Τερματικός σταθμός

Οφείλω να ομολογήσω ότι είμαι από εκείνους που λατρεύουν τα αεροδρόμια. Σε άλλους, τους είναι βαρετή η όλη διαδικασία του να πάνε στο αεροδρόμιο και να περιμένουν την πτήση. Σε εμένα όχι! Λατρεύω αυτό το μέρος του ταξιδιού: την αναμονή στο αεροδρόμιο! Μου αρέσει να παρατηρώ τον κόσμο που πηγαινοέρχεται, μου αρέσει η ιδέα ότι τα αεροδρόμια είναι μια διασταύρωση στην οποία συναντώνται άνθρωποι διαφορετικών εθνικοτήτων, φυλών, κοινωνικών τάξεων, γλωσσών, μου αρέσει η ιδέα ότι τα αεροδρόμια είναι ένα είδος ''no man's land''. Δεν είμαστε εδώ, δεν φτάσαμε ακόμα εκεί,...είμαστε στην αναμονή!

Αλλά η αφορμή για την ανάρτηση δεν είναι η αγάπη μου για τα αεροδρόμια. Είναι μια είδηση που διάβασα προ ημερών και τράβηξε την προσοχή μου. Μια οικογένεια (εκείνος Έλληνας, εκείνη από την Βουλγαρία κι ο 15χρονος γιος τους) έχει εγκλωβιστεί εδώ κι έξι μήνες στο αεροδρόμιο του Μονάχου! Οι λόγοι για τους οποίους έχουν αναγκαστεί να κάνουν σπιτικό τους το συγκεκριμένο αεροδρόμιο είναι μάλλον γραφειοκρατικοί, αλλά διαβάζοντας την είδηση δεν μπορείς παρά να παραλληλίσεις το συμβάν με αυτό που συμβαίνει στην ταινία The terminal !

Στην ταινία αυτή στην οποία πρωταγωνιστεί ο Tom Hanks κι η οποία πολύ χαλαρά βασίζεται σε πραγματική ιστορία,  βλέπουμε έναν επιβάτη πτήσης από νεοσύστατη χώρα της Ανατολική Ευρώπης, ο οποίος φτάνοντας στη Νέα Υόρκη μαθαίνει ότι τη χώρα του δεν την αναγνωρίζει η κυβέρνηση των Η.Π.Α, λόγω απρόβλεπτου επαναστατικού κινήματος που ξέσπασε ...ενώ εκείνος ήταν εν πτήσει! Έτσι οι αρχές αρνούνται να του δώσουν άδεια εισόδου στην χώρα, εκείνος δεν μπορεί να γυρίσει πίσω λόγω της κατάστασης  στη χώρα του, έτσι δεν έχει άλλη λύση από μια επ' αόριστον αναμονή στο αεροδρόμιο.

 Καθώς περνούν οι μέρες αρχίζει να εγκλιματίζεται και να βολεύεται, πιάνει φιλίες με κάποιους μόνιμους υπαλλήλους του αεροδρομίου κι υπάρχει και μια όμορφη αεροσυνοδός (Catherine Zeta-Jones) που του τραβά την προσοχή, την πλησιάζει , πιάνουν φιλία κι αποφασίζει μια μέρα να την βγάλει για φαγητό. Το πρόβλημα είναι πώς θα ξεγελάσει τον υπεύθυνο ασφαλείας και να ξεφύγει από το χώρο του αεροδρομίου έστω και για λίγο . Οι φίλοι του τον βοηθούν, παίρνει την όμορφη αεροσυνοδό και την πάει σε ένα ιταλικό εστιατόριο στο Μανχάταν όπου απολαμβάνει ένα πιάτο.....

Cannelloni (γεμισμένα με κιμά)

(από την ταινία ''The Terminal'')

2012: Gourmet Cinema

Δεκέμβριος

Υλικά για 1 πακέτο cannelloni (250 γρ)

600 γρ κιμά μοσχαρίσιο
1 κρεμμύδι μεγάλο ψιλοκομμένο
1 καρότο ψιλοκομμένο
1 πακέτο συμπυκνωμένο χυμό ντομάτας
λίγο λάδι
αλάτι
πιπέρι
1/2 κύβο λαχανικών ή βοδινού (προαιρετικό)

2 σκελίδες σκόρδο κομμένες στη μέση
1/2 πακέτο συμπυκνωμένο χυμό ντομάτας
λάδι
αλάτι
πιπέρι

50 γρ βούτυρο (ή λάδι ή μαργαρίνη)
50 γρ αλεύρι
600 γρ γάλα πλήρες
3 κουταλιές μαλακό τυρί τύπου Φιλαδέλφεια ή μασκαρπόνε
1 φλιτζάνι φρεσκοτριμμένη παρμεζάνα

Ετοιμάζετε τις δύο σάλτσες. Η μία με τον κιμά θα είναι η γέμιση, η δεύτερη (μια απλή σάλτσα ντομάτας) θα γίνει το στρώμα πάνω στο οποίο θα τοποθετήσουμε τα cannelloni. Σε μια κατσαρόλα βάζετε τον κιμά και τον σοτάρετε για λίγο μόνο του. Προσθέτετε λίγο λάδι, το κρεμμύδι και το καρότο και συνεχίζετε το σοτάρισμα για 5 λεπτά περίπου. Προσθέτετε τον χυμό ντομάτας, τον κύβο, λίγο νερό κι αφήνετε να βράσει για 20 λεπτά περίπου μέχρι να συμπυκνωθεί καλά η σάλτσα- καλό είναι να μην έχει υγρά. Την αφήνετε να κρυώσει.
Φτιάχνετε την δεύτερη σάλτσα. Σε μια κατσαρόλα σοτάρετε το σκόρδο. Μόλις σοταριστεί καλά αφαιρείτε τις σκελίδες, προσθέτετε το χυμό ντομάτας, αλατοπιπερώνετε και βράζετε για λίγα λεπτά. Αν θέλετε μπορείτε να προσθέσετε κάποιο αγαπημένο αρωματικό.
Φτιάχνετε την μπεσαμέλ. Στα cannelloni η μπεσαμέλ πρέπει να είναι αραιή γιατί με αυτήν θα μαγειρευτεί το ζυμαρικό. Σε μια μικρή κατσαρόλα ζεσταίνετε το γάλα. Σε άλλη κατσαρόλα και σε μέτρια φωτιά ζεσταίνετε το βούτυρο. Ρίχνετε σε αυτό το αλεύρι ανακατεύοντας πολύ γρήγορα με χτυπητήρι για αυγά. Ρίχνετε σιγά σιγά το γάλα ανακατώνοντας συνέχεια και πολύ γρήγορα. Αυτό που έχει σημασία είναι να μην σβολιάσει η μπεσαμέλ. Όταν ρίξετε πια όλο το γάλα θα συνεχίσετε το ανακάτωμα για λίγα λεπτά ακόμα  (2-3). Βγάζετε από το μάτι της κουζίνας και ρίχνετε στην μπεσαμέλ το μαλακό τυρί. Ανακατώνετε μέχρι να λιώσει και να ομογενοποιηθεί η μπεσαμέλ.
Προθερμαίνετε τον φούρνο στους 100 βαθμούς.
Παίρνετε ένα ταψί πυρέξ (διαστάσεων 22cm x 35cm περίπου είναι καλά) . Σε αυτό στρώνετε την σάλτσα ντομάτας. Αρχίζετε και γεμίζετε τα cannelloni. Καλύπτετε το ένα άνοιγμα με το εσωτερικό της παλάμης- γι'αυτό άλλωστε θέλουμε η σάλτσα να έχει κρυώσει λίγο-, πιάνετε με τα δάχτυλα το ζυμαρικό και με το άλλο χέρι κι ένα μικρό κουταλάκι τα γεμίζετε με την σάλτσα κιμά. Τα στρώνετε το ένα δίπλα στο άλλο πάνω στην σάλτσα ντομάτας. Ρίχνετε την μπεσαμέλ από πάνω - καλό είναι η μπεσαμέλ να τα σκεπάζει, αν όχι ρίξτε λίγο γάλα. Από πάνω μπαίνει η παρμεζάνα. Ρίχνετε το φαγητό στο φούρνο, αυξάνετε την θερμοκρασία του στους 200 βαθμούς και ψήνετε για περίπου μισή ώρα μέχρι να μαλακώσει το ζυμαρικό. Ρίχνετε και καμιά ματιά μην τυχόν σας πάρει λίγο το φαγητό-cannelloni που είναι ξεσκέπαστα μπορεί να μαυρίσουν λίγο.

Tα cannelloni είναι ο ορισμός του comfort food. Είναι κι ένα φαγητό που μπορείτε να φτιάξετε τις ενδιάμεσες μέρες των γιορτών. Εγγυημένα θα αρέσει στους πάντες! Αν και μοιάζει απαιτητικό, στην ουσία δεν είναι, το μόνο που μπορεί να του προσάψει κανείς είναι ότι η κουζίνα γεμίζει κατσαρόλες αλλά αν τα στάδια γίνουν ένα ένα δεν υπάρχει πρόβλημα.

Κι εδώ τελειώνει το φετινό μας αφιέρωμα σε συνταγές από τον κινηματογράφο. Επειδή όμως υπάρχει  άφθονο υλικό που δεν αξιοποιήθηκε κι υπάρχει βέβαια κι η ευχάριστη διαπίστωση ότι κι εσείς το διασκεδάσατε, θα υπάρξει συνέχεια στη συγκεκριμένη θεματολογία σε άτυπη βάση πια.

Τι άλλο μένει παρά να ευχηθούμε ....bon voyage σε όσους ταξιδέψουν κατά τη διάρκεια των εορτών!