Η ετοιμασία ενός φαγητού κρύβει συναισθήματα, δεν υπάρχει αμφιβολία. Κι αυτά τα συναισθήματα αποκαλύπτονται στη γεύση, στο άρωμα, την υφή του φαγητού- εδώ κι αν δεν υπάρχει αμφιβολία! Προσοχή, όσοι μαγειρεύετε. Διότι όσοι γευτούν το φαγητό που ετοιμάσατε θα καταλάβουν με την πρώτη μπουκιά αν είστε ευτυχισμένοι, δυστυχισμένοι, βαριεστημένοι, εξιταρισμένοι, νευριασμένοι, ήρεμοι, κεφάτοι, κατηφείς... ή ερωτευμένοι!
Που μας φέρνει στη σημερινή μας ταινία, η οποία κρύβει πολύ συναίσθημα, πολύ έρωτα και ...πολύ φαγητό! Η μεξικάνικη ταινία ''Σαν νερό για ζεστή σοκολάτα'' γυρίστηκε το 1992 από τον γνωστό Μεξικανό σκηνοθέτη Αλφόνσο Αράου και βασίζεται στο best seller της επίσης Μεξικάνας συγγραφέως Λάουρα Εσκιβέλ.
Πρόκειται για μια ρομαντική ιστορία απαγορευμένου έρωτα που βρίσκει διέξοδο στην κουζίνα- κυριολεκτικά και μεταφορικά! Η Τίτα είναι η μικρότερη από τρεις αδερφές. Για το λόγο αυτό -κι από μια παράλογη παράδοση- αναγκάζεται να μείνει ανύπαντρη για να προσέχει την χήρα μητέρα της. Η Τίτα όμως είναι παιδιόθεν τρελά ερωτευμένη με τον Πέδρο, το ίδιο κι αυτός. Όταν εκείνος πάει στη μητέρα της Τίτα για να ζητήσει το χέρι της αγαπημένης του, η μητέρα αρνείται σθεναρά αλλά αντιπροτείνει ως νύφη τη μεγαλύτερη κόρη της, τη Ροσάουρα. Ο Πέδρο βλέποντας ότι είναι ο μοναδικός τρόπος να βρίσκεται κοντά στην αγαπημένη του Τίτα δέχεται, και φυσικά αυτή του η απόφαση θα επηρεάσει τις ζωές ολονών. Η Τίτα απελπίζεται και τη μέρα του γάμου, ενώ ετοιμάζει με τη γριά υπηρέτρια τη γαμήλια τούρτα, χύνει δάκρυα δυστυχίας στη ζύμη. Η δυστυχία της διαπερνά το αφράτο κέικ και με το πρώτο δάγκωμα οι καλεσμένοι ''αισθάνονται'' τη δυστυχίας της και ξεκινά ένα ομαδικό γοερό κλάμα, όπου ο κάθε παρευρισκόμενος θυμάται με λύπη παλιούς καταδικασμένους έρωτες. Είναι μια από τις πιο όμορφες σκηνές της ταινίας, μια γιορτή χαράς, ένας γάμος, να μετατρέπεται σε θρήνο νεκρών ερώτων.
Έτσι η Τίτα έχοντας χάσει για πάντα -όπως πιστεύει- τον μεγάλο της έρωτα, ξεσπά στην μαγειρική. Όταν ο Πέδρο τους επισκέπτεται δεν διστάζει να εκδηλώσει τα συναισθήματα της μαγειρεύοντας με ερωτικό πάθος. Τα φαγητά της είναι αριστουργήματα που ευφραίνουν όχι μόνον τον ουρανίσκο αλλά και την καρδιά -ιδιαίτερα του Πέδρο-, την ψυχή, τις κλεφτές ματιές.
Στο τέλος βέβαια ο έρωτας θα θριαμβεύσει -με στενάχωρο τρόπο είναι η αλήθεια, εκεί μας έφυγε ένα δάκρυ και το μόνο που θα μείνει από όλη τούτη την ιστορία είναι το βιβλίο μαγειρικής της Τίτα.
Όμορφη ταινία, που έχει αρκετά στοιχεία μαγικού ρεαλισμού, με πανέμορφες σκηνές στην κουζίνα, σχεδόν ερωτικές είναι η αλήθεια. Θα την εκτιμήσετε δεόντως, ιδιαίτερα όσοι αγαπάτε την μεξικάνικη κουζίνα, την λατινοαμερικανική λογοτεχνία ή υποφέρετε από έρωντα κρυφό και πονεμένο!
Εδώ βρήκα μια πολύ όμορφη ανάρτηση όπου έχουν φτιάξει την μεξικάνικη γαμήλια τούρτα της ταινίας.
Εδώ μπορείτε να δείτε το trailer της ταινίας:
Που μας φέρνει στη σημερινή μας ταινία, η οποία κρύβει πολύ συναίσθημα, πολύ έρωτα και ...πολύ φαγητό! Η μεξικάνικη ταινία ''Σαν νερό για ζεστή σοκολάτα'' γυρίστηκε το 1992 από τον γνωστό Μεξικανό σκηνοθέτη Αλφόνσο Αράου και βασίζεται στο best seller της επίσης Μεξικάνας συγγραφέως Λάουρα Εσκιβέλ.
Πρόκειται για μια ρομαντική ιστορία απαγορευμένου έρωτα που βρίσκει διέξοδο στην κουζίνα- κυριολεκτικά και μεταφορικά! Η Τίτα είναι η μικρότερη από τρεις αδερφές. Για το λόγο αυτό -κι από μια παράλογη παράδοση- αναγκάζεται να μείνει ανύπαντρη για να προσέχει την χήρα μητέρα της. Η Τίτα όμως είναι παιδιόθεν τρελά ερωτευμένη με τον Πέδρο, το ίδιο κι αυτός. Όταν εκείνος πάει στη μητέρα της Τίτα για να ζητήσει το χέρι της αγαπημένης του, η μητέρα αρνείται σθεναρά αλλά αντιπροτείνει ως νύφη τη μεγαλύτερη κόρη της, τη Ροσάουρα. Ο Πέδρο βλέποντας ότι είναι ο μοναδικός τρόπος να βρίσκεται κοντά στην αγαπημένη του Τίτα δέχεται, και φυσικά αυτή του η απόφαση θα επηρεάσει τις ζωές ολονών. Η Τίτα απελπίζεται και τη μέρα του γάμου, ενώ ετοιμάζει με τη γριά υπηρέτρια τη γαμήλια τούρτα, χύνει δάκρυα δυστυχίας στη ζύμη. Η δυστυχία της διαπερνά το αφράτο κέικ και με το πρώτο δάγκωμα οι καλεσμένοι ''αισθάνονται'' τη δυστυχίας της και ξεκινά ένα ομαδικό γοερό κλάμα, όπου ο κάθε παρευρισκόμενος θυμάται με λύπη παλιούς καταδικασμένους έρωτες. Είναι μια από τις πιο όμορφες σκηνές της ταινίας, μια γιορτή χαράς, ένας γάμος, να μετατρέπεται σε θρήνο νεκρών ερώτων.
Έτσι η Τίτα έχοντας χάσει για πάντα -όπως πιστεύει- τον μεγάλο της έρωτα, ξεσπά στην μαγειρική. Όταν ο Πέδρο τους επισκέπτεται δεν διστάζει να εκδηλώσει τα συναισθήματα της μαγειρεύοντας με ερωτικό πάθος. Τα φαγητά της είναι αριστουργήματα που ευφραίνουν όχι μόνον τον ουρανίσκο αλλά και την καρδιά -ιδιαίτερα του Πέδρο-, την ψυχή, τις κλεφτές ματιές.
Στο τέλος βέβαια ο έρωτας θα θριαμβεύσει -με στενάχωρο τρόπο είναι η αλήθεια, εκεί μας έφυγε ένα δάκρυ και το μόνο που θα μείνει από όλη τούτη την ιστορία είναι το βιβλίο μαγειρικής της Τίτα.
Όμορφη ταινία, που έχει αρκετά στοιχεία μαγικού ρεαλισμού, με πανέμορφες σκηνές στην κουζίνα, σχεδόν ερωτικές είναι η αλήθεια. Θα την εκτιμήσετε δεόντως, ιδιαίτερα όσοι αγαπάτε την μεξικάνικη κουζίνα, την λατινοαμερικανική λογοτεχνία ή υποφέρετε από έρωντα κρυφό και πονεμένο!
Εδώ βρήκα μια πολύ όμορφη ανάρτηση όπου έχουν φτιάξει την μεξικάνικη γαμήλια τούρτα της ταινίας.
Εδώ μπορείτε να δείτε το trailer της ταινίας:
Και τέλος να αναφέρω ότι θα γίνει προβολή της ταινίας στο Ινστιτούτο Θερβάντες στις 14 Ιουνίου κι ώρα 8 το βράδυ. Η προβολή γίνεται στα πλαίσια του 5ου φεστιβάλ ΛΕΑ (Λογοτεχνία εν Αθήναις) που αρχίζει σε λίγες μέρες. Αναλυτικό πρόγραμμα εδώ .
Καλά, μου θύμισες ένα αγαπημένο βιβλίο, που όμως δεν είδα ακόμη την ταινία και δεν δοκίμασα (ακόμη) το κέηκ του γάμου! Αλλά τώρα με παρακινείς και για τα δύο! Ευχαριστώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα! Θα ψάξω να βρω την ταινία! Όπως μας την παρουσίασες μου κίνησες το ενδιαφέρον! Καλό Σαββατοκύριακο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις απόλυτο δίκιο για την προετοιμασία του φαγητού και τα συναισθήματα. Δεν ξέρω βέβαια αν αυτοί που θα το φάνε θα καταλάβουν τη ψυχική σου κατάσταση, όπως στην ταινία, αλλά σίγουρα θα επηρεάσει την επιτυχία του φαγητού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην ταινία την είχα δει όταν βγήκε στους κινηματογράφους και μου είχε αρέσει πολύ. Αυτό το μαγικό στοιχείο συνδυασμένο με τόσο ατμοσφαιρικό μαγείρεμα ήταν από τα αγαπημένα εκείνης της περιόδου.
Το βιβλίο το έχω και το είχα διαβάσει χρόνια πριν. Είναι ένα απο τ αγαπημένα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ήξερα ότι υπάρχει ταινία βασισμένη στο βιβλίο... Θα ήθελα πολύ να την δω.
Ευχαριστούμε για τις πληροφορίες.
Φιλιά :)
Μα που τις ξετρυπώνεις?!
ΑπάντησηΔιαγραφήCrispy θέλω τη βοήθεια σου. Είναι σημαντικό γιατί είναι θέμα διαφωνίας στη γαλλική γαστρονομία. Συγγνώμη εκ των προτέρων που το σχόλιο δεν είναι και τόσο σχετικό με το κείμενο αυτό. Το θέμα διαφωνίας έχει ως εξής: Στα αυγά ποσέ στο τέλος από πάνω βάζουμε ζάχαρη ή όχι ;;;; στο αυγό για να το φάμε. Ευχαριστώ και περιμένω την πολύτιμη απάντηση σου. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΙωάννα γεια σου! Τι κάνεις;Εξεπλάγην ελαφρώς με την ερώτηση αλλά χάρηκα πολύ για το σχόλιο σου! :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν, ζάχαρη πάνω από αυγό ποσέ πραγματικά πρώτη φορά ακούω! Συνήθως το φτιάχνουν και το τρώνε έτσι με λίγο αλατοπίπερο ή πάνω σε τοστ με μπέικον ή αλλού αλλά πάντα με αλμυρές διαθέσεις!
@Μάρθα
@Αγγελική
@mookies
@Μάριον
@Γιώτα
Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια σας! Όσες είστε Αθήνα έχετε υπόψη ότι θα γίνει προβολή της ταινίας στο Ινστιτούτο Θερβάντες την Παρασκευή το βράδυ!
Γιώτα
Την ταινία την είχα ...μάθημα στα Ισπανικά πριν λίγες μέρες!!! Οπότε σκέφτηκα γιατί να μην κάνουμε ένα ποστάκι αφού από μαγείρεμα θα αρχίσουμε πάλι από εβδομάδα!
Μία ερώτηση: Το Ινστιτούτο Θερβάντες κάνει μαθήματα Ισπανικών και σε άτομα που δεν έχουν ασχοληθεί ποτέ ξανά με την γλώσσα?
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώτα
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι! Εκεί ξεκίνησα κι εγώ πριν 2 χρόνια μην γνωρίζοντας ούτε μία λέξη στα Ισπανικά!
Μπες στην ιστοσελίδα να πάρεις μια ιδέα, έχει διάφορα προγράμματα σπουδών :http://atenas.cervantes.es/gr/default.shtm
Για μένα είναι μια συναρπαστική εμπειρία η ενασχόληση με την συγκεκριμένη γλώσσα - με έχει βοηθήσει να γνωρίσω καλύτερα την ισπανόφωνη κουλτούρα.
(συν το γεγονός ότι η επένδυση στη γνώση δεν ....φορολογείται-προς το παρόν!!!)
θα ρωτήσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ.
Crispy καλά είμαι :).
ΑπάντησηΔιαγραφήΡώτησα για τα αυγά ποσέ γιατί όταν μου τα είχαν φτιάξει πρώτη φορά τα είχαν κάνει σε τηγάνι, κανονικά θέλει κατσαρόλα ξέρω αλλά δεν είχαμε πολλά σκεύη φοιτητές γαρ, και χρησιμοποιήσαμε τηγάνι βάλαμε νερό και λίγο ξύδι και τα αυγουλάκια και όταν τα βγάλαμε μου έβαλαν λίγο ζάχαρη από πάνω να τα φάω. Έτσι τα είχα δοκιμάσει γιαυτό και δεν ξέρω την αυθεντική συνταγή πως είναι τα αυγά ποσέ, τώρα που μου το είπες θα το ξέρω. :)
Το στοίχημα δεν το κέρδισε κανείς γιατί και οι δύο πλευρές είχαν ανακρίβειες στη συνταγή.
Ιωάννα
ΑπάντησηΔιαγραφήσου στέλνω link από blogger που έχει κάνει...διδακτορικό πάνω στο αυγό ποσέ!
http://smittenkitchen.com/blog/2008/08/how-to-poach-an-egg-smitten-kitchen-style/