P.I.G.S. (#I)

Συνεχίζουμε το αυγουστιάτικο αφιέρωμα στα ''γουρούνια'' του Νότου με την Ιταλία. Η Ιταλία είναι η χώρα που έχει πρωθυπουργό τον κο. Λέττα (Ποιον;) αλλά όλοι ασχολούνται με τον κο. Μπερλουσκόνι (Α, αυτόν!). Η Ιταλία είναι περισσότερο από απλά μια ακόμη χώρα στο χάρτη. Είναι  ιδέα, είναι πίστη, είναι παντοτινή αγάπη -τουλάχιστον για την υποφαινόμενη.

Είναι η χώρα που μας έδωσε τον Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι (τον πιο γοητευτικό άντρα που πέρασε ποτέ από αυτόν τον πλανήτη -αντιρρήσεις δεν γίνονται δεκτές), τα ζυμαρικά, την Άννα Μανιάνι, τη βέσπα, τον Φαμπρίτσιο ντε Αντρέ, τους αγαπημένους συνονόματους Λούτσιο Ντάλλα και Λούτσιο Μπατίστι, τη Γαληνοτάτη (Βενετία), τις υπέροχες Σοφία Λόρεν, Σιλβάνα Μαγκάνο, Τζίνα Λολομπριγκίτα, Κλαούντια Καρντινάλε, τον κωμικό Τοτό, τον Αλμπέρτο Σόρντι, τον Βιττόριο Γκάσμαν, τις ταινίες του Βιτόριο ντε Σίκα, του Φεντερίκο Φελίνι, του Πιερ Παολο Παζολίνι, του Λουκίνο Βισκόντι, την Comedia all' Italiana, είναι η χώρα του Campari και του Vermouth, της πίτσας, της παρμεζάνας, του προσιούτο, του μπαλσάμικο, της μορταδέλας (yummy!), είναι η χώρα που μας έδωσε τις υπέροχες όπερες του Τζιουζέπε Βέρντι, τη φωνάρα της  Μίνα, τη squadra azzurra (καλά ντε, μη βαράτε!), τον Βαλεντίνο Ρόσσι, είναι η χώρα των Prada, Valentino, Gucci, Versace, Armani, Dolce&Gabbana, είναι η Costa Amalfitana, η Cinque Terre, η Σικελία, η Σαρδηνία, οι γεμάτοι αμπελώνες λόφοι της Τοσκάνης, η Φλωρεντία, η Αιώνια Πόλη, βόλτα στο lungotevere μια γλυκιά ανοιξιάτικη βραδιά, ένα παγωτό στο χέρι και σουλατσάρισμα στη via Condotti, μια cacio e pepe σε ταβέρνα της πόλης (αχ και βαχ, Ρώμη μου...), ναι είναι κι η Μαφία, η 'Ντρανγκέτα, τα διάφορα κατά καιρούς οικονομικά και πολτικά σκάνδαλα, οι Ερυθρές Ταξιαρχίες, η δολοφονία του Άλντο Μόρο, o ανεκδιήγητος Μουσολίνι. Αλλά είναι κι o Αντριάνο Τσελεντάνο (ciao ragazzo!) , ο Ρομπέρτο Μπενίνι, ο Ουμπέρτο Έκο, ο Αντρέα Καμιλέρι κι ο ήρωας του επιθεωρητής Μονταλμπάνο. Είναι ο Πινόκιο, ο Τιραμόλα, ο γίγαντας Γκρισίνο. Είναι η χώρα του ωραιότερου τραγουδιού που κέρδισε ποτέ στο διαγωνισμό της Γιουροβίζιον (Volareeeee!), είναι ο Πάολο Κόντε, η Ορνέλα Βανόνι, o Ραφαέλε Γκουαλάτσι, ο Τζιοβανότι κι ο Μάρκο Μαζίνι. Είναι η πανακότα, το τιραμισού, η κασάτα, το ζαμπαγιόνε, είναι το άρωμα μιας pesto genovese του βορρά κι από το νότο η πληθωρικότητα μιας.....

Caponata

(σισιλιάνικη γλυκόξινη σαλάτα με μελιτζάνα)

Υλικά

3-4 μέτριες σε μέγεθος μελιτζάνες (περίπου 1 κιλό)

τουλάχιστον μια ντουζίνα μαύρες ελιές Καλαμών

2 κλωνάρια σέλερυ

3 κουταλιές σούπας κάππαρη (αν είναι πολύ αλμυρή ξαρμυρίστε την)

1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο

1/2 φλιτζάνι ξίδι μπαλσάμικο

ελαιόλαδο

αλάτι

μαύρο πιπέρι φρεσκοτριμμένο

1 φλιτζάνι σάλτσα ντομάτας (δείτε εδώ. 2 μεγάλες ώριμες ντομάτες, 1 σκελίδα σκόρδο και 1-2 φύλλα βασιλικού θα κάνουν τη δουλειά)
2-3 μεγάλα αυγά σφιχτοβρασμένα.

Καθαρίστε τις μελιτζάνες. Κόψτε το πάνω και κάτω μέρος και πολύ λίγο από τα δύο πλαϊνά. Κόψτε τις σε φέτες 0.5 εκ. Αλατίστε τις, βάλτε τις σε ένα σουρωτήρι κι αφήστε τις να ξεπικρίσουν για καμιά ώρα. Όσο ξεπικρίζουν οι μελιτζάνες ετοιμάστε την σάλτσα (δείτε στο link που έχω δώσει ή φτιάξτε μια σάλτσα ντομάτας όπως απλά σας αρέσει. Να βγει περίπου 1 φλιτζάνι σε ποσότητα)

Βγάλτε το κουκούτσι από τις ελιές και κόψτε τις στα δύο. Καθαρίστε το σέλερυ και κόψτε το σε μικρά κομμάτια. Βάλτε σε μια κατσαρόλα το σέλερυ, τις ελιές και την κάππαρη με το μπαλσάμικο κι αφήστε τα να σιγοβράσουν μέχρι να μείνει το ξίδι μισό σε ποσότητα.
Ξεβγάζετε τις μελιτζάνες, τις σκουπίζετε και τις κόβετε σε κύβους. Σε ένα τηγάνι ζεσταίνετε λάδι και τις τηγανίζετε μέχρι να ροδοκοκκινίσουν. Τις απλώνετε σε απορροφητικό χαρτί. Ίσως χρειαστούν δύο τηγανιές, μην τις βάζετε όλες μαζί. Στο ίδιο τηγάνι σοτάρετε το κρεμύδι -αν έχει μείνει πολύ λάδι από το τηγάνι της μελιτζάνας αφαιρέστε, αν έχει συμβεί το αντίθετο προσθέστε. Αφού ροδίσει το κρεμμύδι, ρίχνετε τη σάλτσα ντομάτας. Ανακατεύετε. Προσθέτετε το σέλερυ, τις ελιές και την κάππαρη με το ξίδι που έχει μείνει. Ανακατεύετε. Προσθέτετε και τις μελιτζάνες, φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι, ανακατεύετε μια τελευταία φορά κι αφήνετε σε πολύ χαμηλή φωτιά για ένα δεκάλεπτο ακόμα.
Αφήστε την καπονάτα να αποκτήσει θερμοκρασία δωματίου, βάλτε την σε μια πιατέλα, καλύψτε την με τα αβγά ψιλοκομμένα και σερβίρετε...
....με τι κρασί; Ναι, χχχμμμ, αυτό είναι ένα ζήτημα!

-> Μην φοβάστε την παρουσία των αυγών, ισορροπούν πολύ ωραία τη συνολική γεύση.
-> Η καπονάτα γίνεται ακόμα πιο γευστική όσο μένει. Όσοι τη δοκιμάσετε κρατήστε λίγη και για την επόμενη μέρα
-> Τρώγεται σαν σαλάτα ή σαν κυρίως πιάτο.

Κι εννοείται είστε ευπρόσδεκτοι να συμπληρώσετε τη λίστα με ό,τι ιταλικό αγαπάτε!

Εγώ τους αγαπώ και τους δύο: