Ταιριάζουμε;

Σε προηγούμενη ανάρτηση αναφέρθηκα στην μεγάλη μου αγάπη για τα σπαράγγια. Τώρα που είναι η εποχή τους προσπαθώ να τα απολαμβάνω όσο το δυνατόν περισσότερο και κυρίως τα άγρια.

Βέβαια μες την πόλη είναι κάπως δύσκολη η εύρεση τους αλλά αν σκάσεις 5 ευρώ στον λαϊκατζή, ένα ματσάκι άγρια σπαράγγια θα γίνουν δικά σου. Αυτήν την εβδομάδα ένα τέτοιο ματσάκι έγινε δικό μου με 3 ευρώ ( Μπα! Πώς κι έτσι εν μέσω μνημονίου και με την τρόικα να σεργιανίζει πέρα δώθε!) Τα έφτιαξα, που λέτε, με τον γνωστό κλασικό τρόπο: Ομελέτα!

Ομελέτα με άγρια σπαράγγια

Καθάρισα τα σπαράγγια (καθάρισμα σπαραγγιών σημαίνει ότι κόβω και πετάω το σκληρό κάτω μέρος και κρατώ το νόστιμο και τρυφερό πάνω μέρος) και τα έβαλα στο τηγάνι με λίγο νερό. Το τηγάνι το έβαλα στη φωτιά και άφησα τα σπαράγγια να βράσουν. Δεν έβαλα αλάτι στο νερό- καλό είναι να αποφεύγεται στα άγρια. Μόλις σώθηκε το νερό, δοκίμασα να δω αν είχαν μαλακώσει. Είχαν -αν δεν είχαν μαλακώσει θα πρόσθετα νερό και θα τα έβραζα για λίγο ακόμη.  Αφού λοιπόν ήταν έτοιμα, έριξα λάδι στα οποία τα σοτάρισα για λίγο και μετά έριξα τέσσερα χτυπημένα αυγά με αλάτι και πιπέρι κι έψησα την ομελέτα.

Ωραία! Τώρα φαντάζομαι ότι αναρωτιέστε ''τι έπαθε αυτή και μας σερβίρει μια απλή ομελέτα'' κι επιπροσθέτως ''Καλά από αυτήν όλα να τα περιμένεις''. Σας άκουσα! Μην το αρνείστε!
Το ζήτημα είναι αλλού. Στο ταίριασμα. Ή στα ταιριάσματα.
Είναι παγκοσμίως γνωστό ότι το σπαράγγι λατρεύει το αυγό και ναι, τα αισθήματα είναι αμοιβαία.
Είναι επίσης γνωστό ότι τα σπαράγγια είναι ένας ''κρυπτονίτης''! Όσοι είστε παθιασμένοι με τις περιπέτειες του Σούπερμαν θα γνωρίζετε τι εστί ''Κρυπτονίτης'' (για τους μη γνωρίζοντες είναι ένα ραδιενεργό υλικό που έχει την ικανότητα να αποδυναμώνει τον υπερφυσικό ήρωα από τις σούπερ ιδιότητες του). ''Κρυπτονίτης'' όμως για τους οινολάτρεις θεωρούνται εκείνα τα φαγώσιμα υλικά που δεν ταιριάζουν εύκολα με κρασιά, μια λάθος επιλογή κρασιού για έναν ''κρυπτονίτη'' μπορεί να τα τινάξει όλα στον αέρα. Είναι αυτό που λέμε με απλά λόγια ότι ''το κρασί κλοτσάει'' -αν και δεν φταίει το κρασί αλλά η ιδιόμορφη γεύση αυτού που τρώμε.
Η ομελέτα με σπαράγγια είναι ένα πάρα πολύ δύσκολο πιάτο όταν θες να το ταιριάξεις με κρασί. Κάτι τα αυγά αλλά κυρίως τα σπαράγγια δεν σε αφήνουν με πολλές επιλογές. Το κρασί πρέπει να είναι λευκό, να μην έχει περάσει από βαρέλι και να ΄χει βοτανικές νότες. Το αυγό είναι λίγο πιο ευέλικτο και πιο ....posh μιας και ταιριάζει με κάποια κόκκινα κρασιά αλλά κυρίως με την σαμπάνια! Είναι το πρώτο πράγμα που μαθαίνεις όταν κάνεις wine pairing για αυγά!
Λοιπόν, ψάχναμε για τον ''κουμπάρο'' του ευτυχισμένου ζεύγους αυγό-σπαράγγι και το βρήκαμε σε ένα κρητικό κρασί. Αυτό:

Όσο πρέπει διακριτικό σε αρώματα για να αντέξει το σπαράγγι και με οξύτητα όση χρειαζόταν για να υποδεχθεί το αυγό. Σούπερ ισορροπία!


Info: Εκτός από τον όρο ''κρυπτονίτης'' ενίοτε χρησιμοποιείται κι ο όρος ''boogeyman'' (δηλαδή ...μπαμπούλας). Υπάρχουν όντως κάποια φαγητά που είναι εφιάλτης για τα κρασιά!

Tip: Πίσω στα σπαράγγια. Αν τυχόν θέλετε να τα διατηρήσετε για λίγες μέρες στο ψυγείο καλό είναι να τα τυλίξτε σε χαρτί. Θα διατηρήσουν με αυτόν τον τρόπο την φρεσκάδα τους. Αν , από την άλλη, θέλετε να τα διατηρήσετε για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, καθαρίστε τα, ζεματίστε, αφήστε τα να κρυώσουν και βάλτε τα στην κατάψυξη.