Το απόγευμα της Κυριακής του Πάσχα έπιασα τον εαυτό μου να βλέπει για πολλοστή φορά την εκπομπή ''Μπουκιά και συγχώριο''. Συμπαθέστατη εκπομπή, αν και τον πρώτο καιρό , με τα διάφορα σκηνοθετικά τερτίπια , είχε κανείς την εντύπωση ότι ο σκηνοθέτης ήταν μονίμως μεθυσμένος έτσι όπως ανεβοκατέβαινε η κάμερα ή έκανε απότομα ζουμ. Φυσικά την επιτυχία της την οφείλει στη χαρισματική παρουσία του κου. Μαμαλάκη, ο άνθρωπος αυτός πέρα από τις εξαιρετικές γνώσεις , το κατάλληλο παρουσιαστικό , την χαρούμενη διάθεση , έχει την τρομερή δυνατότητα να προκαλεί στους τηλεθεατές έντονη σιελόρροια με τις ενδελεχείς περιγραφές του!
Σκεφτόμουν μετά , ότι γενικά η ελληνική τηλεόραση δεν έδωσε ποτέ ιδιαίτερα καλές εκπομπές μαγειρικής ή γαστρονομίας. Κάτι συμπαθητικές προσπάθειες και στη χειρότερη περίπτωση αδιάφορες ή άκομψες. Το ''Νηστικό αρκούδι'' στην αρχή ήταν χαριτωμένο κι είχε ένα κάποιο χιούμορ. Ο Ευτύχης που γρατζούναγε την κιθάρα του στην ''Κουζίνα της μαμάς'' , ε τι να πω , για να είμαι ειλικρινής την είδα 1-2 φορές. Μετά όλες οι μαμάδες άρχισαν να μοιάζουν επικίνδυνα ίδιες - άλλαζε μόνο η κουπ. Τώρα ''τρέχουν'' οι ''Γλυκές Αλχημείες'' του κου.Παρλιάρου , μια εκπομπή που θα την απογείωνε ακόμα περισσότερο ένα καλύτερο concept συμπαρουσιαστών. Τέλος στον ΣΚΑΙ έχουμε την εκπομπή της κας. Μυρσίνης Λαμπράκη. Θα μού επιτραπεί εδώ να κάνω 1-2 σχόλια. Η κα. Λαμπράκη είναι άνθρωπος με εξαιρετικές γαστρονομικές γνώσεις, έχει γράψει βιβλία, γράφει και στον Γαστρονόμο αλλά δεν μού κολλάει με τίποτα η κόμμωση ''μόλις βγήκα από το κομμωτήριο' , το βαρύ μακιγιάζ (δεν μπορούμε όλες να γίνουμε Nigella) και -με συγχωρείτε που το αναφέρω , γίνομαι στριφνή το ξέρω- αυτή η βαριά κρητική προφορά. Όταν αρχίζει τα επιφωνήματα, ανατριχιάζω κι αλλάζω κανάλι. Λοιπόν, κατάφερα και θυμήθηκα μια εξαιρετική γαστρονομική εκπομπή που είχε παρουσιαστεί πριν από χρόνια σε κάποιο από τα κρατικά κανάλια. Αναφέρομαι στο ''Inferno'' της Αντιγόνης Αμανίτου. Η ηθοποιός αυτή κατάφερε και δημιούργησε τρομερά πρωτότυπες και ενδιαφέρουσες εκπομπές που κανείς -καλώς ή κακώς - δεν μπήκε στον κόπο να μιμηθεί ή να διδαχθεί κάτι από αυτές. Θυμάται άραγε κανείς το ''Inferno'' (ή την ''Οδοντόβουρτσα''); Λοιπόν στη συγκεκριμένη εκπομπή, η οποία είχε ως ντεκόρ έναν τεράστιο γύρο , μαγείρευαν παρα πολύ γνωστοί σεφ όπως ο Ζαν ντε Γκριγιό , o Φαμπρίτσιο Μπουλιάνι , ο Χριστόφορος Πέσκιας κλπ. Ενώ μαγείρευαν, έπιαναν κουβέντα με την κα. Αμανίτου , και στο τέλος η οικοδέσποινα με κάποιον γνωστό φιλοξενούμενο έτρωγαν ό,τι είχε μαγειρευτεί. Κάθε εκπομπή είχε ένα συγεκριμέν
