Συννεφιές

Ο σκηνοθέτης Billy Wilder είχε πει κάποτε ότι ο καταγάλανος, ανέφελος ουρανός είναι βαρετός. Δεν είχε κι άδικο. Ο συννεφιασμένος ουρανός είναι πιο κινηματογραφικός, πιο ...αρτίστικος θα λέγαμε. Ομορφαίνει, γίνεται πιο ενδιαφέρον. Άλλωστε πόσες φορές δεν έχουμε σηκώσει το κεφάλι μας να χαζέψουμε σύννεφα που ταξιδεύουν κι αλλάζουν μορφές. Θυμήθηκα έναν Ιταλό τουρίστα φέτος στο νησί. Κοιτούσε χαρούμενος τα σύννεφα που περνούσαν και μ' έναν πηγαίο ενθουσιασμό τα ονομάτιζε δίνοντας τα ονόματα των νησιών μας. "Guarda" φώναζε εκστασιασμένος στην σύντροφο του που τον άκουγε αδιάφορα. "Να η Φολέγανδρος", "Κι αυτό είναι η Αστυπάλαια", "Α να κι η Νάξος"! "Che bello!" επαναλάμβανε και χαμογελούσε. Είχα καιρό να δω άνθρωπο να απολαμβάνει τόσο έντονα, με τέτοια χαρά ...τα σύννεφα! Να' ναι καλά.

Είναι μέρες τώρα που, ευτυχώς, συννεφιάζει πιο συχνά. Εκείνος ο αδυσώπητα σκληρός, ο ενοχλητικά εκτυφλωτικός, ασυννέφιαστος ουρανός του καλοκαιριού έχει δώσει τη θέση του στον ουρανό του Σεπτέμβρη. Οι μέρες έχουν μικρύνει, ενίοτε βρέχει, τα πρωινά είναι ψυχρά, οι νύχτες αρκετά δροσερές- παρόλ' αυτά το γεγονός ότι κανένας δεν κάθεται πια στα μπαλκόνια παραμένει ανεξήγητο φαινόμενο! Παιδιά, δεν ζούμε στο Τροντχάιμ!

Κι είναι ο καιρός πια που αρχίζουμε να ψήνουμε το ένα κέικ μετά το άλλο. Εδώ που τα λέμε και το ψήσιμο του κέικ θέλει τον ανάλογο καιρό!

Το πρώτο κέικ της σεζόν συνδύαζε καρύδα ελαφρά ψημένη και ξινόγαλο. Εξαιρετικός συνδυασμός. Το ψήσιμο της καρύδας ενισχύει τη γεύση και το άρωμα της ενώ η ελαφρώς ξινούτσικη γεύση του ξινόγαλου αντισταθμίζει όμορφα τις αρετές της καρύδας. Μου άρεσε άρεσε πάρα πολύ! Κάτι σαν τα πρώτα σύννεφα!

Κέικ με ελαφρώς ψημένη καρύδα και ξινόγαλο

Θα χρειαστείτε ένα ορθογώνιο ταψί για κέικ 10x20 cm

Υλικά

170 γρ βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου
2 φλιτζάνια (τα γνωστά) αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 1/2 κουταλάκια του γλυκού baking powder
1/2 κουταλάκι του γλυκού αλάτι ψιλό
1 φλιτζάνι ζάχαρη καστανή
3 αυγά μεγάλα
1 φλιτζάνι ξινόγαλο
1 κουταλάκι του γλυκού εκχύλισμα βανίλιας
1 φλιτζάνι καρύδα (που θα έχουμε ψήσει ελαφρώς)

+

Για την επάλειψη:

1 φλιτζάνι ζάχαρη άχνη
2 κουταλιές σούπας ξινόγαλο
1/2 φλιτζάνι καρύδα (επίσης ψημένη)



Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς. Ετοιμάζουμε το ταψί βουτυρώνοντας και πασπαλίζοντας το με λίγο αλεύρι (προσωπικά μου αρέσει να στρώνω αντικολλητικό χαρτί στον πάτο και τα πλάγια του ταψιού). Σε ένα τηγάνι και σε μέτρια φωτιά ρίχνουμε την καρύδα. Την αφήνουμε μέχρι να αρχίσει να παίρνει χρώμα- εδώ πρέπει αν είμαστε πολύ προσεκτικοί για να μην καεί. Αυτό που θέλουμε είναι ίσαμε να πα΄ρει ένα όμορφο καφε-χρυσό χρώμα, "golden brown" που λέει και το τραγούδι. Την βγάζουμε από τη φωτιά και την βάζουμε σε ένα μπολ. Σε άλλο μπολ ανακατεύουμε καλά το αλεύρι με το baking powder και το αλάτι.
Σε ένα άλλο -πιο μεγάλο- μπολ χτυπάμε με μίξερ πολύ καλά το βούτυρο με τη ζάχαρη μέχρι να αφρατέψει το μείγμα. Όσο περισσότερο τόσο το καλύτερο. Προσθέτουμε το εκχύλισμα βανίλιας. Συνεχίζουμε το χτύπημα προσθέτοντας ένα ένα τα αυγά. Συνεχίζουμε χρησιμοποιώντας την σπάτουλα. Ρίχνουμε εναλλάξ το αλεύρι και το ξινόγαλο σε τρεις δόσεις το καθένα. Μόλις ενσωματωθούν τα υλικά στο μείγμα ρίχνουμε την καρύδα κι ανακατώνουμε μια τελευταία φορά ελαφριά. Ρίχνουμε το μείγμα στο ταψί και ψήνουμε στο φούρνο για μία ώρα. Μόλις είναι έτοιμο, το βγάζουμε και το αφήνουμε να κρυώσει.
Ανακατεύουμε τη ζάχαρη άχνη με το ξινόγαλο κι αλείφουμε με το μείγμα αυτό το πάνω μέρος του κέικ. Ρίχνουμε αμέσως από πάνω την καρύδα.

Απολαμβάνουμε ...με τον συννεφιασμένο καιρό!