Τα καλά νέα είναι ότι με την απεργία στα ΜΜΜ περπατήσαμε πολύ (Άνω Καλαμάκι- Σύνταγμα σε μία ώρα! Πώς σας φαίνεται;) κι ως εκ τούτου κάποια περιττά κιλά των γιορτών τα ξεφορτωθήκαμε. Τα κακά νέα είναι ότι το περπάτημα απαιτεί χρόνο, με αποτέλεσμα να μην προλαβαίνουμε να μαγειρέψουμε (πιο σαθρή δικαιολογία δεν μπορούσε να βρει η υποφαινόμενη!).
Συνταγή δεν έχουμε σήμερα, αλλά έχουμε κάποια νέα:
Καταρχήν, το ξέρετε ότι το blog απέκτησε νέο λογαριασμό στο twitter; Εκεί λοιπόν θα αναρτάμε ενδιαφέρουσες ειδήσεις από τον γαστρονομικό χώρο κι ενίοτε θα γίνεται και ψιλή κουβεντούλα. Κάπως έτσι ήρθε ένα σχόλιο της Μαρίας από το blog ''la piú bella di tutte'' (παρεμπιπτόντως ''η πιο όμορφη απ'όλες'' του τίτλου του blog δεν είναι παρά η Ρώμη και στο blog της Μαρίας υπάρχουν πολλές ειδήσεις από την αγαπημένη Αιώνια Πόλη αλλά κι από πολλά άλλα μέρη της Belpaese. Όσοι ιταλομαθείς να το διαβάζετε.) η οποία σχολίασε τον υπερβάλλοντα ενθουσιασμό μου .....γι'αυτές τις πατάτες! Δεν συνηθίζω να με πιάνουν εμμονές στην κουζίνα αλλά από τότε που διάβασα το κείμενο της συμπαθέστατης Felicity Cloake κι είπα το κλασικό ''δεν τις δοκιμάζω μια φορά να δω πώς είναι;'' , οι pommes sautées έχουν γίνει ο μοναδικός τρόπος με τον οποίο μαγειρεύω πατάτες! (όποτε μαγειρεύω...τς,τς,τς!). Για να είμαι ειλικρινής με αυτή τη συνταγή οι πατάτες απέκτησαν πάλι ενδιαφέρον!
Μια κι είμαστε στην Guardian πριν από μέρες διάβασα αυτό το άρθρο που προσπαθούσε να εξηγήσει γιατί αρέσει τόσο πολύ η αμερικάνικη κουζίνα στους Άγγλους. Έχω την εντύπωση ότι δεν αρέσει μόνο στους Άγγλους αλλά και στους Έλληνες (όποτε πάω στα tgif τα βρίσκω γεμάτα και φεύγω....νηστική!!) και απ'ότι διαπιστώνω από διάφορα άρθρα αλλά κι είδα ιδίοις όμμασι στο Παρίσι πριν 9 μήνες κι οι Γάλλοι τρελαίνονται για την αμερικάνικη κουζίνα! Τα Μακντό όπως τα λένε χαϊδευτικά αλλά και τα Starbucks (τα οποία δυστυχώς ρήμαξαν εδώ) ζουν εποχές δόξας! Αυτό με τα Starbucks είναι ευτύχημα γιατί καλό καφέ δεν βρίσκεις εύκολα στην Πόλη του Φωτός.
Κι αφού είμαστε στο Παρίσι πριν λίγες μέρες η Figaroscope ανακοίνωσε τη λίστα με τα καλύτερα croissants της πόλης. Στο Νο1 βρίσκεται το croissant του σταρ των Γάλλων pâtissiers Pierre Hermé και στη δεύτερη θέση εκείνο του ανερχόμενου σταρ του 9ου διαμερίσματος Sebastien Gaudard. Στην τελευταία μου επίσκεψη στην πόλη του φωτός είχα την τύχη να περάσω κι από των δύο τα ζαχαροπλαστεία και να δοκιμάσω τα καλούδια τους. Εδώ είχα γράψει για εκείνο το ταξίδι (το οποίο κε. Στουρνάρα μου ελπίζω να μην είναι το τελευταίο!!)
Τέλος έχω ένα σχόλιο. Σε εκείνο το άρθρο πάνω στην αγάπη των Άγγλων για την αμερικάνικη κουζίνα υπάρχει το εξής σχόλιο από κάποιον αναγνώστη:
As Jay Leno said: "American cuisine is anything with melted cheese on it!"
Διαβάζοντας το χαμογέλασα γιατί τώρα τελευταία βλέποντας σε ξένα blog τι μαγειρεύουν ως ελληνική κουζίνα αυτό που μπορώ να πω είναι ότι: ''Ελληνική κουζίνα είναι ο,τιδήποτε με ...φέτα!!!!''.
Βάζουν λίγη φέτα κι αυτόματα το πιάτο μπαίνει στην κατηγορία ''ελληνική κουζίνα''!!!
Σας αφήνω με ένα τραγούδι που άκουγα αυτές τις μέρες περπατώντας ατέλειωτες ώρες στα ανύπαρκτα πεζοδρόμια της πόλης των Αθηνών -δηλαδή άκουγα κι άλλα τραγούδια αλλά τούτο μου κόλλησε με εκείνο το σφύριγμα! Είναι ωραίο τραγούδι για βάδισμα με τέμπο και ρυθμό!
Συνταγή δεν έχουμε σήμερα, αλλά έχουμε κάποια νέα:
Καταρχήν, το ξέρετε ότι το blog απέκτησε νέο λογαριασμό στο twitter; Εκεί λοιπόν θα αναρτάμε ενδιαφέρουσες ειδήσεις από τον γαστρονομικό χώρο κι ενίοτε θα γίνεται και ψιλή κουβεντούλα. Κάπως έτσι ήρθε ένα σχόλιο της Μαρίας από το blog ''la piú bella di tutte'' (παρεμπιπτόντως ''η πιο όμορφη απ'όλες'' του τίτλου του blog δεν είναι παρά η Ρώμη και στο blog της Μαρίας υπάρχουν πολλές ειδήσεις από την αγαπημένη Αιώνια Πόλη αλλά κι από πολλά άλλα μέρη της Belpaese. Όσοι ιταλομαθείς να το διαβάζετε.) η οποία σχολίασε τον υπερβάλλοντα ενθουσιασμό μου .....γι'αυτές τις πατάτες! Δεν συνηθίζω να με πιάνουν εμμονές στην κουζίνα αλλά από τότε που διάβασα το κείμενο της συμπαθέστατης Felicity Cloake κι είπα το κλασικό ''δεν τις δοκιμάζω μια φορά να δω πώς είναι;'' , οι pommes sautées έχουν γίνει ο μοναδικός τρόπος με τον οποίο μαγειρεύω πατάτες! (όποτε μαγειρεύω...τς,τς,τς!). Για να είμαι ειλικρινής με αυτή τη συνταγή οι πατάτες απέκτησαν πάλι ενδιαφέρον!
Μια κι είμαστε στην Guardian πριν από μέρες διάβασα αυτό το άρθρο που προσπαθούσε να εξηγήσει γιατί αρέσει τόσο πολύ η αμερικάνικη κουζίνα στους Άγγλους. Έχω την εντύπωση ότι δεν αρέσει μόνο στους Άγγλους αλλά και στους Έλληνες (όποτε πάω στα tgif τα βρίσκω γεμάτα και φεύγω....νηστική!!) και απ'ότι διαπιστώνω από διάφορα άρθρα αλλά κι είδα ιδίοις όμμασι στο Παρίσι πριν 9 μήνες κι οι Γάλλοι τρελαίνονται για την αμερικάνικη κουζίνα! Τα Μακντό όπως τα λένε χαϊδευτικά αλλά και τα Starbucks (τα οποία δυστυχώς ρήμαξαν εδώ) ζουν εποχές δόξας! Αυτό με τα Starbucks είναι ευτύχημα γιατί καλό καφέ δεν βρίσκεις εύκολα στην Πόλη του Φωτός.
Κι αφού είμαστε στο Παρίσι πριν λίγες μέρες η Figaroscope ανακοίνωσε τη λίστα με τα καλύτερα croissants της πόλης. Στο Νο1 βρίσκεται το croissant του σταρ των Γάλλων pâtissiers Pierre Hermé και στη δεύτερη θέση εκείνο του ανερχόμενου σταρ του 9ου διαμερίσματος Sebastien Gaudard. Στην τελευταία μου επίσκεψη στην πόλη του φωτός είχα την τύχη να περάσω κι από των δύο τα ζαχαροπλαστεία και να δοκιμάσω τα καλούδια τους. Εδώ είχα γράψει για εκείνο το ταξίδι (το οποίο κε. Στουρνάρα μου ελπίζω να μην είναι το τελευταίο!!)
Τέλος έχω ένα σχόλιο. Σε εκείνο το άρθρο πάνω στην αγάπη των Άγγλων για την αμερικάνικη κουζίνα υπάρχει το εξής σχόλιο από κάποιον αναγνώστη:
As Jay Leno said: "American cuisine is anything with melted cheese on it!"
Διαβάζοντας το χαμογέλασα γιατί τώρα τελευταία βλέποντας σε ξένα blog τι μαγειρεύουν ως ελληνική κουζίνα αυτό που μπορώ να πω είναι ότι: ''Ελληνική κουζίνα είναι ο,τιδήποτε με ...φέτα!!!!''.
Βάζουν λίγη φέτα κι αυτόματα το πιάτο μπαίνει στην κατηγορία ''ελληνική κουζίνα''!!!
Σας αφήνω με ένα τραγούδι που άκουγα αυτές τις μέρες περπατώντας ατέλειωτες ώρες στα ανύπαρκτα πεζοδρόμια της πόλης των Αθηνών -δηλαδή άκουγα κι άλλα τραγούδια αλλά τούτο μου κόλλησε με εκείνο το σφύριγμα! Είναι ωραίο τραγούδι για βάδισμα με τέμπο και ρυθμό!
Καλά δεν το πιστεύω!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ και 2 ημέρες μου έχει κολλήσει ο ρυθμός αυτού του τραγουδιού και έσπαγα το κεφάλι μου να θυμηθώ ποιο είναι!
Εντάξει πολύ καρμική η ανάρτησή σου :)
Με γεια και ο λογαριασμός σας!
Φιλιά!
Παρότι χωρίς συνταγή, το απόλαυσα το σημερινό σου ποστ!! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα που το λες έχεις δίκιο για τα Fridays. Πολύς κόσμος και σε τέτοιους καιρούς! Είναι ωραία όμως τα άτιμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι το τραγούδι επίσης!!
Φιλιά
Βρήκες το ευάισθητο σημείο μου και τούτο ειναι...η απεργία των ΜΜΜ! Ταλαιπωρία ατελείωτη! Από την άλλη, τα νέα σου είναι ιδιάιτερα ενδιαφέροντα και διάβασα μονορούφι όλη την ανάρτηση, από pommes sautees μέχρι croissants και αμερικάνικη κουζίνα, πολυπολιτισμική! Εγώ με το twitter δεν έχω ακόμα εμπλακεί κι έτσι προς το παρόν δεν θα σε βρίσκω εκεί , αλλά δεν αποκλειώ τίποτα!
ΑπάντησηΔιαγραφή@Ερμιόνη
ΑπάντησηΔιαγραφήΌντως , είναι από εκείνα τα τραγούδια που σου κολλάνε κι όλη μέρα τα σιγοτραγουδάς!
@Τζένη
Σε ευχαριστώ! Όπως το βλέπω μάλλον θα υπάρξουν πολλές τέτοιες αναρτήσεις φέτος!
@Δέσποινα
Κι εμένα μου αρέσουν πάρα πολύ τα tgif και το φαγητό τους είναι τρομερά νόστιμο , άσε που έχουν μικρή μεν αλλά συμπαθητική wine list!Aλλά τον τελευταίο καιρό δεν έβρισκα τραπέζι. Απόψε που θα πάω -μετά από σινεμά- θα φροντίσω να έχω κλείσει τραπέζι!
@Αμελί
Αυτά τα pommes sautées είναι ό,τι καλύτερο έχω φτιάξει τον τελευταίο καιρό!
Στο επόμενο ταξίδι μας στο Παρίσι (Στουρνάρα και ΔΝΤ θέλοντος) πρέπει να ξέρουμε πού θα βρούμε το καλύτερο croissant!!
Εύχομαι όμορφη και χαλαρή Κυριακή σε όλες!
Ευχαριστώ πολυυυυυυ για την αναφορά!!!Και που να δείς επόμενο ποστ από Bell paese... Όσο για τις πατάτες,πρέπει να τις δοκιμάσω αφού το λές εσύ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή@Μαρία
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεριμένουμε με αδημονία! Αν έχει και γαστρονομικό ενδιαφέρον, ακόμα καλύτερα!
Καλό το άρθρο με τις πατάτες (λατρευω πατατες, δεν λέω), αλλά πολύ κάψιμο αυτό με τις ποικιλίες. Εχω την εντύπωση ότι καποιος/α "διασημος" τηλεsomething persona ή chef σε κάποιο περιοδικό(δεν θυμάμαι,σόρρυ) ανέφερε ότι εδώ στο Ελλάντα πουλάμε "πατάτες" ενώ στο εξωτερικό έχουν τις τάδε και τις δείνα ποικιλίες οι οποίες μπορεί να απωγειώσουν ή να χαντακώσουν μια συνταγή (γι'αυτο αποφευγω να μαγειρέυω πατάτες, χεχεχεχε)... καλά γέλασα με το 1 κουταλία duck fat...(παλι καλά που εχει και εναλλακτικο)....
ΑπάντησηΔιαγραφήλατρεμένο κομμάτι, ανεβάζει την διάθεση αμεσα...
green mixer
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα! Έχεις δίκιο! Κάποιος ή κάποια το είχε πει αυτό με τις πατάτες στην Ελλάδα! Εμείς τις ονομάζουμε ανάλογα με τον τόπο προέλευσης, Αμαλιάδος, Νάξου, Νευροκοπίου κλπ, ενώ έξω οι πατατούλες κυκλοφορούν με σικ ονόματα - το όνομα της ποικιλίας βασικά- Annabelle, Charlotte, Duke of York, Lady Balfour, ούτε πρωταγωνίστριες σε βικτοριανό μυθιστόρημα να ήταν!!!
Για το άλλο που αναφέρεις ίσως το σχολιάσω στο άμεσο μέλλον. Πρόκειται περί της ποσότητας λαδιού (ή άλλου συστατικού) που μας προτείνουν σε συνταγές να χρησιμοποιήσουμε για σοτάρισμα. Πχ ''Σε μια κουταλιά λάδι σοτάρετε ένα ψιλοκομμένο κρεμμύδι''!! Όποιος έχει καταφέρει να σοτάρει σε ένα κουτάλι λάδι, τι να πω! Chapeau!
Ακομά και εγώ που δεν θέλω τα πολλά λάδια, άμα αποφασίσω να σωτάρω το έχω πάρει απόφαση ότι θα χρειαστώ πανω από 2-3-4-5-6 κουταλιές, εκτός αν τελικά δεν έχουμε τα σωστά σκεύη, skills, συσκευές..... (ή το κάνουν επιτηδες για να μας σπάσουν τον τσαμπουκά)
ΑπάντησηΔιαγραφήgreen mixer
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα γράφω γι'αυτό το θέμα σε νέα ανάρτηση!