Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009

Τα κοτοπουλάκια twitt-άρουν;

Λοιπόν.... Απλά ήθελα να πω τον πόνο μου. Βέβαια τον είπα τον πόνο μου στον σύντροφο S , στον μικρό αδελφό Άλεξ , στη Μ , στη Φ , γιατί όχι στη μαμά , αλλά δεν μού έφτανε. Ήθελα να ακούσει ''όλος'' ο κόσμος τα όσα φρικτά μού συνέβησαν. Κι έτσι αποφάσισα να ανοίξω λογαριασμό στο twitter , για να έχω να γκρινιάζω και να το διανθίζω με τις πικρές μου σκέψεις. Δεν έχω ιδέα τι λέει ο κόσμος όταν twitt-άρει αλλά στο δικό μου twitter θα υπήρχε γκρίνια , πολύ γκρίνια -τυχαία το ονόμασα grouchy crispy; Όμως ο λογαριασμός θα παραμείνει ανενεργός. Ο σύντροφος μού έτριξε τα δόντια χθες βράδυ , ότι κάθομαι πολλές ώρες στον υπολογιστή , ότι θα κάνω κακό στα μάτια μου , στον αυχένα μου , στη μέση μου, ότι θα γίνω υδροκέφαλη (!) , ότι θα διαλυθώ στα εξ ων συνετέθη κλπ κλπ. Προσωπικά , έχω την εντύπωση ότι πικαρίστηκε επειδή δεν έκατσα χθες βράδυ να δούμε μαζί champions league ως είθισται. Βέβαια όταν έμπαιναν τα γκολ (2 στο σύνολο) πεταγόμουν να τα δω σε επανάληψη και τα σχολιάζαμε για μερικά δευτερόλεπτα και μετά επέστρεφα τρέχοντας στον υπολογιστή για ακατάσχετο σερφάρισμα. Πιστεύω όμως ότι δεν θα με συγχωρούσε αν δεν είχα φτιάξει την καλύτερη κοτόπιτα ever! Με τη συνταγή θα ασχοληθούμε σε λίγο. Πρώτα όμως πρέπει να πω τον πόνο μου!!! Τους πόνους μου για την ακρίβεια: Πρώτον , έκλεισε το αγαπημένο μου ιταλικό εστιατόριο στην πόλη. Che peccato! Che peccato!! Μετά το αρχικό σοκ κι ένα μοιρολόϊ που κράτησε 5-6 δευτερόλεπτα , σκέφτηκα ότι πρέπει να αρχίσω ''το κυνήγι του καλού -κι όχι πανάκριβου- ιταλικού εστιατορίου''. Όμως είναι αδύνατο από πολλές όψεις να αρχίσω να οργώνω την Αθήνα κάθε βράδυ και να επισκέπτομαι τρατορίες και ριστοράντε. Aiuto!! Βοηθήστε καλοί μου αναγνώστες. Έχετε καμιά ιδέα ; Εσείς ποιο ιταλικό της πόλης επισκέπτεστε φανατικά ή αν όχι φανατικά συχνά ή τελοσπάντων έχετε καλές εντυπώσεις από αυτό; Προτιμούνται ιταλικά του κέντρου και των νοτίων προαστίων.

Για τον άλλον πόνο δεν μπορείτε να βοηθήσετε , φευ... Ο λυσσασμένος ο αέρας χθες μού κατέστρεψε την ομπρέλα για την οποία τόσο πολύ καμάρωνα πριν από λίγες μέρες!!!! Έγινα έξαλλη!!! Έβριζα την ομπρέλα , την είχα μπροστά μου και τη μάλωνα , λες και θα άρχιζε ξαφνικά να μιλά κι εκείνη και να τσακωνόμαστε κάτω από τη βροχή! Και το χειρότερο έγινα μούσκεμα , εννοείται! Μα και το ακόμα χειρότερο , τα μαλλιά έγιναν στην κυριολεξία ένα μάτσο χάλια -είναι από εκείνα που αλλού τα χτενίζεις κι από αλλού πετάγονται - κι έτσι κυκλοφορούσα σαν να είχα μόλις δραπετεύσει από ψυχιατρείο! Βοηθούσε -στην εντύπωση που έδινα-και το μάλωμα στην ομπρέλα! Τελοσπάντων...



Α ναι , η κοτόπιτα που λέγαμε. Πριν από τη συνταγή έχω να πω λίγα πράγματα περί πιτών και κοτοπιτών (σας ακούω! ''Μα γλυστρίδα έφαγε σήμερα;''). Οι πίτες είναι από τα αγαπημένα μου πιάτα. Έχουν κάτι το feel-good , προσφέρουν ζεστασιά και δεν ξέρω γιατί αλλά επιδρούν χαλαρωτικά! Απ'όλες τις πίτες που κυκλοφορούν η κοτόπιτα ίσως είναι η αγαπημένη μου. Είχα όμως τρομερά παράπονα από τον εαυτό μου γιατί δεν απέφευγα τη χρήση κρέμας γάλακτος, αντίθετα την επιζητούσα. Μέχρι που βρήκα ένα κολπάκι, έβγαλα την κρέμα κι η κοτόπιτα έβγαλε φτερά κι απογειώθηκε!

Ready , steady , cook αγαπητοί μου...the best chicken pie in town!




Κοτόπιτα (των 3 υλικών)









Τι θα χρειαστείτε
1 κοτοπουλάκι (από εκείνα που δεν twitt-άρουν) , κρεμμύδι , καρότο , σέλινο και τελοσπάντων ό,τι άλλο βάζετε όταν βράζετε ένα κοτόπουλο, πχ ένα φύλλο δάφνης και λίγο θυμάρι φτιάχνουν εξαιρετικούς ζωμούς.
2 πράσα ψιλοκομμένα
2 φλιτζάνια τυρί γραβιέρα τριμμένη (ή εμεντάλ + παρμεζάνα)
αλάτι
πιπέρι

Επίσης (για τη ζύμη):
400 γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις
7 κουταλιές σούπας ελαιόλαδο
160 ml χλιαρό νερό
1 κουταλιά σούπας λευκό ξίδι

Τέλος:
1 αυγό
1/4 φλιτζάνι γάλα
1/4 φλιτζάνι ελαιόλαδο






Τι θα κάνετε: Βράζετε το κοτόπουλο για μία ώρα περίπου σε χαμηλή φωτιά με τα διάφορα λαχανικά και μυρωδικά, συν αλατοπίπερο. Ο ζωμός που θα προκύψει ΔΕΝ θα πεταχτεί, κρατήστε τον για μελλοντική χρήση αντί των άνοστων κύβων. Όταν το κοτόπουλο βράσει αφήστε το για λίγο να κρυώσει, μετά  ξεκοκκαλίστε και  ψιλοκόψτε.
Φτιάξτε τη ζύμη. Ανακατέψτε όλα τα υλικά μαζί μέχρι να επιτευχθεί μια ομοιογενής ζύμη. Τυλίξτε την σε μεμβράνη κι αφήστε την να ξεκουραστεί. Σοτάρετε σε λίγο ελαιόλαδο τα πράσσα. Προσθέστε στο τηγάνι το ψιλοκομμένο κοτόπουλο και συνεχίστε για λίγο το σοτάρισμα. Μεταφέρετε το μίγμα σε ένα μεγάλο μπολ και προσθέστε και το τυρί. Κόψτε τη ζύμη στα δύο κι ανοίξτε δύο φύλλα με τον πλάστη. Λαδώστε ένα ταψί, στρώστε το ένα φύλλο. Ρίξτε πάνω τη γέμιση κι απλώστε ομοιόμορφα. Τοποθετείτε από πάνω το δεύτερο φύλλο και κλείνετε όμορφα γύρω γύρω τα δύο φύλλα. Χαρακώνετε την πίτα σε αρκετά σημεία. Σε ένα μικρό μπολ χτυπάτε το αυγό με το γάλα και το λάδι. Το μίγμα αυτό το ρίχνετε σιγά σιγά σε όλη την επιφάνεια της πίτας και το αφήνετε να το "πιει" . 
Ψήνετε για 40 λεπτά περίπου στους 180 βαθμούς μέχρι η πίτα να πάρει όμορφη ψημένη όψη. Μπορεί να χρειαστεί λιγότερος χρόνος.



