Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2015

Houston we have a problem

Μετά την προηγούμενη ανάρτηση ήμουν πολύ χαρούμενη γιατί είχα ανακαλύψει ένα νέο υλικό να χρησιμοποιώ στην κουζίνα (καινούργιο κοσκινάκι μου..) κι αυτό δεν ήταν άλλο από το γάλα αμυγδάλου. Εκτός από εκείνο το απίθανο lemon bread, το χρησιμοποίησα και σε pancakes και -ω ναι- με κουάκερ στο κλασικό porridge! Όλα τέλεια μέχρις ότου διάβασα στην (ναι, στην κι όχι στον!) Guardian αυτό το άρθρο σύμφωνα με το οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ χρεωνόμουν εν μέρει την καταστροφή του πλανήτη. Μάλιστα...

Ε, καλά σκέφτηκα, μπορώ να ζήσω χωρίς γάλα αμυγδάλου, σημασία έχει ο πλανήτης, να ζει καλά κι αυτός ο δόλιος. Μετά από λίγες μέρες χτύπησε ο W.H.O, όχι ο Doctor Who αλλά ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, ο οποίος διαρρηγνύοντας τα ιμάτια του μας ζητούσε να σταματήσουμε να τρώμε επεξεργασμένα κρέατα γιατί προκαλούν καρκίνο. Στα επεξεργασμένα κρέατα εντάσσονται τα αλλαντικά κι εγώ έχω δηλώσει- επανειλημμένα- ότι θα μπορούσα να ζήσω μόνο με αλλαντικά, τυριά και κρασιά. Μεγάλο το πλήγμα, τα λατρεύω, αλλά τι να κάνουμε το είπε ο "ό,τι θυμάμαι χαίρομαι" WHO, ας μείνω με τυρί και κρασί στο φινάλε. Μέσα σε όλα αυτά πέφτω πάνω σε άρθρο που αποκαλύπτει ότι το τυρί μπορεί να είναι εξίσου εθιστικό όπως τα ναρκωτικά! Ααααα, μα τι στο καλό! Το ένα βλάπτει, το άλλο εθίζει. Στη σύγχυση μου επάνω είπα να φτιάξω λίγη pesto genovese που είναι ωραία και δεν επιβαρύνει το περιβάλλον, ο βασιλικός μεγαλώνει (μάλλον γερνά τέλη Οκτώβρη) ήσυχα ήσυχα στην βεράντα, καμία απειλή για το περιβάλλον... Αμ δε! Η μεγάλη ζήτηση κουκουναρόσπορου, ένα από τα κύρια συστατικά της pesto, είναι, λέει, επιβλαβής για το περιβάλλον!!!! Η pesto απειλή για τον πλανήτη μας!! Τι άλλο θα ακούσω, οϊμέ!

Αλλά δεν πειράζει, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μας νοιάζεται πολύ κι έτσι θα μας επιτρέπει να τρώμε έντομα από εδώ και πέρα , λύσαμε το πρόβλημα, θα φτιάξουμε ένα ωραιότατο ραγού με γρύλους όπως η Carol στη σειρά "The Last Man on Earth".


"Ladies and gentlemen, please welcome...cricket casserole!" — Carol


Η εβδομάδα δεν έχει τελειώσει ακόμα οπότε μπορεί να μας προκύψει κι άλλη παρόμοια είδηση. Πέρα από την πλάκα, η αλήθεια είναι ότι τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Δεν θα προχωρήσω στην ανάλυση της κατάστασης αλλά πρέπει να ομολογήσω ότι η παγκοσμιοποίηση της διατροφής με τρομάζει, η μαζική παραγωγή με ανησυχεί, εκείνο το "αποτύπωμα άνθρακα" με βάζει σε σκέψεις.
Προς το παρόν δεν μπορώ να κάνω πολλά, ίσως να ψάχνω για μικροπαραγωγούς στις λαϊκές, να προτιμώ προϊόντα εταιριών με μικρή και ποιοτική παραγωγή, να αναζητώ τοπικά προϊόντα, να αναρωτιέμαι αν πρέπει να πιω εκείνο το sauvignon blanc από τη Νέα Ζηλανδία (τόσο ταξίδι έκανε, μα να το σνομπάρω για ένα "ανθρακικό αποτύπωμα";), να ζηλεύω ανθρώπους σχεδόν αυτάρκεις, που έχουν το μποστάνι τους, τα λίγα ζώα τους, γιατί υπάρχουν, τους έχω συναντήσει, στην επαρχία προφανώς, "Η ευτυχία είναι στο λιβάδι", όπως ήταν ο τίτλος μιας παλιότερης γαλλικής ταινίας.

