμπρια στα οποία πρωταγωνιστεί η φακή.
Μόλις πέρσι το χειμώνα δοκίμασα ένα τέτοιο πιάτο (συνταγή της Ούμπρια με φακές) κι έχει γίνει πλέον η αγαπημένη μου συνταγή με φακή! Ένα βουκολικό ποίημα, γεμάτο, μεστό, πολυσύνθετο, τρομερά εύγευστο, χορταστικό, απλά απίθανο! Συνδυάζει τις φακές με μανιτάρια πορτσίνι, έναν συνδυασμό που άδικα φοβήθηκα όταν διάβασα την συνταγή και που παρολίγο να με αποτρέψει. Όμως ταιριάζουν υπέροχα και δίνουν μια ιδανικά ρουστίκ γεύση στο φαγητό!
Επίσης, όπως συμβαίνει με την συντριπτική πλειοψηφία των ιταλικών συνταγών με όσπρια, προστίθεται στο φαγητό ζυμαρικό. Πράγμα που προσωπικά θεωρώ σωστό και προσπαθώ να κάνω με τα περισσότερα πιάτα με όσπρια που φτιάχνω. Άλλωστε η αφορμή να αναρτήσω αυτήν την συνταγή ήταν ακριβώς αυτό! Μου ήρθαν αρκετά μηνύματα στα οποία κάποιοι από εσάς με ρωτούσατε για συνταγές οσπρίων με ζυμαρικά και κυρίως επιμένατε με τη φακή. Να λοιπόν μία από τις ωραιότερες συζεύξεις όσπριου- ζυμαρικού. Η οποία, παρεμπιπτόντως είναι ιδανική για το πολύ κρύο!


Σούπα με φακές όπως την φτιάχνουν στην Ούμπρια της Ιταλίας






Υλικά για 4 άτομα

~20 gr αποξηραμένα μανιτάρια πορτσίνι (υπάρχουν αρκετές ελληνικές εταιρίες που παρασκευάζουν και πωλούν το προϊόν, προτιμήστε τις)
200 γρ φακές
120 gr σπαγγετίνι κομμένο σε μικρά κομμάτια
1 κρεμμύδι λευκό
1 μεγάλο καρότο
1/2 κλωνάρι σέλερι
2 φύλλα δάφνης
1 σκελίδα σκόρδο
θυμάρι (φρέσκο-ένα κλαράκι- ή αποξηραμένο-1 κουταλάκι γλυκού)
1 ποτήρι (κρασιού) κόκκινο κρασί
ελαιόλαδο
αλάτι

Σημείωση: Έχουμε στο βραστήρα έτοιμο ζεστό νερό.



Βάζουμε τα αποξηραμένα μανιτάρια σε ένα μπολ, ρίχνουμε ζεστό νερό, τόσο όσο χρειάζεται να καλυφθούν και σκεπάζουμε με ένα μικρό πιάτο το μπολ έτσι ώστε να πατηθούν ελαφρά τα μανιτάρια- έχουν την τάση να επιπλέουν στο νερό και να μην μουσκεύουν καλά. Τα αφήνουμε έτσι για ~20 λεπτά, τα στραγγίζουμε πιέζοντας τα να βγάλουν τα υγρά. Το νερό στο οποίο μούσκεψαν το φυλάμε αφού πρώτα το περάσουμε από τη λεπτή σίτα- για τυχόν υπολείμματα από χώμα. Κόβουμε τα μανιτάρια σε πιο μικρά κομμάτια.

Ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι, το σκόρδο, το καρότο και το σέλερι.

Σε μια κατσαρόλα, με μέτρια φωτιά, ζεσταίνουμε λίγο ελαιόλαδο (~5 κουταλιές). Ρίχνουμε κρεμμύδι, σκόρδο, καρότο, σέλερι, φύλλα δάφνης, κομμένα μανιτάρια και θυμάρι. Σοτάρουμε καλά μέχρι να μαλακώσει το κρεμμύδι.
Ρίχνουμε το υγρό από τα μανιτάρια και  το κρασί. Ανακατώνουμε. Ρίχνουμε τις φακές με το νερό, περίπου ενάμισι (1,5) λίτρο (ζεστό πάντα). Αφήνουμε να πάρει μία βράση και μισοσκεπάζουμε. Αφήνουμε να μαγειρευτεί μέχρι οι φακές να βράσουν al dente. Ο χρόνος εξαρτάται από την ποικιλία, ποιότητα και μέγεθος της φακής. Δοκιμάστε τη στη μισή ώρα. Ρίξτε τα ζυμαρικά και βράστε το φαγητό μέχρι αυτά να γίνουν al dente. Μέχρι τότε η φακή θα έχει χυλώσει.
Προσοχή: Στο τελευταίο στάδιο όπου μπαίνουν τα ζυμαρικά ελέγξτε τα υγρά του φαγητού. Πρέπει να είναι αρκετά ζουμερό γιατί θα απορροφήσουν νερό τόσο οι φακές όσο και τα ζυμαρικά. Στο τέλος δεν θέλουμε να είναι πηχτό το φαγητό, το ζουμί του είναι υπέροχο και καλό είναι να έχει αρκετό.

Σερβίρεται με καλό χωριάτικο ψωμί και κόκκινο κρασί. Μια Μαυροδάφνη ίσως;


Υ.Γ.: Φωτογραφίες από την Ασίζη: εδώ

4 σχόλια:

  1. Τι ωραίο φαγητό! Φακές και μανιτάρια έχω συνδυάσει σε αυθόρμητες συνταγές και μου φάνηκε πως είναι ταιριαστός συνδυασμός. Επίσης το σπασμένο σπαγγέτι μέσα στη σούπα μου θυμίζει τη μανέστρα της Κερκυραίας γιαγιάς μου :) Στο θέμα Ιταλία πάντως είσαι αυθεντία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έφη δεν ξέρω αν είμαι αυθεντία αλλά σίγουρα δεν μπορώ να κρύψω πια την αδυναμία μου για την ιταλική κουζίνα!! Το σπασμένο σπαγγετίνι προέκυψε γιατί ερωτεύτηκα ξανά την κλασική Μισκοτίνη της Μίσκο!!!
      Πάντως νομίζω ότι τα συγκεκριμένα μανιτάρια, αποξηραμένα πορτσίνι, που δίνουν την ιδιαίτερη γεύση στο φαγητό.
      Άσχετο αλλά η επόμενη ανάρτηση θα είναι (ναι, ναι!!) ιταλικών...συμφερόντων και θα έχει Μισκοτίνη!!!

      Διαγραφή
  2. οπου μανιταρια σιγουρη η επιτυχια.εγω αντι σπαγγετι θα δοκιμασω με ρυζι να μη φαινεται ετσι εντονα.και αυτο μονο για τους περιεργους εδω.να ειστε καλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λίτσα νομίζω και με το ρύζι θα είναι πολύ ωραίο. Πάντως μπορείς να βάλεις κι άλλο είδος ζυμαρικό, όπως πχ κοφτό μακαρονάκι ή μικρή πέννα.
      Έχω μεγάλη αγάπη στα μανιτάρια. Δυστυχώς πολύς κόσμος δεν τα θέλει- κακώς!

      Διαγραφή