Όλου του κόσμου τα πρωινά!

Η σημερινή ανάρτηση έχει μια μικρή ιστορία - απόσπασμα από την πολύκροτη αυτοβιογραφία μου (!)- ,έχει και μια συνταγή ιδανική για πρωινό , έχει τέλος κι ένα τραγούδι!
Ξεκινάμε:
Καταρχήν να σας εξηγήσω ότι είμαι λάτρης του πρωινού. Δεν αντέχω με τίποτα το πέταγμα από το κρεβάτι και μετά από 5 λεπτά να βγαίνω από την πόρτα του σπιτιού. Όχι. Προτιμώ να θυσιάσω μισή ώρα ύπνο και να κάνω αυτά που θέλω. Που δεν είναι και τίποτα σπουδαίο αλλά με βοηθούν να ξυπνήσω για τα καλά: Ένα ντους κι ένα καλό πρωινό. Τις συνήθειες αυτές τις χρωστώ στους γονείς μου. Έπρεπε να εμφανιζόμαστε στο τραπέζι του πρωινού ντυμένοι -ποτέ με πιτζάμες!- και πλυμένοι. Όποτε μπορούσαν έπαιρναν πρωινό μαζί μας , κυρίως τα Σαββατοκύριακα. Μικρή θυμάμαι το αγαπημένο μου πρωινό ήταν γάλα με coco-pops. Όταν όμως τρώγαμε μαζί συνήθως ήταν τοστ με μπέικον . Ένα πρωί , ο πατέρας μου έφερε ...σταφιδόψωμο. Το κοίταξα καλά καλά , ανατρίχιασα βλέποντας τις σταφίδες κι αρνήθηκα να το φάω. Από τότε και για 3-4 μήνες ο πατέρας μου , με μια ανεξήγητη επιμονή , έφερνε κάθε Σάββατο σταφιδόψωμο και με παρακαλούσε να δοκιμάσω. ''Θα το φας'' ''ΟΧΙ'' , ''Θα σου αρέσει'' , ''ΟΧΙ'' ,''Θα φας τιμωρία'' ''ΟΧΙ'' , ''ΟΧΙ'' ,''ΟΧΙ''! Τιμωρία δεν έφαγα , αλλά ένα πρωινό τον λυπήθηκα -ήταν έτοιμος να βάλει τα κλάμματα- και τότε παρολίγο να βάλω εγώ τα κλάμματα ...από χαρά. Τι νοστιμιά! Κι οι σταφίδες , τι ανακάλυψη. Ζουμερές και γλυκές! Έτσι γεννήθηκε ένας έρωτας !
Ο έρωτας για τις σταφίδες λοιπόν, ήταν εκείνος που με οδήγησε λίγο πριν τα Χριστούγεννα να δοκιμάσω τούτο το άγλυκο γλυκό που πιο ιδανικό δεν υπάρχει για πρωινό!!! Πολύ εύκολο , μόνο χρόνο χρειάζεται. Πάμε τώρα στη συνταγή!

Ιταλική ciambella

(από το περιοδικό Sale&Pepe τχ.Δεκέμβριος 2009)

Yλικά:

430 γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις, 2 αυγά , 25 γρ μαγιά , 150 ml χλιαρό γάλα , 80 γρ. βούτυρο , 50 γρ. ζάχαρη , 100 γρ. σταφίδες , το ξύσμα μισού λεμονιού , ο χυμός ενός πορτοκαλιού , 50 γρ. αμύγδαλα άψητα και ξεφλουδισμένα , ένας κρόκος αυγού , βούτυρο κι αλεύρι για τη φόρμα , αλάτι.

Εκτέλεση:

Πρώτη κίνηση. Μουσκεύετε τις σταφίδες στο χυμό πορτοκαλιού. Τρίβετε τα αμύγδαλα και τα ψήνετε σ'ένα τηγάνι σε δυαντή φωτιά. Βγάλτε το βούτυρο από το ψυγείο.

Μετά: Διαλύετε την μαγιά στο χλιαρό γάλα και προθέτετε 180 γρ αλεύρι. Ανακατεύετε μέχρι το μίγμα να ομογενοποιηθεί , το σκεπάζετε και το αφήνετε σ'ένα ζεστό μέρος για 45 λεπτά. Αφού περάσουν τα 45 λεπτά , ρίχνετε στο μίγμα τα αυγά τα οποία θα τα έχετε χτυπήσει ελαφρώς πριν με το αλάτι , το βούτυρο που θα έχει εν τω μεταξύ μαλακώσει , τη ζάχαρη , τις σταφίδες με τον χυμό , το ξύσμα και τα αμύγδαλα. Ανακατεύετε. Ρίχνετε το υπόλοιπο αλεύρι , πλάθετε τη ζύμη σε μια μπάλλα , την σκεπάζετε και την αφήνετε για 30 λεπτά. Αφού περάσουν τα 30 λεπτά, πιάστε τη ζύμη , δουλέψτε την λίγο και χωρίστε την στα 3. Ανοίξτε τα σε ρολά και πλέξτε μια πλεξίδα. ΤΙ;; Δεν ξέρετε να πλέκετε πλεξίδες;; Ούτε κι εγώ ! Μικρό το κακό. Κάντε τάχα μου ότι πλέκετε πλεξίδα όπως έκανα εγώ! Τοποθετείστε την πλεξίδα στην καλά βουτυρωμένη κι αλευρωμένη φόρμα , αφήστε να φουσκώσει για άλλα 30 λεπτά - αυτό το γλυκό όλο φουσκώνει !- και ψήστε το στους 180 βαθμούς για 45 λεπτά.

Δηλαδή 45+30+30 μας κάνει 1 ώρα και 45 λεπτά + 45 λεπτά μας κάνει 2,5 ώρες στην οποία όμως η ενεργή συμμετοχή σας δεν είναι ούτε καν 10 λεπτά! Μπορεί να είναι ελαφρώς χρονοβόρο αλλά είναι πανεύκολο κι ιδανικό για πρωινό. Εγώ ένα πρωι το ''περιποιήθηκα'' με λίγη μαρμελάδα!

Κι η ανακοίνωση: Επειδή έχουν προκύψει διάφορα ζητήματα , ανάμεσα στα οποία και μια επικείμενη επιστροφή στα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα- για λίγο καιρό θα με βρίσκετε πιο συχνά εδώ με σύντομες σημειώσεις , έτσι για να κρατάμε επαφή , ανα 10ήμερο εδώ με παρουσιάσεις αγαπημένων ταινιών (όπου εναλλάξ με την Crispy παρουσιάζει τις δικές του αγαπημένες ο navarino-s)  κι εδώ που είμαστε τώρα όχι καθημερινά αλλά τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα ή ανα 10μερο.

Και μην ξεχνάτε: ''In the morning'' (όπως μας τραγουδούν οι Coral ) να τρώτε πρωινό (όπως σας λέει η Crispy)