Κυριακή 1 Απριλίου 2012

Η βασίλισσα της άνοιξης


Her majesty....the queen of spring!


Η βασίλισσα της άνοιξης είναι αναμφισβήτητα η αγκινάρα. Δεν μπορώ να φανταστώ άνοιξη χωρίς να γευτώ έστω για μια φορά - που ποτέ δεν είναι μία- την υπέροχη σάρκα αυτού του ιδιότυπου λαχανικού. Ναι , όντως είναι ιδιότυπη η αγκινάρα αλλά κυρίως ιδιόρρυθμη και...πολύ ιδιότροπη! Για να ανακαλύψεις τις τρυφερές χάρες της πρέπει να την γδύσεις. Αργά αργά να βγάλεις τα σκληρά πέταλα που μοιάζουν σαν αδιαφανή πέπλα που σκεπάζουν το υπέροχο κορμί μιας καλλονής. Κι όταν φτάσεις στα τρυφερά σημεία, εκείνη από ιδιοτροπία και πείσμα αρχίζει να μαυρίζει και το μοναδικό σου όπλο για να εμποδίσεις τα καμώματα της είναι το λεμόνι, το ξινό! Αλλά σε αποζημιώνει, παρά τα ''τσαλιμάκια'' της σου προσφέρει την υπέροχα τρυφερή , ελαφρώς πικρή σάρκα της, το ωραιότερο δώρο για μια γευστική άνοιξη!
Η αγκινάρα , παρά την πολύ ιδιαίτερη γεύση της -δεν μου έρχεται στο νου άλλο λαχανικό που να την πλησιάζει έστω και λίγο, ίσως το σπαράγγι - είναι ,θα έλεγα, ευέλικτη στην κουζίνα . Την βρίσκουμε μόνη, την βρίσκουμε με άλλα λαχανικά, ταιριάζει τέλεια σε ομελέτα, μόνη της τηγανιτή είναι απίστευτος μεζές, με αρνάκι φρικασέ (το αγαπημένο φαγητό μου, αν ήμουν ποτέ μελλοθάνατη αυτό θα ήταν το τελευταίο μου γεύμα!)  με αρνάκι στο φούρνο -γενικά με το αρνί τα πάει πολύ καλά- επίσης τουρσί, tapenade, σε πίτες αλλά και σε -τι άλλο!- σπαγγετάδα!

Ταλιατέλες με σάλτσα αγκινάρας



Υλικά για 4 άτομα

4 αγκινάρες
1 πακέτο ταλιατέλες
1 πράσο
άφθονο μαϊντανό φρέσκο και ψιλοκομμένο
300 ml ζωμό λαχανικών ζεστό
1 κουταλιά αλεύρι
λάδι
αλάτι
πιπέρι φρεσκοτριμμένο
1 λεμόνι
φρεσκοτριμμένο σκληρό τυρί της αρεσκείας σας (κεφαλοτύρι, παρμεζάνα κλπ)


Γεμίζετε μια μικρή λεκάνη με νερό και το χυμό ενός λεμονιού. Κόβετε το χρησιμοποιημένο λεμόνι σε 2 κομμάτια και το ρίχνετε στη λεκάνη
Καθαρίζετε τις αγκινάρες. Αφαιρείτε τα σκληρά φύλλα, κόβετε το πάνω μέρος όσων φύλλων έμειναν κι αφαιρείτε το χνουδωτό μέρος που βρίσκεται στο κέντρο. Αφαιρείτε το πράσινο μέρος γύρω γύρω. Τρίβετε την αγκινάρα με το κομμένο λεμόνι και τη ρίχνετε στο νερό. Όταν τελειώσετε με τις αγκινάρες καθαρίστε και ψιλοκόψτε το πράσο και τον μαϊντανό. Θυμηθείτε ότι πριν χρησιμοποιήσετε τις αγκινάρες θα χρειαστεί να τις ξεβγάλετε και να τις στεγνώσετε.
Σε ένα βαρύ τηγάνι βάζετε να ζεστάνει λίγο λάδι σε μέτρια φωτιά. Μόλις ζεστάνει ρίχνετε το πράσο και το σωτάρετε. Μετά ρίχνετε τις αγκινάρες, τις σωτάρετε κι αυτές. Ρίχνετε το ζωμό, το μισό μαϊντανό, αλάτι και πιπέρι και αφήνετε τη σάλτσα να σιγοβράσει για 20 λεπτά τουλάχιστον ή μέχρι να μαλακώσουν οι αγκινάρες. Όταν μαλακώσουν τις βγάζετε και τις περνάτε από το μούλτι ή τις ψιλοκόβετε με το μαχαίρι -προτιμώ τη δεύτερη μέθοδο. Τις επιστρέφετε στο τηγάνι. Σε ένα μικρό μπολ ανακατώνετε το αλεύρι με μερικές κουταλιές από τη σάλτσα. Ρίχνετε στο τηγάνι το αλεύρι , ανακατώνετε, κι αφήνετε να σιγοβράσει η σάλτσα για άλλα 5 λεπτά ή μέχρι να δέσει.
Εν τω μεταξύ σε αλατισμένο νερό που βράζει ρίχνετε τις ταλιατέλες και τις μαγειρεύετε al dente. Τις στραγγίζετε και τις ρίχνετε στο τηγάνι με τη σάλτσα. Ρίχνετε τον υπόλοιπο μαϊντανό, ανακατώνετε καλά και σερβίρετε αμέσως πασπαλίζοντας με λίγο φρεσκοτριμμένο σκληρό τυρί της αρεσκείας σας.

Όταν έρχεται η στιγμή να σμίξει η αγκινάρα με το κρασί την πιάνουν πάλι οι ιδιοτροπίες της! Για το συγκεκριμένο πιάτο θα συνιστούσα ένα κρασί με βάση το sauvignon blanc

Περισσότερα για τις αγκινάρες τις επόμενες μέρες.

7 σχόλια:

  1. Crispy μου, μιας και δεν μπορώ τώρα να απολαύσω την συνταγή σου (το Αφρικάνικο φθινόπωρο δεν έχει αγκινάρες!) απολαμβάνω το απαράμιλλο στυλ γραφής σου!
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλό και ιδιαίτερο!
    Ενδιαφέρον το πάντρεμα της αγκινάρας με τα ζυμαρικά. Φαίνονται πολύ νόστιμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. η σάλτσα με την αγγινάρα για μακαρόνια είναι εξαιρετική!!! είχα δοκιμάσει παρόμοια στην ιταλία και ήταν το κάτι άλλο!! θα τη φτιάξω!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύ πρωτότυπη συνταγή!
    Και επέτρεψέ μου να σε συγχαρώ για τη μοναδική σου ικανότητα να συνδυάζεις με ζυμαρικά τα πάντα!
    Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πολύ ωραίο πιάτο Χριστίνα! Με τις αγκινάρες δεν τα πάω καλά αλλά σε μακαρονάδα θα τις τιμούσα ευχαρίστως.

    Πάντως έχεις δίκιο, όπως μου είπε μια σεφ κάποτε, η αγκινάρα είναι το πιο δύσκολο λαχανικό για ταίριασμα με κρασί. Χαλάει τη γεύση σχεδόν κάθε κρασιού. Άτιμο λαχανικό! :)

    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @Αγγελική
    Καλημέρες στη - φθινοπωρινή πια;- Νότια Αφρική! Ευχαριστώ πολύ για τα καλά και κολακευτικά σου λόγια!

    @ε.μ.
    Κι είναι! Στα συν ότι είναι κι ελαφρύ πιάτο!


    @Χρυσαυγή
    Οι Ιταλοί παντρεύουν -στην κυριολεξία- τα πάντα μα τα ζυμαρικά. Αυτός είναι ο λόγος που βάζω τέτοια πιάτα. Για να ξεφύγουμε λίγο από τα δεδομένα!



    @peps
    Οι Ιταλοί έχουν μεγάλη τρέλα μα την αγκινάρα. Σχεδόν κάθε περιοχή έχει τα δικά της πιάτα με το δημοφιλές αυτό λαχανικό!



    @Ερμιόνη
    Ας είναι καλά ο έρωτας μου για καθετί ιταλικό - και δεν είναι τυχαίο θα εξηγήσω κάποτε γιατί! Μου αρέσει πάρα πολύ που μπορείς να βρεις στην κουζίνα τους σχεδόν τα πάντα συνδυασμένα με ζυμαρικά!



    @Μάγδα
    Έχει αυτήν την πολύ ιδιαίτερη γεύση που δεν αφήνει και πολλά περιθώρια στην επιλογή. Συνήθως προτιμώ sauvignon blanc αλλά όχι πολύ αρωματικό και την κεφαλονίτικη ρομπόλα, που είναι κι αυτό πολύ ιδιαίτερο κρασί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή