Κυριακή 7 Ιουνίου 2015

Sophia vs. Sandra

Τον τελευταίο καιρό πήγαινα στη λαϊκή της γειτονιάς και δεν έδινα καμία σημασία στην εαρινή, πανέμορφη παρουσία των κολοκυθιών. Με τα όμορφα κίτρινο-πορτοκαλί λουλουδάκια τους, το χαρακτηριστικό, πραγματικά ιδιαίτερο πράσινο χρώμα τους, κείτονταν στους πάγκους, με κοιτούσαν που περνούσα και με εκλιπαρούσαν "Crispy, αγόρασε μας, ξέρουμε πόσο μας αγαπάς".

Ναι, η αλήθεια είναι ότι μου αρέσουν τα κολοκύθια. Αλλά φέτος, για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο, δεν τρελαινόμουν στην ιδέα να τα αγοράσω και να τα μαγειρέψω. Ένιωθα κουρασμένη, εκνευρισμένη, απηυδισμένη (πόσα Γιούρογκρουπ να αντέξει κανείς πια;), τα αγνοούσα επιδεικτικά "Ώχου, αφήστε με ήσυχη" γκρίνιαζα, βλέποντας τα να με κοιτούν λυπημένα- κι ελαφρώς απορημένα.

Τελικά ενέδωσα (είμαι η Κριστίν αλλά όχι η σκληρή Λαγκάρντ, τυγχάνω πιο καλόκαρδη) αγόρασα με άκρατο ενθουσιασμό κάνα δίκιλο και γύρισα σπίτι. Και πέρασαν δυο τρεις μέρες. Και τα κοιτούσα και με κοιτούσαν. "Ξέρετε τι φταίει;", τα ρώτησα, "δεν είστε η Σοφία, είστε απλά μια Σάντρα.".  Οι μελιτζάνες, το αντίπαλον δέος των κολοκυθιών, έχουν το μεσογειακό ταμπεραμέντο και την εκρηκτικότητα μιας Σοφία Λόρεν. Ενώ τα κολοκυθάκια έχουν την απλή χαριτωμενιά, την συμπαθητικότητα μιας Σάντρα Μπούλοκ. Οπότε, ναι μεν αλλά. Παρεξηγήθηκαν.

Η παρεξήγηση άρχισε να λύνεται όταν έφτιαξα με μερικά από τα κολοκυθάκια μια πάρα πολύ ωραία frittata. Κι οι σχέσεις μας αποκαταστάθηκαν πλήρως όταν τόλμησα σε μια κλασική συνταγή με μελιτζάνες (δες post)  να αντικαταστήσω τη Σοφία με την Σάντρα*. Με έκπληξη διαπίστωσα ότι το φαγητό ήταν απίστευτα νόστιμο κι είχε αυτήν ευχάριστη νότα ελαφράδας που προσφέρουν πάντα τα κολοκυθάκια. Το καλοκαίρι λοιπόν, είναι εδώ! Με κολοκυθάκια!

Κολοκυθάκι alla parmigiana (Στο φούρνο με σάλτσα ντομάτας -βασιλικού, μοτσαρέλα και παρμεζάνα)




Υλικά για 4 άτομα

Θα χρειαστούμε πυρέξ με διαστάσεις (πάνω κάτω) 18 x 24 εκ

1 κιλό κολοκυθάκια μέτριου μεγέθους
2 μπάλες μοτσαρέλα (τις οποίες θα έχουμε κόψει σε μπουκιές)
1 φλιτζάνι τριμμένη παρμεζάνα
λίγο αλεύρι
ελαιόλαδο
λίγα φύλλα βασιλικού ψιλοκομμένα

Για τη σάλτσα ντομάτας

4-5 ώριμες τομάτες
4 σκελίδες σκόρδο
φύλλα βασιλικού ψιλοκομμένα
ελαιόλαδο
αλάτι
πιπέρι

Ετοιμάζουμε τη σάλτσα τομάτας:

Περνάμε τις ντομάτες από τον τρίφτη. Σ' ένα τηγάνι σοτάρουμε σε ελαιόλαδο το σκόρδο*. Ρίχνουμε την ντομάτα και μερικά φύλλα βασιλικού ψιλοκομμένα, αλατοπιπερώνουμε και μαγειρεύουμε μέχρι να πήξει πολύ καλά η σάλτσα. Ρίχνουμε τα υπόλοιπα φύλλα βασιλικού κι αφήνουμε να κρυώσει.

*Αν έχουμε ρίξει τα σκόρδα κομμένα απλά στη μέση, στο τέλος του σοταρίσματος, κι όταν έχουν αρχίσει να μαυρίζουν τα αφαιρούμε.

*

Ετοιμάζουμε τα κολοκυθάκια. Τα πλένουμε, τα στεγνώνουμε, κόβουμε τις δύο άκρες και τα κόβουμε οριζόντια σε φέτες (ούτε πολύ λεπτές, ούτε πολύ χοντρές, για τους λεπτολόγους υπολογίστε 3-4 mm). Αλευρώνουμε τις φέτες*. Τις τηγανίζουμε ελαφρώς, ίσα να δημιουργηθεί μια ωραία κρούστα γύρω από κάθε φύλλο, δεν χρειάζεται να μαγειρευτεί τελείως το λαχανικό.

*Ένας εύκολος τρόπος να αλευρώνει κανείς είναι να χρησιμοποιεί μια μεγάλη σακούλα τροφίμων. Βάζουμε το αλεύρι και το υλικό που πρέπει να αλευρωθεί μέσα στη σακούλα, κλείνουμε από πάνω και την κουνάμε με τα χέρια. Έτσι αλευρώνεται ομοιόμορφα το υλικό μας, χωρίς περιττό αλεύρι.

*





Λαδώνουμε το πυρέξ μας και στρώνουμε στη βάση του λίγη σάλτσα τομάτας. Από πάνω στρώνουμε μια στρώση κολοκυθάκια, κι από πάνω λίγη μοτσαρέλα, παρμεζάνα, βασιλικό. Συνεχίζουμε με αυτή τη σειρά τις στρώσεις μέχρι να τελειώσουν τα υλικά μας. Στο τέλος πάνω πάνω, τελειώνουμε με λίγη μοτσαρέλα και παρμεζάνα. Ψήνουμε στους 200 βαθμούς για μισή ώρα περίπου ή μέχρι να αρχίσει να παίρνει το φαγητό όμορφο χρυσό-καφέ χρώμα. 



*

*Στη φαντασία της Crispy η "Σάντρα" αντικατέστησε επάξια τη "Σοφία". Στην πραγματικότητα όμως, Σοφία (Λόρεν) είναι μία και μοναδική. Κι όσο κι αν συμπαθούμε τη Σάντρα (Μπούλοκ) -προσωπικά είναι από τις λίγες Αμερικανίδες ηθοποιούς που όντως συμπαθώ κι εκτιμώ- Σοφία δεν θα γίνει ποτέ!





13 σχόλια:

  1. Με μελιτζάνες έφτιαξα την περασμένη εβδομάδα, το κολοκυθάκι το βρίσκω πιο άνοστο αλλά δικαιούται μια δοκιμή νομίζω.
    Καλή εβδομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξανθή καλησπέρα,

      Έτσι πίστευα κι εγώ! Αλλά ήταν τελικά πολύ νόστιμο! Εξού κι η έκλπηξη! Εξού κι η ανάρτηση!!

      Καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  2. Στηρίζω κολοκυθάκια, είναι από τα αγαπημένα μου λαχανικά και δεν λείπουν ποτέ από την κουζίνα μου. Λόγω της ουδέτερης γεύσης τους εγώ τα χρησιμοποιώ παντού ως συμπλήρωμα σχεδόν σε όλα τα φαγητά. Φαντάζομαι πόσο νόστιμα θα έγιναν με τη συγκεκριμένη συνταγή! Amelie

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Amelie

      Ήταν αναπάντεχα πολύ ωραίο -δεν το περίμενα επεδή το φτιάχνω πάντα με μελιτζάνα που έχει πιο δυνατή παρουσία στα φαγητά.

      Κι εμένα μου αρέσουν πολύ αλλά τα τρώω μόνο στην εποχή τους, το χειμώνα δεν τα μαγειρεύω.

      Διαγραφή
  3. Λατρεύω τα κολοκυθάκια και τις μελιτζάνες. Πράγματι δεν ξέρω ποιο να διαλέξω από τα δύο.
    Θα μπορούσα να κάνω το φαγητό σου κάπως διαφορετικό. Να ενώσω την αξεπέραστη γοητεία της Σοφία Λόρες με την τσαχπινιά της Σάντρα Μπούλοκ. Τι λες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νότα

      Μου έδωσες ιδέα! Την επόμενη φορά θα το φτιάξω και με τα δύο λαχανικά! Σοφία και Σάντρα μαζί! :-)

      Διαγραφή
  4. Αααα εεεεε αυτη ειναι πολύ λαχταριστη εκδοχη κολοκυθιών!
    Χα χα νομιζα στην αρχη οτι εννοουσες την Σοφια Βεργκάρα. Σοφια (παλιά) και Σοφια (νέα) θα πέρω, πάντως ;)

    Καλή εβδομάδα!

    Υ.Γ.
    http://beautyfollower.blogspot.gr/2014/11/check-this-out-ii.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. B F

      Α, η Βεργκάρα δεν πιάνει μία μπροστά στη Λόρεν! Άσε που δεν είμαι και πολύ φίλη της λατίνικης εκρηκτικότητας!

      Λαχταριστή όντως η εκδοχή!

      Διαγραφή
    2. B F

      Τέλεια η φωτό της Λόρεν που έχεις χρησιμοποιήσει στο post!

      Διαγραφή
    3. Σ' ευχαριστω!
      Ειπα να αφησω τις κλισέ φωτογραφιες της, που ειναι στην τριχα με οτ-κουτίρ συνολάκια
      και να την postaρω με casual επιμελώς ατιμέλητο λούκ ;)

      Διαγραφή
  5. Κόλαση!!! Από θερμίδες δεν ξέρω μόνο, λόγω τυριών :(
    Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Mia Petra

      Αν δεν κάνω λάθος η μοτσαρέλα δεν θεωρείται από τα παχυντικά τυριά. Προσωπικά την τρώω πολύ, μου αρέσει η διακριτική γεύση της- κι ο τρόπος που λιώνει βέβαια!

      Διαγραφή
  6. χαχαχα μ αρεσει ολο το κειμενο ειδικα η σοφια με τη σαντρα!!!! λατρευω σαντρα για τον ιδιο λογο κ θαυμαζω την σοφια... αλλα στα ζαρζαβατικα ομως ειμαι το αντιθετο... δεν μπορω την σοφια μελιτζανα αλλα τσακιζω χωραφια ολοκληρα με την σαντρα κολοκυθακι!!! περοχη συνταγη κ κατι διαφορετικο εννοειται θα το δοκιμασω

    ΑπάντησηΔιαγραφή