Τα κοτοπουλάκια twitt-άρουν;

Λοιπόν.... Απλά ήθελα να πω τον πόνο μου. Βέβαια τον είπα τον πόνο μου στον σύντροφο S , στον μικρό αδελφό Άλεξ , στη Μ , στη Φ , γιατί όχι στη μαμά , αλλά δεν μού έφτανε. Ήθελα να ακούσει ''όλος'' ο κόσμος τα όσα φρικτά μού συνέβησαν. Κι έτσι αποφάσισα να ανοίξω λογαριασμό στο twitter , για να έχω να γκρινιάζω και να το διανθίζω με τις πικρές μου σκέψεις. Δεν έχω ιδέα τι λέει ο κόσμος όταν twitt-άρει αλλά στο δικό μου twitter θα υπήρχε γκρίνια , πολύ γκρίνια -τυχαία το ονόμασα grouchy crispy; Όμως ο λογαριασμός θα παραμείνει ανενεργός. Ο σύντροφος μού έτριξε τα δόντια χθες βράδυ , ότι κάθομαι πολλές ώρες στον υπολογιστή , ότι θα κάνω κακό στα μάτια μου , στον αυχένα μου , στη μέση μου, ότι θα γίνω υδροκέφαλη (!) , ότι θα διαλυθώ στα εξ ων συνετέθη κλπ κλπ. Προσωπικά , έχω την εντύπωση ότι πικαρίστηκε επειδή δεν έκατσα χθες βράδυ να δούμε μαζί champions league ως είθισται. Βέβαια όταν έμπαιναν τα γκολ (2 στο σύνολο) πεταγόμουν να τα δω σε επανάληψη και τα σχολιάζαμε για μερικά δευτερόλεπτα και μετά επέστρεφα τρέχοντας στον υπολογιστή για ακατάσχετο σερφάρισμα. Πιστεύω όμως ότι δεν θα με συγχωρούσε αν δεν είχα φτιάξει την καλύτερη κοτόπιτα ever! Με τη συνταγή θα ασχοληθούμε σε λίγο. Πρώτα όμως πρέπει να πω τον πόνο μου!!! Τους πόνους μου για την ακρίβεια: Πρώτον , έκλεισε το αγαπημένο μου ιταλικό εστιατόριο στην πόλη. Che peccato! Che peccato!! Μετά το αρχικό σοκ κι ένα μοιρολόϊ που κράτησε 5-6 δευτερόλεπτα , σκέφτηκα ότι πρέπει να αρχίσω ''το κυνήγι του καλού -κι όχι πανάκριβου- ιταλικού εστιατορίου''. Όμως είναι αδύνατο από πολλές όψεις να αρχίσω να οργώνω την Αθήνα κάθε βράδυ και να επισκέπτομαι τρατορίες και ριστοράντε. Aiuto!! Βοηθήστε καλοί μου αναγνώστες. Έχετε καμιά ιδέα ; Εσείς ποιο ιταλικό της πόλης επισκέπτεστε φανατικά ή αν όχι φανατικά συχνά ή τελοσπάντων έχετε καλές εντυπώσεις από αυτό; Προτιμούνται ιταλικά του κέντρου και των νοτίων προαστίων.

Για τον άλλον πόνο δεν μπορείτε να βοηθήσετε , φευ... Ο λυσσασμένος ο αέρας χθες μού κατέστρεψε την ομπρέλα για την οποία τόσο πολύ καμάρωνα πριν από λίγες μέρες!!!! Έγινα έξαλλη!!! Έβριζα την ομπρέλα , την είχα μπροστά μου και τη μάλωνα , λες και θα άρχιζε ξαφνικά να μιλά κι εκείνη και να τσακωνόμαστε κάτω από τη βροχή! Και το χειρότερο έγινα μούσκεμα , εννοείται! Μα και το ακόμα χειρότερο , τα μαλλιά έγιναν στην κυριολεξία ένα μάτσο χάλια -είναι από εκείνα που αλλού τα χτενίζεις κι από αλλού πετάγονται - κι έτσι κυκλοφορούσα σαν να είχα μόλις δραπετεύσει από ψυχιατρείο! Βοηθούσε -στην εντύπωση που έδινα-και το μάλωμα στην ομπρέλα! Τελοσπάντων...

Α ναι , η κοτόπιτα που λέγαμε. Πριν από τη συνταγή έχω να πω λίγα πράγματα περί πιτών και κοτοπιτών (σας ακούω! ''Μα γλυστρίδα έφαγε σήμερα;''). Οι πίτες είναι από τα αγαπημένα μου πιάτα. Έχουν κάτι το feel-good , προσφέρουν ζεστασιά και δεν ξέρω γιατί αλλά επιδρούν χαλαρωτικά! Απ'όλες τις πίτες που κυκλοφορούν η κοτόπιτα ίσως είναι η αγαπημένη μου. Είχα όμως τρομερά παράπονα από τον εαυτό μου γιατί δεν απέφευγα τη χρήση κρέμας γάλακτος, αντίθετα την επιζητούσα. Μέχρι που βρήκα ένα κολπάκι, έβγαλα την κρέμα κι η κοτόπιτα έβγαλε φτερά κι απογειώθηκε!

Ready , steady , cook αγαπητοί μου...the best chicken pie in town!

Κοτόπιτα (των 3 υλικών)

Τι θα χρειαστείτε : 
1 κοτοπουλάκι (από εκείνα που δεν twitt-άρουν) , κρεμμύδι , καρότο , σέλινο και τελοσπάντων ό,τι άλλο βάζετε όταν βράζετε ένα κοτόπουλο, πχ ένα φύλλο δάφνης και λίγο θυμάρι φτιάχνουν εξαιρετικούς ζωμούς.
2 πράσα ψιλοκομμένα
2 φλιτζάνια τυρί γραβιέρα τριμμένη (ή εμεντάλ + παρμεζάνα)
αλάτι
πιπέρι

Επίσης (για τη ζύμη):
400 γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις
7 κουταλιές σούπας ελαιόλαδο
160 ml χλιαρό νερό
1 κουταλιά σούπας λευκό ξίδι

Τέλος:
1 αυγό
1/4 φλιτζάνι γάλα
1/4 φλιτζάνι ελαιόλαδο






Τι θα κάνετε: Βράζετε το κοτόπουλο για μία ώρα περίπου σε χαμηλή φωτιά με τα διάφορα λαχανικά και μυρωδικά, συν αλατοπίπερο. Ο ζωμός που θα προκύψει ΔΕΝ θα πεταχτεί, κρατήστε τον για μελλοντική χρήση αντί των άνοστων κύβων. Όταν το κοτόπουλο βράσει αφήστε το για λίγο να κρυώσει, μετά  ξεκοκκαλίστε και  ψιλοκόψτε.
Φτιάξτε τη ζύμη. Ανακατέψτε όλα τα υλικά μαζί μέχρι να επιτευχθεί μια ομοιογενής ζύμη. Τυλίξτε την σε μεμβράνη κι αφήστε την να ξεκουραστεί. Σοτάρετε σε λίγο ελαιόλαδο τα πράσσα. Προσθέστε στο τηγάνι το ψιλοκομμένο κοτόπουλο και συνεχίστε για λίγο το σοτάρισμα. Μεταφέρετε το μίγμα σε ένα μεγάλο μπολ και προσθέστε και το τυρί. Κόψτε τη ζύμη στα δύο κι ανοίξτε δύο φύλλα με τον πλάστη. Λαδώστε ένα ταψί, στρώστε το ένα φύλλο. Ρίξτε πάνω τη γέμιση κι απλώστε ομοιόμορφα. Τοποθετείτε από πάνω το δεύτερο φύλλο και κλείνετε όμορφα γύρω γύρω τα δύο φύλλα. Χαρακώνετε την πίτα σε αρκετά σημεία. Σε ένα μικρό μπολ χτυπάτε το αυγό με το γάλα και το λάδι. Το μίγμα αυτό το ρίχνετε σιγά σιγά σε όλη την επιφάνεια της πίτας και το αφήνετε να το "πιει" . 
Ψήνετε για 40 λεπτά περίπου στους 180 βαθμούς μέχρι η πίτα να πάρει όμορφη ψημένη όψη. Μπορεί να χρειαστεί λιγότερος χρόνος.



Τι θα πιείτε:Δακρυσμένοι καθώς είστε , συνοδέψτε την κοτόπιτα με Αγιωργίτικο Ορεινό Ήλιο της Semeli 2007. Επιτέλους ένα καλό ελληνικό ερυθρό κρασί που έχει κάτω από 10 ευρώ!!! (6,80 για την ακρίβεια). Κι έχει από εκείνους (τελείωνε Crispy ...) τους πλαστικούς φελλούς (ΤΕΛΕΙΩΝΕ....). Καλά ντε , μην φωνάζετε , θα μιλήσουμε άλλη φορά για φελλούς.

Tips: Όσοι δεν έχετε χρόνο να ξεκοκκαλίζετε , αγοράστε τα έτοιμα καθαρισμένα και φιλεταρισμένα κομμάτια κοτόπουλου. Δεν το συνιστώ αλλά στην ανάγκη... 


Υ.Γ.: Όσοι φτάσατε μέχρι εδώ σας ευχαριστώ....Αν και...Κι εσείς θα με ευχαριστείτε στο τέλος για την πίτα!