Τετάρτη 16 Μαρτίου 2016

To the pub!

Και ξαφνικά πεθύμησα τις εγγλέζικες παμπ. Και γι' αυτό φταίνε οι πολλές αγγλικές σειρές* που έχω δει φέτος τον χειμώνα, κυρίως αστυνομικές, όπου οι αστυνομικοί και ντετέκτιβ εκτός από το να μπαινοβγαίνουν στα αστυνομικά τμήματα και τα crime scenes, έχουν τη συνήθεια να συχνάζουν σε παμπ, σιγοπίνοντας ale και να συλλογίζονται πώς θα φτάσουν στη λύση του μυστηρίου. Λατρεύω την ατμόσφαιρα των εγγλέζικων παμπ, είναι ο ορισμός του coziness. Όσες φορές έχω βρεθεί στο Λονδινο (ή σε άλλη πόλη της Αγγλίας) έχω επιδοθεί σε επίμονη παμπότσαρκα (ο καθένας με τα βίτσια του, άλλος πάει για κουλτούρα, άλλος για ψώνια, και πολλοί λίγοι τη βρίσκουμε με τις παμπ). Εδώ στην Αθήνα βολεύομαι στο James Joyce Irish Pub , δεν είναι κι άσχημα. Αλλά, εδώ που τα λέμε, είναι άλλο πράγμα να ακούς τη βαριά cockney προφορά δίπλα σου, την ώρα που απολαμβάνεις μια beef and ale pie με μια κλασική κόκκινη ale, κι έξω η πόλη να τυλίγεται στο γνωστό gloomy ομιχλώδες σκηνικό που παραδόξως την κάνει τόσο δημοφιλή (αχ, καλέ Crispy, πώς κάνεις έτσι για το βροχερό Λονδίνο και μια χλιαρή ale, εμείς έχουμε τον ήλιο -που δεν θα μας πάρουν ποτέ, κατά δήλωση πρωθυπουργού-...εχμ, και το τσίπουρο).




Είπα beef and ale pie και προ ημερών πάνω σε μια έκρηξη νοσταλγίας και λαχτάρας, την έφτιαξα, ελαφρώς ελληνοποιημένη κι αντί για κόκκινη ale μπύρα προτίμησα μαύρη Guinness, αλλά ούτως ή άλλως ήταν έξοχη, τρομερά νόστιμη και πληθωρική κι η γεύση της με έστειλε νοερά κάπου κοντά στις όχθες του "dirty old river". Κι αυτός ήταν ο σκοπός της άλλωστε.

Beef & Guinness pie (Κρεατόπιτα με μπύρα Guinness)




Για 4 πίτες (διαμέτρου 15 εκ)

Υλικά για το φύλλο
 (Σημείωση: Αν δεν θέλετε να φτιάξετε δική σας ζύμη τότε χρησιμοποιείστε έτοιμη σφολιάτα. Η ζύμη που προτείνω είναι μια εύκολη λαδιού κι όχι βουτύρου, όπως έχουν οι κανονικές pie)

400 γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις (θα χρειαστούμε λίγο ακόμα στο άνοιγμα των φύλλων)
160 ml πολύ κρύο νερό
6 κουταλιές ελαιόλαδο
1/4 κουταλάκι τσαγιού αλάτι.

Αναμειγνύουμε όλα τα υλικά σε ένα μπολ και ζυμώνουμε μέχρι να πάρουμε μια ζύμη ομοιογενή- δεν θα πάρει πολύ, δένει αμέσως. Την τυλίγουμε σε μεμβράνη και την βάζουμε στο ψυγείο.

Υλικά για τη γέμιση

550-600 γρ μοσχαράκι (ή βοδινό κρέας)
(Σημείωση: Προτιμήστε μαλακό μέρος, εγώ πήρα ποντίκι και δούλεψε εξαιρετικά. Ως προς την ποσότητα το κρέας που χρησιμοποίησα ζύγιζε 560 γρ.)
1 κουτί μπύρα Guinness (αντιστοιχεί σε 440 ml)
1 κρεμμύδι λευκό ψιλοκομμένο
1 σκελίδα σκόρδο ψιλοκομμένη
2 φύλλα δάφνη
1 κύβο ζωμό βοδινού (καλύτερα bio μιας κι έχουν λιγότερο αλάτι)
1 κλωναράκι θυμάρι
150 γρ μανιτάρια λευκά κομμένα σε λεπτές φέτες
3 κουταλιές αλεύρι
αλάτι
πιπέρι
ελαιόλαδο
1 αυγό


Κόβουμε το κρέας σε πάρα πολύ μικρά κομμάτια. Ανακατώνουμε το αλεύρι με λίγο αλάτι και πιπέρι κι αλευρώνουμε το κρέας. Τινάζουμε τα κομμάτια για να φύγει το παραπανίσιο αλεύρι. Σε ένα μεγάλο τηγάνι ζεσταίνουμε λίγο ελαιόλαδο. Σε αυτό σοτάρουμε τα κομμάτια κρέας καλά μέχρι να ροδίσουν. Ίσως χρειαστεί να ολοκληρώσουμε την όλη διαδικασία σε δύο τηγανίσματα. Βγάζουμε το κρέας, προσθέτουμε λίγο ελαιόλαδο αν χρειάζεται, και σοτάρουμε σε αυτό κρεμμύδι και σκόρδο για 2-3 λεπτά περίπου. Επαναφέρουμε το κρέας στο τηγάνι, προσθέτουμε την μπύρα, τη δάφνη, θυμάρι, κύβο κι ανακατώνουμε ενώ συγχρόνως ξύνουμε τον πάτο του τηγανιού. Χαμηλώνουμε την φωτιά κι αφήνουμε για λίγη ώρα το τηγάνι ξεσκέπαστο. Στα δέκα λεπτά περίπου προσθέτουμε τα μανιτάρια, σκεπάζουμε κι αφήνουμε να σιγομαγειρευετεί για μία ώρα τουλάχιστον. Στο τέλος η σάλτσα θα είναι πάρα πολύ πηχτή και το κρέας πολύ μαλακό. Αφαιρούμε τα φύλλα δάφνης και το κλωναράκι θυμαριού.

Παίρνουμε τέσσερα μικρά ταψάκια των 15 εκ. διάμετρο (με ύψος περίπου 2 εκ) και αλείφουμε όλο το εσωτερικό τους με ελαιόλαδο.
(Σημείωση: Εννοείται ότι μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ταψάκια πιο μικρά και πιο ψηλά)
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς.

Βγάζουμε τη ζύμη από το ψυγείο και την κόβουμε σε τέσσερα ίσα κομμάτια. Κάθε κομμάτι το κόβουμε στα δύο. Με τον πλάστη ανοίγουμε κάθε κομμάτι σε ένα στρογγυλό φύλλο (καλά, δεν χρειάζεται να πάρετε χάρακα και διαβήτη και μην ανησυχείτε αν στο τέλος τα φύλλα που έχετε ανοίξει μοιάζουν με εκείνα τα ρολόγια του Νταλί, στο στρώσιμο στο ταψί όλα διορθώνονται!). Κατά τη διάρκεια του ανοίγματος των φύλλων, ρίχνουμε λίγο αλεύρι στον πάγκο εργασίας, μην τυχόν κολλήσει η ζύμη.

Απλώνουμε από ένα φύλλο σε κάθε ταψάκι έτσι ώστε να καλύπτει και τις πλευρές γύρω γύρω και γεμίζουμε με τη γέμιση. Από πάνω τοποθετούμε τα εναπομείναντα φύλλα και κλείνουμε γύρω γύρω πιέζοντας με τα δάχτυλα τα δύο φύλλα. Κάνουμε μια μικρή τρυπούλα στη μέση του πάνω φύλλου κάθε πίτας. Χτυπάμε καλά το αυγό και με ένα πινέλο περνάμε την επιφάνεια των πιτών σχολαστικά. Ψήνουμε για 20 λεπτά ή όσο χρειάζεται για να πάρουμε όμορφο χρώμα.

Σερβίρονται με κόκκινη ale, μαύρη ιρλανδέζικη μπύρα ή ένα καλό κόκκινο κρασί!

Cheers!





*Για σειρές ...κι άλλα, η υποφαινόμενη γράφει: εδώ

15 σχόλια:

  1. Με έπιασε μία λιγούρα πρωί-πρωί... Πεντανόστιμη η πίτα, μπαίνω σε πειρασμό να την δοκιμάσω σήμερα κιόλας, ειδικά έτσι όπως την βλέπω στην τελευταία φωτογραφία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αμαλία χα χα!
      Στην τελευταία φωτογραφία δεν πρόσεξα ότι φαινόταν το μαχαίρι σε γκρο πλαν!! Αλλά τελικά δεν πειράζει, δίνει έμφαση στο πόσ πληθωρική ήταν η γέμιση!!
      Είναι απίθανη πάντως, κι εύκολη!

      Διαγραφή
  2. Πω πω !! Και να σκεφτεις δεν ειναι και φανατικη της κρεατοπιτας!! Η φωτογραφθα με την κομμενη πιτα με το σπιτικο φυλλο λαδιου με εκανε να τη ζηλεψω τρελα!!!

    Οσο για τον ηλιο....μην ορκιζεσαι πλεον για τιποτα. Αλλα και να μην μας τον παρουν δεν θα εχουμε ορεξη και ματια για να τον αντικρισουμε... :(

    Καλημερα με ψυχολογια στα πατωματα που ομως η πιτα σου μου την ανεβασε ενα σκαλακι.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρυσαυγή καλησπέρα!
      Λοιπόν με αυτό το φύλλο έχω πάθει πλάκα. Το μόνο που άλλαξα σε μια κλασική δόση που χρησιμοποιώ χρόνια, είναι το νερό, το οποίο πια βάζω πολύ κρύο. Αυτή η αλλαγή κάνει τη ζύμη πιο τραγανή κι αεράτη, δεν είναι τόσο συμπαγής όσο παλιά!

      Πραγματικά ελπίζω να βοήθησε η πίτα. Εμένα πάντως ναι, λίγο. Είναι περίεργο ότι καμιά φορά κάτι πολύ νόστιμο μπορεί όντως να σου φτιάξει τη διάθεση!

      Διαγραφή
  3. ουτε και εγω φανατική της κρεατόπιττας Χριστινα μου...αλλα αυτή θα την δοκιμασω!!!! και δεν αμφιβαλλω ότι θα είναι τελεια όπως ότι μας προτείνεις!!! καλη μεραααααααααααααααααααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άννα ναι! Είναι τέλεια! Βασικά την έφτιαξα δυο μέρες απανωτά, τόσο πολύ μας αρεσε!!
      Κι εγώ πρώτη φορά έφτιαξα κρεατόπιτα! Κοτόπιτα ναι αλλά με άλλο κρέας δεν είχα φτιάξει ποτέ!

      Καλησπέρααααααααααααααααααα! :-))

      Διαγραφή
  4. δεν εχω φαει πιτε με μοσχαρακι!!! με κιμα ναι με αρνι κατσικι ναι αλλα αυτη την ζηλεψα... !!! πολυ ωραια !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αναστασία καλησπέρα!
      Αυτή ήταν η πρώτη κρεατόπιτα που έφτιαξα! Δεν είχα δοκιμάσει ούτε με αρνί που είναι το πιο παραδοσιακό ούτε με κιμά, που χρόνια τώρα μια κιμαδόπιτα θέλω να την φτιάξω! Να δω πότε!!

      Διαγραφή
  5. Μου αρέσει η κρεατόπιτα (ιδίως η παραδοσιακή της Κεφαλλονιάς)
    Η δική σου είναι πολυ ωραία. Απόλυτο comfor food.

    Γέλασα με το φύλλο και το ρολόι του Νταλί... :)
    Φαίνεται πάντως πολύ ωραίο, θα το δοκιμάσω.

    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάριον
      Δεν έχω δοκιμάσι ποτέ την κεφαλλονίτικη, αν και θα το ήθελα πολύ!

      Πηγή έμπνευσης ο Σαλβαδόρ...για τα δικά μου φύλλα!!! Κατάλαβες!!

      Διαγραφή
  6. Καλησπέρα. Κοίτα να δεις διαφορά στον τρόπο σκέψης, εσύ αλλάζεις το βούτυρο με λάδι, ενώ εγώ πολύ θα ήθελα να το αλλάξω με λαρδί. Έτσι γι αλλιώς πάντως τις μπύρες μας τις πίνουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κλεομένη το όνειρο μου -τουλάχιστον σε γαστρονομικό επίπεδο όνειρο!- είναι να μαγειρέψω κάποτε με λαρδί! Υπάρχουν τόσες συνταγές που θέλουν οπωσδήποτε λαρδί και δυστυχώς χάνουν σε γεύση όταν δεν το χρησιμοποιούμε!
      (Εγώ το λατρεύω...άλλοι δεν το θέλουν)

      Διαγραφή
  7. Την ποθω αυτη την πιτουλα!!!!!!!!!
    Καλή εβδομάδα να έχουμε!
    Καλό ξημέρωμα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αριάδνη
      Σε ευχαριστώ πολύ! Ήταν όντως..ποθητή!

      Καλή εβδομάδα! (αν και ήδη Τρίτη!)

      Διαγραφή
  8. Ωρα τα λες... ειναι απογευματάκι, πινω λιγακι, να μουν σε μια αγγλική pub ΄τωρα να πιω ωραια μπιριτσα να φάω και κατιτις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή