Πριν λίγες μέρες μου έστειλαν μια συνταγή στο inbox του facebook, η οποία συνταγή περιείχε αντζούγια κι ο αποστολέας μου ζητούσε να προτείνω κάποιο άλλο υλικό στη θέση αυτής. Της αντζούγιας. Της οποίας αντζούγιας η υποφαινόμενη είναι φανατική οπαδός. Μια aficiοnado θα λέγαμε. Το αίτημα του αποστολέα της συνταγής λύθηκε σχετικά εύκολα αλλά η υποφαινόμενη έμεινε να σκέφτεται γιατί οι Έλληνες δεν αγαπούν την αντζούγια. Αν φτιάχναμε ποτέ ''Σύλλογο φίλων της αντζούγιας'' θα ήμασταν 4 άτομα το πολύ: ο πρόεδρος του συλλόγου, ο αντιπρόεδρος, ο γραμματέας κι ο...ταμίας. Επίσης θυμήθηκε έναν τρικούβερτο καυγά που είχε ρίξει με αγαπημένη φίλη, πολύ γκουρμέ και καταπληκτική μαγείρισσα η οποία μισούσε την ταπεινή αντζούγια. Δεν άντεχε ούτε τη λέξη...''αντζούγια''...!
Δεν ξέρω γιατί την λατρεύω, δεν μπορώ να εξηγήσω την αδυναμία που έχω από μικρή στο ταπεινό αυτό παστό ψαράκι. Θυμάμαι χαρακτηριστικά όταν- στη μακρινή Αυστραλία- ο μπαμπάς μας πήγαινε στο Pizza Hut, πάντα παράγγελνα την πίτσα με αντζούγιες - ίσως γιατί ήξερα ότι κανείς δεν θα την πλησίαζε! Όταν βρίσκομαι στην Ιταλία πάντα ψάχνω στον κατάλογο των εστιατορίων για πιάτα με αντζούγια. Ευτυχώς εκεί υπάρχουν πολλά τέτοια πιάτα!
Είχα καιρό να φάω αντζούγια. Κι εκείνη η συνταγή που ήρθε στο inbox με έκανε να αναστενάξω βαθιά και να συνειδητοποιήσω πόσο την είχα πεθυμήσει. Αυτές τις μέρες που βρέθηκα ''home alone'' κι είχαμε άρση της απαγόρευσης χρήσης της αντζούγιας, έτρεξα κι αγόρασα ένα βάζο φιλεταρισμένης αντζούγιας κι έφτιαξα μια pesto που υπεραγαπώ, από ένα βιβλίο που επίσης υπεραγαπώ, τις ''Συνταγές κι αναμνήσεις'' της υπέροχης στον υπέρτατο βαθμό Σοφία Λόρεν.
Η σάλτσα αυτή είναι δικής της έμπνευσης, είναι πολύ ιδιαίτερη, τσαχπίνικη και σπιρτόζικη, θελκτική αλλά ''δύσκολη'' (όχι στην προετοιμασία αλλά στον ουρανίσκο), εντυπωσιακή αλλά και φίνα.
Υλικά για 4 άτομα
1 πακέτο σπαγκέτι
2 φλιτζάνια φρεσκότατο μαϊντανό
2 σκελίδες σκόρδο
2 κουταλιές της σούπας κουκουνάρι
2 κουταλιές της σούπας κάππαρη (αν είναι πολύ αλμυρή ξαρμυρίστε την)
4 φιλέτα αντζούγιας (αν είναι παστή ξαρμυρίστε την)
1 μικρό λευκό κρεμμύδι πολύ ψιλοκομμένο
2/3 φλιτζάνι ελιές Καλαμών (χωρίς το κουκούτσι εννοείται!)
πιπέρι μαύρο φρεσκοτριμμένο (προαιρετικά)
ελαιόλαδο
Βάζετε σε μια κατσαρόλα νερό με αλάτι να βράσει. Μόλις βράσει ρίχνετε τα ζυμαρικά.
Εν τω μεταξύ χτυπάτε όλα τα υλικά χωρίς λάδι σε μπλέντερ (ή αν έχετε διάθεση χρησιμοποιείστε γουδί που είναι το πιο σωστό) . Ρίχνετε σιγά σιγά το λάδι, περίπου 1/4 φλιτζάνι, και συνεχίζετε για λίγο το χτύπημα.
