Αστυπάλαια (Ιούλιος 2014)

Πάνω στο πλοίο που μας πήγαινε στο νησί του προορισμού μας, καθόταν δίπλα μου μια κυρία που σε κάποια φάση μιλώντας στο κινητό προσκαλούσε τον συνομιλητή της στην "Ομορφονιά μας", το νησί της. Απέναντι, ένας Ιταλός κρατούσε φωτοτυπίες από περιοδικό -ναι, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που διαβάζουν περιοδικά και φωτοτυπούν αντί να κυκλοφορούν με άι-παντς και νόουτ μπουκς- όπου τίτλος του άρθρου ήταν "La farfalla dell' Egeo" ("Η πεταλούδα του Αιγαίου"). Η "Πεταλούδα του Αιγαίου" λοιπόν, η "Ομορφονιά" δεν ήταν άλλη από το νησί του δικού μου προορισμού, η Αστυπάλαια.

Η θέα από το Andromeda Resort

Η Αστυπάλαια όντως μοιάζει με πεταλούδα, μια μοναχική πεταλούδα καταμεσής του Αιγαίου, επίσημα ανήκει στο σύμπλεγμα των Δωδεκανήσων, ανεπίσημα όλοι σχεδόν την περνούν για Κυκλαδονήσι. Όχι τυχαία άλλωστε αφού κυριαρχούν τα γνωστά πανέμορφα λιτής κοψιάς άσπρα σπίτια, το σήμα κατατεθέν των Κυκλάδων. Από την άλλη δεν είναι μόνο τα σπίτια αλλά το άνυδρο τοπίο, με τις πλαγιές να μοσχοβολούν θυμάρι- είναι ανθισμένο τέτοια εποχή!- και φασκόμηλο.

Η Χώρα του νησιού είναι από τις ομορφότερες του Αιγαίου, στέκει επιβλητική, απλωμένη σε δύο λόφους ανάμεσα στους οποίους βρίσκονται οχτώ χαριτωμένοι ανεμόμυλοι. Δεν είναι τυχαία χτισμένοι εκεί μια κι ο αέρας περνά σφυροκοπώντας από το σημείο. Στην κορυφή του λόφου δεσπόζει το μεσαιωνικό κάστρο του Γκουερίνι, καλοδιατηρημένο κι επισκέψιμο. Παρεμπιπτόντως, η επίσκεψη σε αυτό σημαίνει ανάβαση, αρκετά ζόρικη μάλιστα, ως εκ τούτου, δωδεκάποντες πλατφόρμες δεν συνιστώνται- το είδαμε κι αυτό!

Ως πεταλούδα με δαντελωτά φτερά, η Αστυπάλαια έχει πάμπολλες παραλίες, όρεξη να'χει κανείς να τις ψάξει με τη μηχανή, το αυτοκίνητο, τα πόδια ή το καραβάκι. Πάρτε οπωσδήποτε το καραβάκι που πάει στα μικρά νησιά που περιτρυγυρίζουν το νησί. Θα κολυμπήσετε σε καταπληκτικά πανέμορφα νερά. Η πιο γνωστή παραλία είναι εκείνη του Λιβαδιού- 5 λεπτά από τη Χώρα, όπου συναντά κανείς τον περισσότερο κόσμο. Οι υπόλοιποι διασκορπίζονται εδώ κι εκεί με την παραλία του Σχοινώντα, στην άλλη μεριά του νησιού, να μαζεύει κυρίως οικογένειες και επισκέπτες με γκουρμέ διάθεση!

Η Αστυπάλαια είναι ένα νησί με πάρα πολύ ενδιαφέρουσα και πεντανόστιμη κουζίνα. Αυτός άλλωστε είναι ένας από τους λόγους που της έχω αδυναμία! Καταρχήν, και να μπούνε τα πράγματα στη θέση τους, το αστυπαλίτικο κατσικάκι έχει μια απίστευτη νοστιμιά που αλλού δεν έχω συναντήσει- κι αν έχω φάει κατσικάκι στη ζωή μου! Όχι μόνο επιβάλλεται, αλλά θεωρείται απαράδεκτο να μην δοκιμάσετε κατσικάκι όταν με το καλό επισκεφτείτε το νησί. Όσοι δεν τρελαίνεστε για αμνοερίφια, προτιμήστε ψάρι, τα νερά που περιβάλλουν το νησί έχουν άφθονα. Κορυφαία τα μπαρμπούνια. Η Αστυπαλίτικη κουζίνα παίζει με τα πολύ ενδιαφέροντα τυριά της, κορυφαίο η χλωρή, φρέσκο -φρεσκότατο- τυρί που χρησιμοποιείται σε γλυκά -δοκιμάστε οπωσδήποτε τα πουγγιά, γλυκά τυροπιτάκια που σερβίρονται με κανέλα και ντόπιο μέλι- κι αλμυρά πιάτα. Παίζει με τα αρώματα της φύσης, όπως εκείνο της ζαφοράς! Τη μαζεύουν κάθε τέλη Οκτώβρη κι από,τι έμαθα τη χρησιμοποιούν σε αρκετά πιάτα, σε ψαρόσουπα, ρύζι αλλά και παξιμάδια. Τα κιτρινοκούλουρα είναι κάτι εκπληκτικά παξιμάδια, κατακίτρινα, που φτιάχνονται με ζαφορά και χλωρή.

Φρέσκα αστυπαλίτικα μπαρμπούνια στην "Αστυφαγιά"

Ας πάμε πάλι πίσω στην παραλία του Σχοινώντα, μια γραφική μεν αλλά όχι από τις πιο εντυπωσιακές του νησιού δε, που μαζεύει κόσμο για έναν συγκεκριμένο λόγο. Ένα εστιατόριο που ακούει στο όνομα "Αστυφαγιά" , κι είναι μάλλον το εστιατόριο του νησιού με τις περισσότερες θετικές κριτικές. Κι όχι άδικα.

"Η πενιά του Θανάση", μια πληθωρική μακαρονάδα με θαλασσινά, ένα από τα πιο δημοφιλή πιάτα της "Αστυφαγιάς"

 Πέρα από το γεγονός ότι στεγάζεται σε ένα όμορφο χώρο δίπλα από τη θάλασσα, διαθέτει κι άλλα πολλά θετικά στοιχεία, όπως το πολύ προσεγμένο φαγητό που ξεφεύγει όσο χρειάζεται από το συνηθισμένο, χρησιμοποιώντας πάντα ντόπια υλικά με διαφορετικό τρόπο. Ό,τι δοκιμάσαμε ήταν αναπάντεχα πεντανόστιμο κι ευχάριστα διαφορετικό από αυτό που περιμένεις- και φοβάσαι!- από μια παραθαλάσσια ταβέρνα.

Κηπήσια βλήτα και κολοκυθάκι

Στα συν το πολύ φιλικό προσωπικό, το χαριτωμένα ανεπιτήδευτο κι ελληνικών αποχρώσεων art de la table, τα πολύ φρέσκα ψάρια και το κέρασμα στο τέλος! Με το λογαριασμό, έρχονται κερασμένα μικρές μπουκιές από το αγαπημένο μας ελληνικότατο μωσαϊκό, κι ένα δροσερό ποτό φτιαγμένο από τους ίδιους με κρασί.

Τα ιδιαίτερα πουγγιά της "Αστυφαγιάς" με ντόπιο κατσικάκι

Η "Αστυφαγιά" είναι παράδειγμα προς μίμηση το πώς μπορείς να χειριστείς ένα concept αρκετά κουρασμένο (εκείνο της παραθαλάσσιας ταβέρνας) με όμορφο τρόπο χωρίς φανφάρες και ψεύτικες υποσχέσεις. Α! Και τα παιδιά της "Αστυφαγιάς" έχουν χιούμορ. Προσέξτε τα μπλουζάκια τους και τις λεπτομέρειες της κάρτας με το μενού!

Η "Πεταλούδα του Αιγαίου" πανέμορφη, διαφορετική, με καταγάλανα νερά, παραλίες όπου κι αν κοιτάξει το μάτι σου, μια επιβλητική Χώρα, και μια κουζίνα ιδιαίτερη και πεντανόστιμη. Εκεί, καταμεσής του Αιγαίου.

Μείναμε: Andromeda Resort (Το ξενοδοχείο συμμετέχει στο πρόγραμμα "Ελληνικό Πρωινό" κι έτσι είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε διάφορα αστυπαλίτικα καλούδια όπως ξεροτήγανα, πουγγιά-που προαναφέρθηκαν- κολοκυθόπιτα κλπ)

Φάγαμε: "Μαϊστράλι" (στον Πέρα Γυαλό- παλιό λιμάνι)- έχει πολύ ωραία μαγειρευτά.
              "Το Γεράνι" (στην παραλία του Λειβαδιού)
              "Αστυφαγιά" (στην παραλία του Σχοινώντα)

Γλυκά: "Αρχιπέλαγος" (στον παλιό δρόμο προς το Λιβάδι)

Παξιμάδια: "Ηλιάνα" (στο νέο δρόμο προς το Λιβάδι)

Αγαπημένες παραλίες: Λιβάδι
                                 Τζανάκι
                                  Πλάκες

Να μια πεταλούδα!

Σημείωση: Επειδή τον τελευταίο καιρό έχει γίνει μεγάλη φασαρία με το ρόλο των food blogger, να διευκρινίσω ότι ό,τι γράφω είναι καθαρά από προσωπική διάθεση και δεν παριστάνω ούτε την ρεστοκριτικό ούτε την δημοσιογράφο ταξιδιών. Είναι αποκλειστικά προσωπικά γούστα, όποιος θέλει ας τα εκτιμήσει, αλλιώς δεν τρέχει και τίποτα. Προσοχή μόνο στις προσωπικές μου προτιμήσεις στις παραλίες. Μόνο εκείνη του Λιβαδιού είναι...προσιτή! :-)

Όνομα και πράγμα: Οι Πλάκες!