Στη χθεσινή ανάρτηση ανέφερα την παρουσίαση του βιβλίου της Θέμιδος Μπαρδιόλακα "Μαμά δεν τρώω πράσινα" . Στην παρουσίαση τόσο η συγγραφέας, όσο κι η συντονίστρια, η κα. Νικόλτσιου, και κάποιοι από το κοινό αναφέρθηκαν σε προσωπικές τους εμπειρίες. Δηλαδή πώς τα παιδιά τους αντιδρούσαν ή αντιδρούν στη θέα ενός πιάτου με λαχανικά. Παιδιά δεν έχω αλλά υπήρξα παιδί κι όχι από τα πιο εύκολα στον κόσμο, ιδιαίτερα στο φαγητό. Η μητέρα μου τράβηξε τα πάνδεινα, όχι τόσο με μένα αλλά κυρίως με τους δύο αδερφούς μου, οι οποίοι στην κυριολεξία δεν έτρωγαν τίποτα από λαχανικά -και νομίζω ότι ακόμα και σήμερα δεν είναι ιδιαίτερα φίλοι των λαχανικών. Από την άλλη, η δύστροπη αδερφή τους, ναι μεν τα έτρωγε, αλλά μισή ώρα πριν κάτσει να φάει γκρίνιαζε κι ωρυόταν μοιρολογώντας πηγαίνοντας από δωμάτιο σε δωμάτιο, να πει τον πόνο της στους τοίχους του σπιτιού, κι όταν επέστρεφε στην κουζίνα, αντίκριζε τα απελπισμένα βλέμματα των γονιών της, καθόταν στο τραπέζι, άρχιζε να τρώει, οι γονείς χαίρονταν, της έλεγαν πόσο καλό κάνει το σπανάκι, το φασολάκι, το μπρόκολο, το κουνουπίδι.
Το κουνουπίδι ήταν εκείνο το λαχανικό που πυροδοτούσε τις χειρότερες αντιδράσεις. Περίεργη η σχέση μου με το κουνουπίδι. Ναι μεν το έτρωγα, ναι μεν ποτέ δεν είπα ότι το απεχθάνομαι, ποτέ δεν είπα ότι δεν μου αρέσει γευστικά. Απλά δεν το ήθελα. Όταν έφυγα από το πατρικό μου έκανα πολλά χρόνια να το ξαναφάω.
Τα τελευταία χρόνια η σχέση αναπτερώθηκε. Πώς και γιατί, ποιος ξέρει. Απλά ψάχνω πια για διαφορετικές συνταγές που να ανανεώνουν τη σχέση διότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να καταρρεύσει κι άντε πάλι να περιμένεις καμιά 10αριά χρόνια να την αναθερμάνεις πάλι!
Η σημερινή συνταγή θέλει το κουνουπίδι να ψήνεται στο φούρνο με το όμορφο άρωμα του φασκόμηλου και τη γλυκύτητα του μελιού να το συνοδεύουν. Και τα δύο ταιριάζουν υπέροχα με το συγκεκριμένο λαχανικό. Καθώς θα ψήνεται η κουζίνα θα μοσχοβολά σε κάτι από ιταλική τρατορία χάρη στο σκόρδο και το φασκόμηλο!
Πάρα πολύ όμορφο και νόστιμο, το πιάτο αυτό θα μπορούσε να παίξει το ρόλο μιας ζεστής σαλάτας στο γιορτινό τραπέζι μας!
Υλικά
1 κουνουπίδι μετρίου μεγέθους
3-4 φύλλα φρέσκου φασκόμηλου
4 κουταλιές κουκουναρόσπορο*
2 κουταλιές μέλι
4 κουταλιές ελαιόλαδο
1 σκελίδα σκόρδο ψιλοκομμένη
1 πρέζα αλάτι
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς. Στρώνουμε σε ένα ταψί αντικολλητικό χαρτί.
Πλένουμε το κουνουπίδι και το κόβουμε σε μικρά κομμάτια.
Ανακατεύουμε σε ένα μπολ το λάδι με το μέλι, το σκόρδο και το αλάτι. Σε ένα άλλο μεγαλύτερο μπολ βάζουμε το κουνουπίδι, ρίχνουμε από πάνω το μείγμα λάδι-μέλι προσθέτουμε τα φύλλα φασκόμηλο και τον κουκουναρόσπορο κι ανακατεύουμε καλά έτσι ώστε το λάδι να απλωθεί σε όλο το κουνουπίδι.
Απλώνουμε το κουνουπίδι στο ταψί και ψήνουμε για 40 λεπτά περίπου ανακατεύοντας κάθε τόσο μέχρι να ψηθεί το λαχανικό και να αποκτήσει ένα όμορφο χρυσό-καστανό (golden brown) χρώμα.
* Ξέρει κανείς πού θα βρω μη κινέζικο κουκουναρόσπορο;
Το κουνουπίδι ήταν εκείνο το λαχανικό που πυροδοτούσε τις χειρότερες αντιδράσεις. Περίεργη η σχέση μου με το κουνουπίδι. Ναι μεν το έτρωγα, ναι μεν ποτέ δεν είπα ότι το απεχθάνομαι, ποτέ δεν είπα ότι δεν μου αρέσει γευστικά. Απλά δεν το ήθελα. Όταν έφυγα από το πατρικό μου έκανα πολλά χρόνια να το ξαναφάω.
Τα τελευταία χρόνια η σχέση αναπτερώθηκε. Πώς και γιατί, ποιος ξέρει. Απλά ψάχνω πια για διαφορετικές συνταγές που να ανανεώνουν τη σχέση διότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να καταρρεύσει κι άντε πάλι να περιμένεις καμιά 10αριά χρόνια να την αναθερμάνεις πάλι!
Η σημερινή συνταγή θέλει το κουνουπίδι να ψήνεται στο φούρνο με το όμορφο άρωμα του φασκόμηλου και τη γλυκύτητα του μελιού να το συνοδεύουν. Και τα δύο ταιριάζουν υπέροχα με το συγκεκριμένο λαχανικό. Καθώς θα ψήνεται η κουζίνα θα μοσχοβολά σε κάτι από ιταλική τρατορία χάρη στο σκόρδο και το φασκόμηλο!
Πάρα πολύ όμορφο και νόστιμο, το πιάτο αυτό θα μπορούσε να παίξει το ρόλο μιας ζεστής σαλάτας στο γιορτινό τραπέζι μας!
1 κουνουπίδι μετρίου μεγέθους
3-4 φύλλα φρέσκου φασκόμηλου
4 κουταλιές κουκουναρόσπορο*
2 κουταλιές μέλι
4 κουταλιές ελαιόλαδο
1 σκελίδα σκόρδο ψιλοκομμένη
1 πρέζα αλάτι
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς. Στρώνουμε σε ένα ταψί αντικολλητικό χαρτί.
Πλένουμε το κουνουπίδι και το κόβουμε σε μικρά κομμάτια.
Ανακατεύουμε σε ένα μπολ το λάδι με το μέλι, το σκόρδο και το αλάτι. Σε ένα άλλο μεγαλύτερο μπολ βάζουμε το κουνουπίδι, ρίχνουμε από πάνω το μείγμα λάδι-μέλι προσθέτουμε τα φύλλα φασκόμηλο και τον κουκουναρόσπορο κι ανακατεύουμε καλά έτσι ώστε το λάδι να απλωθεί σε όλο το κουνουπίδι.
Απλώνουμε το κουνουπίδι στο ταψί και ψήνουμε για 40 λεπτά περίπου ανακατεύοντας κάθε τόσο μέχρι να ψηθεί το λαχανικό και να αποκτήσει ένα όμορφο χρυσό-καστανό (golden brown) χρώμα.
* Ξέρει κανείς πού θα βρω μη κινέζικο κουκουναρόσπορο;
Αρχίζω από το τέλος την ίδια απορία έχω κι εγώ για τον κουκουναρόσπορο, εκτός του ότι από Σ/Μ σε Σ/Μ η τιμή μπορεί να διαφέρει μέχρι και 50%. Θα ρωτήσω αύριο κάπου που μου έκανε κλικ τώρα κι αν μάθω θα σου πω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποια λαχανικά και τα δικά μου παιδιά δεν έτρωγαν μέχρι που τώρα ενήλικες πια τα μαγειρεύουν, βέβαια για το γιο μου η λέξη μπρόκολο και κουνουπίδι δεν υπάρχουν. Εγώ δεν έτρωγα τις μπάμιες μέχρι που έμαθα κόλπο να τις μαγειρεύω μόνη μου και τώρα τις λατρεύω.
Θα δοκιμάσω τη συνταγή σου σύντομα.
Έμαθα ότι υπάρχει Ελληνικό από Κρήτη με τιμή τριπλάσια του Κινέζικου αλλά δεν ξέραν να μου πουν που θα το βρω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα πάω Ευριπίδου για μπαχαρικά και θα ρωτήσω περισσότερα.
Καλημέρα
Ξανθή σε ευχαριστώ πολύ για τη βοήθεια! Τα είπαμε βέβαια και μέσω facebook, εντός των ημερών θα περάσω από εκείνο το μαγαζί στην Ακαδημίας!
ΔιαγραφήΜε το μπρόκολο και το κουνουπίδι νομίζω ότι προκύπτουν τα μεγαλύτερα προβλήματα με τα παιδιά. Το φαγητό είναι πάρα πολύ ωραίο, το καταβροχθίσαμε εν ριπή οφθαλμού!
Ααα, ωραίο δει.χνει το κουνουπιδάκι, καλή εναλλακτική ιδέα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμελί είναι πάρα πολύ ωραίο! Καιρό είχα να ευχαριστηθώ το κουνουπίδι τόσο πολύ! Και ψητό είναι ακόμα πιο νόστιμο από βραστό!
ΔιαγραφήΝομίζω θέλει λίγο τρόπο να μάθουν τα παιδιά να τρώνε λαχανικά, και όχι πίεση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμένα τα δικά μου μπορώ να πω ότι τρώνε. Και τώρα που μεγάλωσαν και πιο μικρά. Ογιος μου μπορεί να φάει ένα κουνουπίδι μόνος του, η κόρη μου τρώει χόρτα βραστά...
Πολύ ωραίο έτσι το κουνουπίδι . Το φασκόμηλο το λατρεύω στα φαι.Τέλειο.
Τι πράγμα κι αυτό με τα κινέζικα. Είπαμε αλλά και κουκουναρόσπορο??? Καλά μην νομίζεις και τα μπαχαράδικα στο κέντρο έχουν αποξηραμένα φρούτα Αιγύπτου και δεν συμμαζεύεται...
Φιλιά
Μάριον όντως θέλει τρόπο, δεν νομίζω ότι απεχθάνονται τη γεύση των λαχανικών απλά για τα παιδιά -κι όχι μόνο!- το "τσιτσί" είναι πιο νόστιμο! Χόρτα τα έτρωγα κι εγώ φανατικά! Κι ακόμα τα λατρεύω!
ΔιαγραφήΑυτό με τον κινέζικο κουκουναρόσπορο δεν μπορώ να το καταλάβω, παντού όπου κι αν έχω ψάξει μόνο κινέζικα βρίσκω! Η Ξανθή μου είπε για ένα βιολογικάδικο στην Ακαδημίας που φέρνει ολλανδικά και θα φέρει και ελληνικά! Πανάκριβα φαντάζομαι αλλά αν είναι να γλιτώσω από τα κινέζικα δίνω όσο κι όσο!
Τρελαίνομαι για κουνουπίδι, μπρόκολο, κολοκύθια, λάχανο, καρότο, παντζάρι και απορώ με τον εαυτό μου γιατί δεν τα έτρωγα σαν παιδάκι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ μου άρεσε η συνταγή σου! Θα δοκιμαστεί!
Φιλιά πολλά
Νότα είναι πάρα πολύ ωραία συνταγή. Το καταευχαριστηθήκαμε!
ΔιαγραφήΔεν τρελαίνομαι για λαχανικά - ιδιαίτερα τα χειμωνιάτικα- αλλά τα τελευταία χρόνια τα τρώω συνειδητά - δηλαδή χωρίς...γκρίνια! :-)
Αν και βρε Crispy μου όταν τα τρώω αναρωτιέμαι κατά πόσο είναι υγιεινά με τόσα φυτοφάρμακα.
ΔιαγραφήΑnyway , εγώ σύντομα θα δοκιμάσω το κουνουπιδάκι σου.
Νότα
Διαγραφή1) Αγοράζω πια αποκλειστικά όταν είναι εποχής -πχ σε καμία περίπτωση δεν θα αγοράσω κουνουπίδι το καλοκαίρι ή μελιτζάνα το χειμώνα και
2) Πάω στη λαϊκή και ψάχνω για μικροπαραγωγούς. Έχω βρει ένα ζευγάρι από το Βασιλικό Εύβοιας, οι οποίοι έχουν λίγα και καλά λαχανικά. Ψάχνονται για παλιούς σπόρους, αποφεύγουν τα πολλά φυτοφάρμακα και φέρνουν ό,τι έχει βγάλει το χωράφι εκείνη την εβδομάδα. Κι είναι πολύ πολύ φρέσκα!
Τυχερή είσαι! Εγώ λαϊκή πολύ σπάνια πάω, λόγω δουλειάς.
Διαγραφή