Οι Scorpiesss Σημειώσεις αποχαιρετούν το 2009!

 Bye bye ,2009! Να θυμηθείς να μην μάς ξαναεπισκεφτείς , σε βαρεθήκαμε.

Καλώς το Νέο Έτος. Στην ώρα του ως συνήθως. Σε παρακαλώ όμως μην σκούζεις , άσε με να δώσω τις ευχές μου.
-Ρίξ'τες!

ΕΥΧΕΣ

Για τη χώρα μου: Εύχομαι στη χώρα μου να μην χρεωκοπήσει. Εύχομαι οι κάτοικοί της να γίνουν καλύτεροι οδηγοί , να τηρούν τον Κ.Ο.Κ. και να μην τους πιάνει κρίση αλλοφροσύνης όταν βρίσκονται πίσω από το τιμόνι. Εύχομαι οι κάτοικοί της να μάθουν επιτέλους να μην ρυπαίνουν το περιβάλλον , να μην πετάνε σκουπίδια όπου βρεθούν κι όπου σταθούν , να σταματήσουν να πτύουν στα πεζοδρόμια - έλεος! Τι αηδία!- , να μαζεύουν τα κακάκια των συμπαθέστατων τετράποδων κατοικιδίων τους , να μάθουν να ανακυκλώνουν σωστά. Εύχομαι οι κάτοικοί της να συνειδητοποιήσουν επιτέλους ότι δεν είμαστε -εμείς οι κάτοικοι αυτής της χώρας - το κέντρο του σύμπαντος και πάρτε το απόφαση αγαπητοί μου συμπατριώτες , όχι, όλος ο κόσμος ΔΕΝ ασχολείται μόνο με μας , όχι , όλος ο κόσμος ΔΕΝ θέλει το κακό μας. Ηρεμήστε. Εύχομαι οι κάτοικοι αυτής της χώρας να πάψουν να είναι μισαλλόδοξοι , ρατσιστές και φανατικοί εθνικιστές . Τέλος εύχομαι η χώρα μου να βελτιώσει τις συγκοινωνίες , τις δημόσιες υπηρεσίες υγείας , το εκπαιδευτικό σύστημα.

Για εσάς , αγαπητές/αγαπητοί μου: Μπορεί να ακούγεται τετριμμένο αλλά εύχομαι πρωτ'απ'όλα υγεία. Χωρίς καλή υγεία , φαντάζομαι ότι δεν περνά κανείς ιδιαίτερα καλά. Επίσης, σας εύχομαι να είστε πάντα καλά να διαβάζετε αξιόλογα βιβλία , να βλέπετε πολύ σινεμά , να τρώτε καλά (όχι πολύ όμως, προσέξτε!) , να ταξιδεύετε (με πλοία , με τρένα , με αεροπλάνα , με το νου , μ'ένα βιβλίο ,μια ταινία, δεν έχει σημασία).

Για την Crispy: Εύχομαι να βάλει μυαλό. Εύχομαι επίσης, να πάψει να μεγαλώνει. Για αυτόν τον λόγο προβαίνω σε μια σημαντική ανακοίνωση. Αποκηρύσσω την ημέρα των γενεθλίων μου! Από σήμερα κιόλας, η μέρα αυτή θεωρείται ανύπαρκτη , δεν υφίσταται πλέον! Βέβαια οι Ιρλανδοί  θα έχουν σφοδρές αντιρρήσεις αλλά αυτό είναι άλλο θέμα...

Περάστε καλά απόψε , γλεντήστε , πιείτε κι ένα ποτηράκι παραπάνω κι από τις 2 του μήνα βλέπουμε τι θα κάνουμε...

 Ακούστε και τον γοητευτικότατο Dean Martin -ο οποίος μοιάζει να έχει πιεί όχι μόνο ένα ποτηράκι παραπάνω αλλά κάτι μπουκάλια επιπλέον!!- να τραγουδά το ''Blue moon'' (για ευνόητους λόγους όλα σχεδόν τα blog της υφηλίου έχουν βάλει αυτό το τραγούδι σήμερα!!)
Υ.Γ.: Με τον Dean Martin και την παλιοπαρέα του θα ασχοληθούμε μεθαύριο εδώ .

Ratatouille.

(cook-cinema No.6)

Για σήμερα το cook-cinema σας παρουσιάζει έναν πολύ ιδιαίτερο σεφ κι αυτός δεν είναι άλλος από τον γλυκύτατο Remy , της ταινίας κινούμενων σχεδίων Ratatouille ! Ελπίζω να μην σας δημιουργεί αποστροφή το γεγονός ότι ένας...αρουραίος διαπρέπει στην κουζίνα! Μην ανησυχείτε , ο Remy δεν είναι ένας οποιοσδήποτε αρουραίος. Βλέπετε, είναι ιδιαίτερα γκουρμέ -δεν τρώει ο.τιδήποτε όπως οι υπόλοιποι της φυλής του. Τρελαίνεται να ψαχουλεύει στην κουζίνα του σπιτιού στο οποίο ''φιλοξενείται'' , σκαλίζει τα μπαχαρικά , ψάχνει μανιωδώς να πετύχει τους ιδανικούς γαστριμαργικούς συνδυασμούς και το κυριότερο ξέρει απ'έξω κι ανακατωτά την βίβλο της μαγειρικής ''Anyone can cook'' (ε.τ ''Ο οποιοσδήποτε μπορεί να μαγειρέψει'') του μακαρίτη μέγα σεφ Gusteau. Η ''φιλοξενία'' τερματίζεται αναπάντεχα και κατά τη διάρκεια της φυγής ο Remy μένει μόνος. Να που μες στην ατυχία του βρίσκεται στο Παρίσι και μάλιστα στο πάλαι ποτέ εστιατόριο 3 αστέρων του Gusteau , το οποίο τώρα πια παραπαίει κάτω από τη διεύθυνση του ελεεινού και κρετίνου Skinner πρώην sous-chef του μακαρίτη. Τη μέρα που εμφανίζεται ο Remy , εμφανίζεται και στο εστιατόριο για δουλειά ο Linguini ένας αδέξιος νέος , που προσπαθεί απεγνωσμένα να αναγνωριστεί ως σεφ. Ταλέντο όμως δεν υπάρχει. Μαντέψτε όμως ποιος θα γίνει ο καλύτερός του σύμμαχος! Ω, ναι , ο Remy! Μετά το αρχικό σοκ , ο Linguini θα αποδεχτεί το γεγονός ότι ...ένας αρουραίος είναι ταλεντάρα στην κουζίνα! Και μαζί θα αρχίσουν να δίνουν στο εστιατόριο την παλιά του αίγλη.

