Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

Catch me if you can...

....cook as fast as I can!
Όπως έχετε διαπιστώσει , τούτου του ταπεινού blog του αρέσει να παίζει με τους τίτλους διαφόρων ταινιών. Έτσι χρησιμοποιήσαμε τον τίτλο της πολύ συμπαθητικής ομώνυμης ταινίας του Steven Spielberg για να εκδηλώσουμε τον ενθουσιασμό μας για μια πολύ νόστιμη αλλά κυρίως πολύ γρήγορη συνταγή.
Ήταν μεσημέρι και μας πίεζε ο χρόνος . Σε 45 λεπτά έπρεπε να φύγουμε αλλά πεινούσαμε και δεν θέλαμε να φύγουμε νηστικές - διότι όταν πεινάμε , εκνευριζόμαστε και τότε μας φταίνε όλοι και όλα! Εν τω μεταξύ είχαμε βαρεθεί τα σαντουιτς ή τις ομελέτες ή...τις σοκολάτες (όχι , αυτές δεν τις έχουμε βαρεθεί αλλά είναι ελαφρώς ανθυγιεινό να τρως σοκολάτα για ...μεσημεριανό!). Θέλαμε κάτι πρωτότυπο , ελαφρύ και νόστιμο. Εκεί που ''σπάγαμε'' το κεφάλι μας , σπάζοντας καρύδια για να έχουμε τουλάχιστον κάτι να τρώμε , μας ήρθε ''φλασιά'' ότι κάπου είχαμε δει μια συνταγή για pesto sauce...με καρύδια. Κι ευτυχώς, παρότι δεν είχαμε κάνει bookmark, θυμηθήκαμε αμέσως ότι είχαμε δει την συνταγή στο πολύ όμορφο blog μιας Αγγλίδας που ζει στη Ρώμη! Η συνταγή απαιτούσε ελάχιστα υλικά που τύχαινε να τα έχουμε όλα στην κουζίνα! Φορέσαμε γρήγορα γρήγορα την made in Norwich αγαπημένη μας ποδιά , βάλαμε μια κατσαρόλα με μπόλικο  νερό να βράζει , σπάσαμε κι άλλα καρύδια , τρίψαμε μπόλικη παρμεζάνα , μπόλικο πιπέρι  , χρησιμοποιήσαμε έξτρα παρθένο ελαιόλαδο εκ της Μεσσηνίας ορμώμενο (ευχαριστούμε navarino-s !  ) κι ιδού! Σε λιγότερο από μισή ώρα είχαμε ένα πεντανόστιμο πιάτο που μας έφτιαξε τη διάθεση !
Πριν προχωρήσουμε στη συνταγή να σας πούμε ότι στη μαγειρική* είμαστε της ...μεσογειακής μεθόδου. Που σημαίνει ότι οι ποσότητες των υλικών ''παίζουν'' με το μάτι και τη διάθεση. Ποτέ δεν καθόμαστε να μετρήσουμε ποσότητες όταν μαγειρεύουμε. Αντίθετα οι Αγγλο-Αμερικανοί είναι της απόλυτης ακρίβειας , ζυγίζοντας ακόμα και σε μιλιγκράμ αν χρειαστεί!!!
Θα σας δώσουμε την ποσότητα των υλικών έτσι όπως είναι στη συνταγή αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπήκαμε στον κόπο να μετρήσουμε καρύδια και παρμεζάνες. Ό,τι  μας άρεσε περισσότερο στη γεύση το ενισχύαμε ποσοτικά!


Ζυμαρικά με pesto καρυδιού
(Συνταγή ελαφρώς διασκευασμένη από το blog ''Rachel eats'')







Yλικά (για 2 άτομα):
100 γρ καρύδια
50 γρ παρμεζάνα
λίγο λάδι (η συνταγή απαιτεί ...4 κουταλιές!)
αλάτι
μπόλικο φρεσκοτριμμένο πιπέρι
βούτυρο ( περίπου όσο το μέγεθος ενός καρυδιού αλλά εγώ έβαλα όσο το μέγεθος ενός φουντουκιού. Σας τα λέω αυτά εμπιστευτικά και sotto voce μην μάθει τίποτα ο σύντροφος S ότι χρησιμοποίησα βούτυρο!).
1/2 πακέτο λινγκουίνι ή σπαγκέτι, φετουτσίνε ή ταλιατέλε

Βάζετε μια κατσαρόλα με νερό να βράσει. Εν τω μεταξύ περνάτε τα καρύδια από τη μουλινέτα , προσθέτετε το βούτυρο και ξαναχτυπάτε για λίγο. Προσθέτετε την παρμεζάνα, το μισό λάδι , χτυπάτε ,αλάτι , πιπέρι , το υπόλοιπο λάδι και χτυπάτε για μια τελευταία φορά.
Όσο βράζουν τα ζυμαρικά , κρατάτε 2-3 κουταλιές από το νερό βρασίματος.
Στραγγίζετε τα ζυμαρικά , τα ανακατεύετε με την pesto και το νερό που έχετε κρατήσει. Σερβίρετε με επιπλέον πιπέρι ή παρμεζάνα , ό,τι σας αρέσει περισσότερο!



Υ.Γ.: Είναι γνωστή η αδυναμία μας στις σάλτσες pesto!

Υ.Γ.2: Ήταν μια καλή ευκαιρία να πάρει πάλι μπρος η ετικέτα ''mid-week pasta sessions'' που δεν είναι τίποτε άλλο από μια λίστα εύκολων και γρήγορων πιάτων με ζυμαρικά!

*Στη ζαχαροπλαστική αντίθετα κρατάμε ευλαβικά τις ποσότητες. Όσες φορές επιχειρήσαμε να αυτοσχεδιάσουμε αλλάζοντας ποσότητες σε υλικά , το αποτέλεσμα ήταν καταστροφικό!



13 σχόλια:

  1. Βρε καλή μου Crispy, μην κάνεις τέτοια post αυτή την ώρα.

    Δε μας λυπάσαι καθόλου?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Α) θέλω ένα ποστ με την made in Norwich ποδιά (εκεί γνώρισα την αγγλική κουζίνα, την αγγλική ύπαιθρο, ένα μεγάλο έρωτα και πολλές μικρές απογοητεύσεις)
    Β) η συνταγή ακούγεται τέλεια, απλή και πεντανόστιμη! Καλή ιδέα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. kameleon δεν μπορώ να σου απαντήσω τώρα γιατί έχω αρχίσει και πεινάω!!!
    Υ.Γ.: Το lifo είχε ραπόρτο από την συναυλία του Ρακιντζή και σε θυμήθηκα!





    foteini ok , θα ετοιμάσω μια τέτοια ανάρτηση! Εν τω μεταξύ μπορείς να πάρεις μια ιδέα πώς είναι, από μια παλιότερη ανάρτησή μου: http://ascrispasitgets.blogspot.com/2009/05/ravili-miei.html
    Τώρα τελευταία παρατηρώ πώς σε αρκετά αγγλικά προϊόντα γράφουν πχ. made in sheffield ή proudly made in wiltshire κοκ!!!
    Έχω σκεφτεί στο επόμενο ταξίδι στην Αγγλία να περάσω από Norwich. Εκεί έχεις σπουδάσει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ναι! Και παρόλο που όσο ήμουν εκεί μου φαινόταν σαν ένα... κεφαλοχώρι, το αγάπησα τελικά πάρα πολύ! Έχεις ξαναπάει; ΑΝ όχι να περάσεις, είναι μόλις 2 ώρες από Λονδίνο και είναι πολύ όμορφο και γραφικό. Μπορείς να πας και Ipswich που έχει μια (αγγλικού τύπου) παραλία. Και να ανεβάσεις πολλές πολλές φωτο!
    χχχ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Crispy και εγώ έχω δοκιμάσει και μαγειρική και ζαχαροπλαστική, αλλά μετά από αρκετές άσκοπες προσπάθειες αποφάσισα πως καλύτερα είναι να δοκιμάζεις το φαγητό από το να μαγειρεύεις!
    Ένα έχω να σου πω, όλοι οι σεφ με λατρεύουν, ανεξαιρέτως, γιατί δεν πρόκειται να τους πάρω ποτέ τη δουλειά!
    Ci vediamo!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. θα δοκιμαστεί παραυτα! πανευκολη και για τα δικά μου δεδομένα που είμαι άσχετος από μαγειρική

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. foteini δεν έχω πάει στο Norwich, αλλά σκοπεύω! Εκτός Λονδίνου έχω πάει Bath (υπέροχη πόλη!) & Brighton (για ...αγγλικού τύπου παραλία όπως λες!).





    vipera ένας λόγος που λατρεύω την μαγειρική είναι διότι είναι η μοναδική φάση στην οποία πιάνω τον εαυτό μου να πειθαρχεί , να είναι 100% συγκεντρωμένη σ'αυτό που κάνει, να αποκτά αυτοπεποίθηση,...να κυριαρχεί. Όπως έχω ξαναπεί η κουζίνα είναι..το βασίλειό μου.




    blackened πανεύκολη και νόστιμη . Κάτι διαφορετικό για μια καθημερινή μακαρονάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. καλησπερα και καλως σε βρηκα!!! και τα λινγκουινι απολαυση!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. pansofix καλημέρα και καλωσόρισες! Τα λινγκουίνι ήταν όντως απολαυστικά ( ή μπορεί απλά να πείναγα πολύ εκείνη την ημέρα!!!).
    Έρχονται οσονούπω κι άλλα καλούδια οπότε...stay tuned!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. η αλήθεια είναι πως η ζαχαροπλαστική είναι πολύ αυστηρή με τις ποσότητες και τις αναλογίες. Δε βλέπεις τον Παρλιάρο που είναι αγκαλιά με τη ζυγαριά συνέχεια;
    Βέβαια ένα καλό γλυκό ξεπερνά κατά πολύ ένα καλό φαγητό επομένως ίσως να αξίζει η φασαρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. zekia όσες φορές πήρα την ''πρωτοβουλία'' να κάνω του κεφαλιού μου , βρέθηκα να οδύρομαι πάνω από κατεστραμμένες ζύμες και κρέμες! Έχεις δίκιο για τον Παρλιάρο , γενικά μού φαίνεται πολύ αυστηρός αλλά τα γλυκά του είναι to die for!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καλά, το ήξερα ότι θα βρω διαμάντια σε παλαιότερες αναρτήσεις σου!!!!

    Λατρεύω το καρύδι στα φαγητά και λατρεύω τις μακαρονάδες, οπότε έχει μπει στα άμεσα μαγειρικά σχέδια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Εμμανουέλα είναι πανεύκολη κι ό,τι πρέπει για μια μακαρονάδα στο πόδι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή