Πέμπτη 14 Απριλίου 2016

Η αγκινάρα που δεν ήταν αγκινάρα

Κατά καιρούς έβλεπα σε διάφορα- ξένα κυρίως- γαστρονομικά περιοδικά ή site να χρησιμοποιούν σε συνταγές ένα υλικό με το όμορφο όνομα topinambour και το έβρισκα χαριτωμένο έτσι όπως το έβλεπα στις φωτογραφίες. Κι άλλοτε έβλεπα να αναφέρονται στην αγκινάρα της Ιερουσαλήμ και νόμιζα ότι ήταν ποικιλία αγκινάρας ή , αν δεν ήταν κάποια ποικιλία αγκινάρας, τότε ήταν ένα δημοφιλές πιάτο με αγκινάρα. Κάτι με αγκινάρα τελοσπάντων, έτσι κι αλλιώς δεν το είχα δει ποτέ. Αμ δε! Η αγκινάρα της Ιερουσαλήμ δεν είναι αγκινάρα! Κι όχι μόνο αυτό αλλά η άλλη ονομασία της αγκινάρας που δεν είναι αγκινάρα (ουφ!) είναι ...τοπιναμπούρ! Ντρέπομαι που το λέω -και κανονικά αυτή τη στιγμή έπρεπε να υποβάλλω την παραίτηση μου ως food blogger και να εξαφανιστώ από το διαδικτυακό σύμπαν στιγματισμένη κι ατιμασμένη- αλλά ναι, "τοπιναμπούρ" κι "αγκινάρα της Ιερουσαλήμ" είναι ένα και το αυτό! Κι εγώ το ανακάλυψα μόλις πριν λίγες μέρες! Κι όχι μόνο αυτό αλλά αυτό που νόμιζα για αγκινάρα δεν είναι αγκινάρα! (δεν το' χω χωνέψει ακόμα, τόσο που σοκαρίστηκα!). Ψάχνοντας περισσότερα στοιχεία ανακάλυψα ότι ο βολβός αυτός- γιατί περί βολβού πρόκειται-  προέρχεται από ένα φυτό που ανήκει στο γένος των ηλίανθων, εξού κι η επιστημονική του ονομασία Helianthus Tuberosus!






Όμως γιατί ονομάστηκε στην πορεία αγκινάρα της Ιερουσαλήμ; Το κομμάτι "αγκινάρα" το οφείλει στο γεγονός ότι γευστικά θυμίζει αγκινάρα (πες το ντε!)- αρκετά αλλά όχι τόσο έντονα όσο η ίδια η αγκινάρα. Το "Ιερουσαλήμ" μάλλον προέκυψε εντελώς τυχαία, το πιθανότερο από παραφθορά της ιταλικής λέξης "girasole" που είναι ο ηλίανθος.
Αν όλα αυτά σας φαίνονται μπερδεμένα δεν είστε οι μόνοι. Πήρα τηλέφωνο σε κατάστημα που τα είχα δει πριν καιρό και ζήτησα να μου κρατήσουν τοπιναμπούρ ("Αγκινάρες της Ιερουσαλήμ εννοείτε;" με ρώτησε η κοπέλα, "Ναι" της απάντησα ελαφρώς ανήσυχη) μέχρι την επόμενη μέρα που θα περνούσα να τα πάρω. Πήγα την άλλη μέρα και μου είχαν κρατήσει... αγκινάρες! Αλλά ευτυχώς είχαν και τοπιναμπούρ!
Κι έφτιαξα ένα γευστικότατο ριζότο!

Ριζότο με τοπιναμπούρ (αγκινάρα της Ιερουσαλήμ)



Υλικά για 4 πιάτα

400 γρ τοπιναμπούρ
400 γρ ρύζι για ριζότο (εγώ χρησιμοποίησα αρμπόριο)
1 μεγάλο λευκό κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 ποτήρι καλό λευκό κρασί
4 ποτήρια ζωμός (ό,τι θέλουμε λαχανικών, κότας κλπ) το οποίο κρατάμε ζεστό
2/3 φλιτζάνι παρμεζάνα τριμμένη
χυμός 2 λεμονιών
αλάτι
λίγο σχοινόπρασο ψιλοκομμένο
ελαιόλαδο


Καθαρίζουμε και κόβουμε το τοπιναμπούρ σε μικρούς κύβους, τα οποία βάζουμε αμέσως σε μπολ με νερό και χυμό λεμονιού γιατί έχει την τάση να μαυρίζει. Στραγγίζουμε καλά πριν το χρησιμοποιήσουμε.

Σε ένα βαρύ τηγάνι και σε μέτρια προς ελαφρά δυνατή φωτιά ζεσταίνουμε λίγο ελαιόλαδο (3-4 κουταλιές). Ρίχνουμε το τοπιναμπούρ και σοτάρουμε για 5-6 λεπτά τουλάχιστον μέχρι να αρχίσει να μαλακώνει. Ρίχνουμε το κρεμμύδι και συνεχίζουμε να σοτάρουμε για 2-3 λεπτά. Προσθέτουμε το ρύζι, ανακατώνουμε μαλακά σοτάροντας το για 2 λεπτά. Ρίχνουμε το κρασί ανακατεύουμε ελαφρώς κι αφήνουμε να εξατμιστεί. Αρχίζουμε τώρα τη διαδικασία του ριζότο όπου θα ρίχνουμε τον ζεστό ζωμό λίγο λίγο κάθε φορά ίσαμε να σκεπάζει το ρύζι και θα ανακατεύουμε απαλά. Μόλις πάει να σωθεί ο ζωμός θα ρίχνουμε πάλι κοκ. Αυτή η διαδικασία κρατά από 15-20 λεπτά ανάλογα με την ποικιλία ρυζιού και τη δύναμη της φωτιάς. Όταν το ρύζι θα είναι πια μαλακό από έξω αλλά από μέσα θα "κρατά" λίγο, το φαγητό θα είναι έτοιμο. Προσέχουμε το ριζότο να μην έχει πολλά υγρά αλλά να μην είναι και τελείως στεγνό. Σβήνουμε το μάτι, ρίχνουμε την παρμεζάνα και διορθώνουμε το αλάτι, Ανακατεύουμε απαλά.
Σε ένα μικρό βάζο χτυπάμε δυνατά το χυμό ενός λεμονιού με λίγο ελαιόλαδο και το σχοινόπρασο. Μόλις σερβίρουμε το ριζότο σε κάθε πιάτο προσθέτουμε από πάνω με ένα κουτάλι λίγο από το λεμονάτο ελαιόλαδο. Ταιριάζει ιδανικά.

Συνοδεύουμε με μια Μαντινεία ή ένα Σαββατιανό!



*


Αγαπητοί φίλοι, σύντροφοι bloggers. Θα ήθελα να σας ζητήσω μια χάρη. Μια ασυνήθιστη χάρη. 
Θέλω να κοιτάξετε το πορτραίτο ενός προσώπου που σας παραθέτω και θέλω να μου πείτε ποιες εντυπώσεις αποκομίζετε κοιτάζοντας το συγκεκριμένο πρόσωπο. Όσοι γνωρίζετε ποιον απεικονίζει μην το αποκαλύψετε. όσοι δεν το γνωρίζετε παρακαλώ να μην κάνετε google search πάνω στην εικόνα. Απλά βλέποντας το πρόσωπο αυτό τι συμπεράσματα βγάζετε για το άτομο αυτό; Για την προσωπικότητα του, το χαρακτήρα του, τη ζωή του; Θα εκτιμήσω πάρα πολύ τις απαντήσεις σας κι ευχαριστώ εκ των προτέρων όσους απαντήσουν.


30 σχόλια:

  1. Λοιπόν, αυτός ο κυριούλης του παρελθόντος μου φαίνεται προβληματισμένος, σκεπτικός και πολύ ζορισμένος. Από αυτά που φαίνεται να φοράει δεν δείχνει φτωχός. Το πονεμένο του βλέμμα ίσως δείχνει κάποιον συμπονετικό. Αυτά!!! Δεν τον γκουγκλαρα κι έτσι περιμένω να μας πεις περί τίνος πρόκειται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αμαλία σε ευχαριστώ για την πολύ ενδιαφέρουσα απάντηση σου, ιδιαίτερα για το γεγονός ότι είδες κάτι "συμπονετικό" πάνω του! Θα εξηγήσω σε λίγες μέρες. Απλά να πω ότι έχει σχέση με ένα βιβλίο που διαβάζω αυτόν τον καιρό!

      Καλή σου μέρα!

      Διαγραφή
  2. Προσωπικά εμένα ο κύριος του πίνακα μου θυμίζει ένα θείο μου, που βαριέται που ζει. Μου φαίνεται διστακτικός και πιστεύω πως κάτι θέλει να πει, αλλά συγκρατιέται.Εξ ου και το σφιγμένο στόμα.Μάλλον είναι Ιταλός ή Γερμανός. Κάτι απροσδιόριστο τον ενοχλεί, όχι κάτι σημαντικό. Σαν να του χει μπει πετραδάκι στο παπούτσι! Γενικά φαίνεται πάντως ήρεμος και καλόκαρδος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανθή σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου το οποίο με έκανα και γέλασα συγκρίνοντας με το θείο σου που βαριέται που ζει!! :-))

      Μου κάνει εντύπωση που μέχρι στιγμής, από τα δύο πρώτα σχόλια, ο κυριούλης μας αφήνει καλές εντυπώσεις!

      Καλή σου μέρα!

      Διαγραφή
  3. Δεν είχα ιδέα για τις αγκινάρες...όχι πως είμαι και μεγάλη φαν!

    Λοιπόν,για τον κύριο του πίνακα: από τα κοσμήματα, την ένδυση και την πορφυρή ταπισερί πίσω του σίγουρα πρόκειται για επιφανή άρχοντα (Medici?) . Όντως στο βλέμμα του φαίνεται μια συμπόνια. Θα έλεγα πως παρατηρεί μια σκηνή βίας με την οποία όμως ίσως δεν είναι σύμφωνος. Ή μήπως είναι;

    Σέρλοκ Χόλμς έγινα πρωί πρωί...Καλημέρα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγγελική οφείλω να ομολογήσω ότι ο Σέρλοκ Χόλμς που κρύβεις μέσα σου δεν τα πήγε κι άσχημα ιδιαίτερα όσον αφορά τη "σκηνή βίας με την οποία ίσως , ίσως δεν είναι σύμφωνος"!!

      Καλό απόγευμα κι ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο!

      Διαγραφή
  4. ...μόλις πέρασε τη βαριά και κεντητή κόκκινη πόρτα του σαλονιού που οδηγεί στην κουζίνα, κοντοστάθηκε για μια μόνο στιγμή, σκεφτόμενος με εσωτερική αγανάκτηση "δεν πάει άλλο, θα τον απολύσω, δεν είναι δυνατό να μου ξαναμαγείρεψε την ίδια αηδία"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ααα χαχαχαχχα :-)))) Λες να ήταν εκνευρισμένος με τον μάγειρα του παλατιού;;; Πάντως την εποχή που έζησε ο κυριούλης μας το τοπιναμπουρ δεν ήταν ακόμα γνωστό στην Ευρώπη!!!

      Καλημέρα!

      Διαγραφή
  5. Κρισπ καλησπερα!!
    Λοιπον. Ο κυριουλης της φωτογραφιας μου ειναι παντελως αγνωστος. Δεν μου λεει τιποτα απολυτως αλλα αυτο που μου βγαζει δεν εχει καμια σχεση με συμπονια και καλοσυνη. Νιωθω οτι ειναι κακος, μοχθηρος, υπουλος και αλλα πολλα επιθετα τετοιας αρνητικης σημασιας. Ισως ειναι και ψυχοπαθης.. Πριν λοιπον σου χαλασω την αναρτηση με αυτα που ψυχανεμιζομαι θα σου πω οτι ουτε εγω γνωριζα την αγγιναρα της Ιερουσαλημ γι' αυτο θα πρεπει να πεσει και στις δυο μας φωτια να μας καψει. Χαχαχα Το ριζοτο μουρλια ομως!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρυσαυγή δεν έχει ξεκαθαριστεί πλήρως αν ήταν καλός ή κακός άνθρωπος! Έκανα αυτήν την ερώτηση γιατί το ίδιο κάνει κι ο ήρωας του βιβλίου που διάβαζα. Μέχρι την Κυριακή ελπίζω να προλάβω να γράψω για το μυστήριο που κρύβεται πίσω από τον κυριούλη μας!

      Ελπίζω να πάρουμε άφεση αμαρτιών από τον άγιο φύλακα των food bloggers για την άγνοια μας! Απ'ό,τι κατάλαβα είμαστε πολλοί που δεν ξέραμε τίποτα για την αγκινάρα (που δεν ήταν αγκινάρα!)

      Καλημέρα!!

      Διαγραφή
  6. Ααααα και κατι ακομα..
    Δεν προκειται να τον γκουγκλαρω γιατι προτιμω να εχω τη χαρα της εκπληξης απο σενα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Λοιπόν εγώ την είχα ακούσει την αγκινάρα της Ιερουσαλήμ... όπως επίσης (μετά από καιρό βέβαια) βέβαια έμαθα ότι δεν έχει σχέση με την γνωστή αγκινάρα. Σε ξένα σαιτσ πιο πολύ.
    Πάντως εμένα δεν θα πέσει φωτιά να με κάψει...την γλίτωσα προς στιγμήν..χιχι ;)

    Δεν ήξερα όμως πως τη λένε και τοπιναμπούρ...εντάξει ρίξε και λίγη φωτιά και σε μένα (χα)
    Το ωραίο είναι να μαθαίνουμε νεα πράγματα πάντως ..

    Υπέροχο το ριζότο και απο εμφάνιση αλλά και από γεύση φαντάζομαι.

    Τώρα το κυριούλη δεν τον ξέρω ποιος είναι.. χμμμ... εμένα μου θυμήζει θαλασσοπόρο -εξερευνητή... λίγο αυστηρό και δυστροπο και δυναμικό αλλά και λίγο θλιμμένο και ταλαιπωρημένο (ψυχικά)..ΟΚ...Θα περιμένω την αποκάλυψή σου με αγωνία ;)

    Καλό σ/κ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάριον

      Και για πόσα έχουμε να μάθουμε ακόμα που δεν κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά. Για πόσα πράγματα διαβάζω που ούτε τα γνωρίζω ούτε έχω ελπίδες ότι θα τα βρω εδώ!

      Το ριζότο όντως ήταν σούπερ. Του πάει πολύ το λεμόνι!

      Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου! Το "ταλαιπωρημένος ψυχικά" ήταν το πρώτο που είχα σκεφτεί βλέποντας το πορτραίτο.

      Καλό Σ/Κ!

      Διαγραφή
  8. Καλημερα και απο μενα. Δεν γνωριζα αυτο το λαχνικό και μου εχεις εξαψει το ενδιαφερον, ετσι όπως το μαγείρεψες με το ρυζι! Όσο για τον κύριο της εικονας, μου φαίνεται προβληματισμένος. Σαν να βρίσκεται σε δίλημμα "σουβλάκια" ή "μπριζόλες" χεχεχεχεχε δεν εχω ιδεα ποιος ειναι και περι τινος πρόκειται, θα περιμενω κ γω τα αποκαλυπτηρια!
    Καλη συνέχεια στη μερα μας!
    Φιλια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αριάδνη όντως το τοπιναμπούρ πάει πολύ ωραία με ρύζι! Και σε πιάτο αντίστοιχο με το απανακόρυζο μπορώ να το φανταστώ! Η μητέρα μου πάντως ξετρελάθηκε με την ιδέα!!

      Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση! Δεν ξέρω κατά πόσο ήταν γκουρμέ το συγκεκριμένο πρόσωπο αν και φαντάζομαι ότι το κρέας ήταν σε ημερήσια διάταξη εκείνες τις εποχές!

      Καλό Σ/Κ!

      Διαγραφή
  9. Απ ολα τα παραπάνω μια ειναι η απορία μου... έβρισκες χαριτωμενο αυτα τα μαραφετι απου ειναι στην πρώτη φωτο????!!!!!

    ΥΓ
    Τον κυριο δεν τον ξερω... θα ελεγα οτι ειναι γόνος πλουσίας οικογενειας μια και εχει κοτσάρει στο κασκέτο του ολοκληρη γκουμουτσα με μπριγιαν και περλες, η ταπετσαρι απο πίσω μου κάνει και αυτη ακριβουλα... αρα τα χώνει στην διακόσμηση σπιτιου ;)
    To μαλλί ειναι κομμωτηριου... εμενα δεν μ αρεσει, αλλα μαλλον ηταν της μοδας τοτε. Το ενα φρυδι δεν του το βγαλε σωστα η κοπέλα στο SPA. Πρεπει να ειναι πανω απο 40... βλέπω ποδι χήνας διπλα απο το μάτι.
    Προβληματισμενο τον κόβω, ετσι καπως σκεπτικο να πω, δεν θα οτν λεεγα και φουλ ευτυχισμένο. Μπορει να του ρθε ο ΕΝΦΙΑ και θα εχει πολλά σπιτια δεξια και αριστερα, κανα απαρτμεντ στην Βενετια για τις παραμονες σχεσεις, το πατρικο θα ειναι 3οροφο, θα του ρθαν απολλα απο την εφορια.
    Αυτα με τον σενιόρο!
    Ελπιζω να ειναι συγγενικο σου πρόσωπο lol :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. BF
      :-))) Γενικά μου αρέσει να περιεργάζομαι βολβούς!! Βασικά έχει ένα ασυνήθιστα όμορφο καφέ χρώμα!

      Τα μάτια ήταν το πρώτο πράγμα που παρατήρησα. Πολύ κουρασμένο βλέμμα για κάποιον που ούτε καν πλησίασε τα 40 χρόνια!! Πόδι χήνας, σακούλες, την κάθετη γραμμή ανάμεσα στα φρύδια (αυτό που έχουνε συνήθως εμείς οι μύωπες).

      Το ΕΝΦΙΑ ήταν το τελευταίο που θα τον άγχωνε παρά τα πολλά σπίτια που κατείχε! Και δεν είναι..σινιόρε! Παρότι με τις γωνίες του προσώπου του θυμίζει Ιταλούς του Μεσαίωνα (παρουσιάζει αρκετές ομοιότητες με τον Λορέντζο Μανίφικο) δεν ήταν Ιταλός.

      Αύριο ή -αν δεν προλάβω- μεθαύριο θα απαντήσω!

      Καλό Σ/Κ!

      Διαγραφή
    2. Εχω κι εγω αυτη την χαραδρα αναμεσα στα φρυδια ... λες να ειναι απο την μυωπια???

      Διαγραφή
    3. BF
      Ιδιαίτερα αν έχεις και αστιγματισμό και φοράς απλούς φακούς επαφής η χαράδρα είναι εγγυημένη!!!

      Διαγραφή
    4. Εχω και αστιγματισμό... αλλα φοράω γυαλια ;)

      Διαγραφή
  10. Αμαλία
    Ανθή
    Αγγελική
    Κλεομένη
    Χρυσαυγή
    Μάριον
    Αριάδνη
    BF

    Σας ευχαριστώ και πάλι για τις απαντήσεις σας!
    Λοιπόν, πρόκειται για τον Ριχάρδο ΙΙΙ, τον τελευταιο μεσαιωνικό βασιλιά της Αγγλίας, τον περίφημο από την φράση "Το βασίλειο μου για ένα άλογο" από το σαιξπιρικό έργο που φέρει ως τίτλο το όνομα του κι ο οποίος έμεινε στην ιστορία ως ο στυγερός δολοφόνος των ανιψιών του για να σφετεριστεί το θρόνο μετά τον θάνατο του αδερφού του. Όσον αφορά το περιστατικό αυτό ακόμα και τώρα δεν είναι ξεκάθαρο αν όντως έγινε έτσι. Πολλοί πιστεύουν ότι δεν είχε λόγους να το κάνει αλλά κυρίως δεν υπάρχουν ιστορικές αναφορές για το γεγονός εκείνη την εποχή κι ό,τι ειπώθηκε για το περιστατικό, ειπώθηκε μεταγενέστερα. Γενικά εγείρονται ακόμα και σήμερα πολλά ερωτηματικά για το αν όντως έγινε κάτι τέτοιο ή ήταν μια ιστορία που έβγαλε ο διάδοχος του (κι εχθρός του) Ερρίκος VII.
    Γιατί σας υπέβαλα την ερώτηση. Γιατί το ίδιο κάνει ο ήρωας ενός βιβλίου που διάβασα πρόσφατα. Πρόκειται για το The Daughter of Time της Josephine Tey, γραμμένο το 1951. Το βιβλίο ψηφίστηκε το 1990 ως το καλύτερο αστυνομικό μυθιστόρημα όλων των εποχών από την CWA (Crime Writers' Association). Ο κεντρικός χαρακτήρας των αστυνομικών μυθιστορημάτων της Tey είναι ο επιθεωρητής αστυνομικός της Scotland Yard, Άλαν Γκραντ. Στο συγκεκριμένο βιβλίο βρίσκεται καθηλωμένος στο κρεβάτι του νοσοκομείου μετά από σοβαρό τραυματισμό και μια φίλη του -επειδή ξέρει ότι του αρέσει η φυσιογνωμική- του φέρνει φωτοτυπίες από διάφορα πορτραίτα που κρέμονται στην National Portrait Gallery. Εκείνος κολλά με το πορτραίτο του Ριχάρδου ΙΙΙ, χωρίς στην αρχή να ξέρει ποιος είναι, κάνει την ερώτηση "πώς σας φαίνεται;" σε διάφορους, γιατρούς, νοσοκόμες, φίλους και παίρνει διάφορες απαντήσεις. Με τη βοήθεια συγκεκριμένης βιβλιογραφίας κι ενός μεταπτυχιακού φοιτητή ξεκινά τη δική του έρευνα για να ανακαλύψει αν όντως ο βασιλιάς αυτός δολοφόνησε τους ανιψιούς του, όχι ως ιστορικός αλλά ως αστυνομικός! Τα κριτήρια για να προχωρήσει στην έρευνα του είναι διαφορετικά κι εκεί βέβαια βρίσκεται κι η γοητεία του βιβλίου!
    όποιος γουστάρει καλό, παλιού στυλ, αγγλικό αστυνομικό μυθιστόρημα και τον γοητεύει η συγκεκριμένη ιστορική περίοδος το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Γενικά συνιστώ τα βιβλία της Tey. Δεν έχει μεταφραστεί στα Ελληνικά (κι ούτε πρόκειται) και για αγορές βιβλίων της είτε πάμε Amazon είτε ζητάμε χάρη από φίλο που θα ταξιδέψει Αγγλία.
    Τέλος ανακάλυψα μια σειρά που αναφέρεται στην εποχή εκείνη. Δεν έχει ως κεντρικό χαρακτήρα τον Ριχάρδο ή τον αδερφό του αλλά διάφορες διάσημες γυναίκες της εποχής, όπως τη γυναίκα του και την νύφη του. Όπως λέει και το μοτό της σειράς"Όταν οι άντρες έφευγαν για τις μάχες, οι γναίκες ξεκινούσαν τον πόλεμο!". Λέγεται The White Queen. Δεν την έχω δει ακόμα όλη, οπότε δεν ξερω αν αναφέρεται στα γεγονότα που αφορούν άμεσα τον Ριχάρδο ΙΙΙ.
    Τέλος να κλείσω με κάτι που μου είπε ένας φίλος όταν πιάσαμε συζήτηση πάνω στο θέμα: Η Ιστορία είναι ένα ύφασμα από αλήθεια που είναι κεντημένο με νήματα από ψέμματα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ''Το βασίλειο μου για ένα άλογο'' !!! ΟΥάου..αυτός είναι ε?

      Η περιγραφή και το θέμα του βιβλίου πολύ ωραία. Μου αρέσουν τέτοιου είδους βιβλία.Θα ήθελα πολύ να το διαβάσω.
      Ευχαριστούμε :)

      Διαγραφή
    2. Μάριον είναι old fashioned αστυνονικά βιβλία. Οι εκδόσεις Άγρα είχαν εκδώσει κάποια -όχι της Tey. Προσωπικά μου αρέσουν πολύ γιατί είναι ...utterly english!!

      Καλημέρα! Χρόνια πολλά!

      Διαγραφή
  11. Τι να σου πω βρε παιδι μου, δεν μου κανει δολονικη η φατσα του... τωρα που ειπες αγγλος, ναι, για Λονδρεζος μου κανει, απ αυτους τους ''ξυνους'' τους μη μου απτου.
    Ααααα και πανω που ελεγα οτι θα αρχιζα το διαβασμα. Γιατι δεν εχει μεταφραστει ακομη? Γκρρρρ :(

    Καλό Πασχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. BF
      Κι ούτε πρόκειται να μεταφραστεί. Είναι βιβλία που αρέσουν σε πολύ λίγους και μια εταιρία δεν θα μπει σε έξοδα, εν καιρω κρίσης κιόλας, να μεταφράσει και να εκδώσει ένα βιβλίο που θα πουλήσει 50;, 100; αντίτυπα; Απ'ό.τι διαβάζω έχει περιοριστεί γενικώς η έκδοση βιβλίων ξένων συγγραφέων, πόσω μάλλον μιας συγγραφέως που ζήτημα να την ξέρουν 10 άτομα στην Ελλάδα.

      Παρεμπιπτόντως ο Ριχάρδος ΙΙΙ ήρθε στην επικαιρότητα πριν 2-3 χρόνια όταν αποκαλύφθηκε ο σκελετός του σε ένα πάρκινγκ στο Λέστερ και πέρσι τον έθαψαν κανονικά στον Καθεδρικό της πόλης -όπως αρμόζει σε βασιλείς φαντάζομαι.

      Καλημέρα! Χρόνια πολλά!

      Διαγραφή
    2. Σε πάργκινγκ α χα χα, τι εκανε εκει? Αμ γι αυτο εχει τα νευρα του στον πίνακa!

      Διαγραφή
    3. Έτσι όπως το έγραψα είναι λες κι ήταν κάνας ξεχασμένος πελάτης του πάρκινγκ!!! Απλά έκαναν κάποιες εργασίες και σε κάτι σκαψίματα έπεσαν πάνω στον σκελετό του!
      (Πάντως μου αρέσει πολύ που 600 χρόνια μετά έχει τους Άγγλους να ασχολούνται συνέχεια μαζί του!)

      Διαγραφή
  12. Τι ανακάλυψα σημερα... οτι ο Ριτσαρντ ειχε τα γεννεθλια του στις 2 Οκτωβριου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α, ζυγός είναι ο κυριούλης μας;
      Εν τω μεταξύ σε λίγες μέρες θα πάω Λονδίνο, ευκαιρία να μελετήσω το συγκεκριμένο πορτραίτο από κοντά!

      Καλημέρα!

      Διαγραφή
  13. Δεν είναι βολβός, είναι κόνδυλος. Όπως οι πατάτες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή