Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010

Αποπροσανατολισμοί

Ως food blogger με έχει αποπροσανατολίσει ο χαμός που γίνεται φέτος με εκπομπές μαγειρικής , ριάλιτι μαγειρικής , περιοδικά μαγειρικής , ένθετα μαγειρικής , βιβλία μαγειρικής , dvd μαγειρικής.....και ουφ.... σεμινάρια μαγειρικής! Εμένα ως food blogger πού με οδηγεί όλη αυτή η γαστρονομική πληθωρικότητα; Γιατί υπάρχω -ως blogger; Γιατί περιφέρομαι με την κατσαρόλα στο χέρι σκεπτόμενη την επόμενη ανάρτηση; Υπάρχει λόγος;  Προσπαθούσα να απαντήσω σε όλα αυτά τα ερωτήματα προσέχοντας συγχρόνως μην μου σβολιάσει η μπεσαμέλ (για άλλη συνταγή , όχι τη σημερινή!) και νομίζω ότι η απάντηση είστε εσείς! Μού αρέσει η παρέα σας! Και φυσικά να περιφέρομαι στα δικά σας blog και να προσανατολίζομαι προς κάτι πραγματικά απίστευτες νοστιμιές!
Κάτι άλλο που μ'έχει αποπροσανατολίσει τον τελευταίο καιρό είναι ο καιρός. Τέτοια εποχή συνήθως τρώω μανιωδώς όσπρια και το κρασί είναι αποκλειστικά κόκκινο. Φέτος όμως παραείναι ζεστός ο καιρός , η φασολάδα δεν ''τραβιέται'' ευχάριστα κι εγώ αναζητώ μανιωδώς Ασύρτικο Σαντορίνης! Και για να βρω τον προσανατολισμό μου,  φτιάχνω φαγητά που να ''τραβούν'' τούτο το κρασί-διαμάντι όπως το εξαιρετικό πιάτο που σας έχω σήμερα!

Ζυμαρικά με γαρίδες σε σάλτσα λεμονιού



Υλικά (για 4 άτομα)

24 μέτριες γαρίδες τις οποίες θα καθαρίσετε και θα κρατήσετε τις ουρίτσες (εναλλακτικά ένα πακέτο κατεψυγμένες γαρίδες)
2 σκελίδες σκόρδο κομμένες στη μέση
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
μαϊντανό ψιλοκομμένο
3/4 ποτηριού κρασί λευκό 
1 ποτήρι ζωμό (λαχανικών ή ότι θέλετε)
Το ξύσμα και το χυμό ενός λεμονιού
αλάτι 
πιπέρι
1 κουταλάκι μπούκοβο.
λίγο λάδι
400 gr ζυμαρικά τύπου penne , casarecce ή ότι άλλο θέλετε.


Σ'ένα μεγάλο και βαθύ τηγάνι ζεσταίνουμε λίγο λάδι και σωτάρουμε το σκόρδο , το κρεμμύδι και το μπούκοβο. Ρίχνουμε τις γαρίδες και τις σωτάρουμε κι αυτές για 2-3 λεπτά. Ρίχνουμε το κρασί και το ζωμό κι αφήνουμε να πάρει μια καλή βράση το φαγητό. Ρίχνουμε το ξύσμα και το χυμό του λεμονιού , σκεπάζουμε κι αφήνουμε να βράσει για 2-3 λεπτά ακόμη. Εν τω μεταξύ σε μια κατσαρόλα και σε αλατισμένο νερό που βράζει ρίχνουμε τα ζυμαρικά. Τα βράζουμε μέχρι 1-2 λεπτά πριν το κανονικό τους χρόνο βρασίματος. Με μια τρύπια κουτάλα τα μεταφέρουμε στο τηγάνι , τα ενσωματώνουμε στη σάλτσα και τελειώνουμε το βράσιμό τους εκεί -θα έχουμε προσέξει βέβαια η σάλτσα να έχει αρκετό ζουμί το οποίο θα ''πιουν'' τα ζυμαρικά. Μόλις είναι έτοιμα και τα ζυμαρικά , βγάζουμε το τηγάνι από το μάτι της κουζίνας και τελειώνουμε ρίχνοντας το μαϊντανό.
Κι είπαμε! Το κρασί να είναι Ασύρτικο Σαντορίνης!

8 σχόλια:

  1. Αυτό το Ασύρτικο αχ!
    Μ αρέσει η απλότητα του πιάτου!!!
    Φιλιά και καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. eva καλημέρα και καλή εβδομάδα! Ναι , κάτι έχω πάθει με το ασύρτικο τον τελευταίο καιρό , το ζητάω συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μμμμμ, Crispy, τέλειο πιάτο! Τρελαίνομαι για ζυμαρικά με θαλασσινά! Έχεις δίκιο με τη μανία της μαγειρικής, όμως ποτέ καμία παρουσίαση δεν θα είναι ίδια με την άλλη! Άπειροι οι γευστικοί συνδυασμοί και οι συνταγές, άπειροι και οι τρόποι για να τις δημοσιεύουμε και να τις μοιραζόμαστε! Υπάρχει χώρος για όλους! Και το κάθε μέσο απευθύνεται σε άλλο κοινό (π.χ., η γιαγιά μου δεν ξέρει από μπλογκς) και όλα έχουν μια θέση στην ενημέρωση!
    Καλημέρα και καλή εβδομάδα! Πάλι λιακάδα έχουμε, άσε τα όσπρια για του χρόνου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. emmanouela καλημέρα και καλή εβδομάδα! Όντως είναι εξαιρετικό πιάτο παρά την απλότητα του.
    Ναι έτσι όπως πάει ο καιρός βλέπω να τρώω όσπρια μετά τα Χριστούγεννα -και τα λατρεύω τα άτιμα!
    Δεν ξέρω γιατί αλλά μ'έχει πιάσει μια ας την πούμε foodbloggeroυπαρξιακή κρίση! Θα δούμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλησπέρα crispy!
    Όντως υπάρχουν γύρω στις 9 εκπομπές μαγειρικής στην τηλεόραση φέτος και τα ένθετα μαγειρικής και γαστρονομίας στις κυριακάτικες έρχονται πολλές φορές και δυο-δυο! Άσε τα περιοδικά στα περίπτερα!!!

    Μήν πτοείσαι όμως, άλλο το ένα άλλο το άλλο!
    Το blog είναι πιό ζεστό και άμεσο.

    Αλήθεια, έχεις δοκιμάσει Βιβλία Χώρα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Alexia
    Καλημέρα! Ευχαριστώ πολύ για τα εμψυχωτικά σου λόγια!
    Βιβλία Χώρα : Από ροζέ πρέπει να πίνω κάθε χρόνο σχεδόν τη μισή παραγωγή!! Είναι το αγαπημένο μου ελληνικό ροζέ!
    Το λευκό (sauvignon blanc κι ασύρτικο οι 2 αγαπημένες μου λευκές ποικιλίες) είναι κάποιες χρονιές εκπληκτικό αλλά κάθε χρονιά σχεδόν δυσεύρετο , εξαφανίζεται σχετικά γρήγορα!
    Και το ερυθρό τιμώ δεόντως , δεν μπορώ να πω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Χαχαχα! Σε έχει πιάσει το υπαρξιακό σου; Η απάντηση όμως είναι προφανής: Μαγειρεύω άρα υπάρχω. Και καλά κάνεις που μαγειρεύεις, κάνεις πιο ευωδειαστό τον κόσμο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ναι , ...., χμμμ,....., ας πούμε ότι μ'έχει πιάσει το μπλογκο-υπαρξιακό μου. Να συνεχίσει κανείς ή να μην....;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή