Σκόρπιες σημειώσεις (#6)

Με αυτά και με άλλα μπήκαμε στην Σαρακοστή κι αφού τηρήσαμε την -νηστίσιμη- παράδοση της Καθαράς Δευτέρας, γυρίσαμε πάλι στους γνώριμους ρυθμούς, στην κουζίνα κι αλλού. Λίγοι, πολύ λίγοι νηστεύουν ευλαβικά μέχρι το Πάσχα - η υποφαινόμενη ομολογεί ότι γνωρίζει μόνο ένα άτομο, τη μητέρα της! Όμως αν τυχόν θέλετε να νηστέψετε αλλά δεν αντέχετε στην ιδέα του να αποκλείσετε τελείως το κρέας από μια νηστεία, νομίζω ότι σας βρήκα τη λύση. Σύμφωνα με την Daily Telegraph υπάρχουν 10 καλοί λόγοι για τους οποίους πρέπει να τρώμε....έντομα! Όσοι πιστοί προσέλθετε και κάποιος από τον εκκλησιαστικό χώρο ας μας διευκρινίσει αν είναι νηστίσιμα ή όχι!


Υποθέτω ότι τα παιδιά της Gwyneth Paltrow είναι τα πιο δυστυχισμένα πλουσιόπαιδα του Λονδίνου, αφού σύμφωνα με άρθρο της Guardian τα έχει σε αυστηρή δίαιτα -πολύ φτωχή σε υδρογονάνθρακες....εεεεε, υδατάνθρακες ήθελα να πω! Η αρθρογράφος επιμένει ότι καλά κάνει αλλά στα σχόλια των αναγνωστών η νευρωτική ηθοποιός ακούει τα ''εξ αμάξης'' , και καλά κάνουν οι αναγνώστες. Αν μη τι άλλο τι είναι η παιδική , εφηβική...και κυρίως φοιτητική ηλικία χωρίς κάκιστης ποιότητας υδατάνθρακες! Θυμάμαι στο σχολείο όποτε έβγαινε καινούργιο σνακ (τύπου ''Πακοτίνια'' , ''Φουντούνια'' , ''Πιτσίνια'', Μίλκα σοκολάτες, Lila Pause κλπ  ) ορμούσαμε στα περίπτερα και τα απολαμβάναμε με απερίγραπτη χαρά , μια χαρά που δεν θα νιώσουν ποτέ ο Μωυσής και το Μήλο (νομίζω ότι αυτά είναι τα ονόματα τους, Apple & Moses). Και σιγά μην πάθαμε τίποτα. Φτάσαμε στην ηλικία που φτάσαμε και δόξα τον οποιονδήποτε θεό που του αρέσει να δοξάζεται, μια χαρά είμαστε  (και δυο τρομάρες αλλά αυτές οφείλονται στις κοτούλες που έχουμε για πολιτικούς).



Σήμερα στο Παρίσι γιορτάζουν την Jour du Macaron! Όλη η πόλη τρέχει να δοκιμάσει σε διάφορες πατισερί το υπέροχο αυτό γλύκισμα που έγινε φετίχ! Πολύ θα ήθελα να βρισκόμουν εκεί - τα ευκόλως εννοούμενα....- να δοκίμαζα τα υπέροχα, τέλεια macarons του Pierre Hermé , ο οποίος πάντα με εκπλήσσει με τις νέες του γεύσεις -όχι ότι έχω την χαρά να τις δοκιμάζω, τις βλέπω στο internet και μένω να ονειρεύομαι!
Τώρα που το θυμήθηκα, ο Paul (ό,τι πιο κοντινό μπορούμε να βρούμε στην Αθήνα σε γαλλική μπουλανζερί-πατισερί) που πρόκειται να ανοίξει στη Γλυφάδα , δεν έχει ανοίξει ακόμα.

Την Κυριακή ήταν η εθνική γιορτή των Ιρλανδών, η γνωστή St. Patrick's Day,  και για να την γιορτάσουμε (αλλά και τη γιορτή του bro -cheers!-  και τα γενέθλια της υποφαινόμενης) κατευθυνθήκαμε στο Θησείο και συγκεκριμένα στο James Joyce , ό,τι πιο αυθεντικό υπάρχει σε irish pub στην πόλη. Διασκεδάσαμε , ήπιαμε -είχα πεθυμήσει μια γνήσια ale- κι αυτό που ευχαριστηθήκαμε ήταν ότι γενικά στην περιοχή γινόταν χαμός. Από το Μοναστηράκι στο Θησείο υπήρχε απίστευτα πολύς κόσμος, στην πλατεία, στα καφέ, στις ταβέρνες!



Παρήγγειλα  την ευρωπαϊκή έκδοση του βιβλίου της Smitten Kitchen. Η αλήθεια είναι ότι η Deb Perelman παραμένει η αγαπημένη μου food blogger, είναι η πρώτη που άρχισα να παρακολουθώ πριν 5 χρόνια περίπου κι ακόμα την παρακολουθώ σταθερά. Οι συνταγές της δεν είναι τίποτα το συγκλονιστικό αλλά πάντα μου άρεσε ο τρόπος που έγραφε, με πολύ χιούμορ και μια αμεσότητα που σε κερδίζει, έχεις την αίσθηση ότι βρίσκεσαι μαζί της στην μικροσκοπική της κουζίνα κι ενώ μαγειρεύει έχετε πιάσει την κουβέντα σιγοπίνοντας ένα μπουκάλι κρασί!

Παραδόξως στην ψηφοφορία του περιοδικού Saveur -όπου μπορεί κανείς να προτείνει αγαπημένα του blog που θεωρεί άξια να μπουν στη λίστα για τα ετήσια βραβεία του περιοδικού- δεν ψήφισα την Deb!




Στις ''Σκόρπιες σημειώσεις'' -όποτε θα μας κάνουν την τιμή να αναρτώνται-  θα υπάρχει πια η ''στήλη'' -αναφορά  σε κρασιά που δοκιμάσαμε πρώτη φορά και μας άρεσαν. Σήμερα έχουμε ένα κρασί του Κτήμα Άλφα, το tannat. Είναι ερυθρό κρασί το οποίο φτιάχνεται από την ομώνυμη ποικιλία σταφυλιού (συν πολύ λίγο ξινόμαυρο) που μας έρχεται από την μακρινή ....Ουρουγουάη!! Παρεμπιπτόντως πολύ καλό το site του Κτήμα Άλφα, όπου δίνονται όλες οι πληροφορίες για το κάθε κρασί.