Η βασίλισσα της άνοιξης

Her majesty....the queen of spring!

Η βασίλισσα της άνοιξης είναι αναμφισβήτητα η αγκινάρα. Δεν μπορώ να φανταστώ άνοιξη χωρίς να γευτώ έστω για μια φορά - που ποτέ δεν είναι μία- την υπέροχη σάρκα αυτού του ιδιότυπου λαχανικού. Ναι , όντως είναι ιδιότυπη η αγκινάρα αλλά κυρίως ιδιόρρυθμη και...πολύ ιδιότροπη! Για να ανακαλύψεις τις τρυφερές χάρες της πρέπει να την γδύσεις. Αργά αργά να βγάλεις τα σκληρά πέταλα που μοιάζουν σαν αδιαφανή πέπλα που σκεπάζουν το υπέροχο κορμί μιας καλλονής. Κι όταν φτάσεις στα τρυφερά σημεία, εκείνη από ιδιοτροπία και πείσμα αρχίζει να μαυρίζει και το μοναδικό σου όπλο για να εμποδίσεις τα καμώματα της είναι το λεμόνι, το ξινό! Αλλά σε αποζημιώνει, παρά τα ''τσαλιμάκια'' της σου προσφέρει την υπέροχα τρυφερή , ελαφρώς πικρή σάρκα της, το ωραιότερο δώρο για μια γευστική άνοιξη!
Η αγκινάρα , παρά την πολύ ιδιαίτερη γεύση της -δεν μου έρχεται στο νου άλλο λαχανικό που να την πλησιάζει έστω και λίγο, ίσως το σπαράγγι - είναι ,θα έλεγα, ευέλικτη στην κουζίνα . Την βρίσκουμε μόνη, την βρίσκουμε με άλλα λαχανικά, ταιριάζει τέλεια σε ομελέτα, μόνη της τηγανιτή είναι απίστευτος μεζές, με αρνάκι φρικασέ (το αγαπημένο φαγητό μου, αν ήμουν ποτέ μελλοθάνατη αυτό θα ήταν το τελευταίο μου γεύμα!)  με αρνάκι στο φούρνο -γενικά με το αρνί τα πάει πολύ καλά- επίσης τουρσί, tapenade, σε πίτες αλλά και σε -τι άλλο!- σπαγγετάδα!

Ταλιατέλες με σάλτσα αγκινάρας

Υλικά για 4 άτομα

4 αγκινάρες
1 πακέτο ταλιατέλες
1 πράσο
άφθονο μαϊντανό φρέσκο και ψιλοκομμένο
300 ml ζωμό λαχανικών ζεστό
1 κουταλιά αλεύρι
λάδι
αλάτι
πιπέρι φρεσκοτριμμένο
1 λεμόνι
φρεσκοτριμμένο σκληρό τυρί της αρεσκείας σας (κεφαλοτύρι, παρμεζάνα κλπ)


Γεμίζετε μια μικρή λεκάνη με νερό και το χυμό ενός λεμονιού. Κόβετε το χρησιμοποιημένο λεμόνι σε 2 κομμάτια και το ρίχνετε στη λεκάνη
Καθαρίζετε τις αγκινάρες. Αφαιρείτε τα σκληρά φύλλα, κόβετε το πάνω μέρος όσων φύλλων έμειναν κι αφαιρείτε το χνουδωτό μέρος που βρίσκεται στο κέντρο. Αφαιρείτε το πράσινο μέρος γύρω γύρω. Τρίβετε την αγκινάρα με το κομμένο λεμόνι και τη ρίχνετε στο νερό. Όταν τελειώσετε με τις αγκινάρες καθαρίστε και ψιλοκόψτε το πράσο και τον μαϊντανό. Θυμηθείτε ότι πριν χρησιμοποιήσετε τις αγκινάρες θα χρειαστεί να τις ξεβγάλετε και να τις στεγνώσετε.
Σε ένα βαρύ τηγάνι βάζετε να ζεστάνει λίγο λάδι σε μέτρια φωτιά. Μόλις ζεστάνει ρίχνετε το πράσο και το σωτάρετε. Μετά ρίχνετε τις αγκινάρες, τις σωτάρετε κι αυτές. Ρίχνετε το ζωμό, το μισό μαϊντανό, αλάτι και πιπέρι και αφήνετε τη σάλτσα να σιγοβράσει για 20 λεπτά τουλάχιστον ή μέχρι να μαλακώσουν οι αγκινάρες. Όταν μαλακώσουν τις βγάζετε και τις περνάτε από το μούλτι ή τις ψιλοκόβετε με το μαχαίρι -προτιμώ τη δεύτερη μέθοδο. Τις επιστρέφετε στο τηγάνι. Σε ένα μικρό μπολ ανακατώνετε το αλεύρι με μερικές κουταλιές από τη σάλτσα. Ρίχνετε στο τηγάνι το αλεύρι , ανακατώνετε, κι αφήνετε να σιγοβράσει η σάλτσα για άλλα 5 λεπτά ή μέχρι να δέσει.
Εν τω μεταξύ σε αλατισμένο νερό που βράζει ρίχνετε τις ταλιατέλες και τις μαγειρεύετε al dente. Τις στραγγίζετε και τις ρίχνετε στο τηγάνι με τη σάλτσα. Ρίχνετε τον υπόλοιπο μαϊντανό, ανακατώνετε καλά και σερβίρετε αμέσως πασπαλίζοντας με λίγο φρεσκοτριμμένο σκληρό τυρί της αρεσκείας σας.

Όταν έρχεται η στιγμή να σμίξει η αγκινάρα με το κρασί την πιάνουν πάλι οι ιδιοτροπίες της! Για το συγκεκριμένο πιάτο θα συνιστούσα ένα κρασί με βάση το sauvignon blanc

Περισσότερα για τις αγκινάρες τις επόμενες μέρες.