Τι θα πιείτε:Δακρυσμένοι καθώς είστε , συνοδέψτε την κοτόπιτα με Αγιωργίτικο Ορεινό Ήλιο της Semeli 2007. Επιτέλους ένα καλό ελληνικό ερυθρό κρασί που έχει κάτω από 10 ευρώ!!! (6,80 για την ακρίβεια). Κι έχει από εκείνους (τελείωνε Crispy ...) τους πλαστικούς φελλούς (ΤΕΛΕΙΩΝΕ....). Καλά ντε , μην φωνάζετε , θα μιλήσουμε άλλη φορά για φελλούς.

Tips: Όσοι δεν έχετε χρόνο να ξεκοκκαλίζετε , αγοράστε τα έτοιμα καθαρισμένα και φιλεταρισμένα κομμάτια κοτόπουλου. Δεν το συνιστώ αλλά στην ανάγκη... 


Υ.Γ.: Όσοι φτάσατε μέχρι εδώ σας ευχαριστώ....Αν και...Κι εσείς θα με ευχαριστείτε στο τέλος για την πίτα!

17 σχόλια:

  1. Για όσο καιρό ακομα δε θα μπορούμε να στέλνουμε ένα κομμάτι πίτα μέσω διαδικτύου και θα περιοριζόμαστε σε συνταγές και εικονες, η τεχνολογία είναι στα σπάργανα.

    Όταν όμως τα καταφέρουμε τέτοιου είδους αποστολών, σε παρακαλώ θυμήσου με. Γωνία προτιμώ αλλα και μέση να ειναι δεν πειράζει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ωχου μια λιγούρα μια λιγοθυμιά, τι μου κάνεις βρε crispy;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ καλή και ενδιαφέρουσα συνταγή. Θα την φτιάξω. Είμαι φαν της πίτας μην κοιτάτε που δεν βάζω καμία στο cookthebook, το κάνω γιατί νοιώθω ...ατελής αφού δεν μπορώ να ανοίξω φύλλο!
    Πάντως μη σας κακοφανεί: κρέμα γάλακτος δεν βάζω με τίποτα και σε τίποτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. εγώ θα σε ρωτήσω τι είναι το twiitter. Οχι ότι σκοπέυω να ασχοληθώ, ήδη είμαι υπερνετκορεσμένος, αλλά το ακούω συχνά και δεν ξέρω σε τι υπερτερει από blog & facebook και το προτιμούν πολλοί/ες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ωραία η κοτόπιτά σου..προτιμώ γωνία :)
    Twitter άνοιξα κι εγώ, χάρηκα στην αρχή που έκανα και upload απο το κινητό κ.α. αλλά κανένας από τους φίλους μου δεν εχει λογαριασμό και βαρεθηκα μονο με αγνωστους ;) ποσταρω οποτε θυμαμαι...
    Από ιταλικό τώρα κι εγώ θα ήθελα να βρω κανενα καλό γιατι μόνο La pasteria και Ciao δεν λέει...αν βρεις τιποτα πιο γνησιο για Αθηνα πες μας.Να 'σαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τσαλαπετεινέ καλημέρα. Ναι , θα προτιμούσα κι εγώ να μπορώ να μεταφέρω κομμάτια πίτας μέσω διαδικτύου , έτσι θα γλίτωνα την ανάρτηση των απαράδεκτων φωτογραφιών -δεν είναι τυχαίο ότι τις αναρτώ σε μικρό μέγεθος!
    Α , όσο για τις γωνίες , είναι τα αγαπημένα μου κομμάτια κι απ'ότι έχω καταλάβει σχεδόν όλοι λατρεύουν τις γωνίες!





    βρομιστεράκι καλημέρα. Δοκίμασε την και θα δεις! Είναι όσο πρέπει κι όσο χρειάζεται moisty. O Gordon τη φτιάχνει με λίγο μπέικον για να πάρει καπνιστή γεύση. Την επόμενη φορά θα την δοκιμάσω έτσι.




    navarino-s καλημέρα. Στη συγκεκριμένη πίτα χρησιμοποίησα σφολιάτα έτοιμη -όπως το ζητούσε η συνταγή. Μην νομίζετε ότι είμαι εξπέρ στο άνοιγμα της ζύμης -τις περισσότερες φορές το αποτέλεσμα μοιάζει με εκείνα τα χυτά ρολόγια του Νταλί! Ναι , το θυμάμαι ότι απεχθάνεστε την κρέμα γάλακτος και δεν είστε ο μόνος. Ο Π μού έχει απαγορέψει να την χρησιμοποιώ γι'αυτό και στην πίτα χρησιμοποίησα το μίγμα με το τυρί , το γάλα και το αυγό.




    tyler καλημέρα. Δεν ξέρω αν το έχω καταλάβει καλά αλλά όταν twitt-άρεις γράφεις εν συντομία -νομίζω μέγιστος αριθμός χαρακτήρων 140- τι σου συνέβη , τι είδες, τι έκανες , τι άκουσες κλπ κι όσοι σε ακολουθούν το σχολιάζουν με τον ίδιο σύντομο τρόπο. Νομίζω κάπως έτσι πάει. Πάντως ούτε κι εγώ σκοπεύω να το χρησιμοποιήσω , έχει αυξηθεί η δουλειά (μαθήματα , μεταφράσεις), ίσα που προλαβαίνω καμιά ανάρτηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. pandora καλημέρα. Α να, επιβεβαιώνεις αυτό που γράφω στο Τσαλαπετεινό! Όλοι -σχεδόν- λατρεύουμε τις γωνίες! Για την πίτα το εγγυώμαι ότι είναι η καλύτερη κοτόπιτα που έχω φάει! Όπως γράφω και στο βρομιστεράκι η συνταγή του Gordon Ramsay έχει και λίγο μπέικον -το οποίο σωτάρει- για καπνιστή γεύση. Περιγράφω καλά το twitter στον tyler; Γιατί μπορεί να έφτιαξα λογαριασμό αλλά βασικά είμαι άσχετη με το θέμα. Όσο για τα ιταλικά θα δοκιμάσω οσονούπω τη Nona Pina στη Δάφνη -έχω ακούσει πολύ καλά λόγια. Στα la pasteria είχα πάει παλιότερα 2-3 φορές αλλά δεν μού αρέσει η ιδέα ότι είναι εστιατόριο-αλυσίδα. Μπήκα στον πειρασμό να τα ξαναεπισκεφτώ τώρα που έβαλε το χεράκι του ο Ε. Μποτρίνι αλλά, άλλο να επιμελείται ένας σεφ το μενού κι άλλο να είναι ο ίδιος εκεί και να επιβλέπει την κουζίνα και να μαγειρεύει ο ίδιος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Osteria da Claudio στο Χαλάνδρι, Κ. Βάρναλη αριθμό δε θυμάμαι για όσους αγαπάνε την αυθεντική ιταλική κουζίνα και ατμόσφαιρα! Έχει τεράστια συλλογή από γκράπες που τις φέρνει από την Ιταλία, φαγητό και σέρβις με πολύ μεράκι και πολλά χύμα κρασιά για να διαλέξετε! Το φαγητό είναι πολύ καλό, ιδιαίτερα τα πιάτα ημέρας αλλά και οι κλασικές επιλογές (εγώ τρώω πάντα al mare ή κάτι τέτοιο, με θαλασσινά εν πάσει περιπτώσει, λίγο σκορδάκικαι ελαφριά σάλτσα ντομάτα, τέλεια!)

    Προσοχή, ο σεφ δε σηκώνει... παραλλαγές στα πιάτα του! Φρέσκα υλικά και πολύ οικεία ατμόσφαιρα. Splendido!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. foteini καλησπέρα! Α , ο Claudio! Τον γνωρίζω από την τραττορία του στη Σίφνο! Χρόνια τώρα κατεβαίνοντας στις Καμάρες - το λιμάνι- κάνουμε μια στάση στον Claudio. Δυστυχώς δεν έχω επικεφτεί το εστιατόριο στο Χαλάνδρι . Καλαμάκι -Χαλάνδρι μού είναι κάπως...μακριά (δεν είναι δικαιολογία το ξέρω), έχω φίλους που κάνουν ευλαβικά -κι υπομονετικά- τη διαδρομή για να φάνε da Claudio! Σωστά ο Claudio επιμένει να σερβίρει τα πιάτα που πρεσβεύουν την κουζίνα του κι όχι τα τερτίπια του κάθε πελάτη. Θεωρώ απαράδεκτο να πηγαίνει κάποιος σε εστιατόριο και να απαιτεί από τον σεφ πιάτο στα μέτρα του! Δηλαδή , είναι σαν να λες σ' έναν ζωγράφο τι χρώματα θα απλώσει στον καμβά του! Αχ , κι εγώ λατρεύω τις pasta al mare, δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνα τα λινγκουίνι με αχινό που σερβίριζε το πάλαι ποτέ Parmiggiano...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Στο είπα οι ομπρέλες δεν παρέχουν ασφάλεια στο πέταγμα. Δοκίμασε το carousel για να καταλάβεις τι λέω. H Mary έχει ταξιδέψει και με χαρταετό και βεγγαλικό, αλλά δεν είμαι σίγουρος. Ειδικά με το βεγγαλικό και τη χειρολαβή του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. tom καλημέρα , τι κάνεις; Αναρωτιόμουν πού να είσαι μετά από τόσες μέρες εδώ κι εκεί. Κι ελπίζω οι αναποδιές τέλος! Α, καλά αν παίξει η tv ''Mary Poppins'' τα Χριστούγεννα - που το εύχομαι ολόψυχα , με ακούει κανείς από κανένα κανάλι;- θα κάτσω να την απολαύσω με ωραίο εγγλέζικο τσάι και φρεσκοψημένα μπισκότα κι έξω -ω ναι!- θα βρέχει καταρρακτωδώς!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αυτό που με σοκάρει περισσότερο είναι το οτι η καλύτερη συνταγή για κοτόπιτα που βρήκες είναι αγγλικής προέλευσης. Αυτό ήταν απο τα πλέον αναπάντεχα ενδεχόμενα. Ακόμα και ο Μέρφι θα έσκιζε τα πτυχία του αν το διάβαζε αυτό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. zekia η αγγλική κουζίνα (όσο κι αν ακούγεται σχήμα οξύμωρο) είναι περεξηγημένη. Μπορεί να μην έχει τον πλουραλισμό της δικής μας κουζίνας ή της ιταλικής , αλλά έχει αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία και σίγουρα είναι δυνατό χαρτί στις πίτες. Επίσης έχει πολύ καλή παράδοση σε μπισκοτοειδή και γλυκές τάρτες και γενικότερα στη ζαχαροπλαστική - όχι τόσο όσο η Γαλλία ή η Κεντρική Ευρώπη αλλά το παλεύει αξιοπρεπώς. Οφείλω να ομολογήσω ότι έχω φάει ιδιαίτερα καλά στο Λονδίνο και μάλιστα αγγλική κουζίνα (παρεμπιπτόντως και ιταλική!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ναι σίγουρα θα έχουν και τις λιχουδιές τους και Άγγλοι απλά διεθνώς είναι γνωστοί για την κακή αν όχι ανύπαρκτη κουζίνα τους! Εξού και το σχόλιό μου:)
    Εγώ στο ταξιδάκι που έκανα στο Λονδίνο δεν έφαγα τίποτα της προκοπής αλλά ίσως και να μην το έψαξα και πολύ καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. zekia ναι , προφανώς η αγγλική κουζίνα δεν είναι κι η πιο συναρπαστική στον κόσμο - το παραδέχονται κι οι ίδιοι οι Άγγλοι!- αλλά είμαι της πεποίθησης ότι κάθε εθνική κουζίνα κρύβει καλά κρυμμένα μυστικά. Αχ, Λονδίνο! Πόσο θα ήθελα να βρίσκομαι εκεί φέτος τα Χριστούγεννα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Αν έχεις διάθεση διάβασε και τη σειρά βιβλίων της MP που σε καθένα καταφτάνει στους Banks με διαφορετικό τρόπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. tom θα ψάξω να τη βρω , σε αγγλική έκδοση βέβαια και λίγο παλιά αν γίνεται. Να θυμίζει το παλιό στυλ των παιδικών βιβλίων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή