Σάββατο 24 Απριλίου 2010

Dial L for Levure

Ή για να παραφράσω άλλη μια ταινία του μέγα μετρ του τρόμου Alfred Hitchcock ''The trouble with ...Levure'' .  Ποια είναι όμως  τούτη η μυστηριώδης Levure; Υπήρξε ποτέ πρωταγωνίστρια σε ταινία του Χιτς; Ήταν ξανθιά , μελαχρινή , μελαγχολική , μοιραία; Χμμ, για να πω την αλήθεια , για μένα δεν υπήρξε ποτέ ...μοιραία αλλά ελαφρώς ιδιότροπη. Θέλει να την διαλύεις σε συγκεκριμένη θερμοκρασία νερού , ούτε πολύ κρύο ούτε πολύ ζεστό. Από κει και πέρα είναι φρόνιμη , κάνει ό,τι της πεις! Α , παρεμπιπτόντως , να σας συστήσω την Levure ......που δεν είναι άλλη από τη...μαγιά γαλλιστί!!!



Που λέτε , πριν από ένα μήνα και κάτι που είχα τα γενέθλιά μου, ο σύντροφος , ως συνήθως , με φόρτωσε με δώρα , ανάμεσα στα οποία υπήρχε κι ένα βιβλίο που μ'ενθουσίασε μιας και συνδύαζε τις δύο μεγάλες μου αγάπες : Σινεμά & Μαγειρική! Το βιβλίο λέγεται '' Η σάλτσα ήταν σχεδόν τέλεια'' κι εκδόθηκε στα ελληνικά από τις εκδόσεις Πατάκη.
Το βιβλίο αυτό είναι η χαρά του κάθε σινεφίλ που έχει και γκουρμέ διαθέσεις. Συνταγές πιάτων που περνούν από τις ταινίες του Χιτς και συγχρόνως αποσπάσματα από αυτές - τις ταινίες. Τι πιο ιδανικό! Ξεκίνησα να το ξεφυλλίζω και να ''σκανάρω'' τις συνταγές. Σε κάποια φάση , ''έπιασα'' κάτι που δεν μου καθόταν καλά. Έκατσα και κοίταξα ενδελεχώς τα υλικά των συνταγών , ιδιαίτερα των γλυκών, εν τω μεταξύ διαπίστωσα ότι το βιβλίο έχει μεταφραστεί από τη γαλλική γλώσσα ...Κι , ω  ναι, μα φευ......Είχε γίνει το γωστό μεταφραστικό λάθος με την ...levure.
Τώρα θα μπω στα ''χωράφια '' της Φωτεινής του πολύ όμορφου blog ''(A)live in Athens'' αλλά πρέπει να ξεκαθαριστεί το ζήτημα ...εφόσον θέλετε να φουσκώνουν σωστά τα γλυκά σας!
Καταρχήν όσοι γνωρίζουν πέντε πράγματα περί της μαγειρικής, ξέρουν καλά ότι άλλο μαγιά κι άλλο μπέικιν πάουντερ!
Τώρα...
Στην αγγλική γλώσσα η μαγιά λέγεται yeast , ενώ υπάρχει ο όρος baking powder για εκείνη την χημικής προέλευσης σκόνη που μας φουσκώνει τα κέικ. Οι Έλληνες έχουμε υιοθετήσει τον όρο αυτόν κι έτσι ονομάζουμε το εν λόγω προϊόν...μπέικιν πάουντερ (!) .Οι Γάλλοι (κι οι Ιταλοί απ'όσο γνωρίζω)  δεν μπήκαν στον κόπο να υιοθετήσουν κανέναν όρο ...κι εδώ αρχίζει το μπέρδεμα!
Οι Γάλλοι ονομάζουν την κλασσική μαγιά levure και συγκεκριμένα levure de boulanger τη γνωστή μαγιά που αγοράζουμε από το αρτοποιείο (εξ'ου κι ο όρος) ή σε συσκευασμένα τετραγωνάκια από το s/m , ενώ ονομάζουν (προσοχή εδώ!) levure chimique το μπέικιν πάουντερ ! Η λέξη levure εμφανίζεται και στους δύο όρους αλλά για κάποιον περίεργο λόγο η μεταφράστρια έχει αγνοήσει τη λέξη chimique και μεταφράζει το μπέικιν πάουντερ....μαγιά! Κι έτσι γράφει με τον πιο φυσικό τρόπο στις συνταγές των κέικ: Ανακατεύετε το αλεύρι μ'ένα φακελλάκι μαγιά!  Έχετε δοκιμάσει να φτιάξετε κέικ με μαγιά (ξηρή) , χωρίς να την διαλύσετε σε νερό απλά ανακατώνοντας την με το αλεύρι;;;; Αν φουσκώσει, εγώ θα ζητήσω δημοσίως συγγνώμη αναρτώντας πανώ από τον πύργο του Άιφελ!!!
Είναι κρίμα που έχει γίνει τέτοιο λάθος , διότι όποιος επιχειρήσει να φτιάξει κέικ με ξηρή μαγιά απλά ανακατώνοντάς την με το αλεύρι...την πάτησε και δεν θα ξέρει τι πήγε στραβά , αφού η συνταγή έλεγε ότι απαιτεί αυτό κι αυτό ! Σας τα λέω όλα αυτά , για τον απλούστατο λόγο ότι την έχω ''πατήσει''! Και δεν υπάρχει πιο αστείο θέαμα και συνάμα τέτοιο συναίσθημα  απογοήτευσης κι απελπισίας να σε κατακλυζει....όταν περιμένεις να φουσκώσει ένα γλυκό που δεν πρόκειται να σου κάνει ποτέ την χάρη...
Κατα τ'άλλα το βιβλίο είναι καταπληκτικό και για τους λάτρεις του Χιτς -ο οποίος ήταν ένας γνήσιος γκουρμέ , με ιδιαίτερη προτίμηση στη γαλλική κουζίνα-  είναι μια μεγαλειώδης απόλαυση!
Κι από αυτό το βιβλίο, που λέτε, σας έφτιαξα :

Dixie Fried Chicken




Υλικά:
Κοτόπουλο - όσο ένα πακέτο στήθος ή μπούτι
αλεύρι
2 αυγά
210 γρ τριμμένη φρυγανιά
1 1/2 κουταλιά πάπρικα
1 1/2 κουταλιά σκόρδο σε σκόνη
1 1/2 κουταλιά κρεμμύδι σε σκόνη
1 πρέζα πιπέρι καγιέν 
αλάτι. 
Βράζετε το κοτόπουλο - η συνταγή στο βιβλίο δεν ζητά κάτι τέτοιο αλλά εγώ το έκανα για να μειώσω το χρόνο τηγανίσματος. Το αφήνετε για λίγο στην άκρη.
Σε τρεις γαβάθες βάζετε : Στη 1η το αλεύρι , στη 2η τα αυγά χτυπημένα , και στην 3η την τριμμένη φρυγανιά ανακατωμένη με τα μπαχαρικά και το αλάτι.
Περνάτε το κοτόπουλο πρώτα από το αλεύρι , τινάζετε. Μετά το βουτάτε στο αυγό και τέλος στο μίγμα φρυγανιά-μπαχαρικών. Τηγανίζετε σε καλά ζεσταμένο λάδι για λίγα λεπτά , μέχρι η εξωτερική κρούστα να πάρει εκείνο το ωραίο καφέ-χρυσαφί χρώμα.



 Crispy's crunchy change. Άλλαξα κάποια πράγματα από την αρχική συνταγή, πρώτον για να την ελαφρύνω- βράζοντας το κοτόπουλο γλιτώνεις το βαθύ τηγάνισμα-  και κυρίως για να ....μην μας μπουζουριάσουνε  για κλοπυράιτ!!!

8 σχόλια:

  1. Crispy, καλημέρα! Πολύ νόστιμη η συνταγή σου! Και βρήκες και μία πολύ ωραία ιδέα για κοτομπουκιές που έψαχνες καιρό, απ΄ό,τι μου είχες πει...το βιβλίο πρέπει να είναι πολύ ενδιαφέρον!.
    Ελπίζω να μας δώσεις κι άλλες συνταγές του.
    Όσο για τη μαγιά και το κέικ, φαντάζομαι την απογοήτευση κάποιου όταν παθαίνει κάτι τέτοιο! Εγώ έχω πετάξει πολλές φορές φαγητά και έφταιγαν πάντα οι συνταγές που διάβαζα, γι αυτό και στη μαγειρική θέλει να βάζεις και το μυαλό σου λίγο να δουλέψει!
    Σ΄ευχαριστούμε που ξεκαθάρισες τους όρους!
    Καλό υπόλοιπο Σ/Κ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εμμανουέλα γεια σου! Ναι , όντως καλά λες , πρέπει κανείς να βάζει το μυαλό του να δουλέψει όταν πρόκειται να μαγειρέψει! Μου έχουν τύχει πολλές λανθασμένες συνταγές , που τώρα πια με την εμπειρία μπορώ να διορθώνω.
    Βασικά η συνταγή ήθελε μπούτια με το κόκκαλο. Εκτάκτως χρησιμοποίησα φιλέτα στήθους ,τα οποία δεν με ενθουσιάζουν, και γι'αυτό τα έκοψα σε πιο μικρά κομμάτια μπας και νοστιμίσουν περισσότερο. Α , η δική σου συνταγή όμως έχει μουστάρδα και καρυδόψιχα , συνδυασμό που βρίσκω πολύ πιο ενδιαφέρον, από τούτα τα αμερικάνικα dixie!
    Καλό -και νόστιμο βέβαια- Σ/Κ και σε σένα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Crispy μου απολαυστικό όπως πάντα το ποστάκι σου :) Ευχαριστώ πολύ πολύ για το comment/link! Έχεις μεγάλο δίκιο και πολλές φορές η απροσεξία μας (ή η εντύπωση πως ξέρουμε κάτι και δεν το ψάχνουμε)μας οδηγεί σε τέτοια λάθη... καταστροφικά!
    Άκου και μια παρόμοια αστεία ιστορία: Ξέρεις φαντάζομαι τον Μπομπ Σφουγγαράκη... το αγαπημένο του φαγητό είναι το "καβουροπάτι". Αυτό φυσικά στα αγγλικά είναι crab pie = καβουρόπιτα....! Από κάποια απροσεξία του μεταφραστή και του επιμελητή βγήκε έτσι στον αέρα! Ο Μπομπ έγινε τόσο δημοφιλής, και τόσο σύντομα που όλες οι προσπάθειες του εκδοτικού να αλλάξουν το όνομα σε καβουρόπιτα έβρισκαν σθεναρή αντίσταση στους μικρούς φανατικούς του! Η γέννηση μιας νέας συνταγής :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. foteini θυμάμαι αυτό που είχες γράψει προ καιρού στο blog σου , τότε σε κάποιο συνέδριο ματαφραστών , για το τι σας είχε πει ο Τίτος Πατρίκιος: Ότι ακόμα και για τη λέξη καλημέρα ανοίγει λεξικό!
    Σ'ευχαριστώ πολύ που μοιράστηκες μαζί μας την ιστορία με το ...''καβουροπάτι''!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Crispy thank you, γιατί δεν μπορώ να καταλάβω και μεγάλη διαφορά ανάμεσα στα δύο προϊόντα. Άσε που μέχρι πριν λίγο καιρό δεν μπορούσα να ξεχωρήσω το καλαμποκάλευρο από το corn flour. Και μιας που είπα corn flour, θυμάμαι μια φορά που έφτιαχνα μια τάρτα με λεμόνι και είχα βάλει χυμό λεμονιού με corn flour, έγινε σαν τσιμέντο και τα είχα ψιλοπαίξει! Καλό είχε βγει πάντως!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. vipera έχω δει να γίνονται αρκετά μεταφραστικά λάθη σε μεταφρασμένες συνταγές , οπότε αν υποψιάζεσαι ότι κάτι δεν πάει καλά ...πρόσεχε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. πολύ καλή η συνταγή που έχεις βάλει...θα την φτιάξω, μου άρεσε πολύ...καλά έκανες και το έβρασες λίγο πρώτα κι εγώ το ασπρίζω το κοτόπουλο για τον ιδιο λόγο με εσενα...Καλό βράδυ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. pandora γλιτώνει έτσι κανείς το βαθύ τηγάνισμα το οποίο και το φαϊ βαραίνει κι είναι κάπως πιο ανθυγιεινό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή