Στα τέλη του Οκτώβρη

Φτάνουμε στο τέλος του 10ου μήνα του χρόνου λοιπόν, ο οποίος υπήρξε απολαυστικός από άποψη καιρού και μας επέτρεψε να συνεχίσουμε τα μπάνια μας. Λίγο ακόμα κρατήσου καιρέ μας, μην μας φέρεις αμέσως κρύα και βροχές, όχι τίποτε άλλο αλλά πρέπει να κατεβάσουμε τα χειμωνιάτικα, τα οποία μετά από τόσο καιρό έχουμε ξεχάσει πού τα καταχωνιάσαμε!

Η τελευταία ανάρτηση του μήνα είναι η συμμετοχή της υποφαινόμενης σε μπλογκοπαιχνίδι. Η μαφιόζα η Νότα, με κάλεσε να απαντήσω σε ορισμένες ερωτήσεις. Τα παιχνίδια αυτά έχουν αρκετό ενδιαφέρον, γιατί σε θέτουν σε μια διαδικασία του να αποκαλύπτεις πτυχές του εαυτού σου, που οι περισσότεροι αναγνώστες- μπλογκοφίλοι δεν γνωρίζουν! Πάμε να δούμε:


1. Τί σε ενέπνευσε και τί σημαίνουν για σένα το όνομα του blog σου και το όνομα με το οποίο υπογράφεις τα κείμενά σου;

Το όνομα του blog είναι παράφραση του τίτλου της ταινίας As good as it gets (ε.τ. ''Καλύτερα δε γίνεται'').  Αν δεν την έχετε δει, να την δείτε. Τώρα γιατί το good του τίτλου έγινε crisp και γιατί εγώ είμαι η Crispy, είναι πολύ απλό. Τρελλαίνομαι παιδιόθεν για ...τσιπς (crisps στα british english!) Έχω φάει άπειρα πακέτα στη ζωή μου, μου αρέσει η αίσθηση της τραγανής λεπτοκομμένης πατάτας, γενικά μου αρέσει η τραγανή υφή σε ό,τι τρώω, αυτό το "κρατς κρατς" με ξετρελαίνει! Από την άλλη, παλιά πολλοί με φώναζαν Κρίστυ  -οπότε από το Κρίστυ στο Κρίσπυ είναι μόνο ένα σύμφωνο δρόμος. Τέλος το επίθετο ''crisp'' στην αγγλική χρησιμοποιείται για να περιγράφει τον κρύο καιρό αλλά και λευκά κρασιά!

Ιδού και τα πειστήρια. Ενώ όλοι έχουν στηθεί συγκινημένοι να φωτογραφηθούν μετά από γάμο, η Crispy τρώει αμέριμνη τα τσιπς της!

2. Αν δεν ήσουν άνθρωπος τί θα ήθελες να ήσουν.

Εχχχμμμ, ναι,...χμμμ......αν δεν ήμουν άνθρωπος.....σκέφτομαι ότι μάλλον θα ήθελα να ήμουν ελάφι που θα χοροπηδά από εδώ κι από εκεί στα δάση ή καμηλοπάρδαλη που θα τρέχει αμέριμνη στις σαβάνες.

3. Αν σε σταματούσαν στο δρόμο από το Blog Tv και σε ρωτούσαν "Ποιό είναι το χαρακτηριστικό σου γνώρισμα σύμφωνα με τα λεγόμενα των άλλων;" Τί θα απαντούσες; Ποιό είναι; 

(Μπα, υπάρχει ''blog tv'';) Καλή αλλά κάπως περίεργη, ιδιότροπη, ιδιόρρυθμη...και προσοχή, όταν νευριάζει κρατηθείτε μακριά!

4. Ποιο στοιχείο βρίσκεις γοητευτικό και σε κάνει να συνεχίζεις να γράφεις

Το γεγονός ότι έρχομαι σε επαφή με πολύ ενδιαφέροντα κόσμο, γίνεται ανταλλαγή απόψεων, μαθαίνω, και φυσικά ισχυρό κίνητρο είναι η ακόρεστη δίψα για νέες γεύσεις, νέες συνταγές. Και γενικά το μπλογκ λειτουργεί κι ως ένα ανοιχτό γαστρονομικό ημερολόγιο.

5. Ποια φωτογραφία θα βάζατε για τη ζωή; 

Ποια ζωή καλέ; Εδώ έχουμε ένα βάζο Νουτέλα!!

Ξέρω ότι δεν είναι κι η πιο αντιπροσωπευτική της ζωής αλλά από την άλλη γιατί όχι! Αφήστε που με κάνει να γελώ τρελά όταν τη βλέπω!

6. Αγαπημένη λέξη

Μη με ρωτάτε γιατί αλλά τώρα τελευταία αγαπημένη μου λέξη είναι ο βασιλικός (το γνωστό μυρωδικό φυτό) στα Ισπανικά :albahaca ! Και μόνο που την ακούω μου έρχεται στη μύτη η μυρωδιά αυτού του υπέροχου φυτού!

Σε άλλα θέματα: 

Οι Αμερικανοί έχουν μια δυο γιορτές που για κάποιο λόγο θα θέλαμε πολύ εμείς οι Ευρωπαίοι να υιοθετήσουμε. Μία από αυτές είναι το περίφημο Halloween, κατά τη διάρκεια της οποίας καταναλώνονται απίστευτες ποσότητες κολοκύθας. Αγόρασα κι εγώ κολοκύθα, όχι για να γιορτάσω το Halloween, αν και θα κρατήσω την παράδοση και θα δω και φέτος την ομώνυμη ταινία του Τζων Κάρπεντερ. 

 Την αγόρασα γιατί η κολοκύθα είναι της εποχής και γιατί παίζει στα γλυκά αλλά και τα αλμυρά. Ψάχνοντας για ένα ωραίο πιάτο με κολοκύθα και ζυμαρικά συνειδητοποίησα με τρόμο ότι έχω πολύ καιρό να αναρτήσω μια ωραία, υπερνόστιμη, γρήγορη κι εύκολη σπαγγετάδα. Επανορθώνω ευθύς αμέσως:

Φετουτσίνι με κολοκύθα και φασκόμηλο

Υλικά για 4 άτομα

 800 γρ κολοκύθα (ακαθάριστη) την οποία θα καθαρίσετε και θα κόψετε σε κομμάτια.

3-4 φύλλα φασκόμηλου

1 πακέτο φετουτσίνι (ή ταλιατέλες)

1 μεγάλο λευκό κρεμμύδι ψιλοκομμένο

2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες

1 πρέζα μοσχοκάρυδο

1/2 φλιτζάνι φρεσκοτριμμένη παρμεζάνα

ελαιόλαδο

αλάτι

φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι

Σε αλατισμένο νερό που βράζει ρίχνουμε την κολοκύθα την οποία θα έχουμε ήδη καθαρίσει και κόψει σε κομμάτια. Τη βράζουμε μέχρι να μαλακώσει περίπου 10-15 λεπτά, εξαρτάται από το μέγεθος των κομματιών. Βγάζουμε και την αφήνουμε να κρυώσει λίγο.

Σε ένα τηγάνι ζεσταίνουμε καλά λίγο ελαιιόλαδο και τηγανίζουμε σε αυτό τα φύλλα φασκόμηλου μέχρι να γίνουν τραγανά. Τα βάζουμε σε χαρτί κουζίνας να στραγγίξουν.

Σε αλατισμένο νερό που βράζει (σε άλλη κατσαρόλα ή στην ίδια που βράσαμε την κολοκύθα- με το ίδιο νερό, τα ζυμαρικά μάλιστα θα γίνουν πιο νόστιμα!) ρίχνουμε τα φετουτσίνι και βράζουμε al dente. Όσο βράζουν ετοιμάζουμε τη σάλτσα. Ρίχνουμε στο μπλέντερ την κολοκύθα και την πολτοποιούμε. Σε ένα τηγάνι σοτάρουμε για λίγα λεπτά το σκόρδο με το κρεμμύδι. Προσθέτουμε τον πουρέ κολοκύθας. Ανακατεύουμε. Προσθέτουμε την παρμεζάνα, το μοσχοκάρυδο, αλάτι και πιπέρι. Ρίχνουμε τα ζυμαρικά που θα έχουν βράσει και θα τα έχουμε στραγγίξει. Τέλος ρίχνουμε τα φύλλα φασκόμηλου που θα έχουμε κόψει σε κομμάτια. Ανακατεύουμε. Αν δούμε ότι η σάλτσα είναι λίγο σφιχτή προσθέτουμε λίγο από το νερό βρασίματος των ζυμαρικών κι ανακατεύουμε απαλά μια τελευταία φορά.

Σερβίρουμε αμέσως....χμμμμ.... με ένα ωραίο Chardonnay (Μια Σεμέλη 2012 ίσως)

Η συγκεκριμένη pasta είναι κάτι παραπάνω από υπέροχη. Αν ήταν στο μενού εστιατορίου σίγουρα θα έπαιζε στα γκουρμέ πιάτα!

Τέλος, αν κάποιοι από εσάς θέλετε ενισχυμένη pasta με κολοκύθα δοκιμάστε: αυτό .

***

Τελειώνοντας χθες την ανάρτηση και κλείνοντας τη σελίδα έπεσα πάνω στην είδηση του θανάτου του Lou Reed