Μόλις βράσουν τα ζυμαρικά al dente τα στραγγίζετε. Βάζετε την ίδια κατσαρόλα στο μάτι να στεγνώσει και ρίχνετε 5-6 κουταλιές λάδι. Το καίτε καλά, ρίχνετε τα ζυμαρικά, ανακατώνετε ζωηρά. Ανακατεύετε με την σάλτσα pesto και σερβίρετε αμέσως.
Το συγκεκριμένο πιάτο συνοδεύεται εξαιρετικά καλά με λευκά κρασιά από Ασύρτικο ή Μαλαγουζιά ή κρασιά που συνδυάζουν τις δύο ποικιλίες!
Εννοείται ότι όποιο υλικό μας αρέσει περισσότερο το ενισχύουμε σε ποσότητα. Μαντέψτε ποιο υλικό ενισχύει η υποφαινόμενη!
Κι όχι! Δεν μπορείτε να αφαιρέσετε την αντζούγια!
Τις προηγούμενες μέρες υπήρξε κάποιο πρόβλημα με ορισμένα σχόλια τα οποία εμφάνισε ο blogger μετά από αρκετές μέρες. Ζητώ συγγνώμη για κάποιες αργοπορημένες απαντήσεις στους αποστολείς αυτών των σχολίων.
Όσοι έχετε facebook έχετε υπόψη ότι κάνουμε μια ''φωτογραφική'' επανάληψη σε αγαπημένες συνταγές φέτος το καλοκαίρι : εδώ
Τέλος όσοι αμφισβητείτε τις δυνατότητες της αντζούγιας, διαβάστε εδώ τι πιστεύουν οι σεφ γι' αυτήν!
Δεν ξέρω γιατί την λατρεύω, δεν μπορώ να εξηγήσω την αδυναμία που έχω από μικρή στο ταπεινό αυτό παστό ψαράκι. Θυμάμαι χαρακτηριστικά όταν- στη μακρινή Αυστραλία- ο μπαμπάς μας πήγαινε στο Pizza Hut, πάντα παράγγελνα την πίτσα με αντζούγιες - ίσως γιατί ήξερα ότι κανείς δεν θα την πλησίαζε! Όταν βρίσκομαι στην Ιταλία πάντα ψάχνω στον κατάλογο των εστιατορίων για πιάτα με αντζούγια. Ευτυχώς εκεί υπάρχουν πολλά τέτοια πιάτα!
Είχα καιρό να φάω αντζούγια. Κι εκείνη η συνταγή που ήρθε στο inbox με έκανε να αναστενάξω βαθιά και να συνειδητοποιήσω πόσο την είχα πεθυμήσει. Αυτές τις μέρες που βρέθηκα ''home alone'' κι είχαμε άρση της απαγόρευσης χρήσης της αντζούγιας, έτρεξα κι αγόρασα ένα βάζο φιλεταρισμένης αντζούγιας κι έφτιαξα μια pesto που υπεραγαπώ, από ένα βιβλίο που επίσης υπεραγαπώ, τις ''Συνταγές κι αναμνήσεις'' της υπέροχης στον υπέρτατο βαθμό Σοφία Λόρεν.
Η σάλτσα αυτή είναι δικής της έμπνευσης, είναι πολύ ιδιαίτερη, τσαχπίνικη και σπιρτόζικη, θελκτική αλλά ''δύσκολη'' (όχι στην προετοιμασία αλλά στον ουρανίσκο), εντυπωσιακή αλλά και φίνα.
Spaghetti με pesto alla Sophia Loren
Υλικά για 4 άτομα
1 πακέτο σπαγκέτι
2 φλιτζάνια φρεσκότατο μαϊντανό
2 σκελίδες σκόρδο
2 κουταλιές της σούπας κουκουνάρι
2 κουταλιές της σούπας κάππαρη (αν είναι πολύ αλμυρή ξαρμυρίστε την)
4 φιλέτα αντζούγιας (αν είναι παστή ξαρμυρίστε την)
1 μικρό λευκό κρεμμύδι πολύ ψιλοκομμένο
2/3 φλιτζάνι ελιές Καλαμών (χωρίς το κουκούτσι εννοείται!)
πιπέρι μαύρο φρεσκοτριμμένο (προαιρετικά)
ελαιόλαδο
Βάζετε σε μια κατσαρόλα νερό με αλάτι να βράσει. Μόλις βράσει ρίχνετε τα ζυμαρικά.
Εν τω μεταξύ χτυπάτε όλα τα υλικά χωρίς λάδι σε μπλέντερ (ή αν έχετε διάθεση χρησιμοποιείστε γουδί που είναι το πιο σωστό) . Ρίχνετε σιγά σιγά το λάδι, περίπου 1/4 φλιτζάνι, και συνεχίζετε για λίγο το χτύπημα.
Μόλις βράσουν τα ζυμαρικά al dente τα στραγγίζετε. Βάζετε την ίδια κατσαρόλα στο μάτι να στεγνώσει και ρίχνετε 5-6 κουταλιές λάδι. Το καίτε καλά, ρίχνετε τα ζυμαρικά, ανακατώνετε ζωηρά. Ανακατεύετε με την σάλτσα pesto και σερβίρετε αμέσως.
Το συγκεκριμένο πιάτο συνοδεύεται εξαιρετικά καλά με λευκά κρασιά από Ασύρτικο ή Μαλαγουζιά ή κρασιά που συνδυάζουν τις δύο ποικιλίες!
Εννοείται ότι όποιο υλικό μας αρέσει περισσότερο το ενισχύουμε σε ποσότητα. Μαντέψτε ποιο υλικό ενισχύει η υποφαινόμενη!
Κι όχι! Δεν μπορείτε να αφαιρέσετε την αντζούγια!
***
Σημειώσεις:Τις προηγούμενες μέρες υπήρξε κάποιο πρόβλημα με ορισμένα σχόλια τα οποία εμφάνισε ο blogger μετά από αρκετές μέρες. Ζητώ συγγνώμη για κάποιες αργοπορημένες απαντήσεις στους αποστολείς αυτών των σχολίων.
Όσοι έχετε facebook έχετε υπόψη ότι κάνουμε μια ''φωτογραφική'' επανάληψη σε αγαπημένες συνταγές φέτος το καλοκαίρι : εδώ
Τέλος όσοι αμφισβητείτε τις δυνατότητες της αντζούγιας, διαβάστε εδώ τι πιστεύουν οι σεφ γι' αυτήν!
Μόνο 4 φιλέτα αντζούγια για ένα πακέτο σπαγγέτι; Εγώ στην πουτανέσκα υπολογίζω 4-5 ανά μερίδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ! Νομίζω ότι μόλις βρήκαμε τον/την πρόεδρο του συλλόγου των ''φίλων της αντζούγιας''!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ δεν παίζει τον πρώτο ρόλο όπως στην πουτανέσκα - πάντως μου δώσατε το κίντρο να φτιάξω μια βέρα πουτανέσκα εντός των ημερών! Ευχαριστώ!
Αντζούγια η λατρεμένη θα ελεγα εγώ. Μπορείς να με βαλεις κι εμένα στο σύλλογο της αντζούγιας!! Θα χαρώ ιδιαιτέρως!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκπληκτική μακαρονάδα και σε όψη και από υλικά!!!
Χρυσαυγή
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα! Είμαστε 3 μέχρι στιγμής! Στο τέλος ούτε ταμία δεν θα έχει ο σύλλογος μας!
Η μακαρονάδα είναι εκπληκτική, τη συνιστώ ανεπιφύλακτα!
Το φανταζομαι.. Δεν χρειαζεται να με πεισεις!!! Θα την φτιαξω.
Διαγραφήκαημό το έχω να δοκιμάσω πίτσα με αντζούγιες. Το ακούω χρόνια ως ανέκδοτο σε αμερικάνικα σήριαλ. Στο πέστο φυσικά και είναι λατρεμένη η αντζούγια. Καλή σου μέρα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήmahler
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τους Ιταλούς ο συνδυασμός αντζούγια-μοτσαρέλά είναι πολύ αγαπημένος γι'αυτό και τη συναντάμε και σε πίτσες. Δοκίμασε τη έστω και για μία φορά. Ποιος ξέρει...μπορεί να σε κάνουμε μέλος της λέσχης μας! :-))
Pesto αγαπημενη για ολες τις εποχές!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://beautyfollower.blogspot.gr/
@bf
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστά! Pesto για όλες τις εποχές!
Εξαιρετικές και με πολύ γούστο οι προτάσεις σου! Από τα ωραιότερα fashion blogs!
@Χρυσαυγή
Όταν την φτιάχνω, μαγειρεύω διπλή ποσότητα. Ό,τι μένει το τρώω κρύο με ένα δροσερό λευκό κρασί! Γιαμ!