Σκόρπιες σημειώσεις (#10)

1. Κι εγένετο το ....cronut! Με γονείς το γαλλικό κρουασάν και το αμερικάνικο ντόνατ, το cronut εμφανίστηκε στη Νέα Υόρκη με μεγάλη επιτυχία κι έχει σκοπό να παραγκωνίσει τα cupcake (αμήν και πότε, του εύχομαι κάθε επιτυχία!).

2. Πολύ καλά πήγαν τα ελληνικά κρασιά στη συλλογή μεταλλίων τόσο από το Decanter, όσο κι από το Concours Mondial de Bruxelles. Εδώ θα βρείτε το σύνδεσμο όπου θα δείτε ποια ελληνικά κρασιά βραβεύτηκαν από το περιοδικό Decanter. Κι εδώ θα δείτε τις βραβεύσεις από το concours των Βρυξελλών.

3. Παραλαμβάνουμε το βραβείο μας από την mookies , την οποία ευχαριστούμε πάρα πολύ! Και συγχρόνως ζητάμε συγγνώμη διότι αργήσαμε στην παραλαβή! Φευ...

Κατά την παραλαβή πρέπει να απαντηθούν 9 αδιάκριτες (;) ερωτήσεις. Πάμε:

1) Τι σας οδήγησε να ξεκινήσετε το blog σας. 
Η αγάπη για το φαγητό, τον κινηματογράφο και τα ταξίδια.

 
2) Ποιο το θέμα του blog σας/με τι ασχολείται.

Με τα τρία αγαπημένα θέματα που μόλις ανέφερα, πολύ περισσότερο πια -και σχεδόν αποκλειστικά- με το πρώτο.

3) Από πού βρίσκετε την έμπνευσή σας. 

Από την μεγάλη αγάπη μου για τα τρία αγαπημένα θέματα που προαναφέραμε!

   

4) Σχεδιάζετε από πριν το περιεχόμενο του blog σας; 

Ποτέ! Οι καλύτερες αναρτήσεις έχουν προκύψει σε κατάσταση ''τρικυμία εν κρανίω!''

    

5) Έχετε νέες ιδέες για το blog σας;

Κάθε μέρα, κάθε ώρα, σε κάθε μπουκιά που τρώω!

6) Πόσο χρόνο αφιερώνετε στο blog σας.

Άλλοτε περισσότερο κι άλλοτε λιγότερο από όσο του αξίζει.

7) Ποια είναι η καλύτερη στιγμή για εσάς να δημιουργήσετε;

Όταν είμαι σε μεγάλα κέφια.

8) Τι θα θέλατε να ξέρει ο κόσμος για εσάς;

Ότι λατρεύω τη θάλασσα!  

9) Ποια είναι τα χόμπι σας.

Διάβασμα, σινεμά, ταξίδια (με το νου ή με βαπόρια).

Μετά απ'όλα αυτά τα αδιάκριτα και ...αποκαλυπτικά, το βραβείο πρέπει να μοιραστεί σε 11 ακόμα blogger,  αλλά στη μικρή μας μπλογκόσφαιρα νομίζω ότι όλες λίγο πολύ έχουμε βραβευτεί.

4. Κάθε εποχή με πιάνει μανία με συγκεκριμένη ποικιλία κρασιού. Για το φετινό καλοκαίρι -γιατί με τέτοιες καιρικές συνθήκες για καλοκαίρι μιλάμε πια- επέλεξα να δοκιμάσω όσο το δυνατόν περισσότερα κρασιά από Μαλαγουζιά! Έχω δοκιμάσει αρκετά και η αναζήτηση - κι η απόλαυση!- συνεχίζεται! 

Τελευταία δοκίμασα αυτό:

Ένα λευκό από Μαλαγουζιά το οποίο προέκυψε από τη συνεργασία του Κτήματος Ρωξάνη  Μάτσα με την εταιρία Μπουτάρη. Το κρασί αυτό με εξέπληξε και με ενθουσίασε με την πρώτη γουλιά. Διότι μου αποκάλυψε νέες -πιο αρωματικές κι όχι μόνο- πτυχές αυτής της εξαιρετικά κομψής λευκής ελληνικής ποικιλίας. Μπορεί να είναι trend  η Μαλαγουζιά αλλά χαίρομαι γι'αυτό. Είναι μια ποικιλία με τρομερή γοητεία που δίνει λευκά με αρώματα στα οποία δεν μας έχουν συνηθίσει άλλες λευκές ελληνικές ποικιλίες. Περισσότερες πληροφορίες για το συγκεκριμένο κρασί: εδώ.

5. Τέλος, μια συνταγή. Βγήκε αυθόρμητα, με αφορμή μάλλον κάτι καταπληκτικές λιαστές ντομάτες που βρήκα και ψητό κοτόπουλο που είχε μείνει από το μεσημέρι. Προέκυψε μια ευχάριστη σπαγγετάδα, κατάλληλη για την εποχή και άραγμα στο μπαλκόνι με καλή παρέα.

 Λινγκουίνι με κοτόπουλο και λιαστή ντομάτα

Για 4 πιάτα

Κοτόπουλο ψητό leftover το οποίο έχουμε ψιλοκόψει (περίπου 1/2 ). Αν δεν υπάρχει κοτόπουλο που έχει περισσέψει μπορούμε να αγοράσουμε από το ψητοπωλείο της γειτονιάς αλλιώς χρησιμοποιούμε φρέσκο ωμό, το οποίο θα ψιλοκόψουμε και θα τηγανίσουμε για λίγη ώρα μόνο του. 

2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες

8-10 ντομάτες λιαστές ψιλοκομμένες

3-4 κουταλιές κάππαρη την οποία θα έχουμε ξαρμυρίσει

το ξύσμα ενός λεμονιού + το χυμό του

1 πακέτο λινγκουίνι ή σπαγγέτι 

λίγο ελαιόλαδο

αλάτι 

πιπέρι

μπούκοβο 

Σε μια κατσαρόλα φέρνουμε σε σημείο βρασμού άφθονο αλατισμένο νερό. Ρίχνουμε τα ζυμαρικά και τα βράζουμε al dente. Κρατάμε μισό φλιτζάνι από το νερό στο οποίο βράζουν  τα ζυμαρικά.

Σε ένα τηγάνι ζεσταίνουμε λίγο ελαιόλαδο. Σε αυτό σοτάρουμε το μπούκοβο, το ξύσμα λεμονιού και το σκόρδο.  Ρίχνουμε το κοτόπουλο ψιλοκομμένο, την κάππαρη και τις λιαστές ντομάτες. Σοτάρουμε για λίγα λεπτά ακόμα.

Στραγγίζουμε τα ζυμαρικά, τα ρίχνουμε στο τηγάνι με τα υπόλοιπα υλικά, προσθέτουμε όσο νερό -εκείνο που κρατήσαμε από τα ζυμαρικά- χρειάζεται και το χυμό του λεμονιού. Ανακατώνουμε καλά. Πιπερώνουμε και σερβίρουμε αμέσως. 

   

Update : Μόλις είδα (από link του New wines of Greece στο facebook) ένα άρθρο-ύμνο της New York Times για τα ελληνικά λευκά. Ναυαρχίδα βέβαια είναι τα λευκά της Σαντορίνης, όπως θα διαπιστώσετε στο άρθρο αυτό με τον πολύ όμορφο τίτλο!