Mid November

- Διάβασα μια ιστορία που με συγκίνησε πολύ. Είναι η ιστορία του ζαχαροπλάστη κου. Μασαγιούκι Κιμούρα, ο οποίος έχασε τα πάντα στις 11 Μαρτίου όταν το τσουνάμι χτύπησε την πόλη του αφήνοντας στο πέρασμα του συντρίμμια και πληγές. Ο κος. Κιμούρα έχασε τα πάντα, όχι μόνο το κατάστημα του αλλά και το αρχείο από συνταγές παραδοσιακών γλυκών έτσι όπως τις έμαθε από τους γονείς του. Δειλά δειλά και με την παρότρυνση των συμπολιτών του, οι οποίοι μάλλον είχαν πεθυμήσει τα γλυκά του,  ξεκίνησε να στήσει ξανά την επιχείρηση του. Μετέτρεψε ένα βαγόνι για μεταφορά φορτίου σε ....ζαχαροπλαστείο κι η ζωή στην πόλη Rikuzentakata αρχίζει σιγά σιγά να γλυκαίνει. Ανάμεσα στα συντρίμμια η ζωή συνεχίζεται, οι κάτοικοι γεύονται πάλι τα αγαπημένα τους παραδοσιακά γλυκά. Πολλοί , δοκιμάζοντας τα, θα θυμηθούν μέρες, πρόσωπα, στιγμές.... πριν.... - η γεύση, η όσφρηση διεγείρουν κι ανακινούν τη μνήμη μας, τις αναμνήσεις μας...

-Έμαθα ότι πέθανε προ ημερών ο εξαιρετικός γευσιγνώστης και γαστρονομικός δημοσιογράφος Αλέξανδρος Γιώτης. Μέγας γνώστης του αντικειμένου του αλλά πάντα χαμηλών τόνων, με ωραία καθαρή γραφή, διόλου φλύαρη, ήταν από τις μεγάλες μου συμπάθειες. Θυμάμαι τον είχε πρωτοδεί σε κάποιες εκπομπές μαγειρικής στην κρατική τηλεόραση και παρότι με τρόμαζε λίγο με το αυστηρό του ύφος -μου θύμιζε έναν καθηγητή Φυσικής που είχα στο λύκειο!- δεν τις έχανα. Όχι τυχαία , τα περισσότερα αποκόμματα από γαστρονομικά περιοδικά που έχω είναι δικές του συνταγές. Εδώ θα βρείτε κάποια στοιχεία επιπλέον που αφορούν και την βιβλιογραφία του.