Rock me baby! Με ρόκα!

Όπως είχα γράψει στην προηγούμενη ανάρτηση η αγωνία μου για όσα συμβαίνουν στη λιλιπούτεια χώρα μας τώρα τελευταία, δεν μου επέτρεψε -τρόπον τινά- να αναρτήσω συνταγή αφιερωμένη στον Αη Βαλέντη (δύο εβδομάδες πριν δηλαδή!). Υπήρχαν κι άλλοι λόγοι για να είμαι ειλικρινής. Πρώτα απ'όλα δεν είχα ανεβάσει ποτέ, στα έξι και βάλε χρόνια που μπλογκάρω, σχετική ανάρτηση. Επιπλέον τα blog, τα site, το internet γενικώς και σχεδόν στο σύνολο του εκείνες τις μέρες είχαν πλημμυρίσει από κόκκινες καρδούλες κάθε μεγέθους, ως εκ τούτου μου φάνηκε ασύμβατο και ελαφρώς προκλητικό να ανεβάσω ποστ, αφιερωμένο στον προστάτη του έρωτα, με συνταγή από...ρόκα!

Πώς και γιατί η ρόκα να έχει την τιμητική της μια τέτοια ερωτιάρικη μέρα; Απλά, ανακάλυψα τυχαία  ότι είναι...αφροδισιακή! Βέβαια, δεν είναι καμιά καινούργια παγκόσμια ανακάλυψη (μην κοιτάτε που η υποφαινόμενη είχε μαύρα μεσάνυχτα), οι αρχαίοι, Έλληνες και Ρωμαίοι, γνώριζαν καλά απ' ό,τι φαίνεται τις ιδιότητες τούτου του ταπεινού αλλά εκρηκτικού στη γεύση χόρτου.  Γίνονται αναφορές στη ρόκα  από τον Πλίνιο, τον Βιργίλιο και τον Διοσκουρίδη και μάλιστα οι αρχαίοι Ρωμαίοι την προσέφερναν στον θεό της γονιμότητας, τον Πρίαπο! Επιπλέον θεωρείτο τόσο ισχυρό αφροδισιακό που συνίστατο να αναμειγνύεται με μαρούλι, που έχει τις ακριβώς αντίθετες ιδιότητες από τη ρόκα! Κι όχι μόνο αυτό αλλά η καλλιέργεια της είχε απαγορευτεί κάποια εποχή! Ουφ, τι μαθαίνει κανείς!

Λοιπόν, τη ρόκα τη χρησιμοποιώ πολύ. Όχι για τις αφροδισιακές της αρετές, τις οποίες δε γνώριζα αλλά διότι μου αρέσει η πιπεράτη γεύση της. Κι όσο πιο άγρια τόσο πιο πιπεράτη. Τη χρησιμοποιώ σε σαλάτες, σοταρισμένη σε σπαγγετάδες, πάνω σε πίτσα. Και σε σάλτσα pesto.

Υπάρχουν πολλές σάλτσες pesto με ρόκα. Στη βάση είναι ίδιες, αυτό που αλλάζει είναι ο ξηρός καρπός που χρησιμοποιείται. Την έχω φτιάξει με κουκουναρόσπορο, με αμύγδαλο, με καρύδι. Την προτιμώ πολύ περισσότερο με το τελευταίο. Η στιβαρή γεύση του καρυδιού δένει τέλεια με την πιπεράτη γεύση της ρόκας.

Τώρα όσον αφορά τις αναλογίες των υλικών, αυτές είναι πάντα σχετικές σε μια τέτοια σάλτσα. Εξαρτώνται από τι θέλει να τονίσει κανείς περισσότερο γευστικά.

Fettuccine με σάλτσα pesto ρόκας

Υλικά για 4 άτομα

1 μεγάλι ματσάκι ρόκα άγρια (όχι την ψιλή που βρίσκουμε στα σούπερμαρκετ σε σακούλα)
ψίχα 8-10 καρυδιών
1 φλιτζάνι φρεκοτριμμένη παρμεζάνα (όχι δεν θα πάρετε έτοιμη τριμμένη)
1-2 σκελίδες σκόρδο (το αν θα χρησιμοποιήσετε 1 ή 2 ή περισσότερες σκελίδες εξαρτάται από το πόσο καλά τα πάτε με το ωμό σκόρδο)
εξαιρετκής ποιότητας ελαιόλαδο (περίπου από 1/2 μέχρι 3/4 φλιτζάνι)
αλάτι
φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι (όχι* υποχρεωτικό)
400 γρ ζυμαρικά -ταιριάζουν καλτερα linguine, fettuccine, tagliatele- αλλά spaghetti ή μικρές πένες είναι επίσης μια χαρά.

Πλένετε τη ρόκα και την στεγνώνετε καλά. Τρίβετε το τυρί.

Ρίχνετε στο μπλέντερ ή μούλτι (ή χρησιμοποιήστε το γουδί αν θέλετε, που είναι και το πιο σωστό) το καρύδι, τυρί και σκόρδο. Χτυπήστε 2-3 φορές. Προσθέστε τη ρόκα και 1/2 φλιτζάνι ελαιόλαδο. Χτυπήστε ξανά 2-3 φορές. Τσεκάρετε την πυκνότητα, αν είναι πολύ πηχτή η pesto ρίξτε λίγο ελαιόλαδο ακόμα. Δοκιμάστε για αλάτι, προσθέστε κατά το δοκούν. Χτυπήστε ξανά 2-3 φορές. Ελέγξτε την πυκνότητα. Δεν την θέλουμε ούτε πολύ πηχτή, ούτε πολύ ρευστή. Δοκιμάζετε άλλη μια φορά για αλάτι, διορθώνετε. Αν θέλετε να ενισχύσετε την πιπεράτη γεύση της ρόκας προσθέστε φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι.

Εννοείται ότι σερβίρεται με λευκό κρασί, ένα με γήινες νότες να ταιριάζει με εκείνες της ρόκας.
Κάτι με ροδίτη ίσως.



*Αναρωτιέμαι που το κόλλησα και φωνάζω συνέχεια 'όχι'....