Weatherwise.

Μου κάνει εντύπωση πόσο πολύς κόσμος μισεί τον βροχερό, μουντό χειμωνιάτικο καιρό. Βρέχει δύο τρεις μέρες συνεχόμενες και οι Έλληνες φοράμε τις μαύρες πλερέζες, σιχτιρίζουμε την άτιμη τύχη που μας έριξε σε αυτό το γκρίζο, υγρό, σκοτεινό μπουντρούμι στην άκρη της Μεσογείου κι αναρωτιόμαστε πότε θα βγει πάλι ο ήλιος , ο οποίος ήλιος δεν πάνε ούτε μια δυο μέρες που κρύβεται πίσω από τα σύννεφα. Προσωπικά το θεωρώ ευλογία -κι απόλυτα λογικό- να βρέχει και να κάνει κρύο τον χειμώνα. Τονίζω την εποχή:  χειμώνα! Αν προέκυπτε ο ίδιος καιρός στα τέλη της άνοιξης, τότε ναι, θα ανησυχούσα. Ή αν περνούσαμε έναν ολόκληρο χειμώνα μες την ηλιοφάνεια και τους 20 βαθμούς ,ναι πάλι θα ανησυχούσα και πολύ μάλιστα! Για να μην παρεξηγηθώ αγαπώ πολύ το καλοκαίρι -βασικά αγαπώ όλες τις εποχές. Μου αρέσει να πηγαίνω στη θάλασσα, να λιάζομαι, να πίνω τις μπύρες μου παρά θίν αλός με την αλμύρα να τραβά το δέρμα μου κι ο ήλιος να χαϊδεύει τις αισθήσεις μου. Αλλά αυτή είναι η μαγεία του να ζεις σε έναν τόπο με σωστή εναλλαγή των εποχών. Τις ευχαριστιέσαι στον καιρό τους -κάτι σαν τον κολιό τον Αύγουστο.
Έχω την εντύπωση ότι οι Έλληνες έχουμε πάθει μια ψύχωση με τον καιρό τα τελευταία χρόνια. Ιδιαίτερα από τότε που ξέσπασε η κρίση θέλουμε εναγωνίως καλό καιρό μόνο και μόνο επειδή ο εκτυφλωτικός ήλιος διαστρεβλώνει, ωραιοποιεί κατά κάποιον τρόπο την πραγματικότητα. Μαζί με τα γυαλιά ηλίου φοράμε και ''happy glasses'' και κάνουμε ότι όλα βαίνουν καλώς. Θα θέλαμε.... Είθε ο ήλιος να μας γεμίζει ενέργεια κι ...αντοχές γιατί ο χειμώνας της κρίσης δεν θα περάσει εύκολα.
Εν τω μεταξύ βλέποντας την πραγματική κακοκαιρία από την οποία ταλαιπωρήθηκαν πολλές χώρες φέτος το χειμώνα -ο δικός μας μέχρι στιγμής είναι κατηγορίας light- αναρωτήθηκα πώς θα αντιδρούσαμε σε μια σφοδρή χιονοθύελλα που θα κρατούσε ώρες ολόκληρες, μην πω ολόκληρη μέρα. Και θυμήθηκα το εξής. Πριν μερικά χρόνια έριξε 10 εκατοστά χιόνι στην πόλη των Αθηνών κι οι Αθηναίοι βρέθηκαν στα πρόθυρα νευρικής κρίσης. Θυμάμαι μια κυρία κάπου στην Αγία Παρασκευή, σε ένα πολύ μικρό δρομάκι -όχι σε κεντρικό δρόμο του δήμου- να ωρύεται ''Πού είναι το κράτος;;;;'' και να απαιτεί να έρθει το εκχιονιστικό να της μαζέψει τα 5 εκατοστά χιόνι από το πεζοδρόμιο της. Και από την άλλη, φέτος έβλεπα χαρούμενους Αμερικανούς, Καναδούς  κλπ να σκάβουν υπομονετικά το ένα μέτρο χιόνι μπροστά στο σπίτι τους.
Παρεμπιπτόντως όλοι όσοι γκρινιάζετε για την ''κακοκαιρία'' των τελευταίων ημερών, μην σας πιάσω το καλοκαίρι να γκρινιάζετε πάλι για τους 38, 40, 42 βαθμούς. Απολαύστε, σας παρακαλώ, τον καιρό ως έχει, με τα πάνω του, τα κάτω του, το κρύο, τη ζέστη, το ξεροβόρι, την υγρασία, τους νοτιάδες και τα μελτέμια. Ζούμε σε έναν τόπο που διαθέτει -πώς να το πω;- καιρική ποικιλία κι ας συνειδητοποιήσουμε επιτέλους ότι όλα τα στοιχεία του καιρού ωραία είναι και ας αφήσουμε την ''μετεωρολογική μιζέρια και γκρίνια'' στην άκρη.
Ωραίο είναι εν τω μεταξύ και τούτο το απλό αλλά εθιστικό γλυκάκι, κατάλληλο για εκείνα τα βροχερά απογεύματα που θα σιγοπίνετε το τσάι σας και θα αναρωτιέστε πότε επιτέλους θα βγει ο ήλιος!

Λεπτό κέικ με αποξηραμένα βερίκοκα και καρύδα

Υλικά για 8 κομμάτια

Θα χρειαστείτε ταψί διαμέτρου 22 εκ περίπου

75 γρ βούτυρο λιωμένο
50 γρ ζαχαρη
50 γρ καρύδα τριμμένη
50 γρ αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
1 αυγό, ελαφρά χτυπημένο
60 γρ αποξηραμένα βερίκοκα τα οποία θα έχετε ψιλοκόψει με την βοήθεια της μουλινέτας

Επίσης:
80 γρ καρύδα τριμμένη
50 γρ ζάχαρη
3 κουταλιές μαρμελάδα της αρεσκείας σας

Στρώνετε το ταψί με αντικολλητικό χαρτί ψησίματος και το βουτυρώνετε ελαφρά. Προθερμαίνετε τον φούρνο στους 160 βαθμούς. Βάζετε σε ένα μπολ το βούτυρο, τη ζάχαρη, την καρύδα, το αλεύρι, το μισό αυγό (προσοχή, μόνο το μισό, το υπόλοιπο θα χρησιμοποιηθεί αργότερα) και το βερίκοκο και ζυμώνετε μέχρι να σχηματίσετε μια ομοιογενή ζύμη. Δεν θα πάρει παραπάνω από 2 λεπτά. Την απλώνετε ομοιόμορφα στο ταψί και την βάζετε στο φούρνο για 10 λεπτά. Εν τω μεταξύ σε άλλο μπολ ανακατώνετε την καρύδα, την ζάχαρη και το υπόλοιπο μισό αυγό. Μόλις περάσουν τα 10 λεπτά , βγάζετε το ταψί από τον φούρνο, απλώνετε την μαρμελάδα κι από πάνω απλώνετε το μίγμα καρύδα-ζάχαρη. Ψήνετε για άλλα 15 λεπτά περίπου. Θα το αφήσετε να κρυώσει καλά και μετά θα το κόψετε σε φέτες ή τρίγωνα ή ό,τι άλλο θέλετε!