Stewed not baked.

Προ ημερών φτάνοντας στο Λονδίνο ήμουν αποφασισμένη να εντρυφήσω στο ''γενναιόδωρο σπιτικό και totally full english πρωινό'' που υποσχόταν το ξενοδοχείο στο οποίο θα διέμενα. Όσες φορές είχα πάει στην υπέροχη αυτή gloomy μητρόπολη δεν είχα τολμήσει να ξεκινήσω τη μέρα μου με....bacon and eggs, sausages and baked beans on the toast!

 Αν σκεφτεί κανείς ότι για μένα πρωινό μέχρι πρότινος σήμαινε ψωμί με βούτυρο και μαρμελάδα, δημητριακά με γάλα, κέικ κλπ,  τέτοια γλυκά κι ...ήρεμα εδέσματα γενικώς, τότε όπως κι αν το κάνουμε η πρωινή εντρύφηση σε τόσες πρωτεΐνες και ζωικά λίπη ήταν ένα ρίσκο....that I was willing to take!!! Κι έτσι το πρώτο πρωινό που κάτσαμε στην τραπεζαρία του ξενοδοχείου ήρθε μπροστά μου μια τεράστια πιατέλα με όλα αυτά τα...καλούδια και θυμάμαι ο σύντροφος γούρλωσε τα μάτια του κι αναφώνησε: ''θα φας ΕΣΎ...ΌΛΑ αυτά;;;;;'' . Ε ναι! Όπερ και εγένετο! Κι όπως έγινε και τις επόμενες μέρες.  Κι η ετυμηγορία μου είναι η εξής: Αν και δεν έχω σκοπό να ξεκινώ από τούδε και στο εξής τη μέρα μου με τέτοιο τρόπο εν τούτοις οφείλω να ομολογήσω ότι  το συγκεκριμένο πρωινό είναι χορταστικό -όσο δεν φαντάζεσαι!- και προσφέρει στον οργανισμό απίστευτη ενέργεια- το αποδεικνύουν οι ατέλειωτες ώρες περπατήματος σε αυτήν την πόλη που τα έχει όλα- στην κυριολεξία όλα, κυρίως γαστρονομικά!
Έτσι λοιπόν παίρνω το θάρρος κι αφού έψαξα αρκετά για να βρω μια όσο το δυνατόν αυθεντική συνταγή να σας παρουσιάσω στα πλαίσια του αφιερώματος στα όσπρια,ιδού λοιπόν τα ...baked beans! Τα οποία  1) δεν είναι baked (στο φούρνο) αλλά stewed (σιγομαγειρεμένα στην κατσαρόλα) και 2) δεν χρειάζεται να τα φάτε για πρωινό, μια χαρά τρώγονται οποιαδήποτε άλλη ώρα της ημέρας!

Baked beans (the english way)*

Έτος οσπρίων 2011 : Οκτώβριος

Υλικά για 2 άτομα
180 γρ φασόλια τα οποία θα έχετε μουλιάσει από το προηγούμενο βράδυ
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 σκελίδα σκόρδο ψιλοκομμένη
1 φύλλο δάφνη
μερικά κλωνάρια φρέσκο θυμάρι
1 κονσέρβα ντομάτα ψιλοκομμένη
2 ποτήρια ζωμό της αρεσκείας σας
3 κουταλιές πάστα ντομάτας
λάδι
αλάτι

Στραγγίζετε τα φασόλια. Σε μια κατσαρόλα ζεσταίνετε λίγο λάδι, στο οποίο σωτάρετε το κρεμμύδι και το σκόρδο. Μόλις σωταριστούν ρίχνετε όλα τα υπόλοιπα υλικά και τόσο ζωμό όσο να σκεπαστούν τα φασόλια. Σκεπάζετε την κατσαρόλα, χαμηλώνετε τη φωτιά και αφήνετε τα φασόλια να σιγοβράσουν για τουλάχιστον 2 ώρες- ο χρόνος εξαρτάται από...την αντοχή των φασολιών. Πότε πότε ρίχνετε μια ματιά μην τυχόν κι έχει στεγνώσει τελείως το φαγητό. Το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό.

* Υπάρχουν διάφορες εκδοχές όπως τα boston baked beans τα οποία περιέχουν μολάσα, μουστάρδα και μπέικον ή τα canadian-french beans τα οποία φτιάχνονται με...σιρόπι σφένδαμου! Not at all the english way!

1-2 παρατηρήσεις:
Διαπίστωσα ότι η γαστρονομική παρουσία της Ελλάδος δεν είναι και ιδιαίτερα έντονη στο Λονδίνο. Πρωτ'απ'όλα σε street food festival στο οποίο βρεθήκαμε η Ελλάδα έλαμπε δια της απουσίας της. Στα διάφορα ντέλι και στο αγαπημένο Waitrose το μόνο ελληνικό που βρήκα ήταν ....κλασικά η φέτα και κάτι ελιές Καλαμών. Α και κάπου είδα τα πουράκια του Παπαδόπουλου τα περίφημα Caprice! Επειδή στο Λονδίνο μπορεί κανείς να βρει οτιδήποτε σε σχέση με τα κρασιά -κι ιδιαίτερα του Νέου Κόσμου- πάντα κάνω επισκέψεις  (κι αγορές!) στις εκεί κάβες. Δεν θυμάμαι να έπεσα πάνω σε ελληνικό κρασί. Τι κρίμα!
Τέλος το street food είναι ιδιαίτερα δημοφιλές και στους Άγγλους αρέσουν πολύ οι πίτες. Απορώ πως δεν έχει σκεφτεί κανείς να ανοίξει ένα κλασικό ελληνικότατο τυροπιτάδικο! Χαμός θα γινόταν!

Τη δεκαετία του 70 όταν ο Βραζιλιάνος μουσικός Caetano Veloso βρέθηκε εξόριστος στο Λονδίνο, έγραψε τούτο το πολύ όμορφο  και γλυκόπικρο τραγούδι που εμπνεύστηκε από την παραμονή του στη μία και μοναδική ευρωπαϊκή μητρόπολη!