Όμορφο κέφι στο Covent Garden
Βόλτα στο Portobello Road
2-3 σημειώσεις από ένα 5-ήμερο στο Λονδίνο.
1. Όπου ο τίτλος της ανάρτησης δεν είναι τίποτε άλλο από μάρκα μπύρας που σερβίρεται στις pub του Λονδίνου. Πρέπει να ομολογήσω την ιδιαίτερη αδυναμία μου στις pub αλλά και στις ale. Εξαιρετικές μπύρες, δε φουσκώνουν, σερβίρονται στη σωστή θερμοκρασία και με ξετρελλαίνει αυτή η αρχικά γλυκιά τους γεύση που καταλήγει σε μια πικρούτσικη επίγευση.
Cheers mate!
2. Συμπτωματικά London Pride είναι και ο τίτλος του cd που κυκλοφορεί με το τεύχος Μαϊου (μα καλά εδώ δεν έχει μπει ακόμα ο Απρίλης!) του περιοδικού Uncut http://www.uncut.co.uk/. Φυσικά , τα τραγούδια είναι γραμμένα για το Λονδίνο κι ανάμεσά τους ακούγεται το ομώνυμο τραγούδι του Noel Coward.
3. O καιρός ήταν καλός. Το γεγονός αυτό μεταφράζεται διαφορετικά για μας τους ''θερμούς'' Μεσόγειους που αρνιόμασταν πεισματικά να εγκαταλείψουμε τα κασκόλ μας και διαφορετικά για τους Λονδρέζους που κυκλοφορούσαν με κοντομάνικα μπλουζάκια , σορτς και...σανδάλια! Ναι , σανδάλια !Που για να φορέσουμε ανοιχτό παπούτσι -εμείς οι ''θερμοί'' που λέγαμε πιο πάνω- πρέπει να έχει μπει για τα καλά ο Μάης!
4. Ο καλός καιρός σήμαινε βέβαια κυριακάτικη βόλτα στο πάρκο. Στο Hyde Park οι Λονδρέζοι βρήκαν ευκαιρία να σουλατσάρουν , να τρέξουν , να πατινάρουν , να κάνουν ποδήλατο ή βαρκάδα , να παίξουν ποδόσφαιρο , μποξ , φρίσμπι , ενώ έτρεχαν από εδώ κι από εκεί παιδιά και σκυλιά από ιδιαίτερα εντυπωσιακές ράτσες (τα σκυλιά όχι τα παιδιά)
Τα ''απάνεμα'' St. Katherine's docks.
5. Κατεβαίνοντας από το Whitechapel προς το ποτάμι βρεθήκαμε σ'ένα πολύ ήσυχο μέρος τα St. Katherine's docks. Πολύ μου άρεσε αυτό το σημείο. Τόσο κοντά στον Τάμεση αλλά και πάλι τόσο ήρεμο και ''αγχολυτικό''! Βγαίνοντας μετά στο ποτάμι , η Tower Bridge είχε ανοίξει για να περάσει ένα πολεμικό πλοίο. Όλοι είχαμε ενθουσιαστεί...εκτός , φαντάζομαι, από τους οδηγούς που περίμεναν στωικά να έρθει η γέφυρα στα ίσια της!
6. Ένα ηλιόλουστο πρωινό ξεκινήσαμε για το Brighton. Εκεί , οι κάτοικοι είχαν ξεχυθεί στην ομολογουμένως εντυπωσιακή -σε μήκος- παραλία. Έσκυψα να ακουμπήσω ,να νιώσω, να ''γευτώ'' τον Ατλαντικό Ωκεανό. Βράχηκα μέχρι τα γόνατα , μαζί και το παντελόνι που φορούσα , κι ησύχασα. Αυτά παθαίνει όποιος έχει τέτοιες σαχλές ρομαντικές διαθέσεις. Η βόλτα στην προκυμαία , μού θύμισε μια σκηνή από την ταινία ''Απομεινάρια μιας μέρας''. Μπορεί να έχει γυριστεί εδώ.
7. Στο Λονδίνο, αυτές τις μέρες, τα σινεμά έπαιζαν το '' Lesbian vampire killers'' , το ''Damned United'' το οποίο μου έδωσε την εντύπωση ότι είναι από αυτές τις κλασσικές feel good αγγλικές κομεντί , το ''Άσε το κακό να μπει'' (βλέπε επόμενη ανάρτηση!) κι έγινε η επίσημη πρεμιέρα (στη Leicester sq. , ξεχάστηκα και δεν πήγα, να έβλεπα από κοντά τον αγαπημένο μου Bill Nighy. Ασυγχώρητη!) του ''The boat that rocked'' . 1-2 κριτικές ήταν χλιαρές. Η tv έπαιζε συνέχεια το θάνατο της Jade Goody σε σημείο μέχρι και το bbc να κατηγορηθεί ότι το παράκανε. Μια άλλη είδηση που ''έπαιζε'' πολύ ήταν...κρατηθείτε...η επανένωση των Spandau Ballet!!! Tέτοια πρεμούρα πια για ένα συγκρότημα που το έχουν ξεχάσει ακόμα και τα ίδια τα μέλη του! (λέμε τώρα) Εντάξει , οχουου , τους άκουγα κι εγώ , αλλά μικρό παιδί ήμουν , συγχωρήστε με!
8. Δε μετάνιωσα καθόλου που τις τελευταίες 60 λίρες μου τις ''έφαγα'' στο εστιατόριο του Gordon Ramsay στο terminal 5 , το ''Plane food''. Εξαιρετικά και πολύ πολύ νόστιμα τα πιάτα που φάγαμε , κι είχαμε την καλύτερη θέα στο αεροδρόμιο!
9. Ναι , ξέρω. Ήταν παραπάνω από 2-3 οι σημειώσεις. Ο ενθουσιασμός βλέπετε!
10. Υ.Γ.: Ο καπουτσίνο είχε 1,95 λίρες στο Λονδίνο. Σήμερα τον πλήρωσα στην Πλάκα 4 ευρώ. Όχι παίζουμε...
Κάποιος έμεινε να περιμένει τον Γκοντό στο Brighton...
St. Katherine's docks - να λοιπόν τι θα επισκεφτώ στο επόμενο ταξίδι μου εκεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήMagneto και Charles Xavier ξανά μαζί όχι σε κόμικ αλλά σε Beckett, λοιπόν.