Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2016

Τέλη Γενάρη

Αχ, καλέ, τελειώνει -επιτέλους- ο Γενάρης του '16. Να σου πω την αλήθεια, κυρ-Γενάρη του '16, στα τσακίδια να πας και πριν φύγεις να σου δώσω τον τίτλο του "Γενάρη του εφιαλτικού".

Κατά τη διάρκεια αυτού του απαίσιου μήνα:

Έφυγε ο David Bowie.
Οι Έλληνες ζούμε εκ νέου, τον ίδιο, επαναλαμβανόμενο, δυστοπικό εφιάλτη.
Οι Έλληνες πολιτικοί αποδεικνύονται ανίκανοι πια για ο,τιδήποτε.
Το προσφυγικό παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.
Και η Ευρώπη παραλογίζεται.

Και κάτι θετικό, ίσως, κυρα Crispy;

Χμ, πολύ διάβασμα (ο "Ζοφερός Οίκος" των 1400 σελίδων φτάνει στο τέλος του, εκπληκτική η ελληνική μετάφραση), πολλές ταινίες, πολλές σειρές, πολύ τρέξιμο....

....λίγο φαγητό! Δεν εννοώ ότι έπαψα να τρώω πολύ -πού τέτοια τύχη-, απλά έπαψα να μαγειρεύω νέα πιάτα. Ε ναι, δεν κάναμε τίποτε ιδιαίτερο στην κουζίνα αυτό τον καιρό. Επαναλήψεις, κάποια γνωστά και τετριμμένα φαγητά. Κι ανάμεσα στ' άλλα ένα πιάτο που θα μπορούσε να σερβιριστεί σε brunch (μαθαίνω ότι το brunch είναι πολύ της μοδός στη γαστρονομική σκηνή των Αθηνών τώρα τελευταία) ή απλά ως ένα λιτό μεσημεριανό, ας πούμε όταν θες κάτι γρήγορο, θρεπτικό κι ελαφρύ. Αλλά κυρίως νόστιμο!

Όλα ξεκίνησαν όταν στην καθημερινή τηλεφωνική ενημέρωση των γονιών με τίτλο "τι φάγαμε σήμερα", η μητέρα μου μού αποκάλυψε ότι είχε σοτάρει λίγα χόρτα που της είχαν μείνει κι είχε ρίξει σε αυτά δύο αβγά. Το έκανε πρώτη φορά και το λάτρεψε.

Ωραία σκέφτηκα κι έτρεξα στην κουζίνα. Αβγά ήταν το σίγουρο χαρτί- ποτέ δεν λείπουν από το ψυγείο. Από χόρτα το μόνο που έπαιζε ήταν σπανάκι. Γιατί όχι. Προσθέσαμε ένα δυο υλικά, ανάψαμε τον φούρνο (γιατί έκανε και κρύο, οπότε με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια)  και....

Σπανάκι με αβγά (στο φούρνο)



Υλικά για 2 άτομα (ή 1 πολύ πεινασμένο)

180-200 γρ σπανάκι το οποίο θα καθαρίσουμε και θα κόψουμε σε κομμάτια
2 μεγάλα αβγά
2-3 κουταλιές τριμμένη παρμεζάνα
λίγη ρίγανη
αλάτι
πιπέρι
ελαιόλαδο
χυμός ενός μικρού λεμονιού

Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 160 βαθμούς.

Σε ένα τηγάνι ρίχνουμε λίγο ελαιόλαδο και σε αυτό σοτάρουμε το σπανάκι. Δεν το σοτάρουμε πολύ. Το μόνο που θέλουμε είναι να μαλακώσει λίγο, να χάσει ένα μέρος του όγκου του αλλά όχι όλα τα υγρά του. Πράγμα που σημαίνει ότι σε 1-2 λεπτά θα είναι έτοιμο. Ρίχνουμε λεμόνι, ανακατεύουμε και το βγάζουμε από τη φωτιά.

Σε ατομικά ταψάκια-πυρέξ ή σε ένα πιο μεγάλο ταψί-πυρέξ ρίχνουμε μια κουταλιά ελαιόλαδο και το απλώνουμε. Στρώνουμε από πάνω το σπανάκι με τα υγρά που έχει αφήσει στο τηγάνι. Από πάνω από το σπανάκι σπάμε τα αβγά. Ρίχνουμε αλάτι, πιπέρι, ρίγανη, παρμεζάνα και φουρνίζουμε για 10-15 λεπτά, ανάλογα πόσο σφιχτό θέλουμε το αβγό.



Το ταπεινό αυτό πιάτο είναι πάρα πολύ νόστιμο κι η αλήθεια είναι ότι θα το μετανιώσετε αν την βγάλετε μόνο με ένα αβγό!



Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2016

Χειμερινά σενάρια

Ο φετινός χειμώνας είναι αδίστακτα σκληρός. Μια μέρα φωτεινή δεν μας έχει χαρίσει, μόνο γκρίζο, σχεδόν μαύρο, και μια μόνιμη συννεφιά, πυκνή, αδυσώπητη, ζοφερή, πλανάται πάνω από την πόλη. Μιζέρια. Το κρύο περονιάζει και τις πιο σκοτεινές ψυχές, οι μέρες μίζερες, περνούν αργά και βασανιστικά, σκοτάδι παντού, κι όλοι κυκλοφορούν με ρούχα βαριά, προχωρούν με βαρύ κι αργό βηματισμό, ο άνεμος ψυχρός, αδυσώπητα σκληρός, οι σκέψεις χαμένες, μοιάζουν αιχμάλωτες μες την γκριζάδα του ουρανού, το κεφάλι μόνιμα σκυμμένο......

Cut, cut, cut!

Φθηνή -πάμφθηνη- παραλογοτεχνία κι εκτός πραγματικότητας η υποφαινόμενη! Πέρα από τα σκυμμένα κεφάλια, αλλά όχι βέβαια εξαιτίας του κρύου. Ας όψονται τα κινητά τα έξυπνα, τα οποία έχουν γίνει ένα με το σώμα μας, μια συνέχεια του χεριού, ένα πρόσθετο μέλος, όλοι σκυμμένοι, βλέποντας ή ακούγοντας ή παίζοντας ή διαβάζοντας ή τσεκάροντας τα mail ή απλά αγωνιώντας για κάνα "like" στο facebook.

Κατά τ' άλλα, ήλιος και φως άφθονα, ελάχιστες συννεφιασμένες μέρες, υψηλές για την εποχή θερμοκρασίες, ακόμα και τα πουλάκια ξεκίνησαν να τιτιβίζουν τα ξημερώματα (συνήθως ήταν ένδειξη ότι έμπαινε η άνοιξη).  Προχθές έβγαινα από το σταθμό Αλίμου και προχωρούσα προς την λεωφόρο Κύπρου, στην Αργυρούπολη. Η περιοχή είναι ελαφρώς υπερυψωμένη, έτσι ένιωθα καλά τον βορειοδυτικό άνεμο που φυσούσε δυνατά (οι βορειοδυτικοί άνεμοι είναι υπέροχοι, είναι ελαφρώς κρύοι κι ελαφρώς υγροί), κοίταξα προς τη θάλασσα, κι ήταν την ώρα που έδυε ο ήλιος, οι μέρες πια έχουν μεγαλώσει, και τα απόβραδα έχουν αποκτήσει μια γλυκύτητα που ναι, θυμίζει πια άνοιξη. Όλοι έχουμε ξεγελαστεί, όχι μόνο τα πουλιά.

Ωραία είναι, δε λέω,  και μεταξύ μας είναι και ...πιο οικονομικά. Αλλά βρισκόμαστε -ούτε καλά καλά- στα μέσα του Γενάρη ακόμα, κι εγώ έχω ετοιμάσει μια σούπα. Σούπα κατάλληλη για χειμώνα! Έτσι λοιπόν, για μια μέρα σαν τη σημερινή, που μας έκαναν την τιμή τα σύννεφα να εμφανιστούν, να πέσει λίγη βροχούλα, φτιάξτε...

Σούπα βελουτέ με πράσο, φινόκιο και πατάτα σερβιρισμένη με απάκι



Υλικά για 2-3 πιάτα

2 πράσα
1/2 φινόκιο
3 μεσαίου μεγέθους πατάτες
1 σκελίδα σκόρδο κομμένη στη μέση
3 ποτήρια ζωμό της αρεσκείας σας (μπορεί να μην χρειαστεί όλος)
1 κουτάλι σούπας στραγγιστό γιαούρτι 2%
αλάτι
πιπέρι
60-80 γρ απάκι κομμένο σε μικρά κομμάτια
ελαιόλαδο




Καθαρίζουμε τα πράσα και τα κόβουμε σε λεπτές ροδέλες. Καθαρίζουμε το φινόκιο και το κόβουμε σε λεπτές φέτες. Καθαρίζουμε τις πατάτες και τις κόβουμε σε μεγάλα κομμάτια (περίπου στα 6 κομμάτια η κάθε πατάτα)

Ζεσταίνουμε τον ζωμό.

Σε μια μεσαίου μεγέθους κατσαρόλα με βαρύ πάτο ζεσταίνουμε σε μέτρια φωτιά (4/6) λίγο ελαιόλαδο (3-4 κουταλιές). Σε αυτό ρίχνουμε το σκόρδο, το πράσο και το φινόκιο και σοτάρουμε μέχρι να μαλακώσουν καλά τα λαχανικά αλλά να μην αρχίσουν να μαυρίζουν. Ρίχνουμε τις πατάτες και τις σοτάρουμε κι αυτές για λίγο. Ρίχνουμε ζωμό, ίσα να σκεπάσει τις πατάτες και λίγο ακόμα, κι αφήνουμε να σιγοβράσι χαμηλώνοντας κατά ένα βαθμό τη φωτιά για μισή ώρα περίπου. Τσεκάρουμε πότε πότε να δούμε αν έχουν βράσει τα λαχανικά ή αν χρειάζεται κι άλλο ζωμό. Στο τέλος, όταν πια θα έχουν βράσει τα λαχανικά, πρέπει να υπάρχει ελάχιστος ζωμός στην κατσαρόλα. Αν τυχόν υπάρχει περισσότερος ζωμός από όσο θέλουμε μπορούμε να τον αφαιρέσουμε με ένα κουτάλι (δεν τον πετάμε, μπορεί να μας χρειαστεί). Βγάζουμε από τη φωτιά κι αφήνουμε λίγο να ηρεμήσει. Με ένα μπλέντερ χειρός και πολύ προσεκτικά, λιώνουμε σχολαστικά όλα τα υλικά της σούπας. Προσθέτουμε το γιαούρτι και περνάμε με το μπλέντερ μια φορά ακόμα. Αν τυχόν μας φανεί πολύ πηχτή (εξαρτάται πώς την θέλει κανείς) προσθέτουμε λίγο ζωμό ανακατώνοντας.  Επιστρέφουμε την κατσαρόλα στο μάτι- κλειστό πια. Σε ένα τηγάνι και σε ελάχιστο λάδι, σοτάρουμε πολύ καλά το απάκι μέχρι να ροδίσει όμορφα.
Σερβίρουμε στα πιάτα τη σούπα κι από πάνω μοιράζουμε το απάκι.



Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2016

Naschmarkt (εντός κι εκτός)

Για έναν επισκέπτη, η Βιέννη είναι κλασική μουσική, Όπερα, μουσεία, Stefansplatz, Museums Quartier, Albertina, υπέροχα ιστορικά καφέ, sacher torte, αναμονή στην ουρά για ένα κομμάτι sacher torte (ευχαριστώ αλλά δεν θα πάρω), Prater, Belvedere, αμέτρητες γκαλερί κι αίθουσες τέχνης, "Ο τρίτος άνθρωπος" (σινεφίλ αναφορά), σνίτσελ, Schönbrunn, Ringstrasse, όμορφες διαδρομές με τραμ, Δούναβης, "An der schönen blauen Donau", υπέροχες πρωτοχρονιάτικες συναυλίες της Wiener Philharmoniker (απίστευτη η φετινή) κι άλλα πολλά, όμορφα και μαγευτικά.





Για έναν γκουρμέ η Βιέννη είναι κάτι παραπάνω από σνίτσελ και sacher torte και για να ανακαλύψεις την γαστρονομική ταυτότητα της πόλης (αλλά και της ίδιας της Αυστρίας) δεν έχεις παρά να επισκεφτείς την εκπληκτική αγορά του Naschmarkt.

To Naschmarkt είναι μια υπαίθρια αγορά που εκτείνεται σε μήκος πάνω από ένα χιλιόμετρο ανάμεσα στις λεωφόρους Linke Wienzeile και Rechte Wienzeile. Η αρχή της είναι πολύ κοντά στην Karlsplatz που σημαίνει ότι είναι ένα 10λεπτο ποδαρόδρομος από την Stefansplatz (το τουριστικό κέντρο της πόλης) ή διαφορετικά παίρνεις το -πολύ αποτελεσματικό- μετρό για μία στάση μέχρι την Karlsplatz.



Τι θα δεις στο Naschmarkt. Η αγορά, όπως έγραψα, εκτείνεται σε μήκος πάνω από ένα χιλιόμετρο και διαθέτει δύο παράλληλους διαδρόμους, όπου στον έναν υπάρχουν τα μαγαζιά και ντελικατέσσεν και στον άλλον βρίσκει κανείς τα μπιστρό, καφέ μπαρ, εστιατόρια και μπυραρίες.



Καταστήματα και ντελικατέσσεν πουλούν όλα τα καλά του κόσμου. Είναι όπως όλες οι αγορές που βλέπουμε στο εξωτερικό, όπου βρίσκεις τα πιο απίθανα -μερικά εντελώς άγνωστα- φρούτα και λαχανικά. Συναντά κανείς καταστήματα με προϊόντα από διάφορες κουζίνες του κόσμου, χρώματα κι αρώματα σε τυλίγουν, οι φωνές των πωλητών να σε προσκαλούν να δεις, να δοκιμάσεις (όλο και κάποιος θα σε δελεάσει με ένα κέρασμα)


Αν όμως αναζητά κανείς γεύσεις από την Αυστρία δεν έχει παρά να επισκεφτεί τα ντελικατέσσεν της αγοράς όπως εκείνα των Urbanek, Roni's (από τα οποία ψωνίσαμε διάφορες νοστιμιές) κλπ. Απίστευτη ποικιλία αλλαντικών και τυριών, ψωμί αλλά και γλυκά. Και φυσικά κρασιά. Η Αυστρία παράγει όμορφα, ευγενικά κρασιά που αξίζει κανείς να δοκιμάσει. Grüner Veltliner και Riesling οι πιο συχνές ποικιλίες που συναντάμε στα λευκά, Blaufränkisch και Zweigelt εκείνες που αφορούν τα κόκκινα κρασιά. Λίγο πριν έρθει η ώρα να κλείσουν τα μαγαζιά, τα περισσότερα ντελικατέσσεν γίνονται αυτοσχέδια μπιστρό όπου σερβίρεται κρασί με τη συνοδεία εδεσμάτων από τα καταστήματα. Εν τω μεταξύ, στα καφέ μπαρ κι εστιατόρια της δίπλα σειράς γίνεται το αδιαχώρητο. Υπάρχουν εστιατόρια για όλα τα γούστα, από fish restaurants μέχρι μπυραρίες και εστιατόρια με πολυεθνική κουζίνα, όπως το Neni όπου γίνεται το αδιαχώρητο, κυρίως από νέους, τα απομεσήμερα. 





Αν ποτέ επισκεφτείτε το Naschmarkt θα παρατηρήσετε ότι τα ντέλι πουλούν ένα γλυκό που ονομάζεται mohnzelten. Είναι ένα γλυκό, κλειστή μικρή ταρτούλα ας το πούμε, του οποίου η ζύμη φτιάχνεται με πατάτα κι έχει αυτήν την απίστευτα νόστιμη γέμιση από παπαρουνόσπορο, μέλι, ρούμι και βανίλια. Κυκλοφορεί και σε παραλλαγές, nusszelten με καρύδι και apfelzelten με μήλο. Είναι ένα παραδοσιακό γλυκάκι της περιοχής του Waldviertel, βόρεια-βορειοδυτικά της Βιέννης κι αποδεικνύει ότι η αυστριακή ζαχαροπλαστική είναι άκρως ενδιαφέρουσα. 



Εκατέρωθεν -κι εκτός- της αγοράς του Naschmarkt:

Εκεί περίπου που ξεκινά η αγορά, στην γωνία των οδών Linke Wienzeile & Getreidemarkt, βρίσκεται το wein&co ένα κομψό wine bar- κατάστημα, στο οποίο μπορείτε να απολαύσετε αυστριακά κρασιά υπό τους ήχους τζαζ μουσικής -τις Δευτέρες είχε και live- αλλά και να κάνετε τις αγορές σας, αν ενδιαφέρεστε να αγοράσετε κρασιά.







Από την άλλη μεριά τώρα, στην Rechte Wienzeile (και προς το τέλος της αγοράς), στον αριθμό 15 συγκεκριμένα, στη γωνία με την Schleifmülgasse, υπάρχει ένα όμορφο ημιυπόγειο εστιατόριο, από αυτά που ξεχειλίζουν coziness κι οικειότητα, το amacord café. Εκεί μπορεί να φάει κανείς συμπαθέστατη αυστριακή -αλλά όχι αυστηρά μόνο αυστριακή- κουζίνα. Προσωπική αδυναμία, τα αυστριακού τύπου ραβιόλι από την Καρίνθια. 

Λοιπόν, αν ποτέ βρεθείτε στη Βιέννη, μην παραλείψετε μια βόλτα στην Naschmarkt. Και θα περάσετε καλά, και θα φάτε και θα πιείτε καλά. Και φτάνοντας στο τέλος της αγοράς, γυρίστε προς την Linke Wienzeile και θα δείτε αυτό το υπέροχο κτήριο, με την art nouveau πρόσοψη:




Σημείωση: Η Βιέννη είναι γεμάτη υπέροχα κτίρια, μπορείς να περάσεις μέρες ολόκληρες βολτάροντας στους δρόμους της πόλης, χαζεύοντας τις προσόψεις μόνο! Μια μαγεία οπτική!
Θέλω όμως, αντί επιλόγου, να σταθώ σε κάτι που μου έκανε -πολύ καλή- εντύπωση κι ας ήμουν κατά κάποιο τρόπο παθούσα. Βρεθήκαμε στην πόλη την εβδομάδα των Χριστουγέννων. Την παραμονή, επισκεφτήκαμε ένα μουσείο και βγήκαμε από αυτό κατά τη 1:30. Όλα τα καταστήματα ήταν ήδη κλειστά! Ήδη γνώριζα ότι αρκετά εστιατόρια δεν θα λειτουργούσαν εκείνη την ημέρα ή θα έκλειναν νωρίτερα. Αλλά δεν περίμενα ότι τα καταστήματα θα έκλειναν τόσο νωρίς. Το θέμα ήταν, ότι μέναμε σε επιπλωμένο διαμέρισμα και δεν είχαμε ψωνίσει τίποτα για το βράδυ- ως κλασικοί Έλληνες, συνηθισμένοι να κλείνουν τα καταστήματα παραμονή Χριστουγέννων στις 8. Τρέξαμε στη Naschmarkt κι ευτυχώς είχε μείνει το ντέλι Roni's ανοιχτό κι έτσι λύθηκε το θέμα. Με εξέπληξε ευχάριστα το γεγονός. Σκεφτόμουν. ότι την ίδια ώρα οι υπάλληλοι των καταστημάτων εδώ στην Ελλάδα, θα σχόλαγαν στις 8, θα έφταναν σπίτι στις 9; 9:30; εξουθενωμένοι, σκέψου εκείνες ή εκείνους που θα έπρεπε να ετοιμάσουν και βραδινό. Μου άρεσε που σε μια άκρως τουριστική πόλη σαν την Βιέννη (και στην υπόλοιπη χώρα φαντάζομαι), κάποια πράγματα δεν αλλάζουν. Όπως παραμονές Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς, όλοι βρίσκονται νωρίς στο σπίτι. 





Ακόμα και τα φαρμακεία έχουν όμορφες προσόψεις!


Για κρασί : wein&co Linke Wienzeile 4
Για φαγητό: amacord café  Rechte Wienzeile 15