Α ναι, ήρθε το καλοκαίρι!

Ημερολογιακά, θερινο-ισημεριακά (;) και θερμοκρασιακά είναι εδώ! Το πήραμε χαμπάρι χθες όταν τρέχαμε από εδώ κι εκεί για δουλειές και είδαμε ελάχιστο κόσμο στους δρόμους. Αναρωτηθήκαμε πού χάθηκε ο κόσμος - τόσο πολύ ταράχτηκε που η τρικομματική έγινε δικομματική;  Αλλά όχι,είναι το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος, η αργία που δίνει το έναυσμα για καλοκαιρινές αποδράσεις (να με συγχωράτε αλλά πιο αλλοπρόσαλλη αργία δεν υπάρχει, ούτε ξέρεις ποιος αργεί και ποιος όχι).
Ε λοιπόν, ναι! Το καλοκαίρι είναι εδώ και τούτο το ταπεινών προθέσεων blog θα τηρήσει την παράδοση και θα ασχοληθεί εκτενώς με τα αγαπημένα του καλοκαιρινά λαχανικά, αρχής γενομένης από το ταπεινό (πολλή ταπεινότης έχει πέσει εδώ γύρω...) κολοκυθάκι. Το οποίο έχουμε τιμήσει δεόντως ουκ ολίγες φορές, σε: πίτα, σε risotto αλλά κυρίως με ζυμαρικά : 1, 2, 3. Και καλό είναι να μην ξεχάσουμε εκείνα τα υπέροχα τραγανά τηγανητά κολοκυθάκια! Όπως έντρομοι διαπιστώνετε, το blog τούτο λατρεύει το κολοκυθάκι, τόσο πολύ που λέτε, που φέτος αποφάσισε να το βάλει πάνω σε πίτσα! Και τι πίτσα! Μια χαρωπών-στην κυριολεξία!-  γεύσεων πίτσα, ό,τι καλύτερο για να υποδεχτούμε την πιο καυτή εποχή του χρόνου. Πάμε να δούμε πώς:

Πίτσα με κολοκυθάκι, ντομάτα και σάλτσα pesto genovese

Η πίτσα θέλει καλή, δουλεμένη στο χέρι ζύμη την οποία ανοίγουμε πάντα σε λεπτό φύλλο! Και η ζύμη της πίτσας δεν χρειάζεται παρά αυτά τα υλικά:

Βασική συνταγή για τη ζύμη της πίτσας:
1/2 κιλό αλεύρι
300 ml χλιαρό νερό (ούτε κρύο , ούτε πολύ ζεστό αλλιώς ΔΕΝ θα ενεργοποιηθεί η μαγιά)
25 γρ φρέσκια μαγιά
1/2 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
2 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο

Και:

Διαλύετε την μαγιά στο νερό. Την αφήνετε λίγα λεπτά. Σε μια λεκάνη ρίχνετε το αλεύρι και το αλάτι και δημιουργείτε ένα κενό στη μέση. Σε αυτό ρίχνετε τη μαγιά και το λάδι. Αρχίζετε να ζυμώνετε ζωηρά μέχρι να ομογενοποιηθεί η ζύμη και να μην κολλά στα χέρια. Ίσως χρειαστεί περισσότερο αλεύρι οπότε καλό είναι να το έχετε δίπλα σας. Σκεπάζετε τη λεκάνη και την αφήνετε σε ζεστό μέρος τουλάχιστον για 2 ώρες. Όσο περισσότερο μένει η ζύμη τόσο το καλύτερο.
Όταν είναι έτοιμη, θα προθερμάνετε πάρα πολύ καλά τον φούρνο τουλάχιστον μισή ώρα πριν και στην μάξιμουμ θερμοκρασία. Παίρνετε τη ζύμη, την δουλεύετε για λίγο και την ανοίγετε σε ένα λεπτό φύλλο. Την τοποθετείτε σε καλά λαδωμένο ταψί.

Εν τω μεταξύ (μέχρι να φουσκώσει η ζύμη) ετοιμάζετε την σάλτσα pesto όπως την έχουμε δώσει: εδώ (δεν χρειάζεστε παρά 3-4 κουταλιές, την υπόλοιπη την τρώτε σε σπαγγετάδα!)

Επιπλέον θα χρειαστείτε:

2 μικρά, ολόφρεσκα, τρυφερά κολοκυθάκια τα οποία θα κόψετε σε πολύ μικρά κυβάκια (δείτε εικόνα)
2-3 φρέσκα κρεμμυδάκια κομμένα σε ροδέλες
1 μικρή προς μέτρια ολοκόκκινη ντομάτα κομμένη σε λεπτές φετούλες.
1 μοτσαρέλα κομμένη σε φετούλες
λίγο ελαιόλαδο
πιπέρι

Σε ένα τηγάνι και σε μέτρια φωτιά σοτάρετε για 3-4 λεπτά το κολοκυθάκι με το φρέσκο κρεμμυδάκι.

Αφού απλώσετε τη ζύμη στο ταψί, απλώνετε από πάνω τη σάλτσα pesto, από πάνω τα σοταρισμένα κολοκυθάκια,, τις ντομάτες, και τέλος την μοτσαρέλα. Ραντίζετε με λίγο λάδι, πιπερώνετε και ψήνετε σε πάρα πολύ ζεστό φούρνο για 10 λεπτά περίπου.

***

Με τη Φωτεινή γνωριζόμαστε μέσω των blog μας από την αρχή σχεδόν της καριέρας μας ως bloggers, πίσω στα ένδοξα έτη 2008-2009!  Προ καιρού μου ζήτησε να γράψω ένα guest post πάνω στα βιβλία μαγειρικής για το πολύ όμορφο κι υψηλής αισθητικής blog της. Το κείμενο δημοσιεύτηκε πριν λίγες μέρες και σ'αυτό προσπαθώ να εξηγήσω γιατί τα βιβλία μαγειρικής ασκούν τόση γοητεία και παραμένουν ευπώλητα παρά την υπερ-πληθώρα συνταγών μέσω ίντερνετ. Διαβάστε το....αλλιώς θα επιταχθείτε!!!!! :-)