Κάποιοι έχουν αντίρρηση . Πρώτον , φυσικά ο Skinner , ιδιαίτερα όταν μαθαίνει ότι ο Linguini είναι γιος του μακαρίτη , άρα νόμιμος κληρονόμος. Και δεύτερον , ο φοβερός και τρομερός κριτικός εστιατορίου , Anton Ego (φοβερή φιγούρα!) , ο οποίος με μια παλιότερη κριτική είχε ''αποτελειώσει'' το εστιατόριο. Και ξαφνικά , όλο το Παρίσι μιλά πάλι για αυτό;;; Αποφασίζει μια επίσκεψη , η κουζίνα αναστατώνεται κι ο Linguini δεν θα μπορούσε να βρει χειρότερη στιγμή από το να αποκαλύψει την αλήθεια: Ότι το ''ταλέντο'' του οφείλεται σ'έναν αρουραίο. Οι υπόλοιποι μάγειρες φρίττουν και τον εγκαταλείπουν (εκτός από μία , το αμόρε εννοείται). Τον εγκαταλείπουν τη χειρότερη στιγμή. Τη στιγμή που στο εστιατόριο εισέρχεται ο φοβερός και τρομερός Ego! Και τώρα; Ω , μα πάντα υπάρχουν λύσεις . Ο Remy , στρώνει στη δουλειά το σόι του (με τους οποίους εν τω μεταξύ έχει ξανασμίξει) και ετοιμάζουν για τον δύσκολο κριτικό ένα απροσδόκητα απλό πιάτο , το ratatouille (μοιάζει με αυτό που η μητέρα μου αποκαλεί...''μπλουμ''!). Ένα ταπεινό , ταπεινότατο πιάτο λαχανικών το οποίο στα χέρια του Remy απογειώνεται! Για να απογειώσει και τον κριτικό , ο οποίος με το πρώτο δάγκωμα  (σε μια πολύ όμορφη σκηνή) ''επιστρέφει'' στην παιδική του ηλικία , τότε που η μητέρα του τού ετοίμαζε κι εκείνου ...ratatouille. Επιθυμεί να γνωρίσει τον σεφ για να τον συγχαρεί. Τον γνωρίζει. Τον Remy. Και τον αποθεώνει γιατί '''anyone can cook''!

''Anyone can cook'' αλλά θα μού επιτρέψετε κε. Gusteau να προσθέσω ότι εκτός από κατσαρόλες και κουτάλες χρειάζεται γνώσεις , μεράκι, αγάπη και κυρίως πάθος. N'est-ce pas?

Πάντως πρέπει να το παραδεχτούμε , τα κινούμενα σχέδια πολλές φορές καταφέρνουν να μας αγγίξουν περισσότερο από τις κανονικές ταινίες. Ωραίες προθέσεις , όμορφα συναισθήματα , το ζωικό βασίλειο αποκτά ανθρώπινες ιδιότητες και χαρακτηριστικά. Στον Ratatouille , ο άνθρωπος δεν αλλάζει , δεν μπορεί να αποδεχτεί την ανωτερότητα ενός...αρουραίου , αντίθετα οι αρουραίοι θα φανούν μεγαλόθυμοι , θα βάλουν στην άκρη τον φυσικό τους φόβο για τον άνθρωπο και θα σπέυσουν να τον βοηθήσουν!

Όπως προείπα , η ωραιότερη σκηνή της ταινίας είναι εκείνη που ο ιδότροπος και σκληρόκαρδος κριτικός δοκιμάζει το ratatouille.Όλα αλλάζουν μέσα του , δακρύζει , η ψυχή του μαλακώνει.... Μα τι δύναμη έχει το καλό φαγητό! Ν ' est -ce pas?

Ευχές να τις πιείς στο ποτήρι!

- E ,Crispyyyyy , το vino να είναι biancoooooo!!

-I migliori auguri από Crispy.....

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

Παράπλευρες γαστρονομικές ιδέες για τις μέρες των εορτών.

Ας πούμε ότι μία από αυτές τις γιορτινές μέρες ξυπνάτε και σκέφτεστε τι ωραία που θα ήταν να ξεκινούσατε τη μέρα μ'ένα διαφορετικό , γλυκό , φρουτένιο με διακριτική παρουσία εσπεριδοειδούς πρωινό. Ή ας πούμε ότι χτυπά το τηλέφωνο και κάτι φίλοι λένε να περάσουν , να την αράξουν μπροστά στο τζάκι σας -αν διαθέτετε- με ωραίο κόκκινο κρασί και καλή διάθεση. Ε, λοιπόν και για τις δύο περιπτώσεις σας έχω τη λύση: Ένα χορταστικό , ξεχωριστό πρωινό κι ένα πιάτο εύκολο που αρέσει σε όλους, ταιριάζει γάντι με τις κρύες νύχτες , αλλά κυρίως έρχεται και δένει περίφημα μ'ένα ωραίο πλούσιο , στιβαρό ερυθρό κρασί που θα ευφράνει την ατμόσφαιρα , καθώς τα ξύλα θα τσιτσιρίζουν στο τζάκι -τα ξύλα ''τσιτσιρίζουν'';;; Δεν έχω ιδέα!
Πάμε πρώτα με το πρωινό:

Pancakes  με σωταρισμένα ξινόμηλα

(Παραλλαγή από Amateur Gourmet )

Υλικά :

4 ξινόμηλα (τα λεγόμενα Granny Smith), κομμένα σε λεπτές φετούλες

2 κουταλιές βούτυρο

3 κουταλιές ζάχαρη

λίγη κανέλα σε σκόνη

χυμός ενός λεμονιού

2 μεγάλα αυγά

2 φλιτζάνια αλεύρι
2 κουταλάκια baking powder
1/2 κουταλάκι αλάτι

1 1/2 κουταλιές ζάχαρη

το ξύσμα ενός λεμονιού

1 3/4 φλιτζάνια γάλα

λίγο βούτυρο λιωμένο ή λάδι για το τηγάνι

μέλι

Σ'ένα χοντρό τηγάνι και σε μέτρια προς ψηλή φωτιά , σωτάρουμε τα μήλα με το βούτυρο , για 5 λεπτά ανακτεύοντας συχνά. Αφού μαλακώσουν ρίχνουμε τη ζάχαρη και την κανέλα , σωτάρουμε για άλλα 5- 10 λεπτά περίπου. Ρίχνουμε το χυμό λεμονιού , ανακατεύουμε μια τελευταία φορά , τα βγάζουμε από τη φωτιά.

Για τη ζύμη: Ανακατώνουμε αλεύρι , baking powder , αλάτι και ζάχαρη σ'ένα μπωλ. Σ'ένα άλλο μπωλ χτυπάμε τ'αυγά , το ξύσμα και το γάλα μέχρι να αφρατέψουν. Προσθέτουμε το μίγμα του αλευριού χαμηλώνοντας όμως την ταχύτητα του μίξερ. Η ζύμη είναι έτοιμη!

Σε χαμηλή προς μέτρια φωτιά τηγανίζουμε τα pancakes- Τα pancakes σε αντίθεση με τις γαλλικές κρεπούλες που είναι λεπτές και φίνες και πιάνουν όλο το τηγάνι , είναι μικρά κι ελαφρώς χοντρά. Έτσι βάζουμε λίγο χυλό κάθε φορά, περιμένουμε να ψηθεί το κάτω μέρος και μετά το γυρίζουμε.

Σ'ένα πιάτο τοποθετούμε 2-3 pancakes -οι Αμερικανοί έχουν τη συνήθεια να τα βάζουν το ένα πάνω στο άλλο αλλά ...whatever... , λίγα σωταρισμένα ξινόμηλα κι ωραίο, ωραιότατο ελληνικό μέλι.

******************************************************

Λοιπόν , το πρωινό πέρασε , πήγατε μια βόλτα στα μαγαζιά , θαυμάσατε τις χριστουγεννιάτικες βιτρίνες , ήπιατε τον, ως συνήθως, πανάκριβο καπουτσίνο ,συζητήσατε για την πιθανή χρεοκοπία της χώρας- και σας έλουσε κρύος ιδρώτας,αλλά το ξεπεράσατε γρήγορα- και τότε ντριιιννν, χτυπά το κινητό , να περάσουμε το βράδυ , να κάτσουμε μπροστά στο τζάκι , να ακούσουμε τα ξύλα να ''τσιτσιρίζουν'' -άντε πάλι!- και δεν περνάτε , καλό κρασί έχουμε ,αλλά επίσης και.....

Ζυμαρικά με τυρί στο φούρνο

 ( Παραλλαγή από την Smitten Kitchen )

Υλικά:

1 φλιτζάνι τυρί τύπου Φιλαδέλφεια (εγώ χρησιμοποίησα μασκαρπόνε , μια χαρά ήταν)

2 φλιτζάνια γάλα

1 κουταλιά μουστάρδα

το μισό του μισού κουταλάκι πιπέρι καγιέν (προσοχή μη σας φύγει το χέρι!)

λίγο αλάτι

φρεσκοτριμμένο πιπέρι

300 γρ τυρί τσένταρ (εγώ χρησιμοποίησα γραβιέρα)

250 γρ ζυμαρικά (πένες μικρές ή κοχυλάκι)

Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς. Χτυπάμε καλά τυρί Φιλαδέλφεια , γάλα , μουστάρδα , καγιέν , αλάτι και πιπέρι σ'ένα μεγάλο μπωλ. Προσθέτουμε τα ζυμαρικά και το κίτρινο τυρί κρατώντας όμως στην άκρη 1/4 φλιτζανιού. Ανακατώνουμε κι απλώνουμε σ'ένα ταψάκι. Σιγουρευόμαστε ότι το μίγμα σκεπάζει τα ζυμαρικά . Αν όχι ρίχνουμε λίγο γάλα ακόμη.  Κλείνουμε το ταψί καλά με αλουμινόχαρτο και ψήνουμε για 40 λεπτά. Ξεσκεπάζουμε  , ρίχνουμε το υπόλοιπο τυρί και συνεχίζουμε το ψήσιμο μέχρι το φαγητό να πάρει εκείνο το λαχταριστό χρώμα του γκρατιναρίσματος. Τέλειο πιάτο για ένα κρύο βράδυ. Εγγυημένα.

