The debate!

Πριν από αρκετά χρόνια είχα έναν άγριο καβγά με μία θεία μου. Ήταν σε κάποιο γιορτινό τραπέζι κι ο καβγάς έγινε μπροστά στους υπόλοιπους έκπληκτους  συγγενείς που δεν πίστευαν στα μάτια τους -μάλλον τα αυτιά τους- που η μικρή κι αγκαθένια και κατά τ' άλλα πολύ συνεσταλμένη Crispy ωρυόταν υποστηρίζοντας τη θέση της. Ποια ήταν αυτή; Λοιπόν το θέμα του debate ήταν: Τι είναι πιο εύκολο και γρήγορο να φτιάξεις, πατάτες τηγανητές ή μακαρόνια με τυρί; Το θέμα είχε ως εξής. Γυρνάς κουρασμένος στο σπίτι και θες να φτιάξεις κάτι γρήγορο να φας. Τι είναι πιο εύκολο και γρήγορο; Ένα τηγάνι πατάτες ή λίγα μακαρόνια με τυρί; Εγώ φυσικά επέμενα στο δεύτερο και τα επιχειρήματα μου ήταν τα εξής. Δεν χρειάζεται να μπεις στον κόπο να καθαρίσεις πατάτες, μια διαδικασία που απαιτεί χρόνο. Για τα μακαρόνια βάζεις μια κατσαρόλα με νερό και περιμένοντας να βράσει μπορείς να κάνεις ένα σωρό άλλες δουλειές. Το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να τρίψεις λίγο τυρί. Η θεία μου είχε το εξής επιχείρημα. Ότι μετά το μόνο που έχεις να καθαρίσεις είναι ένα τηγάνι ενώ αν φτιάξεις μακαρόνια πρέπει να πλύνεις μία κατσαρόλα συν ένα ολόκληρο σουρωτήρι!!! ''Μα καλά'', της αντέτεινα, ''το σουρωτήρι είναι το βασικό πρόβλημα;'' κι εκεί κάπου η συζήτηση πήρε φωτιά κι είχα και τη μαμά μου να μου ρίχνει διακριτικά τσιμπιές στο μπράτσο να ησυχάσω αλλά δεν έλεγα να το βάλω κάτω , ''μα για ένα σουρωτήρι;'' αναρωτιόμουν και συνεχίσαμε να φωνάζουμε η μία στην άλλη μέχρι που ως η μικρότερη του καβγά με μάλωσαν όλοι και αναγκάστηκα να φύγω οργισμένη και σκασμένη από το τραπέζι. Τότε δυστυχώς δεν είχα το ισχυρότερο επιχείρημα. Ότι με 1, 2 υλικά παραπάνω και στον ίδιο χρόνο μπορείς να φτιάξεις διαφορετικές μακαρονάδες! Οι αποδείξεις εδώ : (1 , 2 , 3 , 4 ) . Μπορείς να γίνεις πολύ πιο δημιουργικός με τα μακαρόνια παρά με τις τηγανητές πατάτες -άντε να τις κάνεις ομελέτα, μετά τι; Μμμμ, τότε ήμουν μικρή κι άπειρη, τώρα πια οι γρήγορες και νόστιμες σπαγγετάδες είναι η ειδικότητα μου. Πιστεύω ακράδαντα ότι θα έπειθα τη θεία μου με αυτήν εδώ:

Πικάντικη σπαγγετάδα 

Υλικά (για 4 άτομα)

1 πακέτο σπαγγέτι
80 γρ ελιές Καλαμών (το κουκούτσι ...αχρείαστο)
40 γρ κάπαρη (ελληνική ..κι αν είναι κυκλαδίτικη ακόμα καλύτερα)
1 πιπερίτσα καυτερή
1 σκελίδα σκόρδο
2 φέτες ψωμί μπαγιάτικο χωρίς την κόρα
άφθονο φρέσκο μαϊντανό
λάδι
αλάτι (με προσοχή ...βλέπε κάππαρη)

Βάζετε σε μια κατσαρόλα άφθονο νερό να βράσει με λίγο αλάτι. Εν τω μεταξύ σε μια μουλινέτα χτυπάτε μαζί τις ελιές με την κάππαρη. Βάζετε το μίγμα  σ'ένα πιατάκι και χτυπάτε στη μουλινέτα το σκόρδο με την πιπερίτσα και τον μαϊντανό. Κόβετε το ψωμί σε μπουκίτσες. Εν τω μεταξύ το νερό θα έχει βράσει, οπότε ρίχνετε τα σπαγγέτι τα οποία θα προσέξετε να βράσετε al dente. Ζεσταίνετε λίγο λάδι σ'ένα τηγάνι και σωτάρετε τις μπουκίτσες ψωμιού  μέχρι να γίνουν τραγανές. Τις αφαιρείτε, βάζετε λίγο ακόμα λάδι στο τηγάνι και σωτάρετε πρώτα το μίγμα σκόρδο-πιπερίτσα- μαϊντανό. Προσθέτετε το μίγμα- ελιές-κάππαρη , ανακατώνετε και προσθέτετε το ψωμί. Εν τω μεταξύ τα σπαγγέτι θα έχουν βράσει. Τα στραγγίζετε και τα προσθέτετε στο τηγάνι, ανακατώνετε γερά και σερβίρετε ΑΜΈΣΩΣ!

Κι όλα αυτά έγιναν πάνω κάτω σε 20 λεπτά! Ακούς θεία;;;;!!!!

Μόνο αυτά χρειάστηκα! Α ναι! Και 20 λεπτά! .....Ωχ, ναι! Και τα σπαγγέτι!!!