ο θέμα. Κρέας , ψάρι , εθνικές κουζίνες κλπ. Αλήθεια , τι απέγινε η κα. Αμανίτου; Τώρα , όσον αφορά τις ξένες εκπομπές μαγειρικής που έχουν κατά καιρούς παρουσιαστεί από τα ελληνικά κανάλια, η συντριπτική πλειοψηφία αυτών είναι ...αγγλικές! Θυμάμαι πιο παλιά, τις εκπομπές του ελαφρώς εκκεντρικού αλλά μέγα γνώστη Keith Floyd , τη νοσταλγική περιήγηση του Antonio Carluccio στη πατρίδα του την Ιταλία. Για όσους δεν το γνωρίζουν ο Antonio Carluccio είναι η προσωποποίηση της Ιταλικής κουζίνας στη μεγάλη Βρεττανία με μια σειρά καφέ-ρεστοράν που διαθέτουν και τμήματα ντελικατέσσεν. Στα εστιατόριά του γίνεται ο χαμός -έχει και καλές τιμές- τουλάχιστον σε αυτό που επισκέπτομαι εγώ όταν είμαι στο Λονδίνο δυσκολεύομαι να βρω θέση. Ο ίδιος ο Carluccio είναι ένας συμπαθέστατος τροφαντός 70άρης που στις εκπομπές του μιλά με νοσταλγικό πάθος για τα καλούδια της πατρίδας του. Τέλος υπάρχει κι ο Jamie Oliver του οποίου οι εκπομπές είχαν τεράστια επιτυχία και στην Ελλάδα. Το concept ήταν ''πιασάρικο'' : Νέος , babyface , σεφ χοροπηδά και κάνει τούμπες σε μια γουστόζικη κουζίνα , μαγειρεύοντας έξυπνα πιάτα για να ταϊσει κάποιους που μας είχε παρουσιάσει στην αρχή. Κέφι , βόλτες στις αγορές για φρέσκια πρώτη ύλη και κυρίως συνταγές που δεν ήθελαν τρομερή τεχνική ή απίστευτης σπανιότητας υλικά. Όταν ξεκίνησε την επιχείρηση ''15'' , όπου εκπαίδευε 15 φτωχούς κι άνεργους νέους να γίνουν σεφ, ξεκίνησε κι ένα είδος ριάλιτι που παρακολουθούσε το εγχείρημα αυτό , το οποίο ριάλιτι είχε επίσης επιτυχία , όπως κι η επιχείρηση ''15'' τελικά. Είναι παράδοξο , αλλά οι Άγγλοι βγάζουν εξαιρετικές γαστρονομικές εκπομπές από πολύ γνωστούς ανθρώπους του χώρου , εκπομπές που ευχαριστιέσαι να βλέπεις , εκπομπές όπου μαθαίνεις 5 πράγματα χωρίς ο άλλος να σου το παίζει εξυπνάκιας κι αφ'υψηλού , εκπομπές εν τέλει πού κυλούν ευχάριστα κάτι που στην ελληνική μόνο ο Μαμαλάκης κι η Αμανίτου κατάφεραν. Φέρτε νέες , φρέσκιες , γαστρονομικές ιδέες στο τηλεοπτικό σας σύμπαν κι επιτέλους κάποιος να φέρει τις εκπομπές της Domestic Goddess!
Σκεφτόμουν μετά , ότι γενικά η ελληνική τηλεόραση δεν έδωσε ποτέ ιδιαίτερα καλές εκπομπές μαγειρικής ή γαστρονομίας. Κάτι συμπαθητικές προσπάθειες και στη χειρότερη περίπτωση αδιάφορες ή άκομψες. Το ''Νηστικό αρκούδι'' στην αρχή ήταν χαριτωμένο κι είχε ένα κάποιο χιούμορ. Ο Ευτύχης που γρατζούναγε την κιθάρα του στην ''Κουζίνα της μαμάς'' , ε τι να πω , για να είμαι ειλικρινής την είδα 1-2 φορές. Μετά όλες οι μαμάδες άρχισαν να μοιάζουν επικίνδυνα ίδιες - άλλαζε μόνο η κουπ. Τώρα ''τρέχουν'' οι ''Γλυκές Αλχημείες'' του κου.Παρλιάρου , μια εκπομπή που θα την απογείωνε ακόμα περισσότερο ένα καλύτερο concept συμπαρουσιαστών. Τέλος στον ΣΚΑΙ έχουμε την εκπομπή της κας. Μυρσίνης Λαμπράκη. Θα μού επιτραπεί εδώ να κάνω 1-2 σχόλια. Η κα. Λαμπράκη είναι άνθρωπος με εξαιρετικές γαστρονομικές γνώσεις, έχει γράψει βιβλία, γράφει και στον Γαστρονόμο αλλά δεν μού κολλάει με τίποτα η κόμμωση ''μόλις βγήκα από το κομμωτήριο' , το βαρύ μακιγιάζ (δεν μπορούμε όλες να γίνουμε Nigella) και -με συγχωρείτε που το αναφέρω , γίνομαι στριφνή το ξέρω- αυτή η βαριά κρητική προφορά. Όταν αρχίζει τα επιφωνήματα, ανατριχιάζω κι αλλάζω κανάλι. Λοιπόν, κατάφερα και θυμήθηκα μια εξαιρετική γαστρονομική εκπομπή που είχε παρουσιαστεί πριν από χρόνια σε κάποιο από τα κρατικά κανάλια. Αναφέρομαι στο ''Inferno'' της Αντιγόνης Αμανίτου. Η ηθοποιός αυτή κατάφερε και δημιούργησε τρομερά πρωτότυπες και ενδιαφέρουσες εκπομπές που κανείς -καλώς ή κακώς - δεν μπήκε στον κόπο να μιμηθεί ή να διδαχθεί κάτι από αυτές. Θυμάται άραγε κανείς το ''Inferno'' (ή την ''Οδοντόβουρτσα''); Λοιπόν στη συγκεκριμένη εκπομπή, η οποία είχε ως ντεκόρ έναν τεράστιο γύρο , μαγείρευαν παρα πολύ γνωστοί σεφ όπως ο Ζαν ντε Γκριγιό , o Φαμπρίτσιο Μπουλιάνι , ο Χριστόφορος Πέσκιας κλπ. Ενώ μαγείρευαν, έπιαναν κουβέντα με την κα. Αμανίτου , και στο τέλος η οικοδέσποινα με κάποιον γνωστό φιλοξενούμενο έτρωγαν ό,τι είχε μαγειρευτεί. Κάθε εκπομπή είχε ένα συγεκριμέν
ο θέμα. Κρέας , ψάρι , εθνικές κουζίνες κλπ. Αλήθεια , τι απέγινε η κα. Αμανίτου; Τώρα , όσον αφορά τις ξένες εκπομπές μαγειρικής που έχουν κατά καιρούς παρουσιαστεί από τα ελληνικά κανάλια, η συντριπτική πλειοψηφία αυτών είναι ...αγγλικές! Θυμάμαι πιο παλιά, τις εκπομπές του ελαφρώς εκκεντρικού αλλά μέγα γνώστη Keith Floyd , τη νοσταλγική περιήγηση του Antonio Carluccio στη πατρίδα του την Ιταλία. Για όσους δεν το γνωρίζουν ο Antonio Carluccio είναι η προσωποποίηση της Ιταλικής κουζίνας στη μεγάλη Βρεττανία με μια σειρά καφέ-ρεστοράν που διαθέτουν και τμήματα ντελικατέσσεν. Στα εστιατόριά του γίνεται ο χαμός -έχει και καλές τιμές- τουλάχιστον σε αυτό που επισκέπτομαι εγώ όταν είμαι στο Λονδίνο δυσκολεύομαι να βρω θέση. Ο ίδιος ο Carluccio είναι ένας συμπαθέστατος τροφαντός 70άρης που στις εκπομπές του μιλά με νοσταλγικό πάθος για τα καλούδια της πατρίδας του. Τέλος υπάρχει κι ο Jamie Oliver του οποίου οι εκπομπές είχαν τεράστια επιτυχία και στην Ελλάδα. Το concept ήταν ''πιασάρικο'' : Νέος , babyface , σεφ χοροπηδά και κάνει τούμπες σε μια γουστόζικη κουζίνα , μαγειρεύοντας έξυπνα πιάτα για να ταϊσει κάποιους που μας είχε παρουσιάσει στην αρχή. Κέφι , βόλτες στις αγορές για φρέσκια πρώτη ύλη και κυρίως συνταγές που δεν ήθελαν τρομερή τεχνική ή απίστευτης σπανιότητας υλικά. Όταν ξεκίνησε την επιχείρηση ''15'' , όπου εκπαίδευε 15 φτωχούς κι άνεργους νέους να γίνουν σεφ, ξεκίνησε κι ένα είδος ριάλιτι που παρακολουθούσε το εγχείρημα αυτό , το οποίο ριάλιτι είχε επίσης επιτυχία , όπως κι η επιχείρηση ''15'' τελικά. Είναι παράδοξο , αλλά οι Άγγλοι βγάζουν εξαιρετικές γαστρονομικές εκπομπές από πολύ γνωστούς ανθρώπους του χώρου , εκπομπές που ευχαριστιέσαι να βλέπεις , εκπομπές όπου μαθαίνεις 5 πράγματα χωρίς ο άλλος να σου το παίζει εξυπνάκιας κι αφ'υψηλού , εκπομπές εν τέλει πού κυλούν ευχάριστα κάτι που στην ελληνική μόνο ο Μαμαλάκης κι η Αμανίτου κατάφεραν. Φέρτε νέες , φρέσκιες , γαστρονομικές ιδέες στο τηλεοπτικό σας σύμπαν κι επιτέλους κάποιος να φέρει τις εκπομπές της Domestic Goddess!
Η υπέροχη , υπέροχη Nigella.
Kι οι 3 φωτογραφίες είναι από τα ομώνυμα site των Ηλία Μαμαλάκη , Antonio Carluccio & Nigella Lawson.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου