Σκόρπιες σημειώσεις (#11)

Σήμερα θα ασχοληθούμε με μπύρες. Συγκεκριμένα θα ασχοληθούμε με μπύρες ελληνικής παραγωγής, που πια δεν είναι λίγες, μιας και σχεδόν κάθε νομός έχει τη μικροζυθοποιϊα του! Ένα φαινόμενο -μια μόδα;- που προσωπικά βρίσκω πολύ ευχάριστο κι εποικοδομητικό, άλλωστε στον Έλληνα πάντα άρεσε η μπύρα, απορώ μάλιστα γιατί άργησε τόσο πολύ η εμφάνιση τοπικών παραγωγών. Υπήρχαν κάποιες που είχαν εμφανιστεί εδώ και λίγα χρόνια, όμως θες η κρίση, θες η μανία του Έλληνα να αντιγράφει καλές προσπάθειες, ήρθε στο τέλος ο καιρός που δεν προλαβαίνουμε πια τις νέες ετικέτες! Είπα ''ετικέτες'' κι έτσι έρχομαι στο κυρίως θέμα της ανάρτησης. Διότι όπως κι αν το κάνουμε δεν θεωρούμαι ειδική στην μπυρογνωσία (υπάρχουν ανάλογα blog που κάνουν εξαιρετική δουλειά) εν τούτοις θα ήθελα να πω -να γράψω μάλλον- τη γνώμη μου για τις ετικέτες των ελληνικών μπυρών:

Γενικά το φαινόμενο ''ετικέτα'' σε ελληνικά προϊόντα δημιουργεί ποικίλες εντυπώσεις. Παλιότερα οι ετικέτες (ιδιαίτερα προϊόντων που ήθελαν να τονίσουν την ελληνικότητα τους) περιείχαν οτιδήποτε θεωρούνταν ''ελληνικότατο'': Κίονες, αρχαιοελληνικές προτομές θεών, εκκλησούλες με σήμαντρα, γαϊδουράκια, βουκολικά τοπία, γιαγιάδες με τσεμπέρια και...φυσικά όλα αυτά πλαισιώνονταν  από μαιάνδρους. Τα χρώματα που κυριαρχούσαν ήταν -αναπόφευκτα- το γαλάζιο και το λευκό. Με τα χρόνια, αρκετές εταιρίες προσπάθησαν να ξεπεράσουν την συγκεκριμένη αισθητική άποψη , άλλες κόλλησαν κι είναι ακόμα κολλημένες και επιμένουν ελληνικά. Κοιτούσα τις ετικέτες 4 ελληνικών μπυρών που βρέθηκαν ταυτόχρονα στο ψυγείο μου κι είπα να τις ''αναλύσω''. Τις φωτογράφισα ως άλλες διαγωνιζόμενες σε καλλιστεία

και τα συμπεράσματα είναι τα εξής:
Ξεκινάμε από την καλύτερη ετικέτα για να οδηγηθούμε σιγά σιγά στη χειρότερη.

1. Η μπύρα ΝΗΣΟΣ παίρνει άνετα τον τίτλο της μπύρας με την πιο κομψή ετικέτα. Όμορφα απλή, με σωστά χρώματα, ενώ αποφεύγονται τα κλισέ. Λίγα λόγια είναι γραμμένα επάνω, μόνο ό,τι χρειάζεται να γνωρίζει ο καταναλωτής.

2. Η μπύρα ΝΕΔΑ κρατά σχετικά χαμηλούς τους τόνους στην ντεκορασιόν της ετικέτας της. Η μόνη αντίδραση που έχω όταν την βλέπω είναι να θυμάμαι τον ...Αστερίξ! Ποιος ξέρει γιατί....;

3. Στη μπύρα VOLKAN δεν μου κάθεται καλά το όνομα. Μου κάνει κάτι σε απεχθή βαρόνο. Επίσης εκείνο το ενεργό ηφαίστειο που εικονίζεται στην ετικέτα με την κόκκινη σκόνη-λάβα να πετάγεται έξω από την ετικέτα (!) έχει κάτι το δυσοίωνο!

4. Το βραβείο της χειρότερης ετικέτας δίδεται δικαιωματικά στην μπύρα BLUE MAK. Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψει κανείς το τι γίνεται πάνω σε αυτήν. Από το ίδιο το όνομα της (χαϊδευτικό για... Γαλάζιος Μακεδόνας;) ως το κιονόκρανο πάνω στο οποίο είναι χαραγμένη η λέξη ''μπύρα'', κι από τον Αλεξάντερ δε Γκρέιτ που φιγουράρει στη μέση πλαισιωμένος από μαιάνδρους βεβαίως βεβαίως, ως την κρυμμένη μες τον κίονα ελληνική σημαία.

Για να μην είμαι άδικη, όλες οι μπύρες που εικονίζονται είναι καλές έως πολύ καλές και δεν έχουν να ζηλέψουν σε τίποτα από γνωστές εισαγόμενες. Μάλιστα φίλος από το κατάστημα του οποίου προμηθεύτηκα την Blue Mak, μου είπε ότι η συγκεκριμένη μπύρα έχει φανατικούς οπαδούς αρκετοί από τους οποίους είναι ξένοι -κι οι οποίοι ποσώς ενδιαφέρονται για την αισθητική της ετικέτας της!!
Οι Άγγλοι έχουν μια παροιμία που λέει να μην κρίνεις ποτέ ένα βιβλίο από το εξώφυλλο του. Αντίστοιχα θα μπορούσαμε να πούμε ότι ποτέ δεν πρέπει να κρίνουμε μια μπύρα -και δη ελληνική- από την ετικέτα της!

***

Λοιπόν, και στις σημερινές μας ''σκόρπιες σημειώσεις'' έχουμε θέμα για κρασί. Όμως δεν θα παρουσιάσουμε ένα συγκεκριμένο κρασί όπως κάναμε τις προηγούμενες φορές, αν κι έχουμε πιει αρκετά εντυπωσιακά κρασιά το τελευταίο διάστημα. Αντί αυτού θα δημοσιεύσουμε έναν ενδιαφέροντα και καλοφτιαγμένο ταμπλό που θα σας βοηθήσει να συνδυάσετε σωστά κρασί και τυρί. Το βρήκαμε στο facebook,  μας άρεσε, το βρήκαμε χρήσιμο και το μοιραζόμαστε μαζί σας:

***

Πριν τελειώσω, θα απαντήσω σε μια ερώτηση που μου ήρθε μέσω του καλού μου ρουφιάνου blogger statistics : ''Πώς τρώγεται η ωμή μελιτζάνα'' ήταν η αναπάντεχη ερώτηση. Απάντηση: Δεν. Τρώγεται. Ωμή. Εκτός κι αν την βρίσκεις (ο καθείς με τα βίτσια του) τρώγοντας θεόπικρα λαχανικά ή είσαι εθισμένος/η στην σολανίνη. Είτε το ένα ισχύει, είτε το άλλο, σου εύχομαι καλή τύχη!

***

Α, ναι! Μην το ξεχάσω! Όσοι ενδιαφέρεστε για αστυνομικά μυθιστορήματα, εδώ θα διαβάσετε τον δικό μου κατάλογο για το φετινό καλοκαίρι. Όσοι πιστοί του είδους, περιμένω τις απόψεις σας.