Strange ways...

...here we come.

''Ξεφυλλίζοντας'' προ ημερών το food blog της Αγγλίδας Rachel -που παρεμπιπτόντως ζει στη Ρώμη!- δεν στάθηκα τόσο στη νέα συνταγή, όσο στην πολύ καλή συμβουλή που έδινε:

''  When things don’t go according to plan, have a nice lunch.'' 


Θα το έχετε προσέξει κι εσείς βέβαια, πόσο καλό μας κάνει ένα καλό γεύμα. Πόσο μας τονώνει ψυχολογικά κάτι νόστιμο, κάτι όμορφα μαγειρεμένο ή κάτι που λαχταρούσαμε τόσο πολύ να φάμε κι ήρθε το πιάτο μπροστά μας αχνιστό, αχνιστό την κατάλληλη στιγμή, τότε που ήταν όλα μαύρα κι άραχνα κι από τις πρώτες μπουκιές νιώσαμε μια εσωτερική ηρεμία κι ένα χαμόγελο άρχισε να αχνοφαίνεται στα χείλη μας.  Και τα προβλήματα που μας ταλάνιζαν έμοιαζαν εκείνη τη στιγμή τόσο μακρινά και κυρίως,  όχι πια άλυτα...Έχει τεράστια δύναμη το καλό, νόστιμο φαγητό. Είναι ένα χάδι παρηγοριάς, είναι χαρά, είναι ευφορία, είναι...αντικαταθλιπτικό, ηρεμιστικό και φαντάζομαι ότι υπάρχει και βιοχημική εξήγηση του φαινομένου. 
Τα σκεφτόμουν όλα αυτά κοιτώντας τις γλάστρες με τα μυρωδικά στο μπαλκόνι. Δεντρολίβανο, φασκόμηλο, θυμάρι, δυόσμος κι ένας μέχρι στιγμής άτολμος βασιλικός. Τον καταλαβαίνω....
Έκοψα λίγο δεντρολίβανο. θυμάρι και φασκόμηλο, μπήκα στην κουζίνα και μαγείρεψα ένα πιάτο απλό σε υλικά αλλά εκπληκτικό....κι αντικαταθλιπτικό!

Κοτόπουλο στο φούρνο με καραμελωμένα λεμόνια και 

μυρωδικά

(Για 4 άτομα)
1 κοτόπουλο περίπου 1 κιλό κομμένο σε κομμάτια
1 φλιτζάνι καλό λευκό κρασί
2 λεμόνια ακέρωτα, καλά πλυμένα και κομμένα στα 4
6 σκελίδες σκόρδο
φρέσκο φασκόμηλο (1-2 φύλλα)
φρέσκο θυμάρι  (2 κλωναράκια)
φρέσκο δεντρολίβανο
μερικοί κόκκοι μαύρου πιπεριού
αλάτι
λάδι

Ψιλοκόβετε τα μυρωδικά. Απλώνετε σ'ένα ταψί τα κομμάτια του κοτόπουλου, ρίχνετε τα μυρωδικά, λίγο λάδι και τρίβετε το κρέας έτσι ώστε τα μυρωδικά να πάνε παντού.

 Προσθέτετε τα λεμόνια, το σκόρδο και το πιπέρι και ρίχνετε το κρασί στον πάτο του ταψιού. Αλατίζετε. Το σκεπάζετε καλά με αλουμινόχαρτο και το βάζετε στο φούρνο για 45 λεπτά περίπου στους 160 βαθμούς.

 Όταν έρθει η ώρα να το ξεσκεπάσετε υπάρχει κίνδυνος να λιποθυμήσετε, τόσο υπέροχη είναι η μυρωδιά που θα βγαίνει από τον φούρνο! Λοιπόν, το ξεσκεπάζετε , δυναμώνετε τη φωτιά στους 180 βαθμούς και ψήνετε για άλλα 45 λεπτά μέχρι να καραμελωθούν τα λεμόνια, να ψηθεί ωραία το κρέας και κυρίως να έχει σωθεί το κρασί- το κρασί πρέπει οπωσδήποτε να σωθεί αλλιώς το φαγητό θα πικρίσει. Αν δείτε ότι το φαγητό θέλει λίγο ψήσιμο ακόμη ενώ δεν έχει υγρά, ρίξτε λίγο νερό και ξύστε τον πάτο του ταψιού.  
Συνοδέψτε με εξαιρετικό ελληνικό λευκό κρασί! Εμείς προτιμήσαμε Κτήμα Αργυρού από Σαντορίνη!




Ο τίτλος κι υπότιτλος της ανάρτησης είναι από δίσκο των μοναδικών the Smiths.  Οι περισσότεροι ίσως γνωρίζετε ότι έχω τρέλα με το συγκεκριμένο συγκρότημα. Αυτό είναι το αγαπημένο μου τραγούδι τους.
''There is a light that never goes out'' . Κι έτσι είναι : Πάντα υπάρχει ένα φως που ποτέ δεν σβήνει...Μην το ξεχνάτε!