Ουφ! Δεν θα σας αφήσω με ένα τεράστιο ερωτηματικό να πλανάται πάνω από το κεφάλι σας. Εκείνα τα pancakes με γάλα αμυγδάλου που ανέφερα στην αρχή ήταν ωραιότατα, πολύ νόστιμα. Τι λέτε; Θα τα δοκιμάσετε;

Pancakes με γάλα αμυγδάλου




Για 8 κομμάτια

1/2 φλιτζάνι αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1/2 φλιτζάνι αλεύρι ολικής αλέσεως
1/2 φλιτζάνι γάλα αμυγδάλου (τα περισσότερα έχουν κάποιο γλυκαντικό, αυτό που χρησιμοποίησα εγώ είχε σιρόπι αγάβης, οπότε δεν χρειάζεται να βάλουμε στο χυλό μας ζάχαρη)
1/2 κεσέ γιαούρτι
1 μεγάλο αυγό
1/2 κουταλάκι του γλυκού μαγειρική σόδα
1 κουταλάκι του γλυκού baking powder
1 πρέζα μοσχοκάρυδο
Λίγες σταγόνες εκχύλισμα βανίλιας
Ελαιόλαδο για το τηγάνισμα

Σε ένα μπολ αναμειγνύουμε τα αλεύρια, τη σόδα, το baking powder και το μοσχοκάρυδο. Σε άλλο μπολ χτυπάμε το αυγό. Προσθέτουμε το γάλα αμυγδάλου, το γιαούρτι και το εκχύλισμα βανίλιας και χτυπάμε μέχρι να ομεγενοποιηθεί το μίγμα. Προσθέτουμε το μίγμα αλευριού. Αναμειγνύουμε μέχρι να ομογενοποιηθεί το μίγμα.
Ζεσταίνουμε λίγο ελαιόλαδο σε τηγάνι σε μέτρια προς δυνατή φωτιά. Ρίχνουμε χυλό που αντιστοιχεί σε μισή κουτάλα, ψήνουμε καλά από τη μια μεριά για 2-3 λεπτά, γυρίζουμε προσεκτικά και ψήνουμε κι από την άλλη. Αν το τηγάνι είναι μεγάλο μπορούμε να ψήνουμε δύο pancakes ταυτόχρονα. Συνεχίζουμε έτσι μέχρι να τελειώσει ο χυλός. Κάθε φορά προσθέτουμε λίγο ελαιόλαδο στο τηγάνι.

Μπορούμε να σερβίρουμε με ελληνικό μέλι (πολύ χαμηλό "ανθρακικό αποτύπωμα") ή καναδέζικο σιρόπι σφενδάμου ( το "ανθρακικό αποτύπωμα" αυξάνεται επικίνδυνα)




Πριν τελειώσουμε, να σας ενημερώσω ότι το blog μπήκε αισίως στον όγδοο χρόνο λειτουργίας. Αντί κεράσματος, σκέφτηκα να σας ποστάρω, μέχρι το τέλος του έτους, αγαπημένες μουσικές που ακούω όταν μαγειρεύω -κι όχι μόνο τότε! Δεν ξέρω τι ακούτε εσείς όταν μαγειρεύετε αλλά για λίγα post ακόμα θα πάρετε μια ιδέα τι ακούει η υποφαινόμενη.

Ξεκινάω με έναν από τους πιο αγαπημένους μου δίσκους. "Ella & Louis". H Ella Fitzgerald κι ο "Pops" Louis Armstrong, μαζί πρώτη φορά για την Verve Records. Κάπου είχα διαβάσει ότι η ηχογράφηση έγινε μετά από μια περιοδεία κι οι δύο καλλιτέχνες ήταν αρκετά κουρασμένοι όταν την ξεκίνησαν. Η κούραση τους αποτυπώνεται με απίστευτο τρόπο στη φωνή τους ή στο παίξιμο του Louis, τόσο γλυκά, τόσο όμορφα, που οι ερμηνείες τους απογειώνονται στο τέλος!
Απολαύστε τον!




18 σχόλια:

  1. Γέλασα πάρα πολύ με τον πρόλογό σου, πριν προβληματιστώ για μια ακόμη φορά για τα όσα συμβαίνουν γύρω από τη διατροφή μας.
    Αλλά ξέρεις κάτι? Δεν την παλεύω με άλλο προβληματισμό. Ο εγκέφαλός μου έχει κρασάρει από τα προβλήματα και την κατάσταση που επικρατεί γύρω μας σε παγκόσμια εμβέλεια που πραγματικά θα φάω τα παν κέικ σου χωρίς να σκεφτώ ούτε το γάλα αμυγδάλου, ούτε τον κουκουναρόσπορο, ούτε το σαλαμάκι αέρος που λατρεύω. Λίγων λεπτών σιγή να απολαύσω τη γεύση τους και μετά θα ξαναμπώ στα προβλήματα και τα σχετικά, μέχρι τα μπούνια.

    Πριν φύγω όμως να σου ευχηθώ να τα εκατοστήσει το μπλόγκ και να είναι/είσαι πάντα τόσο ψαγμένο όσο τώρα!!!!
    Χρόνια πολλά και μπράβο για την όμορφη δουλειά!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρυσαυγή καλησπέρα!

      Κάπως έτσι όπως τα λες. Από τον πολύ προβληματισμό στο τέος δεν την παλεύουμε. Αλλά από πού να το πιάσεις το θέμα και τι είναι αλήθεια και τι ψέμα!

      Ευχαριστώ πάρα πολύ για τις ευχές και για τα καλά λόγια!

      Διαγραφή
  2. χαχαχα κοιτα να δεις που θα μας αναγκασουν να τρωμε σαλατες!!! γελασα με τον προλογο!! το γαλα αμυγδαλου το εχω ανακαλυψει κ εγω και το λατρευω!!!! καπου διαβασα οτι πειραματιζονται με συνταγες γαι εντομα λογο ελειψης τροφης σε λιγα χρονια και ηρθε κ εμενα στο μυαλο το λαστ μαν ον ερθ αλλα και το γολκινγκ ντεντ!!!
    οι τηγανιτες σου θεικες!!! χρονια πολλα το μπλογκ!! 8 χροναι ε!! κιπ γκοινγκ γκερλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αναστασία καλησπέρα!

      Α δεν κατάλαβες, θα μας τις κόψουν και τις σαλάτες, κάτι θα βρουν και σε αυτές! Στο τέλος μόνο τροφή σε μορφή χαπακιών όπως στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας!

      Ευχαριστώ για τις ευχές! Μεγαλώσαμε (και χρειαζόμαστε κάνα ..λίφτινγκ...κάνα μπότοξ...!)

      Διαγραφή
  3. Το άρθρο για το γάλα αμύγδαλου μου φαίνεται κάπως υπερβολικό.. Προφανώς είναι καλύτερα να μην αγοράζουμε έτοιμο συσκευασμένο ώστε να αποφεύγουμε αυτά που μας σερβίρουν παρέα. Αυτό σε σχέση με την καλλιέργεια δεν αντιλαμβάνομαι γιατί διαφέρει από τις άλλες εντατικές καλλιέργειες λαχανικών, φρούτων κλπ. Τα αμύγδαλα στη χώρα μας είναι δέντρο που ευδοκιμεί και δε χρειάζεται πολύ φροντίδα. Αν μπορείς να προμηθευτείς από κάποιον ντόπιο παραγωγό και μπορείς να πεις ότι τον εμπιστεύεσαι τότε ακόμα καλύτερα. Βάλε μία δόση αμύγδαλα + 2 δόσεις νερό, άφησέ τα για 8 ώρες, αλεσέ τα και σούρωσέ τα με τουλπάνι. Παίρνεις το γάλα και την αμυγδαλόψιχα για μπάρες, κεικ κλπ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα,

      Να πω καταρχήν ότι έγραψα το κείμενο με εντελώς ειρωνική διάθεση. Το άρθρο της Guardian είναι όντως πολύ υπερβολικό κι αρκετοί αναγνώστες στα σχόλια τους το τονίζουν αλλά κι αυτό ακριβώς που επισημαίνετε κι εσείς, τι διαφορά υπάρχει σε σχέση με τις άλλες εντατικές καλλιέργειες στο κάτω κάτω! Πάντως ευχαριστώ πολύ για το tip για το πώς να φτιάξει κανείς γάλα αμυγδάλου! Δεν το ήξερα!

      Διαγραφή
    2. Είναι μπελαλίδικο το γάλα αμύγδαλου βέβαια γιατί την ψίχα επειδή είναι πολύ νωπή δεν μπορείς να τη διατηρήσεις πολύ όπως είναι.. Πρέπει είτε να φτιάξεις κάτι αμέσως, είτε να τη βάλεις στο φούρνο στον αέρα σε χαμηλή θερμοκρασία πχ 50 βαθμοί να στεγνώσει! Εγώ το ξεκίνησα δυναμικά πριν λίγο καιρό αλλά τώρα τελευταία έχω βαρεθεί και δεν το φτιάχνω..
      Ευχαριστούμε για τις ωραίες συνταγές παρεμπιπτόντως!
      Πρόσφατα έφτιαξα τη μηλόπιτα και άρεσε στη φαμίλια :)

      Διαγραφή
    3. Α ωραία! Χαίρομαι πάρα πολύ που άρεσε η μηλόπιτα! :-)

      Θα δοκιμάσω να φτιάξω σε κάποια φάση περισσότερο από περιέργεια. Είναι, εν τω μεταξύ, από εκείνα τα υλικά που πάντα είχες την εντύπωση ότι δεν φτιάχνονταν στο σπίτι!

      Εγώ ευχαριστώ πολύ και για τα σχόλια και την παρέα!

      Διαγραφή
  4. "...θα μπορούσα να ζήσω μόνο με αλλαντικά, τυριά και κρασιά"...Μα πόσο δίκιο έχεις! Και 'γω παρομοίως..και δε με πτοεί τίποτα! Ένα έχω να δηλώσω...φοβερά τα ακούσματα...και τα pancakes!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δώρα

      Εννοείται ότι δεν θα πτοηθούμε! Δεν μπορώ να φανταστώ ότι δεν θα ξαναφάω μορταδέλα ή χαμόν! Μιαμ, μιαμ!

      Τα pancakes είναι πολύ ωραία, το γάλα αμυγδάλου αφήνει μια ωραία γεύση στο στόμα όταν τα τρως!

      Διαγραφή
  5. Σιγά που θα κόψουμε τα αλλαντικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάλερ

      Απ' ό,τι είδα στο σουπερμάρκετ κανείς δεν πτοήθηκε! Μην σου πω ότι η ουρά μπροστά στα αλλαντικά ήταν μεγαλύτερη από άλλες φορές!

      Διαγραφή
  6. Crispy πρέπει να "ομολογήσω" πως προσωπικά είμαι απολύτως εθισμένη στην κατανάλωση τυριού.
    Σαν "πρεζάκι" καταναλώνω από φέτα, μέχρι Camembert, χωρίς τύψεις... και χωρίς να σκέφτομαι καθόλου το γεγονός ότι πρέπει να κάνω αποτοξίνωση :-)

    Εκείνο με την "κατανάλωση εντόμων" ελεύθερα πια και στην Ευρώπη, όπως είδα προσφάτως σε ειδήσεις, ομολογώ πως με έκανε να βλέπω αράχνη στα λουλούδια μου και να τρέχω να την "ξεπαστρέψω" γιατί δεν τα πάω καθόλου καλά με τα έντομα γενικώς. Αλλά μετά άκουσα πως κάνουν ήδη χρήση "άλευρων" και "σκόνης" από έντομα σε διάφορα προϊόντα τυποποιημένα προϊόντα, και ομολογώ πως έπαθα και δεύτερο σοκ, μέσα σε μια εβδομάδα.

    Είναι πλέον ηλίου φαεινότερον, ότι το μποστάνι που αναφέρεις...σίγουρα θα το χρειαστούμε και μάλιστα πιο άμεσα, από το άμεσα που ο καθένας μας πιστεύει...

    Καλό Σαββατόβραδο σου εύχομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πηνελόπη

      Αν και δεν τρώω όλα τα τυριά, όσα τρώω τα ρημάζω, δεν είναι να τα αγοράσω, εξαφανίζονται πολύ γρήγορα!

      Αυτό με τη χρήση άλευρων από έντομα πρώτη φορά το ακούω κι η αλήθεια είναι ότι δεν αισθάνθηκα και πολύ καλά διαβάζοντας το. Ουφ! Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί χρησιμοποιούν κάτι τέτοιο και κυρίως πού!!!!

      Πραγματικά ονειρεύομαι τη στιγμή που θα μπορώ να καλλιεργώ τα δικά μου ζαρζαβατικά. Καμιά φορά, στα νησιά που πάμε ή συγγενείς που έχουν εξοχικά στην επαρχία, μας φιλεύουν και τα φρούτα ή λαχανικά τους έχουν τόσο διαφορετική γεύση, είναι τόσο νόστιμα, που σχεδόν με πιάνουν τα κλάματα από τη συγκίνηση!! Ακόμα θυμάμαι κάτι απίστευτα αχλάδια που μας είχαν κεράσει στην Σίφνο πέρσι! Τόσο υπέροχα, μου θύμισαν αυτά που έτρωγα μικρή, όταν το συγκεκριμένο φρούτο ήταν ακόμα αρωματικό και γευστικό.

      Διαγραφή
  7. Καλησπέρα. Από τους αγαπημένους δίσκους της Verve, το γάλα αμυγδάλου απο την άλλη δεν το έχω δοκιμάσει ποτέ. Πάντα θυμάμαι ένα σχόλιο σε παλιότερη ανάρτηση που μου έλεγε μία ότι έκανε τη συνταγή μου αλλά αντί για γάλα έβαλε γάλα αμυγδάλου και αντί για αλεύρι έβαλε αλεύρι αμυγδάλου και αντί για ζάχαρη στέβια και αντί για όλα όσα έβαλα έβαλε τελικά κάτι άλλο. Η απορία της ήταν γιατί δεν της πέτυχε το γλυκό, αφού ακολούθησε κατά γράμμα τη συνταγή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κλεομένη

      Θα ακοολουθήσουν κι άλλοι δίσκοι της Verve, stay tuned!

      Κοίτα, έστι όπως το δοκίμασα σκέτο δεν ξετρελάθηκα αλλά στο κέικ, στα pancakes, στο porridge δίνει ωραία γεύση.

      "Ευτυχώς" που είχε ακολουθήσει κατά γράμμα τη συνταγή!!! Όποιος θέλει ας αλλάζει τις συνταγές που διαβάζει αλλά με δική του ευθύνη. Εγώ το κάνω συνέχεια, κι αν κάτι δεν πάει καλά με τον εαυτό μου τα βάζω και την τάση του να πειραματίζεται. Πάντως στέβια δεν έχω δοκιμάσει κι ούτε πρόκειται!

      Διαγραφή
  8. Καλημερα!
    Σταματα να διαβαζεις ολα αυτα τα εξωφρενικα και μαγειρευε χα χα!
    Παντως το τυρι ειναι εθιστικο... το συνειδητοποιησα οταν καποια στιγμη εκανα μια διαιτα (για 2 μηνες) που το απαγόρευε. Την πρωτη βδομαδα το σκεφτομουν ολη μερα και ημουν στο τσακ να την χαλάσω ακι να φάω ενα κομματακι. Μετα απο δυο μηνες και μπροστα μου να το εβαζες δεν δελεαζομουν. Οργανικα δεν μου ελλειπε πια! Φοβερο... αν σκεφτεις οτι δεν μπορουσα να ζησω χωρις αυτο. Τωρα πάλι εχω πέσει στα ''σκληρα'' τυρια χα χα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χα χα! Καλό το λογοπαίγνιο "σκληρά τυριά"!!

      Κι εγώ τρελαίνομαι, όσο είναι στο ψυγείο δεν έχω ησυχία!

      Τι να κάνω που εκείνη την εβδομάδα η μία είδηση έπεφτε μετά την άλλη!! Δηλαδή, λίγο ακόμα και θα σταματούσα όχι μόνο το μαγείρεμα αλλά το...μάσημα!!!

      Καλό βράδυ B F!

      Διαγραφή