(Σαν πολύ θάρρος να πήρε τούτος εδώ!)

-Βγες από το ποτήρι μου βρε ζαρζάβολα!

-Χικ!

10 ταινίες για τα Χριστούγεννα. (+ ένα καρτούν)

Λοιπόν , για να δούμε τι θα δούμε φέτος τα Χριστούγεννα.

Ας ξεκινήσουμε από τις πιο παλιές και πιο κλασικές. Πράγμα που σημαίνει ότι θα δούμε οπωσδήποτε την Υπεροχη ζωή (It's a wonderful life) του Frank Kapra. Αν θυμάστε ο James Stewart είναι ένας τύπος που σκέφτεται να κάνει απόπειρα αυτοκτονίας γιατί τα πράγματα πάνε κατά διαόλου στη ζωή του -κυρίως στη δουλειά του. Να όμως που του προκύπτει φύλακας άγγελος που τον βοηθά να συνειδητοποιήσει πόσο υπέροχη είναι η ζωή του. (Παρεμπιπτόντως ο δικός μου φύλακας άγγελος μού κάνει νερά τον τελευταίο καιρό. Σκέφτομαι σοβαρά να τον απολύσω.)

Στις παλιές κι υπέροχες χριστουγεννιάτικες ταινίες ανήκει και το Θαύμα της 34ης οδού (Miracle on 34th Street) , όπου ο ίδιος ο Αη-Βασίλης προσλαμβάνεται στα Macy's για να κάνει τον... Αη-Βασίλη! Αλλά κανείς δεν πιστεύει ότι αυτός είναι ο πραγματικός και γενικά προκύπτει ένα μπέρδεμα με πολύ συναίσθημα και καλές γιορτινές προθέσεις. Είχα κολλήσει με την ταινία αυτή όταν ήμουν μικρή, γιατί έπαιζε η αγαπημένη μου ηθοποιός εκείνη την εποχή , η Maureen O' Hara . (Την κόρη της στην ταινία κάνει η μικρή τότε Natalie Wood).

''We're no angels'' δηλώνουν τρεις κατάδικοι που έχουν αποδράσει από το νησί του Διαβόλου παραμονή Χριστουγέννων. Στην ταινία αυτή του 1955 , σκηνοθετημένη από τον Michael Curtiz (βλέπε ''Casablanca'') οι τρεις δραπέτες (Humphrey Bogart , Peter Ustinov , Aldo Ray) γίνονται στην κυριολεξία φύλακες άγγελοι μιας οικογένειας , που πλήττεται από απανωτές αναποδιές.

Χριστούγεννα χωρίς την ''Χριστουγεννιάτικη ιστορία'' του Charles Dickens δε γίνεται. Σας προτείνω την πιο κλασική απόδοση της ιστορίας του Dickens σε ταινία το ''Scrooge'' με τον αξέχαστο Alastair Sim. Eπίσης , μού αρέσουν πολύ οι εξής δύο διασκευές της ιστορίας αυτής: The muppet christmas carol με όλη τη γνωστή παλιοπαρέα και τον Michael Caine στον ρόλο του Ebenezer Scrooge. Κι επίσης την πολύ ενδιαφέρουσα απόδοση της Μαύρης Οχιάς , όπου η μεταμόρφωση του Ebenezer Blackadder είναι αντίστροφη!
Λοιπόν, τι άλλο έχουμε; Α, ναι! Ας ασχοληθούμε λίγο με τις γνωστές αμερικάνικες ...σαχλαμαρίτσες -ξέρετε εκείνες τις ταινίες που κάθε χρόνο ορκιζόμαστε ότι δεν θα ξαναδούμε αλλά τελικά δεν τη γλιτώνουμε. Πρώτος και καλύτερος ο Chevy Chase με εκείνο το ανεκδιήγητο National Lampoon's Christmas Vacation όπου ο κος. Γκριζγουόλντ προσπαθεί να στολίσει με τόσα πολλά λαμπάκια το σπίτι του , που στο τέλος προκαλεί έμφραγμα στην τοπική ΔΕΗ! (Η ταινία αυτή πρέπει να είναι ιδιαίτερα αγαπητή στην Ελλάδα , δεν εξηγείται πώς τόσοι πολλοί συμπατριώτες μας προσπαθούν απεγνωσμένα να μιμηθούν τον κο. Γκριζγουόλντ κάθε Χριστούγεννα!).

Home alone . Πάλι;;; Έλεος!!! Αν όμως τύχει κάποτε να είστε φιλοξενούμενοι των γονιών μου , θα αναγκαστείτε να υποστείτε την ταινία,( είναι η αγαπημένη τους ταινία ) κι όχι μόνο αυτό αλλά θα πρέπει να υποστείτε τα τρανταχτά τους γέλια ...και τα σχόλια του πατέρα μου : ''Κοίτα τι θα κάνει εδώ , κοίτα , κοίτα! Μα τον διαβολάκο , τι πανέξυπνο παιδί'' χα χα χα χα  (αχ αχ αχ αχ...οι υπόλοιποι ).
Ο μόνος που βγάζει ασπροπρόσωπους τους Αμερικανούς χριστουγεννιάτικα είναι ο Tim Burton με το  The nightmare before Christmas . There's children throwing snowballs , instead of throwing heads , they're busy building toys , and absolutely no one's dead! Μπππρρρ!

Και τώρα ήρθε η ώρα να σας παρουσιάσω δύο ταινίες τις οποίες βλέπω πια κάθε Χριστούγεννα: Joyeux Noel (περισσότερα γι'αυτήν την ταινία έχω γράψει εδώ ) και την αγαπημένη Love actually . Ok , το παραδέχομαι , όλες οι ιστορίες της ταινίας δεν είναι δυνατές κι έχει ένα βασικό μειονέκτημα (παίζει η Keira Knightley) αλλά σε ποια άλλη ταινία θα σου λάχει πρωθυπουργός αλα Hugh Grant! (Μακάρι να ήταν τόσο νόστιμοι οι πολιτικοί!). Τώρα που το θυμήθηκα στην ταινία , τον Αμερικανό προέδρο ενσαρκώνει ο Billy Bob Thornton, ο οποίος σε μια άλλη ταινία ενσαρκώνει τον Bad Santa . Τσεκάρετέ τον , είναι πραγματικά ελεεινός!

Τέλος υπάρχει ένα καρτούν , ίσως το ωραιότερο , θυμάμαι που το έβλεπα παιδί και περίμενα πώς και πώς τα Χριστούγεννα να το ξαναδώ. Κι ακόμα και τώρα που τα χρόνια με βαραίνουν (αλλά μυαλό δε βάζω) περιμένω (πάλι!) πώς και πώς να το ξαναδώ : The snowman .
Τέλος , μια θερμή παράκληση. Αν τυχόν στηθείτε μπροστά στην tv, μην δείτε όλα αυτά τα σαχλά και τετριμμένα που μάς σερβίρουν κάθε χρόνο τα, χωρίς φαντασία, ελληνικά κανάλια.
Κι εννοείται ότι περιμένω τη δική σας συνδρομή στη συμπλήρωση της λίστας (της τελευταίας που βλέπετε σ'αυτό το blog για το έτος 2009)

my sweet snowman...

Καλό ταξίδι!

Ας πούμε ότι είστε η κα. κι ο κος. Κέλλερμαν και ξεκινάτε αεροπορικώς από το βαρετό αλλά ''μαγευτικό'' προαστικό Twin Oaks του Ohio για τη Νέα Υόρκη. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού όμως συμβαίνουν τα εξής :

1) Πλησιάζοντας το αεροδρόμιο Κέννεντυ της Νέας Υόρκης τους ειδοποιούν ότι το αεροδρόμιο έχει πολύ κίνηση οπότε η προσγείωση θα αργήσει 20 λεπτά. Όσο αναμένεται η προσγείωση το αεροπλάνο κάνει κύκλους πάνω από την πόλη. Τα 20 λεπτά περνούν και τον κο. Κέλλερμαν έχουν αρχίσει να τον ζώνουν τα φίδια. Έχει κανει κράτηση σ'ένα από τα διασημότερα εστιατόρια της πόλης και πολύ φοβάται ότι θα χάσει την κράτηση. Μετά από 2 ώρες έχοντας χάσει την κράτηση αλλά και την ψυχραιμία του , ακούει τον πιλότο να τους ανακοινώνει ότι λόγω πυκνής ομίχλης το αεροπλάνο δεν μπορεί να πρoσεγγίσει το αεροδρόμιο Κέννεντυ , οπότε η προσγείωση θα γίνει...στο αεροδρόμιο Λόγκαν της Βοστώνης!!! Εκεί πια τον έχουν ζώσει φίδια και κροκόδειλοι μαζί , μιας και την επόμενη μέρα το πρωί έχει το σημαντικότερο ραντεβού της καριέρας του.

2) Φτάνοντας πια στη Βοστώνη το ζεύγος διαπιστώνει έντρομο...ότι έχουν χαθεί οι βαλίτσες τους! Από την άλλη πρέπει οπωσδήποτε να φύγουν για Νέα Υόρκη. Τρέχουν να προλάβουν το τελευταίο τρένο. Μετά χιλίων κόπων και βασάνων το προλαβαίνουν. Είναι φίσκα στον κόσμο , είναι νηστικοί το μόνο που βρίσκουν να φάνε είναι κράκερ κι ελιές. Το έλκος του κου. Κέλλερμαν χτυπάει κόκκινο. Τα χάπια , φευ, είναι στις βαλίτσες που χάθηκαν.

3) Φτάνουν στη Νέα Υόρκη δύο η ώρα το πρωί για να διαπιστώσουν ότι λεωφορεία , ταξί και γενικά όλα τα μέσα μεταφοράς αλλά και τα απορριματοφόρα απεργούν! (Κάτι σας θυμίζει αυτό;)

4) Πρέπει να περπατήσουν στο ξενοδοχείο. Με το που ξεκινούν από το σταθμό πιάνει καταιγίδα.

5) Φτάνουν ασθμαίνοντας -και μούσκεμα- στο ξενοδοχείο για να διαπιστώσουν ότι το δωμάτιό τους ήταν κρατημένο μέχρι τις 10 το βράδυ. Τώρα είναι πια 3 το πρωί , είναι κουρασμένοι , νηστικοί , μούσκεμα μέχρι το κόκκαλο ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΗΣΑΝ ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ;;; Ο κος. Κέλλερμαν απειλεί θεούς και δαίμονες με μηνύσεις. Τους υπόσχονται δωμάτιο από τις 7 το πρωί. Εν τω μεταξύ μήπως θέλουν να ξεκουραστούν στο γραφείο του διευθυντή; Όχι , δεν θέλουν. Ο κος. Κέλλερμαν συνεχίζει να απειλεί με μηνύσεις. Μαθαίνουν ότι οι βαλίτσες τους δεν έχουν φύγει ακόμη από το Twin Oaks.

6) Κάποιος ύποπτος τύπος τους προτέινει ότι με 10$ μπορεί να τους βρει δωμάτιο σε παρακείμενο ξενοδοχείο. Τον εμπιστεύονται. Τον ακολουθούν. Τους ληστεύει , τους παίρνει τα πάντα - εκτός από 3 σεντς.

7) Πηγαίνουν στο αστυνομικό τμήμα για να δηλώσουν τη ληστεία.

Οι αστυνομικοί τους προτείνουν να πάνε σε ένα δημοτικό κατάλυμμα. Δέχονται. Το περιπολικό που τους μεταφέρει εκεί καλείται να κυνηγήσει τους ληστές μιας κάβας. Το ζεύγος Κέλλερμαν παρίσταται στο κυνηγητό. Οι ληστές καταφέρνουν να ξεφύγουν με το περιπολικό...το οποίο έχει μέσα τους Κέλλερμαν.

8) Οι ληστές παρατούν τους Κέλλερμαν στο Σέντραλ Παρκ. Αποκαμωμένοι πέφτουν να κοιμηθούν κάτω από ένα δέντρο. Ένας περιπλανώμενος κλέβει το ρολόι χειρός του κου. Κέλλερμαν.

9) Ξημερώνει. Βρίσκουν ένα ανοιγμένο πακέτο σνακς. Από την πείνα τους τρώνε το περιεχόμενο. Ο κος Κέλλερμαν σπάει το δόντι του.

10) Γυρνούν στο ξενοδοχείο με τα πόδια. Είναι βρώμικοι , είναι νηστικοί , είναι άυπνοι αλλά ναι , επιτέλους έχουν ένα δωμάτιο! Μαθαίνουν ότι οι βαλίτσες τους τους περιμένουν στο δωμάτιο.

11) Δεν μπορούν να ανοίξουν τις βαλίτσες. Τα κλειδιά βρίσκονταν στην τσάντα της κας. Κέλλερμαν που κλάπηκε.

12) Ο κος. Κέλλερμαν πάει στο επαγγελματικό ραντεβού. Η γυναίκα του εμμέσως του ζητά να μην δεχτεί τη δουλειά. Δεν θέλει να ξαναδεί τη Νέα Υόρκη όσο ζει. Θέλει να γεράσει στο ήσυχο προάστιο του Twin Oaks. Ο κος. Κέλλερμαν της κάνει το χατίρι.

13) Στο αεροπλάνο της επιστροφής.........γίνεται αεροπειρατεία!!!!!

Αν είστε η κα. κι ο κος. Κέλλερμαν και σας συνέβησαν όλα αυτά , τότε δεν είστε παρά οι πρωταγωνιστές της ταινίας The out-of-towners (ε.τ ''Οι επαρχιώτες'') που γυρίστηκε το 1970 με πρωταγωνιστές τον Jack Lemmon (απολαυστικός όπως πάντα) και την Sandy Dennis.

Όσο βλέπαμε την ταινία γυρνούσα προς τον σύντροφο S και του έλεγα γελώντας ''Πω πω φαντάσου να συνέβαιναν σε μας αυτό ή το άλλο;'' Εκείνος με κοιτούσε κάτωχρος κι είχε ένα ύφος σαν να έβλεπε ταινία τρόμου! Είναι πολύ αγχώδης τύπος -Σε μια 100βάθμια κλίμακα άγχους , αν εγώ είμαι στο 9 , ο σύντροφος είναι στο 99!- δεν νομίζω ότι θα άντεχε τα όσα πέρασε το ζεύγος Κέλλερμαν.

Αφορμή να δούμε την ταινία στάθηκε η επικείμενη απεργία του προσωπικού της British Airways . Σκεφτόμουν το εξής: Ξεκινά κάποιος για ένα ταξίδι -αναψυχής , επαγγελματικό κλπ. Συμβαίνουν όμως διάφορα στραβά - απεργίες , καθυστερήσεις , βλάβες, να χάνονται βαλίτσες κλπ. Πώς αντιδρά κανείς σε τέτοιες περιπτώσεις; Έξαλλος σαν τον κο. Κέλλερμαν -της ταινίας- να απειλεί με μηνύσεις; Ή συγκαταβατικά και με ιώβεια υπομονή , δείχνοντας παροιμιώδη φλεγματικότητα; Δεν μού έχει συμβεί τίποτα παρόμοιο στα ταξίδια που έχω κάνει αλλά πραγματικά δεν μπορώ να σας εγγυηθώ πώς θα αντιδρούσα...Εσείς;

Παραταύτα όσοι ταξιδέψετε τώρα στις γιορτές.......

......Bon voyage!

Κι ελπίζω να μην επιλέξατε B.A.!

Αγαπημένοι μου ηθοποιοί

Στα πλαίσια της ''λιστίτιδας'' που έχει ενσκήψει τον τελευταίο καιρό , σας παρουσιάζουμε σήμερα κάποιους ηθοποιούς, με τους οποίους κατά καιρούς ήταν ερωτευμένη η Crispy. Παρακαλώ έχετε υπ'όψη ότι όταν μιλάμε για την Crispy , μιλάμε για κάποια που μικρή κι αγκαθένια (εκ του...τριανταφυλλένια) ήταν ερωτευμένη με τον.............

Harpo Marx.........

Παραταύτα εκείνη την εποχή ο Χάρπο απέκτησε σκληρό ανταγωνιστή που δεν ήταν άλλος από τον  γοητευτικό ξιφομάχο και πειρατή της εποχής , τον.....

Erroll Flynn

Μέσα από τις περίφημες ταινίες εποχής της δεκαετίας του 40  της προέκυψε κι άλλος ρομαντικός έρως - με τόσα κρινολίνα πώς να μην επηρεαστεί...

Michael Wilding

Καλά τα κρινολίνα αλλά είχαμε και κάτι tough guys που μας γοήτευσαν....

Humphrey Bogart

Robert Mitchum

Paul Muni

Δεκαετία του 50 ακολουθεί με τα πιο ηχηρά ονόματα και κάτι totally charming & good-looking guys όπως....

Paul Newman

Montgomery Clift

James Dean

Αλλά τη δεκαετία του 60 κυριαρχούν οι Αγγλοσαξω-κέλτες...

Richard Burton

Peter O'Toole

Sean Connery

κι ο αγαπημένος μας διοπτροφόρος Michael Caine....

.......Δεκαετία του 70 κι από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού ξεπήδησαν δύο μεγάλοι έρωτες...

Αl Pacino

κι ο the one and only Steve McQueen

....Ο τελευταίος των Μοϊκανών υπήρξε ο.....

...Daniel Day Lewis....(μάς τον έφαγε η Μπέκυ αυτόν!)...

.....Αλλά αγαπητές/αγαπητοί μου ήρθε η ώρα να σας αποκαλύψω τους δύο πλέον και forever αγαπημένους. Τους λατρεύω και θα τους λατρεύω για πάντα!

Vittorio Gassman

&

&

Ο μοναδικός Marcello Mastroianni, ο κατά Crispy ωραιότερος άντρας που πέρασε ποτέ από τη Γη!

Αυτά! Μετά ήρθε ο καιρός που κατεβάσαμε τα πόστερ και τις αφίσες όλων αυτών των υπέροχων αντρών από το εφηβικό μας δωμάτιο και...και.... μεγαλώσαμε.....(τρομάρα μας...)

Η Νέα Υόρκη ανοίγει την όρεξη.

(cook-cinema No.5)

Στη Νέα Υόρκη υπάρχει ένα εστιατόριο , το ''Nello's''. Πριν λίγες μέρες έγινε παγκοσμίως γνωστό ότι ο πολυεκατομμυριούχος Ρομάν Αμπράμοβιτς, έφαγε στο συγκεκριμένο εστιατόριο και φεύγοντας πλήρωσε το διόλου ευκαταφρόνητο λογαριασμό των 47.221 $ !!! Φαντάζομαι ότι στο ''Nello's'' δεν έχουν ξεπεράσει ακόμα το ευχάριστο αυτό ''σοκ'' κι ότι από τότε που έγινε γνωστή η επίσκεψη του βαθύπλουτου Ρώσου μεγιστάνα οι κρατήσεις θα πέφτουν βροχή. Λοιπόν, το γεγονός αυτό μού θύμισε:
1) Ότι δεν είμαι πλούσια σαν τον Ρόμαν -σιγά μην χρειαζόμουν απόδειξη γι'αυτό!
2) Δεν έχω πάει ποτέ Νέα Υόρκη.
3) Δεν έχω πιεί ποτέ Chateau Petrus
4) Είχα υποσχεθεί ταινίες γυρισμένες στο Μεγάλο Μήλο!
Κι έτσι σήμερα έχουμε 2 νεοϋρκόζικες ταινίες που μάλιστα εντάσσονται στο αφιέρωμα cook-cinema -κι οι δύο διαδραματίζονται σε εστιατόρια , όχι πάντως στο ''Nello's''- και μάλλον -υποψιάζομαι ότι- σας είναι πανάγνωστες!!!
1. Dinner rush . Τούτη είναι μια πανέξυπνη ταινία που συνδυάζει την εστίαση -σχεδόν όλη η ταινία εκτυλίσσεται σε μια βραδιά μέσα σ'ένα εστιατόριο- με τις συγκρούσεις Ιταλών και Ιρλανδών μαφιόζων! Τρώμε μεν καλά αλλά ...καθαρίζουμε με τους λογαριασμούς μας! Κεντρικός χαρακτήρας ο Λούις Κρόπα (τον υποδύεται ο έξοχος Danny Aiello ), εστιάτορας και bookie. Ο καλύτερός του φίλος και συμμέτοχός του στην επιχείρηση πέφτει νεκρός από τα πυρά των Ιρλανδών μαφιόζων που θέλουν να κυριαρχήσουν στον κόσμο των στοιχημάτων. Πίσω στο εστιατόριο , ο Λούις ετοιμάζει την εκδίκησή του , εν αγνοία του διάσημου αλλά αλαζόνα σεφ γιού του. Καθώς το βράδυ προχωρά , το εστιατόριο γεμίζει , η κουζίνα παίρνει φωτιά , ο σεφ έχει να αντιμετωπίσει έναν σου-σεφ που τα έχει παίξει επειδή χρωστά μερικές χιλιάδες δολλάρια στους Ιρλανδούς bookie ,αλλά επίσης μια διάσημη ρεστοκριτικό που έχει έρθει πεινασμένη κι εκνευρισμένη , απαιτητικούς πελάτες , διακοπή ρεύματος και ..και τους Ιρλανδούς bookie που έχει καλέσει
ο πατέρας του ...σ'ένα αξέχαστο δείπνο! Στο τέλος σε μια αλα Σκορσέζε σκηνή παίρνει την εκδίκησή του και το εστιατόριο αναγκάζεται να κλείσει νωρίτερα εκείνο το βράδυ...μιας και βρέθηκαν δύο πτώματα στην τουαλέτα. Ο Λούις φεύγοντας παραδίδει κλειδιά κι επιχείρηση στον γιο και πάει για να ...σαλιαρίσει με την κόρη του εκλιπόντος φίλου του! Η ταινία κερδίζει σε πολλά σημεία. Ένα , σίγουρα στο ρυθμό της , όπως επίσης στην απόδοση της έντασης που επικρατεί σ'ένα εστιατόριο την ώρα της αιχμής (''dinner rush'') , της υπερέντασης του τελειομανούς σεφ. Το συνδυασμό δύο στοιχείων ετερόκλητων : Εστίαση , κουζίνα , μαγειρική, γαστρονομία -περνούν κάτι σούπερ πιάτα που σού τρέχουν τα σάλια!- με μαφίες , εταιρίες στοιχημάτων , συγκρούσεις , φόνους! Κάποιοι έχουν γράψει ότι η ταινία αυτή είναι σαν οι ''Sopranos'' (η εξαιρετική αυτή σειρά που τη σνόμπαρε η ελληνική tv για να βάλει τις ξενέρωτες ''απελπισμένες νοικοκυρές'', εκνευρίστηκα τώρα!) να συνάντησαν το '' Big Night '' ! Ποια ''μεγάλη νύχτα'' θα αναρωτιέστε! Λοιπόν , τούτη είναι μια κάτι παραπάνω από συμπαθέστατη ταινία ,συγκινητική και γλυκόπικρη και ένα από τα καλύτερα δείγματα της περίφημης ανεξάρτητης αμερικάνικης κινηματογραφίας.

Ο Πρίμο κι ο Σεκόντο , είναι δύο αδέρφια που πασχίζουν να κρατήσουν ζωντανό το εστιατόριό τους , κάπου στο Νιου Τζέρσεϋ -εντάξει δεν είναι ακριβώς Νέα Υόρκη αλλά λίγο παρα έξω. Εξαιρετικοί μάγειρες κι άξιοι εκπρόσωποι της κουζίνας της μαμάς Italy , έχουν μείνει άφραγκοι , γιατί απ'ότι φαίνεται κανείς δεν πατά στο εστιατόριό τους για να εκτιμήσει την έξοχη κουζίνα τους. Σε μια τελευταία απέλπιδα προσπάθεια τα δύο αδέρφια θα τα δώσουν όλα κυριολεκτικά και μεταφορικά για μια τελευταία μεγάλη βραδιά. Κι επενδύουν σ'ένα εξαιρετικό μενού με κυρίαρχο πιάτο το μοναδικό Timpano di maccheroni , το οποίο είναι ένα ιταλικό -σισιλιάνικο στην καταγωγή- γιορτινό πιάτο , που θέλει μεγάλη μαεστρία στην εκτέλεσή του. Κι αυτοί είναι μαέστροι. Αλλά η απελπισία κι η απόγνωση τους βασανίζουν κι οι συγκρούσεις είναι αναπόφευκτες αλλά αγαπούν αυτό που κάνουν και θα πασχίσουν γι'αυτό με οποιοδήποτε κόστος. Εκείνη τη ''Μεγάλη βραδιά'' θα παρελάσουν διάφοροι γνωστοί και φίλοι που έχουν καλέσει αλλά κι ένας γνωστός Ιταλοαμερικανός σταρ ,ο Λούις Πρίμα , τον οποίο τα δύο αδέρφια έχουν πείσει να έρθει στο μαγαζί εκείνη τη βραδιά ως ατραξιόν για το εστιατόριο. Το δείπνο θα είναι μια απόλαυση για όλους , αν και η αίσθηση που αφήνει η ταινία στο τέλος είναι γλυκόπικρη! Τα αδέρφια Πρίμο και Σεκόντο υποδύονται εξαιρετικά οι γνωστοί ηθοποιοί Stanley Tucci (συμμετέχει στη σκηνοθεσία και το σενάριο) και Tony Shalloub και παρελαύνουν βέβαια κι άλλοι γνωστοί ηθοποιοί.

Αν τύχει και τις δείξει η tv κάποτε αυτές τις ταινίες ή τις βρείτε σε dvd club μην τις χάσετε. Είναι εξαιρετικές και πολύ πολύ νόστιμες. Απορώ γιατί στα διάφορα αφιερώματα τύπου ''Σινεμά στο πιάτο'' δεν παίζουν τέτοιες ταινίες!


Τελοσπάντων , επειδή είσαστε καλά παιδιά σήμερα κι αντέξατε να διαβάσετε όλη την ανάρτηση σας υπόσχομαι δύο πιάτα, ένα από κάθε ταινία. Μες την επόμενη εβδομάδα και την Πρωτοχρονιά!