Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2013

Autumn in New York

Φαντάζομαι ότι κάποιοι από εσάς διαβάζοντας τον τίτλο θα αναφώνησαν: "Α, ώστε εκεί βρίσκεται η χάρη της!". Όχι, αγαπητοί μου αναγνώστες, η χάρη της βρίσκεται εδώ, στο Κλεινόν Άστυ -πού τέτοια τύχη να βρισκόταν στο Μεγάλο Μήλο.
Αλλά να, συνέβησαν διάφορα στη Νέα Υόρκη. Οι κάτοικοι της πόλης εξέλεξαν νέο δήμαρχο .
Κι υπάρχουν κάποιοι, νυν και πρώην, Νεοϋορκέζοι food bloggers που είχαν κάποια πολύ ενδιαφέροντα πράγματα να πουν:

1. Η Alejandra του συμπαθέστατου Always order dessert, έθεσε ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον ζήτημα που δυστυχώς, αυτοί που ασχολούμαστε με τη μαγειρική, το παίρνουμε ως δεδομένο: Την κάκιστη συσκευασία ορισμένων προϊόντων!  Κι εξηγούμαι: Πόσες φορές έχετε ανοίξει μια χάρτινη συσκευασία αλεύρι ή ζάχαρη και ΔΕΝ χύθηκε ούτε κόκκος; Πόσες; Ποτέ είναι η ειλικρινής απάντηση!(τουλάχιστον αυτή είναι η δική μου ειλικρινέστατη απάντηση!). Κάθε φορά που είναι να ανοίξω συσκευασία αλευριού ή ζάχαρης (ή και άλλων προϊόντων) ανοίγω στη διαπασών το ράδιο για να μην ακούσουν οι γείτονες τα μπινελίκια μου! Σχεδόν το μισό αλεύρι εκτοξεύεται σε διάφορα μέρη της κουζίνας, το χειρότερο βέβαια είναι η ζάχαρη κι αυτό το ανελέητο "κριτς κριτς" κόκκων της που έχουν πέσει στο πάτωμα, υπάρχουν κι εκείνα τα αμέτρητα ζυμαρικά που βρίσκω πίσω από την κουζίνα, και βέβαια εκείνος ο καφές που δεν έγινε ποτέ ρόφημα -ευτυχώς το τσάι βρίσκεται σε φακελάκι! Κάποια εταιρία να μας λυπηθεί και να φτιάξει πιο πρακτικές συσκευασίες!

2. Ο πολύ δραστήριος Adam του Amateur Gourmet (ένα από τα παλιότερα food blogs) μέχρι πριν ένα χρόνο ζούσε στη Νέα Υόρκη, αλλά τώρα πια έχει μετακομίσει στις δυτικές ακτές της χώρας. Ο Adam λοιπόν, έδωσε μια πολύ όμορφη, μεστή και ψύχραιμη απάντηση στη Martha Stewart, η οποία τα έβαλε με τους food bloggers (κάτι μου θυμίζει αυτό). Η απάντηση του βασίζεται σε γερά επιχειρήματα, όπως το γεγονός ότι ένας/μία food blogger έχει πιο άμεση σχέση με τους αναγνώστες του/της, υπάρχει μια οικειότητα που τα περιοδικά δεν μπορούν να προσφέρουν. Αναφέρει επίσης ότι ο συντάκτης κι υπεύθυνος εκτέλεσης μιας συνταγής σε περιοδικό ουσιαστικά έχει αποστασιοποιηθεί από αυτή, κυρίως εξαιτίας του γεγονότος ότι τα θέματα των περιοδικών μαγειρικής προετοιμάζονται μήνες πριν δημοσιευτούν. Σε αντίθεση με εμάς τους food bloggers που τη μια μέρα μαγειρεύουμε και την άλλη ...δημοσιεύουμε! Διαβάστε το κείμενο του Adam, έχει ενδιαφέρον ιδιαίτερα για εμάς που αγαπάμε το food blogging.

3. Δύο διάσημες food bloggers, μια πρώην Νεοϋορκέζα (Η Luisa Weiss του The Wednesday Chef) και μια νυν (η Deb του Smitten Kitchen), συναντήθηκαν κάπου στην πόλη με τρίτη διάσημη Νεοϋορκέζα food blogger και είχαν μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση, σχετικά με το food blogging, τις εμπειρίες τους, τα βιβλία best sellers που έχουν εκδώσει, τις πόλεις τους και τις γαστριμαργικές συνήθειες των κατοίκων τους. Αν έχετε διάθεση και χρόνο δείτε το σχετικό link : εδώ .

Ό,τι κι αν λέει η κα. Stewart, οι food bloggers είναι πια θεσμός και κάποιοι από αυτούς αναφέρονται ως σταθερό σημείο αναφοράς- όλα αυτά βέβαια στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Και το τραγούδι που έδωσε τον τίτλο στην ανάρτηση:







ΥΓ: Άσχετο με την ανάρτηση αλλά θα ήθελα να σημειώσω ότι με χαρά διαπιστώνω τη μεγάλη επιτυχία της ανάρτησης μου με θέμα μαγειρική κι αστυνομικό μυθιστόρημα! Η συγκεκριμένη ανάρτηση είχε, και τότε που δημοσιεύτηκε, μεγάλη και θετική ανταπόκριση αλλά ακόμα και τώρα λαμβάνω ενθουσιώδη μηνύματα.  Μου κάνει εντύπωση! Μάλλον είμαστε αρκετοί γκουρμέ που αγαπάμε το αστυνομικό μυθιστόρημα.
 (Κρίμα που ο Χάρι Χόλε δεν είναι ιδιαίτερα γκουρμέ. Με καφέδες και ουίσκι την έβγαλε στη Λεοπάρδαλη! ) 

22 σχόλια:

  1. Αααα πόσες ωραίες πληροφορίες μας έδωσες σήμερα. Θα μπω να διαβάσω προσεκτικά μία πρωινή ώρα τους Νεοϋορκέζους γιατί τώρα έχει αρχίσει η νύστα και μου κλείνει το μάτι. Πράγματι η ανάρτησή σου με το αστ. μυθιστόρημα ήταν ιδιαίτερη. Αχ ο Χάρι Χόλε κι εγώ αυτό σκέφτομαι όταν τον διαβάζω.
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μα τι ωραία που τα λένε,όσο για τις συσκευασίες μα πόσες δεν έχουν ανοίξει από το ράφι στο ταμείο!!
    Και βέβαια οι food bloggers είναι θεσμός ότι κι αν έχει να μας πει ο καθένας.
    Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλησπέρα!!! Η ανάρτησή σου μου άρεσε πάρα πολύ γιατί μας έδωσε πολύ ωραίες πληροφορίες σχετικά με θέματα που μας αφορούν!!!
    Πάντως, εγώ και το αστυνομικό μυθιστόρημα δεν τα πάμε καλά!-:))
    Καλό βράδυ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τι ωραίο ανάγνωσμα μαζί με τον πρωινό καφέ! Και με τέλεια μουσική υπόκρουση... Ειδικά το κείμενο του Adam με την τόσο ψύχραιμη, όπως είπες κι εσύ, και ρεαλιστική απεικόνιση της πραγματικότητας. Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρύσα αυτό που μου έγραψες στο μέιλ ήταν! Σε ευχαριστώ πολύ! :-)

      Διαγραφή
    2. Χαίρομαι που βοήθησα, κι εγώ τώρα τα μαθαίνω ;)
      Καλό Σ/Κ!

      Διαγραφή
  5. @Νότα
    Καλημέρα! Πράγματι ο Χάρι Χόλε μια φορά δεν είπε ''θα φάω''. Μόνο ''θα πιω'' και ''θα καπνίσω'' επαναλαμβάνει πεισματικά!



    @Ξανθή
    Καλημέρα! Χθες αγόρασα αλεύρι, μέχρι να φτάσω στο ταμείο, ό,τι είχα στο καλάθι είχε ασπρίσει!!


    @Κική
    Καλημέρα! Χαίρομαι που βρήκες ενδιαφέροντες τους συνδέσμους της ανάρτησης. Όσον αφορά το food blogging οι Αμερικανοί είναι πρωτοπόροι γι'αυτό τους παρακολουθώ φανατικά!



    @Χρύσα
    Καλημέρα! Όντως το τραγούδι είναι από τα πιο όμορφα που έχουν επει μαζί Έλα και Λούις -να ήταν κι ο καιρός ανάλογος να έφτιαχνε ατμόσφαιρα!
    To the point η απάντηση του Adam!


    Καλό Σ/Κ σε όλες!


    SOS! -> Μήπως ξέρει κάποιος να μου πει πώς θα εγκαταστήσω το reply για κάθε σχόλιο χωριστά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλημερούδια!!! πολυ ωραίο και ενδιαφέρον η σημερινή ανάρτηση! μπα, εχουν και στα αμέρικας κοντρες με τους food bloggers?εκει θαρρώ ειναι πολιτισμένοι, οχι οπως εδω :P
    στο ξαναλέμε 100000000φορα: κανε ποστ με μυθιστορήματα και φαγητο! το χεις! ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αναστασία καλημέρα!
      Δεν ξέρω πώς της ήρθε της Stewart κι είπε κάτι τέτοιο, τη στιγμή που κι η ίδια συνεργάζεται με ένα δίκτυο γνωστών blogger!
      Βασικά μου είναι πιο εύκολο να συνδυάσω ταινίες και φαγητό -πέρσι είχα κάνει ολόκληρο αφιέρωμα!- αλλά αν δω κάτι καλό σε βιβλίο θα το σημειώσω!
      Καλό Σ/Κ!

      Διαγραφή
  7. Όντως αυτό σκέφτηκα όταν είδα τον τίτλο, περίμενα ανταπόκριση από το Αμέρικα! Αλλά και οι σύνδεσμοι μου άρεσαν, μπήκα και τα διάβασα όλα καθότι κλινήρης λόγω γρίππης. Πολύ ενδιαφέροντα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αμελί καλημέρα και περαστικά! Δυστυχώς είναι ο καιρός που ξεγελιώνται πολλοί και την πατάνε. Οι μισοί που γνωρίζω είναι άρρωστοι τέτοιες μέρες.
      Μπα, που τέτοια τύχη για ταξίδι στη Νέα Υόρκη. Θα με περίμενε στο αεροδρόμιο ο Στουρνάρας να συμπληρώσω κάνα Πόθεν έσχες (και δεν έχω και τίποτα εδώ που τα λέμε!!).
      Χαίρομαι που βρήκες ενδιαφέροντες τους συνδέσμους της ανάρτησης!
      Και πάλι περαστικά και καλό Σ/Κ!

      Διαγραφή
    2. Merci! Δυστυχώς τα (πολυ)αγαπημένα μας ταξίδια βλέπω πλέον να μειώνονται δραματικά!

      Διαγραφή
  8. Μα το αυθόρμητο/πηγαίο είναι η ουσία του food blogging! Προσωπικά εκτιμώ ένα αυθόρμητο και χιουμοριστικό κείμενο το οποίο συνοδεύει (ή και όχι) μια συνταγή περισσότερο από τις φανταχτερές φαγητο-φωτογραφίες.
    Η σύνδεση της μαγειρικής με το αστυνομικό μυθιστόρημα και την παρανομία πως να μην είναι γοητευτική? :)
    Φαντάζομαι πως έχεις διαβάσει και την Κουζίνα της Μαφίας.

    Καλό Σ/Κ και καλά να περνάς ό,τι κι αν κάνεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. DC
      Πω πω! Απορώ πώς το ξέχασα! Φυσικά κι έχω την ''Κουζίνα της Μαφίας'' (το βιβλίο με το οποίο και μόνο που το ξεφυλλίζεις παχαίνεις! ! Έχω και την αυτοβιογραφία του Ιανούτσι ''Η ζωή και τα εγκλήματα ενός μαφιόζου''.
      Τώρα που μου το θύμησες, ευκαιρία να κάνω ένα αφιέρωμα στο βιβλίο σε κάποια φάση!

      Διαγραφή
  9. Έχεις απόλυτο δίκιο, ΠΟΤΕ δεν άνοιξα συσκευασία από αλεύρι ή ζάχαρη χωρίς να χυθεί μια αξιοσέβαστη ποσότητα στο τραπέζι, στον πάγκο ή στο πάτωμα. Αφού μια μέρα που είχα χρόνο και διάθεση κάθισα και άνοιξα το αλεύρι όσο πιο αργά και προσεκτικά μπορούσα, θεωρώντας ότι τις περισσότερες φορές φταίει που το ανοίγω πάντα βιαστικά. Λάθος! Φταίει αποκλειστικά και μόνο η συσκευασία.
    Είναι γνωστό ότι η κα. Stewart είναι ολίγον bitch, αλλά νόμιζα ότι προσέχει την δημόσια εικόνα της, πως της ξέφυγαν αυτά τα λόγια! Το διάβασα και εγώ πριν λίγο καιρό σε μια άλλη blogger, η οποία προσκλήθηκε μάλιστα στο "Martha’s Circle" αλλά αρνήθηκε! (http://diethood.com/2013/10/18/bacon-eggs-breakfast-bake/). Λες να έχουμε τη δικιά μας Μάρθα;
    Τη Deb θα τη δω αργότερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. mookies
      Καλημέρα! Σε ευχαριστώ πολύ για το link! Μου έτρεχαν τα σάλια πρωί πρωί με τα bacon 'n' eggs! Σλουρπ! Από την ανάρτηση και τα σχόλια βλέπω ότι οι Αμερικάνες τα έχουν πάρει με τη Μάρθα! Κι όχι άδικα!
      Κι εγώ έχω δοκιμάσει να ανοίξω πολύ αργά και με ηρεμία συσκευασίες για να αποφύγω το... αναπόφευκτο. Ανώφελο!
      Καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  10. Ωραιο ποστ. Ασχετο (μπορει όμως και σχετικό), η Μαρθα Στιουαρτ δεν ειχε κατηγορηθει για καποιο οικονομικό πταισμα... εχει και αποψη απο πανω?

    http://beautyfollower.blogspot.gr/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. bf
      Καλημέρα! Ναι, είχε προβλήματα με το νόμο για κάτι οικονομικές ατασθαλίες κι αν θυμάμαι καλά πρέπει να έκανε και φυλακή , ίσως ήταν και κάποιο χρονικό διάστημα σε κατ'οίκον περιορισμό!

      Διαγραφή
  11. Χαιρετώ (ξανά) μετά από 2μιση χρόνια.

    Έχω να πω πως σε βρίσκω πολύ ανανεωμένη και εμπλουτισμένη! Και φυσικά με το ίδιο μπρίο!

    Ο τίτλος σου με τσάκισε, girl! Έχω να επισκευτώ το Μεγάλο Μήλο κοντά στα 7 χρόνια (από τότε που επέστρεψα στην Ελλάδα μετά από 3 χρόνια διαμονής μου στην απόλυτη πόλη. Το γιατί γύρισα είναι ένα άλλο θέμα..) και έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι φέτος θα επιστρέψω ο κόσμος να χαλάσει (το φθινώπορο είναι μαγευρικό εκεί btw).

    Θέλω να υποκλιθώ στην παρατήρηση περί συσκευασιών, διότι τα ίδια παθαίνω και εγώ (και όποιος ασχολείται -έστω και λίγο- με την κουζίνα). Και το τελευταίο 8μηνο που μαγείρευα για το βιβλίο μου, καταλαβαίνεις πόσες πολλές φορές σιχτίρισα!!! Μα καμία εταιρεία δεν έχει σκεφτεί κάποια πατέντα ούτως ώστε να μην γίνεσαι άσπρος πριν καν προλαβεις να φτιάξεις ένα κέικ;! Απορώ!

    Θα τα λέμε από εδώ και πέρα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. mamouli
      Καλημέρα και welcome back! Χθες το πρωί είδα την ανάρτηση σου κι εξεπλάγην ευχάριστα! Χαίρομαι -και συγκινούμαι- όταν παλιοί γνώριμοι επιστρέφουν!
      Το θυμάμαι ότι είχες ζήσει στο Μεγάλο Μήλο για κάποια χρόνια. Το εύχομαι να καταφέρεις να την επισκεφτείς ξανά! Κι όσο πιο σύντομα γίνεται!
      Περιμένουμε λεπτομέρειες πάνω στο βιβλίο σου!

      Διαγραφή
  12. Θα συμφωνήσω απόλυτα με τους συναδέλφους Alejancra & Adam.
    Νομίζω για τις συσκευασίες το κάνουν επίτηδες να πέφτει το προϊόν έξω και να αγοράζουμε σύντομα άλλο (επιστημονική προσέγγιση...χιχι)

    Ο Adam έδωσε πολυ ωραία αλλά και πραγματικά σωστά επιχειρήματα στην Μartha Stewart.

    Πολύ ωραίες οι πληροφορίες που μας δίνεις.

    ΦΙλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάριον καλημέρα! Κι εγώ αυτήν την υποψία έχω! Χθες άνοιξα ένα πακέτο ζυμαρικά και τα μισά βρέθηκαν σκορπισμένα στους 4 ορίζοντες της κουζίνας!! (εντάξει, μεταξύ μας, είμαι και λίγο αδέξια!!)

      Διαγραφή