Μονταλμπά' και ξερό ψωμί!

Όσοι δεν έχετε διαβάσει τα αστυνομικά βιβλία του Αντρέα Καμιλλέρι , με ήρωα τον Επιθεωρητή Σάλβο Μονταλμπάνο, καλό είναι να ξεκινήσετε. Απ' όσο γνωρίζω, τα περισσότερα, αν όχι όλα, τα έχουν εκδώσει στα ελληνικά οι Εκδόσεις Πατάκη, κι οι μεταφράσεις είναι αρτιότατες.

Περνάς καλά διαβάζοντας τις ιστορίες του Επιθεωρητή. Πολλές οι υποθέσεις που πρέπει να επιλύσει, εκεί στη μυθική Βιγκάτα, κάπου στα παράλια της Σικελίας. Ναι, ο Μονταλμπάνο είναι Σικελός, ένας αξιαγάπητος φωνακλάς, ξεροκέφαλος, συναισθηματικός, κατά βάθος ευαίσθητος Σικελός. Κι εννοείται καλοφαγάς! (Κάτι σχετικό είχα γράψει: εδώ.)

Ο συγγραφέας δεν παραλείπει να αναφέρεται συχνά πυκνά στις γαστριμαργικές προτιμήσεις του ήρωα του, τόσο που να προκαλεί σιελόρροια στον αναγνώστη! Στο τελευταίο βιβλίο που διάβασα -για 2η φορά- , "Το άρωμα της νύχτας" (πάντα Εκδόσεις Πατάκη, με εξαιρετική μετάφραση του Φώτου Λαμπρινού) δύο είναι οι συνταγές στις οποίες αναφέρεται εκτενώς. Η πρώτη θυμίζει εκείνη την puttanesca που είχαμε φτιάξει προ ημερών, μόνο που προστίθεται βασιλικός και μία τόσο καυτερή πιπεριά που ο επιθεωρητής βρίσκει το διάολο του!

Στη δεύτερη συνταγή του βιβλίου τα πράγματα είναι πιο ήπια. Είναι ένα πιάτο που έχει ετοιμάσει η Κοντσέττα- ανιψιά της Αντελίνα, της οικιακής βοηθού του Επιθεωρητή. Διαβάζουμε: "Πήρε θάρρος όμως μόλις άνοιξε το φούρνο: η Κοντσέττα του είχε ετοιμάσει ένα πιάτο με πατάτες, απλούστερο, που μπορεί να μην άξιζε φράγκο ή πάρα πολλά, ανάλογα μ' εκείνον που γνώριζε τη δοσολογία και θα έβαζε κρεμμυδάκι και κάπαρη, ελιές ξιδάτες και τσακιστές, αλάτι και πιπέρι."

Ναι, είναι ένα απλούστατο πιάτο. Και ναι, αν βρεις τη σωστή δοσολογία των υλικών, είναι ένα πιάτο θεϊκό. Κι είναι η αποθέωση της μεσογειακής κουζίνας. Απλά, απλούστατα υλικά, cucina povera, η κουζίνα του φτωχού. Επιστροφή στα ταπεινά υλικά.

Στη δική μου δοσολογία, για 2 άτομα - δεν είδα τι έκανε η Κοντσέττα!- χρησιμοποίησα:

4 πατάτες μετρίου μεγέθους, τις οποίες αφού καθάρισα, τις έκοψα σε κομμάτια ούτε πολύ μεγάλα ούτε πολύ μικρά.
1 κουταλιά της σούπας κάπαρη, την οποία άφησα στο νερό για λίγα λεπτά να ξαρμυρίσει
1 μεγάλο λευκό κρεμμύδι που έκοψα σε λεπτές φετούλες
7-8 ελιές Καλαμών (εννοείται χωρίς το κουκούτσι!)
κι αντί για ελιές τσακιστές χρησιμοποίησα ελιές θρούμπες περίπου 7-8 (και σε αυτές βγάζουμε το κουκούτσι!)
Επιπλέον:
ελαιόλαδο
αλάτι
πιπέρι
και πήρα την πρωτοβουλία κι έριξα λίγο θυμάρι- δεν ξέρω τι γνώμη έχει η Κοντσέττα γι' αυτό.

Όλα τα υλικά τοποθετούνται σε ένα ταψί, ανακατώνονται. Προστίθεται λίγο νερό και ψήνεται για όση ώρα χρειαστεί στους 180 βαθμούς. Μόλις πάρουν χρώμα οι πατάτες σκεπάζω με αλουμινόχαρτο. Πότε πότε ρίχνω μια ματιά να δω μήπως θέλει νερό το φαγητό. Ανάλογα προσθέτω.

Μην φάτε το φαγητό χωρίς ψωμί. Η σαλτσούλα που δημιουργείται είναι απίστευτη!

Συνταγή του Επιθεωρητή έχουμε δοκιμάσει κι εδώ.